Τι είναι η Τεχνολογία Εξολόθρευσης (Terminator Technology, T.T.) ;
Η Τ. Τ. (Terminator Technology) – αναφέρεται και ως Σύστημα Τεχνολογικής Προστασίας (Technology Protection System, T.P.S.) ή Τεχνολογίες Περιορισμού Γενετικής Χρήσης (Genetic Use Restriction Technologies, G.U.R.Ts) – αφορά σε φυτά που τροποποιούνται γενετικά ώστε να παρέχουν στείρους σπόρους.
Εάν εισαχθεί στο εμπόριο θα αφαιρέσει τη δυνατότητα των αγροτών να συλλέγουν σπόρους από τη σοδειά τους και να τους σπέρνουν την επόμενη χρονιά.
Αυτοί οι «σπόροι αυτοκτονίας» (suicide seeds) θα εξαναγκάσουν τους παραγωγούς να προστρέχουν κάθε χρόνο στις εταιρίες σπόρων, και θα εξαφανίσουν μια παράδοση συλλογής 12.000 ετών, προσαρμογής και ανταλλαγής σπόρων η οποία ενισχύει τη βιοποικιλότητα και αυξάνει την διατροφική ασφάλεια.
Οι σπόροι της Τ. Τ. διαφέρουν απ’ αυτούς των υβριδίων. Τα υβρίδια, θεωρητικά τουλάχιστον, (και με την προσθήκη λιπασμάτων, εκτεταμένη χρήση βιοκτόνων και με αυξημένη άρδευση) προσφέρουν στον παραγωγό βελτιωμένα αγρονομικά χαρακτηριστικά και ΔΕΝ είναι στείρα. Παρότι οι σπόροι της δεύτερης υβριδικής γενιάς δεν εμφανίζουν τα ίδια βελτιωμένα χαρακτηριστικά με τους γονικούς σπόρους, μπορούν να επανασπαρούν. Σε αντίθεση, η Τ. Τ. δεν προσφέρει κανένα αγρονομικό πλεονέκτημα. Στόχος της παραγωγής στείρων σπόρων με γενετική διαφοροποίηση, είναι να αυξηθούν τα κέρδη των σποροπαραγωγικών εταιριών, καταπατώντας το δικαίωμα των αγροτών να διατηρούν τους δικούς τους σπόρους και να αναπτύσσουν τις δικές τους καλλιέργειες.
Η Τεχνολογία Προδοσίας (Tr T) επιτρέπει σε κάποιο γενετικό χαρακτηριστικό ενός φυτού να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται όταν κάποια χημική ουσία εφαρμόζεται στο φυτό ή στο σπόρο. (Η Τ. Τ. είναι κάποιου είδους Tr T στην οποία η στειρότητα προκαλείται με χημικά μέσα).
Η βιομηχανία ισχυρίζεται ότι οι αγρότες θα μπορούν να ενεργοποιήσουν γενετικά χαρακτηριστικά, όπως η αντίσταση στις ασθένειες, εφαρμόζοντας κάποιο προκαθορισμένο (και αποκλειστικής εκμετάλλευσης από κάποια εταιρεία) χημικό στα φυτά ή στους σπόρους τους. Όμως, η Tr T έχει και άλλες, πολύ πιο ύπουλες διαστάσεις. Μαζί με τους σπόρους της Τ. Τ. έχουν αναπτυχθεί ιδιαιτέρως ανησυχητικές πατέντες που αφορούν σε γενετικά τροποποιημένα φυτά με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, η επανάκτηση της φυσικής αντίστασης των οποίων, σε ζιζάνια και ασθένειες, εξαρτάται από την εφαρμογή κάποιου χημικού.
Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις για τους αγρότες και τη διατροφική αυτονομία είναι δυσοίωνες. Η παραγωγή μιας χώρας μπορεί να γίνει πλήρως εξαρτώμενη από τις εισαγωγές κρίσιμων χημικών ουσιών οι οποίες θα διατιμώνται ανάλογα με τα εμπορικά συμφέροντα της εξάγουσας χώρας ή δεν θα εξάγονται καν όταν αυτή το αποφασίζει.
Οι σπόροι της Τ. Τ. και της Tr T οδηγούν σε καταστάσεις «βιολογικής σκλαβιάς» (bioserfdom) Είναι τεχνολογίες που απειλούν να καταστήσουν τους αγρότες ομήρους των υπερεθνικών αγροχημικών εταιριών, είτε μέσω στείρων σπόρων είτε μέσω χημικοεξαρτημένων φυτών.
Η έρευνα για την Τ. Τ. δε γίνεται από μια ή δυο εταιρίες. Ο γενετικός έλεγχος των χαρακτηριστικών αποτελεί στόχο διαφόρων τομέων της βιομηχανίας, εκτείνεται και συνδέει διάφορα τμήματά της.
Το 1999 δύο μεγάλες αγροχημικές εταιρίες, Monsanto & ή Astra Zeneca, βεβαίωναν δημόσια για τη μη εμπορική χρήση των σπόρων της Τ. Τ. Αρκετοί πίστεψαν πως η κρίση είχε περάσει. Δυστυχώς, δεν ήταν έτσι. Τον Αύγουστο του 2001, το Υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α ανακοίνωσε ότι κατοχύρωσε την αποκλειστική χρήση της Τ. Τ. στη Delta & Pine Land, τη μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής βαμβακόσπορου στον κόσμο. Η Delta & Pine Land δημοσίως εκδήλωσε τη πρόθεση της να εμπορευτεί τους σπόρους της Τ. Τ.
Ο πρόεδρος της Delta & Pine Land, Murray Robinson, δήλωσε ότι η Τ. Τ. θα μπορούσε κάποια μέρα να χρησιμοποιηθεί σε περισσότερα από 400.000.000 εκτάρια παγκοσμίως (όσο η νότια Ασία) και ότι η τεχνολογία αυτή θα προσφέρει έναν «ασφαλή δρόμο» για την εισαγωγή προϊόντων αποκλειστικής εκμετάλλευσης σε γιγαντιαίες, ανεκμετάλλευτες αγορές σπόρων όπως η Κίνα, η Ινδία και το Πακιστάν.
Η Delta & Pine Land έχει κοινοπραξίες ή θυγατρικές εταιρίες στην Τουρκία, την Κίνα, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, το Μεξικό, την Παραγουάη, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία.
Δεν μπορούμε, τελικά να στηριζόμαστε στην καλή θέληση υπερεθνικών εταιριών για την αποτροπή της εισαγωγής στο εμπόριο των σπόρων της Τ. Τ.
Η T.T.αποτελεί παγκόσμια απειλή για τη διατροφική ασφάλεια, την επιβίωση των αγροτών και τη βιοποικιλότητα.
Περισσότεροι από 1,4 δις άνθρωποι – κυρίως οι φτωχοί της περιφέρειας – εξαρτώνται από τη συλλογή σπόρων στο χωράφι ως κύρια πηγή νέου πολλαπλασιαστικού υλικού. Εάν μία αγρότισσα χάσει αυτή τη δυνατότητα, θα σταματήσει και να επιλέγει φυτά που προσαρμόζονται καλύτερα στις τοπικές συνθήκες και ανάγκες. Οι τοπικές κοινότητες που χάνουν τον έλεγχο των σπόρων τους κινδυνεύουν να χάσουν και τον έλεγχο των καλλιεργητικών τους μεθόδων και να γίνουν έρμαια εξωτερικών πηγών για την εξασφάλιση τόσο των σπόρων όσο και των νέων απαιτούμενων εισροών.
Δίχως ένα αγροτικό σύστημα καλλιέργειας προσαρμοσμένο σε μια κοινότητα και στο οικοσύστημά της, η διατροφική ασφάλεια μιας χώρας είναι αδύνατη. Είναι ξεκάθαρο ιστορικά, πως οι φτωχές χώρες δεν μπορούν να βασίζονται στις πλούσιες για να εξασφαλίζουν τα διατροφικά τους αποθέματα. Η χρησιμοποίηση της τροφής ως πολιτικό όπλο – μια μορφή οικονομικής βιολογικής απειλής – συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Η Τ. Τ. αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη προσθήκη σ’ αυτό το οπλοστάσιο.
Η Τ. Τ. δεν αποτελεί λύση για τη γενετική επιμόλυνση από τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
Η βιομηχανία της βιοτεχνολογίας, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και κάποια επιστημονικά ιδρύματα, προωθούν την Τ. Τ. ως εργαλείο για τον περιορισμό της γενετικής επιμόλυνσης από γενετικά τροποποιημένα φυτά. Ισχυρίζονται ότι η γενετικά κατασκευασμένη στειρότητα προσφέρει ένα ενσωματωμένο χαρακτηριστικό στα γενετικά τροποποιημένα φυτά, το οποίο μας προστατεύει από τη γενετική επιμόλυνση, καθώς εάν γονίδια από μια Τ. Τ. καλλιέργεια «διασταυρωθούν» με γειτονικά σχετικά είδη οι σπόροι που θα παραχθούν θα είναι στείροι, οπότε και δε θα φυτρώσουν.
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι γονίδια από γενετικά τροποποιημένα φυτά προκαλούν ήδη γενετική επιμόλυνση σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ακόμη και σε Θύλακες Γενετικής Ποικιλότητας στον 3ο κόσμο (περιοχές των τροπικών και υποτροπικών απ’ όπου προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος των βασικών καλλιεργειών τροφής ή όπου η γενετική ποικιλότητα είναι η μέγιστη.)
Η παραδοχή ότι η Τ. Τ. είναι ευεργετική ως εργαλείο βιοασφάλειας, το οποίο θα αποτρέψει την εξάπλωση γενετικά τροποποιημένων γονιδίων, αποτελεί μια σιωπηρή παραδοχή ότι οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες δεν είναι περιβαλλοντικά ασφαλείς.
Η διατροφική ασφάλεια των φτωχών δε μπορεί να θυσιαστεί για να λύσει τα προβλήματα γενετικής επιμόλυνσης που προκαλεί η βιομηχανία. Αποτελεί ειρωνεία και ανευθυνότητα να προτείνεται η εξάρτηση της γεωργίας από γενετικά στείρους σπόρους ως μέθοδος ελέγχου ανεπιθύμητων διασταυρώσεων από γενετικά τροποποιημένα φυτά. Είναι σαν να φέρνεις στο σπίτι σου μια τίγρη για να σου διώξει τα ποντίκια.
Προωθώντας την Τ. Τ. ως «πράσινη» λύση για τη γενετική επιμόλυνση, η βιομηχανία επιτίθεται με την πιο μονοπωλιακή και κερδοφόρα επιλογή της. Ξεφορτώνει ολόκληρο το γενετικά τροποποιημένο φορτίο της στους αγρότες, ενώ ταυτοχρόνως αυξάνει τον εταιρικό έλεγχο. Αν οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι δεν είναι ασφαλείς, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Εάν επιμολύνουν, το κόστος αποκατάστασης πρέπει να βαρύνει τις εταιρίες.
Εάν εισαχθεί στο εμπόριο θα αφαιρέσει τη δυνατότητα των αγροτών να συλλέγουν σπόρους από τη σοδειά τους και να τους σπέρνουν την επόμενη χρονιά.
Αυτοί οι «σπόροι αυτοκτονίας» (suicide seeds) θα εξαναγκάσουν τους παραγωγούς να προστρέχουν κάθε χρόνο στις εταιρίες σπόρων, και θα εξαφανίσουν μια παράδοση συλλογής 12.000 ετών, προσαρμογής και ανταλλαγής σπόρων η οποία ενισχύει τη βιοποικιλότητα και αυξάνει την διατροφική ασφάλεια.
Οι σπόροι της Τ. Τ. διαφέρουν απ’ αυτούς των υβριδίων. Τα υβρίδια, θεωρητικά τουλάχιστον, (και με την προσθήκη λιπασμάτων, εκτεταμένη χρήση βιοκτόνων και με αυξημένη άρδευση) προσφέρουν στον παραγωγό βελτιωμένα αγρονομικά χαρακτηριστικά και ΔΕΝ είναι στείρα. Παρότι οι σπόροι της δεύτερης υβριδικής γενιάς δεν εμφανίζουν τα ίδια βελτιωμένα χαρακτηριστικά με τους γονικούς σπόρους, μπορούν να επανασπαρούν. Σε αντίθεση, η Τ. Τ. δεν προσφέρει κανένα αγρονομικό πλεονέκτημα. Στόχος της παραγωγής στείρων σπόρων με γενετική διαφοροποίηση, είναι να αυξηθούν τα κέρδη των σποροπαραγωγικών εταιριών, καταπατώντας το δικαίωμα των αγροτών να διατηρούν τους δικούς τους σπόρους και να αναπτύσσουν τις δικές τους καλλιέργειες.
Τι είναι η Τεχνολογία Προδοσίας (Traitor Technology, Tr T);
Η Τεχνολογία Προδοσίας (Tr T) επιτρέπει σε κάποιο γενετικό χαρακτηριστικό ενός φυτού να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται όταν κάποια χημική ουσία εφαρμόζεται στο φυτό ή στο σπόρο. (Η Τ. Τ. είναι κάποιου είδους Tr T στην οποία η στειρότητα προκαλείται με χημικά μέσα).
Η βιομηχανία ισχυρίζεται ότι οι αγρότες θα μπορούν να ενεργοποιήσουν γενετικά χαρακτηριστικά, όπως η αντίσταση στις ασθένειες, εφαρμόζοντας κάποιο προκαθορισμένο (και αποκλειστικής εκμετάλλευσης από κάποια εταιρεία) χημικό στα φυτά ή στους σπόρους τους. Όμως, η Tr T έχει και άλλες, πολύ πιο ύπουλες διαστάσεις. Μαζί με τους σπόρους της Τ. Τ. έχουν αναπτυχθεί ιδιαιτέρως ανησυχητικές πατέντες που αφορούν σε γενετικά τροποποιημένα φυτά με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, η επανάκτηση της φυσικής αντίστασης των οποίων, σε ζιζάνια και ασθένειες, εξαρτάται από την εφαρμογή κάποιου χημικού.
Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις για τους αγρότες και τη διατροφική αυτονομία είναι δυσοίωνες. Η παραγωγή μιας χώρας μπορεί να γίνει πλήρως εξαρτώμενη από τις εισαγωγές κρίσιμων χημικών ουσιών οι οποίες θα διατιμώνται ανάλογα με τα εμπορικά συμφέροντα της εξάγουσας χώρας ή δεν θα εξάγονται καν όταν αυτή το αποφασίζει.
Οι σπόροι της Τ. Τ. και της Tr T οδηγούν σε καταστάσεις «βιολογικής σκλαβιάς» (bioserfdom) Είναι τεχνολογίες που απειλούν να καταστήσουν τους αγρότες ομήρους των υπερεθνικών αγροχημικών εταιριών, είτε μέσω στείρων σπόρων είτε μέσω χημικοεξαρτημένων φυτών.
Ποιοι αναπτύσσουν την Terminator Technology;
Η έρευνα για την Τ. Τ. δε γίνεται από μια ή δυο εταιρίες. Ο γενετικός έλεγχος των χαρακτηριστικών αποτελεί στόχο διαφόρων τομέων της βιομηχανίας, εκτείνεται και συνδέει διάφορα τμήματά της.
Το 1999 δύο μεγάλες αγροχημικές εταιρίες, Monsanto & ή Astra Zeneca, βεβαίωναν δημόσια για τη μη εμπορική χρήση των σπόρων της Τ. Τ. Αρκετοί πίστεψαν πως η κρίση είχε περάσει. Δυστυχώς, δεν ήταν έτσι. Τον Αύγουστο του 2001, το Υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α ανακοίνωσε ότι κατοχύρωσε την αποκλειστική χρήση της Τ. Τ. στη Delta & Pine Land, τη μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής βαμβακόσπορου στον κόσμο. Η Delta & Pine Land δημοσίως εκδήλωσε τη πρόθεση της να εμπορευτεί τους σπόρους της Τ. Τ.
Ο πρόεδρος της Delta & Pine Land, Murray Robinson, δήλωσε ότι η Τ. Τ. θα μπορούσε κάποια μέρα να χρησιμοποιηθεί σε περισσότερα από 400.000.000 εκτάρια παγκοσμίως (όσο η νότια Ασία) και ότι η τεχνολογία αυτή θα προσφέρει έναν «ασφαλή δρόμο» για την εισαγωγή προϊόντων αποκλειστικής εκμετάλλευσης σε γιγαντιαίες, ανεκμετάλλευτες αγορές σπόρων όπως η Κίνα, η Ινδία και το Πακιστάν.
Η Delta & Pine Land έχει κοινοπραξίες ή θυγατρικές εταιρίες στην Τουρκία, την Κίνα, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, το Μεξικό, την Παραγουάη, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία.
Δεν μπορούμε, τελικά να στηριζόμαστε στην καλή θέληση υπερεθνικών εταιριών για την αποτροπή της εισαγωγής στο εμπόριο των σπόρων της Τ. Τ.
Η T.T.αποτελεί παγκόσμια απειλή για τη διατροφική ασφάλεια, την επιβίωση των αγροτών και τη βιοποικιλότητα.
Περισσότεροι από 1,4 δις άνθρωποι – κυρίως οι φτωχοί της περιφέρειας – εξαρτώνται από τη συλλογή σπόρων στο χωράφι ως κύρια πηγή νέου πολλαπλασιαστικού υλικού. Εάν μία αγρότισσα χάσει αυτή τη δυνατότητα, θα σταματήσει και να επιλέγει φυτά που προσαρμόζονται καλύτερα στις τοπικές συνθήκες και ανάγκες. Οι τοπικές κοινότητες που χάνουν τον έλεγχο των σπόρων τους κινδυνεύουν να χάσουν και τον έλεγχο των καλλιεργητικών τους μεθόδων και να γίνουν έρμαια εξωτερικών πηγών για την εξασφάλιση τόσο των σπόρων όσο και των νέων απαιτούμενων εισροών.
Δίχως ένα αγροτικό σύστημα καλλιέργειας προσαρμοσμένο σε μια κοινότητα και στο οικοσύστημά της, η διατροφική ασφάλεια μιας χώρας είναι αδύνατη. Είναι ξεκάθαρο ιστορικά, πως οι φτωχές χώρες δεν μπορούν να βασίζονται στις πλούσιες για να εξασφαλίζουν τα διατροφικά τους αποθέματα. Η χρησιμοποίηση της τροφής ως πολιτικό όπλο – μια μορφή οικονομικής βιολογικής απειλής – συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Η Τ. Τ. αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη προσθήκη σ’ αυτό το οπλοστάσιο.
Η Τ. Τ. δεν αποτελεί λύση για τη γενετική επιμόλυνση από τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
Η βιομηχανία της βιοτεχνολογίας, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και κάποια επιστημονικά ιδρύματα, προωθούν την Τ. Τ. ως εργαλείο για τον περιορισμό της γενετικής επιμόλυνσης από γενετικά τροποποιημένα φυτά. Ισχυρίζονται ότι η γενετικά κατασκευασμένη στειρότητα προσφέρει ένα ενσωματωμένο χαρακτηριστικό στα γενετικά τροποποιημένα φυτά, το οποίο μας προστατεύει από τη γενετική επιμόλυνση, καθώς εάν γονίδια από μια Τ. Τ. καλλιέργεια «διασταυρωθούν» με γειτονικά σχετικά είδη οι σπόροι που θα παραχθούν θα είναι στείροι, οπότε και δε θα φυτρώσουν.
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι γονίδια από γενετικά τροποποιημένα φυτά προκαλούν ήδη γενετική επιμόλυνση σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ακόμη και σε Θύλακες Γενετικής Ποικιλότητας στον 3ο κόσμο (περιοχές των τροπικών και υποτροπικών απ’ όπου προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος των βασικών καλλιεργειών τροφής ή όπου η γενετική ποικιλότητα είναι η μέγιστη.)
Η παραδοχή ότι η Τ. Τ. είναι ευεργετική ως εργαλείο βιοασφάλειας, το οποίο θα αποτρέψει την εξάπλωση γενετικά τροποποιημένων γονιδίων, αποτελεί μια σιωπηρή παραδοχή ότι οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες δεν είναι περιβαλλοντικά ασφαλείς.
Η διατροφική ασφάλεια των φτωχών δε μπορεί να θυσιαστεί για να λύσει τα προβλήματα γενετικής επιμόλυνσης που προκαλεί η βιομηχανία. Αποτελεί ειρωνεία και ανευθυνότητα να προτείνεται η εξάρτηση της γεωργίας από γενετικά στείρους σπόρους ως μέθοδος ελέγχου ανεπιθύμητων διασταυρώσεων από γενετικά τροποποιημένα φυτά. Είναι σαν να φέρνεις στο σπίτι σου μια τίγρη για να σου διώξει τα ποντίκια.
Προωθώντας την Τ. Τ. ως «πράσινη» λύση για τη γενετική επιμόλυνση, η βιομηχανία επιτίθεται με την πιο μονοπωλιακή και κερδοφόρα επιλογή της. Ξεφορτώνει ολόκληρο το γενετικά τροποποιημένο φορτίο της στους αγρότες, ενώ ταυτοχρόνως αυξάνει τον εταιρικό έλεγχο. Αν οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι δεν είναι ασφαλείς, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Εάν επιμολύνουν, το κόστος αποκατάστασης πρέπει να βαρύνει τις εταιρίες.
Αληθινά Ψέμματα
RAMNOUSIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.