

Προσωπικά τον αγγυλομυτη 'θεό' δεν τον θέλω (μιας και πιάσαμε τον βοσκό Ησίοδο που έγινε μεγας από αυτά που του έλεγαν οι μη ούσες ή μη ουσίες ή πνεύματα ή νεράιδες ή τιμωρημένες θνητές που ζευγάρωσαν με τους Ελοχήμ και γέννησαν τους Νεφελήμ ...).






Chapter 19.
Chapter 20.
Chapter 21.









Άγιο Ανδρέα, ότι δηλαδή ο Αλέξανδρος σφράγισε αυτές τις πύλες.
Για τους Νεφελήμ οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο από εκτρεφόμενα ζώα και στην γλώσσα τους μας λένε Γκοϊμ, που σημαίνει καταναλώσιμος. Οι Νεφελήμ, δεν μπορούν να βγουν από τις πύλες, παρά μόνο οι πολύ πνευματικά ισχυροί από αυτούς, όταν κάποιος
τους καλέσει όπως γίνεται και με το κάλεσμα απλών δαιμόνων. Οι καλούμενες οντότητες από τους ΜΑΓΟΥΣ , είναι τέτοιοι νεφελήμ. Επομένως η ΜΑΓΙΑ συνδέεται άμεσα με την πνευματική κλίση των νεφελήμ. Την επάνοδο τους στη γη οι νεφελήμ την αποκαλούν ‘Μεγάλη Επιστροφή’ ή απλά ΕΠΑΝΑΚΤΙΣΗ.






Ευκαιρήσαντός ποτέ του Επιφανίου επί το αυτό και του Οσίου Ανδρέου, έλαβεν αυτόν εις τον οίκον αυτού, ποιήσαι εν αναπαύσει καν μίαν εβδομάδα και ανεθήναι αυτόν εκ των πολλών πόνων. Και δη καθεζομένων αυτών κατά μόνας, ήρξατο ερωτάν αυτόν περί τε δυστυχίας και μεταβολάς αέρων, και άλλων τινών απορρήτων. Τέλος παρακαλεί αυτόν, ειπείν πώς έσται το τέλος του κόσμου τούτου, και πόθεν γνώσονται οι άνθρωποι το τέλος εγγύς είναι, από ποίων δε σημείων η απόδειξις της συντελείας έσται; οίτε θείοι σταυροί, και αι άγιαι εικόνες, και αι ιεραί βίβλοι, και πώς η Πόλις ημών αύτη η νέα Ιερουσαλήμ παρελεύσεται, οίτε σεβάσμιοι ναοί τι γενήσονται, και των αγίων τα λείψανα που χωρηθώσι, και εν τίνι τα σεμνά της πόλεως ημών μετοικίσθωσι; δέομαι σου σαφήνισόν μοι, σόν γάρ έστι δεδομένον του συνιέναι τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, πόσω μάλλον τα του κόσμου;
ο μακάριος έφη: περί της απελευθερώσεως της Κωνσταντινουπόλεως
Η πόλις αύτη η επάνω πολλών εθνών και πόλεων προκαθεζομένη ανάλωτος έθνεσι γενήσεται, και αχείρωτος. Η γαρ Θεοτόκος εν σκέπη των ιδίων πτερύγων ταύτην εφύλαξε, και ταις πρεσβείαις αυτής άτρωτος διαφυλαχθήσεται. Πλην έθνη τινά δώσουσι τα τείχη αυτής και τα τόξα αυτών συντρίψαντες εν αισχύνη αναχωρήσουσιν απ' αυτής δε πλουτήσουσιν έθνη και των ηδέων αυτής απολαύσουσι. Λόγος δε τις φέρεται εισιέναι το γένος των Αγαρηνών και ικανά πλήθη τη μαχαίρα αυτών κατασφάξουσιν, εγώ δε φημί, ότι το ξανθόν γένος, εισελεύσεται ούτινος η προσηγορία πρόκειται εν τω επτακαιδεκάτω στοιχείω των εικοσιτεσσάρων στοιχείω διακεφαλαιούμενον, αλλ' εισελεύσεται μεν και τα κώλα των αμαρτωλών επί εδάφους καταστρώσουσιν, ουαί δε αυτοίς από των δύο ορπήκων, (oρπηκες ή αρπακες, αρπακτικά δηλαδή, ως έχοντα των αετό σαν σύμβολο, είναι οι ΗΠΑ και η ΑΓΓΛΙΑ) ων αι ρομφαίαι αύρα, και ως οξεία δρεπάνη πυρός εν θέρει συγκόπτουσα, και εις τα οπίσω ου μη ανθυποστρέψουσιν ουκέτι, ουδ' ου μη ενταύθα καταλειφθήσονται.
Περί δε ωδίνων αρχής, και περί συντέλειας πως σοι αδακρυτεί διεξέλθοιμι τέκνον; Εν γαρ ταις εσχάταις ημέραις αναστήσει Κύριος ο Θεός βασιλέα από πενίας (ΔΙΑΒΆΖΟΥΜΕ ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΕΣ ΣΤΟ ΠΌΝΗΜΑ ΠΟΥ ΈΧΩ ΣΤΕΊΛΕΙ ‘Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΙΣΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΑ ΡΟΜΦΑΙΑ’ . Πρόκειται για τον ‘ρακέντητο’ Ιωάννη εκ Θράκης. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι σιωνιστές – Ιλουμινάτι θέλουν τη Θράκη μη Ελληνική και οι ‘ελληνες’ πουλημένοι στο σατανά πολιτικοί την αφήνουν να πάει σιγά σιγά σε χέρια ισλαμιστών ), και πορεύσεται εν δικαιοσύνη, και γενήσεται δι'ελεημοσύνης τοις πάσιν ευάρεστος, πάντα δε πόλεμον καταπαύσει, και τους πένητας πλουσίους απεργάσηται, και έσται ειρήνη ον τρόπον επί των ημερών Νώε, δια το μη ποιείν πόλεμον πώποτε.
Έσονται γαρ οι άνθρωποι πλούσιοι εν ταις ημέραις εκείναις σφόδρα, και εν γαλήνη και ειρήνη βαθεία εσθίοντες και πίνοντες, γαμούντες και εκγαμίζοντες, εν αδεία πολλή πορευόμενοι, και αμερίμνως τοις γηΐνοις επαναπαυόμενοι, και εν τω μη είναι πόλεμον επί της γης συγκόψουσι τας σπάθας αυτών εις ζιβύνας και εις δρέπανα και εις εργαλεία γεωπονικά. Και μετά ταύτα δώσει το πρόσωπον αυτού επί ανατολάς, και ταπεινώσει τους υιούς Άγαρ (Ισμαιλίτες). Οργισθήσεται γαρ αυτοίς ο Κύριος δια την βλασφημίαν αυτών ην εβλασφήμησαν εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, και δια την των Σοδόμων ασέλγειαν ην κατεργάζονται.
Πολλοί δε εξ αυτών το άγιον Βάπτισμα κοιμισάμενοι ευάρεστοι γενήσονται και τιμηθήσονται παρά του ευσεβούς βασιλέως εκείνου, τους δε λοιπούς ολέσει, και εμπυρίσει, και βιαίω θανάτω παραδώσει. Εν τοις καιροίς εκείνοις αποκατασταθήσεται πάσα η υφήλιος και το Ιλλυρικόν της βασιλείας Ρωμαίων(Ρώμη = ανδρεία, Ρωμαίοι είναι οι Ελληνογενείς) , και η Αίγυπτος κομίσει τα πάκτα αυτής. Και θήσει την χείρα αυτού την δεξιάν εις τα κύκλω έθνη και ερημώσει τα ξανθά γένη, και τους μισούντας αυτόν τροπώσεται, τριάκοντα και δύο έτη (32 χρόνια) κρατήσει της βασιλείας.
Δώδεκα έτη κήνσον και δόματα ου λήψεται: αναστήσεται θυσιαστήρια συντετριμμένα. Και ναούς αγίους ανοικοδομήσει, δίκη ουκ έσται εν ταις ημέραις εκείναις, αλλ' ούτε ο αδικών ή ο αδικούμενος. Πτήξει γαρ από προσώπου αυτού πάσα η γη, και φόβω ποιήσει τους υιούς των ανθρώπων σωφρονείν, και τους παρανομούντας των μεγιστάνων εξολοθρεύσει. (νέα τάξη τέλος. Οικονομικά συστήματα κλπ τέλος… )
Εν τοις καιροίς γαρ εκείνοις πας χρυσός, ος εστίν εν οιωδήποτε τόπω κρυπτόμενος νεύσει Θεού αποκαλυφθήσεται τη βασιλεία αυτού, και αυτός πάντα τα αγαθά πτύω σκορπίσει τοις χρείαν έχουσι, και πλουτήσουσιν οι μεγιστάνες αυτού, και έσονται ως βασιλείς, και οι πένητες ως άρχοντες. Και έσται αυτώ ζήλος μέγας του εκδιώξαι τους Ιουδαίους (προσοχή Ιουδαίος δεν σημαίνει μόνο Εβραίος. Ιουδαίοι είναι η άρχουσα Τουρκική τάξις.. οι λεγόμενοι ‘λευκοί τούρκοι’. Αυτοί ελέγχουν το στράτευμα και την οικονομία τηςε Τουρκίας , συνεργαζόμενοι με του Ιλουμινάτυι της Γερμανίας. Πάντα η Τουρκία είχε Γερμανούς αξιωματικούς συμβούλους, και ο μέντορας του Κεμάλ Ατατούρκ ήταν Γερμανός από τη μασωνική στοά ΟΤΟ ΑΤΛΑΝΤΙΣ. Η Τουρκία που ξέρουμε τώρα είναι δημιούργημα των Ιλουμινάτι. Ο Κεμάλ επέβαλε τη λατινική γραφή σε μάι νύχτα. Μέχρι τότε οι σελτζούκοι έγραφαν και μιλούσαν αραβικά… ) . Ισμαηλίτης ουχ ευρεθήσεται εν τη πόλει ταύτη. Και αυτός μεγάλα κατορθώματα ποιήσει, και ουκ έσται ο λυρίζων, ή κυθαρίζων, ή τραγωδών ή τι αισχρόν πράγμα εργαζόμενος. Πάντας γάρ τους τοιούτους μισήσει, και εξολοθρεύσει εκ της πόλεως Κυρίου πάντας τους εργαζομένους την ανομίαν. Έσται ουν τότε χαρά και αγαλλίασις, και αγαθά εκ της γης ανατελεί πλούσια, και έσται ον τρόπον ήσαν επί του Νώε εν γαλήνη και ειρήνη ευφραινόμενοι, μέχρις ου ήλθεν ο κατακλυσμός και ήρεν άπαντας. ( προφανώς θα κάνει γνωστή την τεχνολογία άντλησης δωρεάν ενέργειας από τα άστρα ή ενέργεια μηδενικού σημείου ή οργόνης ή πράνα ).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑΓΩΜΕΝΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΤΟΥ ΔΑΝ ΠΟΥ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΡΝΗ,ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ, ΑΦΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΘΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ,ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ ΔΕΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΤΑΛΟΦΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΦΩΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ.
περί του τέλους του Κόσμου και περί της ελεΰσεως του Αντίχριστου
Παρελθόντος ουν του σκήπτρου τούτου, (μετά τα 32 έτη από την κατάληψη της Κων/πόλεως από τους Ρώσους) τότε γενήσεται αρχή ωδίνων. Τότε εγερθήσεται ο υιός της απωλείας ονόματι Αράν χιλίαρχος και βασιλεύσει εν τη πόλει ταύτη τρία έτη και μήνας εξ, και ποιήσει ανομίαν οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου, ουδ' ου μη γενήσεται.
Μετά δε ταύτα εγερθήσεται βασιλεία ετέρα επί την πόλιν ταύτην, και ο βασιλεύς εκείνος βλοσυρός έσται και μέλας, αρνητής του Θεού και των αγίων, και αλλότριος της βασιλείας των ουρανών. Ανοίξει γαρ τας μυσαράς βίβλους των Ελλήνων, και μετατραπήσονται εις τον Ελληνισμόν, και ποιήσει πόλεμον μετά των αγίων, και διώξει την Εκκλησίαν του Θεού (επαναφορά ειδολολατρείας. Ο ΔΙΑΣ είναι ο διάβολος ή σπέρμα διαβόλου… Εδώ διαφαίνονται βέβαια και οι σκοποί κάποιων σημερινών ‘αρχαοελλήνων’ που κατευθύνονται βέβαια μέσω τεκτονικών και μασωνικών στοών από τους Ιλουμινάτι και τη νέα τάξη … ποιόε είναι ο ρόλος τους.. και που αποσκοπούν… ) . Μετά γαρ ημέρας τινάς της βασιλείας αυτού τους ναούς των αγίων πυρί κατακαύσει, τον τίμιον σταυρόν φούρκαν ονομάσει, τότε ποιήσει το ιερατείον εις πτώσιν, και συγκόψει το κοινόν του λαού κατά τας δημοσίους οδούς. Εν γαρ ταις ημέραις εκείναις, αναστήσονται γονείς επί τέκνα και τέκνα επί γονείς και θανατώσουσιν αυτούς. Παραδώσει γαρ αδελφός αδελφόν, και φίλος φίλους. Πολλοί δε τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν ομολογήσαντες Θεόν και βασιλέα των απάντων τον του μαρτυρίου στέφανον αναδύσονται. Τότε τους κατοικούντας εν ταις νήσοις εξεδαφίσας εις τα της Θράκης και Μακεδονίας και Στρυμόνος μέρη μετάγη, έσονται δε νήσοι εις ερήμωσιν. Κτύποι δε γενήσονται εν τω ουρανώ άνω φοβερώτατοι, και σεισμοί μεγάλοι, και συμπτώματα πόλεων. Αναστήσεται γαρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν και έσται συντριμμός φοβερός επί της γης, θλίψις και στενοχώρια επί τους υιούς των ανθρώπων. Τω καιρώ εκείνω φανήσεται πυρ απηνθρακωμένον από του ουρανού έως τάχους αστραπής επισκιάζον παν το πρόσωπον της γης, πετεινών δε συνοχαί πολλαί εν τω αέρι γενήσονται, και όφεων πλειόνων η γη πληρωθήσεται, δακνόντων τους εν πολλαίς αμαρτίαις βιώσαντας και μη μετανοήσαντας. Ταύτα και πάντα αρχή οδυνών εισίν. Εν γαρ ταις ημέραις εκείναις αποστελεί τους αγίους αγγέλους αυτού ο Κύριος τους τεταγμένους επί των ανέμων εξάγειν αυτούς εκ των θησαυρών αυτού, και αναφράξωσι τας αναπνοάς αυτών του μη αναπνεύσαι όλως άνετον εν όλη τη οικουμένη, ώστε γενέσθαι θλίψιν βιαίαν, βρασμόν τε και καύσωνα επί προσώπου πάσης της γης, όπως στενοχωρηθέντες βλασφημήσωσιν επί Κύριον τον Θεόν ημών. Τότε παν χλωρόν το επί της γης φημί, και τα υψηλότατα των δένδρων ξηρανθήσονται και παν όρος και βουνός ταπεινωθήσονται, και το τρίτον των ζώντων των τε κτηνών και πετεινών και ερπετών των τιθασσών και ατιθάσσων τελευτήσουσι. Γενήσεται δε η θάλασσα εις αίμα και ευθέως το τρίτον μέρος των ιχθύων τελευτήσει, διότι ωργίσθη αυτοίς ο Θεός δια τας αμαρτίας των ανθρώπων και το αμετανόητον αυτών. Μισήσουσι γαρ αλλήλους οι άνθρωποι από πολλής κακίας αυτών, μη βουλόμενοι βλέπειν, ή διορθούσθαι εις τα κρείττονα και σωτηρίας εχόμενα, αλλ' εν τω «πληθυνθήναι την ανομίαν», καθώς ο Κύριος είπε: «ψυγήσεται η αγάπη των πολλών» (Ματθ. κδ'. 12).
Τελευτήσαντος δε και τούτου του σκήπτρου, τότε έρχεται ο από Αιθιοπίας από του πρώτου κέρατος, (εδώ λοιπόν αναφέρεται το τέρας με τα 7 κεφάλια και 10 κέρατα της Αποκαλύψεως του Ιωάννου) όν φασι δώδεκα έτη κρατήσειν της βασιλείας τους οίακας. Ούτος γαρ βασιλεύσει εν ειρήνη, τους αγίους οίκους τους υπό των προ αυτού συμπτωθέντας αναστήσει, επιστρέψει τε και ταις νήσοις τον λαόν αυτών άπαντα, και ως αγαθός αγαπηθήσεται υπό του λαού, και ενευλογηθήσεται εν παντί έθνει, και έσται χαρά και αγαλλίασις εν όλω τω κόσμω, έως ου το σκήπτρον τούτο παρελεύσεται.
Ελεύσεται δε μετ' αυτόν ο εξ Αραβίας, ενιαυτόν ημερών. Και εν ταις ημέραις αυτού, ος κέκτηται εκ του τιμίου ξύλου μερίδα, ανοίξωσι τον θησαυρόν αυτών και κενούς εύρωσι. Νεύσει γαρ του Παντοκρατορος Θεού ενωθήσονται τα άγια τμήματα και γένηται ολόκληρος και ακέραιος, καθώς προσηλώθη εν αυτώ Χριστός ο Θεός ημών, και δοθήσεται τω βασιλεί. Ο δε λαβών αυτόν πορεύσεται εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, και γενόμενος εν τω τόπω του Κρανίου οικείαις χερσί παραδώσει τον τίμιον Σταυρόν, το τε διάδημα το επί της κεφαλής αυτού κείμενον, επί την κορυφήν του σταυρού θέμενος, ανυψώσας, ερεί. Κύριε Ιησού Χριστέ, τετέλεσται και πεπλήρωται η ψήφος και ο αριθμός των ετών, ων προτεθησαύρικας τη βασιλεία Ρωμαίων. Δέξαι σου το αοίδιμοιν και θαυμάσιον δόρυ, συν αυτώ δε και το πνεύμα μου. Και ευθέως άγγελος Κυρίου εκ του ουρανού καταπτάς άρει τον τίμιον σταυρόν συν τω διαδήματι, και την ψυχήν του βασιλέως. Τότε παρέρχεται η βασιλεία των Ρωμαίων. Των γαρ χριστιανών η βασιλεία ο σταυρός κεχρημάτικεν. Μακάριοι εισιν οι φυγόντες εκ της πόλεως ταύτης και απερχόμενοι εν ερήμοις και σπηλαίοις και οπαίς της γης.
Μετά ταύτα αναστήσονται εν τη πόλει ημών τρεις νεώτεροι, μωροί και αναιδείς, και εξωλέστατοι, (στο πόνημα ‘Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΦΟΒΕΡΑ ΔΙΣΤΟΜΟΣ ΡΟΜΦΑΙΑ’, Ο καλόγηρος – συγγραφέας αναφέρει ότι πρόκειται για Ρώσους στρατηγούς, μιάς και η Ρωσία θα έχει καταλάβει την Ιερουσαλήμ ) και κρατήσουσιν επί το αυτό της βασιλείας εν ειρήνη ημέρας εκατόν πεντήκοντα. Εν δε τω μεταξύ εκ διαβολικής ενεργείας μαχεσθέντες αλλήλοις δώσωσι πόλεμον καθ' εαυτούς ισχυρόν.
Απάρας ουν ο πρώτος εισελεύσεται εν Θεσσαλονίκη, και ερεί. Θεσσαλονικέων η πόλις, συ νικήσεις τους εχθρούς σου, καύχημα γαρ αγίων συ υπάρχεις, και ηγίασέ σε ο Κύριος. Τηνικαύτα στρατεύσει ο λαός αυτού από επταετούς και ανωτέρω, στρατεύσει δε και τους ιερείς και τους μονάζοντας, και ποιήσει αυτούς φορέσαι άρματα πολεμικά, και κατασκευάσας πλοία μεγάλα πορεύσεται εν Ρώμη, και στας προ των πυλών αυτής, ερεί. Χαίροις Ρώμη τρίρρωμε, η μάχαιρα σου οξεία, τα βέλη σου ηκονημένα, έντιμος ει συ, κραταίως την πίστιν σου κάτεχε, μη αλλάξης αυτήν μέχρι της συντελείας. Μακάριοι οι κατοικούντες εν τοις οίκοις σου. Τότε στρατεύσει τα ξανθά γένη, και ποιήσει ναυς και εκδέξεται τους ετέρους αυτού αναμέσον δήλου και αδήλου.
Ο δε δεύτερος μείραξ εκστρατεύσει και αυτός την Μεσοποταμίαν και τας Κυκλάδας των νήσων και στρατεύσει τους ιερείς, και τους μονάζοντας, μανία δεινή κατά των άλλων κινούμενος. Και απάρας έλθη επ' ομφαλόν της κτίσεως. Τινές δε λέγουσι την Αλεξάνδρειαν ομφαλόν είναι της οικουμένης. Εκείσε ουν αυτός εισδέξεται τους ετέρους αυτού, μεθ' ων οφείλει συνάψαι τον πόλεμον.
Και τρίτος εξελεύσετοι και αυτός εκ της πόλεως, και στρατοπεδεύσει Καρίαν, Φρυγίαν, Ασίαν, την Αρμενίαν, Γαλατίαν τε και Αραβίαν. Και εν Συλαίω γενόμενος, τάδε ερεί προς αυτό: Σύλαιον επικέκλησαι, αλλ' ου συλλυθήσει ουδέ παραληφθήσει παρ' ουδενός των πολεμούντων σε. Ταύτα ειρηκώς απάρας τα στρατεύματα αυτού εν λαώ ασυνθέτω γενήσεται. Μετά ουν το συναχθήναι αυτούς επί το αυτό κατέναντι αλλήλων, συγκρουσμού γεγονότος μεληδόν αλλήλους κατακόψουσιν ώσπερ εν μακέλλω τα πρόβατα.
Και αποκτανθήσονται οι τρεις βασιλείς μετά του πλήθους παντός, και εκχυθήσεται το αίμα αυτών επί της γης, ως πλημμύρα βροχής ύδατος, ώστε μη καταληφθήναι τίνα εξ αυτών. Τότε συγκραθήσεται η θάλασσα από του αίματος αυτών σημείοις δώδεκα, και έσονται πάσαι αι γυναίκες χήραι. Επτά γαρ γυναίκες ζητήσουσιν ένα άνδρα και ουχ ευρήσουσι, μέχρις ότε εξ αλλοδαπής γης ακούσαντες ήξουσιν, οι και ληφθέντες ανήλικοι. Ανδρυνθέντες δε, έσονται ως χοίροι και πολλής ασωτίας μη αισθανόμενοι. Τότε δε μακάριοι και τρισμακάριοι οι εν όρεσι και σπηλαίοις τω Κυρίω δουλεύοντες, επειδή τα δημοσίως γενόμενα δεινά ου θεάσονται, αλλ' έσονται ιδίως εκδεχόμενοι την μετά του αντίχριστου μάχην και πόλεμον.
Οι ηδύτατοι άρνες, οι μέλλοντες δια Χριστόν θύεσθαι υπό του πονηρού Δαν, λέγω δη του παμπόνηρου διαβόλου ήτοι του αντίχριστου. Τότε δια το μη είναι εν τω καιρώ εκείνω άνδρα αιδέσιμον, αλλά πάντας της απωλείας, αναστήσεται γύναιον πονηρόν και αισχρότατον από του Πόντου, και βασιλεύσει εν τη βασιλίδι των πόλεων. Αυτή δε γενήσεται βακχεύτρια, μάγισσα, και φαρμακός, και απαξαπλώς του διαβόλου θυγατήρ. (Αυτή είναι η ΛΙΛΙΘ των εβραίων, η ΛΙΛ των μουσουλμάνων, η πόρνη της βαβυλώνας των χριστιανών, στην ουσία το Θύλη, ο πρώτος θυλικός άνθρωπος που ποίησε ο ΘΕΟΣ αλλά εκδιώχθηκε από τοιν παράδεισο διότι ρουφούσδε κάθε ενέργεια ζωική γύρω του. Γέννεση, κεφάλαιο Α’. Είναι η μητέρα των ΓΩΓ Νεφελίμ, των ‘καθαρών’ , των βρυκολάκων ΜΠΑΧΩΜΕΧ, αυτων που κυβερνούν ουσιαστικά τον κόσμο μέσα από τους Ιλουμινάτι στη Γερμανία ) Εν γαρ ταις ημέραις αυτής έσονται επιβουλαί και σφαγαί κατά τας ρύμας της πόλεως. Αποκτενεί γαρ έκαστος, ει δυνάμεως έχει, τον πλησίον αυτού, και υιός πατέρα, και πατήρ υιό ν, μήτηρ θυγατέρα, και θυγάτηρ μητρί, αδελφοί επαναστήσονται αλλήλοις και κατασφάξουσι, και έσται κακία πολλή, και μίσος εν τοις υιοίς των ανθρώπων, και φόνοι αναρίθμητοι εν τη πόλει ταύτη.
Εν δε τη αγία Εκκλησία ένδοθεν έσονται ασέλγειαι, μοιχείαι, ασωτείαι, αιμομιξίαι, κιθάραι τε και ορχήσεις, χλευασμοί τε και παίγνια, άπερ άνθρωπος ούτε είδεν ούτε ήκουσε. Και γαρ η βασιλίς εκείνη η ακάθαρτος θεάν εαυτήν ονομάζουσα και Θεώ μαχόμενη, κόπρω μιανεί τα άγια θυσιαστήρια, και πλύνει το σώμα αυτής ύδατι και μολύνει πάντα τον λαόν, και αποστρέψει το πρόσωπον αυτής από του Θεού, και ενυβρίσει τα άγια των αγίων, και αρπάσει τα σκεύη τα τίμια από των αγίων Εκκλησιών, τους τε τίμιους σταυρούς και τας σεβάσμιας εικόνας, τα τε Ευαγγέλια και τους Αποστόλους, και πάσαν βίβλον ιεράν συναθροίσει επί το αυτό, και ποιήσασα σωρόν μέγαν και βαλουσα πυρ καταφλέξει πάντα, και τας Εκκλησίας καταστρέψει μέχρις εδάφους. Ζητήσει και λείψανα αγίων του κατακαύσαι αυτά και ουχ ευρήσει. Ο γαρ Θεός αοράτω δυνάμει από της τήσδε πόλεως μεταγάγει αυτά.
Τότε η τάλαινα της μεγάλης Εκκλησίας της του Θεού Σοφίας καταστρέψει την αγίαν Τράπεζαν, και τον τόπον του ναού μιάνασα σταθείσα κατά ανατολάς φρυαττομένη, ερεί προς τον Ύψιστον. Μη κατώκνησα, ω λεγόμενε Θεέ, απολείψαι σου το μνημόσυνον από της γης. Ίδε τι σοι εποίησα και έκαμον, και ουκ ηδυνήθης καν τριχός μου εφάψασθαι. Μείνον μοι μικρόν, και εάν ειμί ενταύθα και το στερέωμα χαλώ, και δείξω σοι τις ο εν Θεοίς δυνατώτερος φημί και Θεαίς. Ταύτα λαλήσει η γάγγραινα, ή και πλείονα, και δράσει χείρονα εις ύψος αποπτύουσα και λίθους πέμπουσα. Εώ γαρ λέγειν αυτής τα δεινότερα.
Εν γαρ τω καιρώ εκείνω κλινεί Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ το τόξον αυτού, και τον θυμόν αυτού, και φοβερά δυνάμει της ισχύος αυτού εκτενεί την χείρα αυτού επί την μεγάλην πόλιν ταύτην. Και δράξηται αυτής εν ισχύι, και τω δρεπάνω της δυνάμεως αυτού υποτεμεί τον χουν τον υποκάτω της πόλεως ταύτης, και ερεί τοις ύδασι της αβύσσου του καταπιείν αυτήν, (ότι έπαθε η ΑΤΛΑΝΤΙΣ και η ΑΙΓΙΙΣ, μετέπειτα Ατλαντικός ωκεανός και Αιγαίο πέλαγος…) άπερ φοβερώς υπακούσαντα εξ εκατέρων των μερών τάχει σφοδρώ και ήχω φοβερωτάτω αναβλύσουσι, και το υποκάτω αυτής ανασπάσει από της γης, και επάρει αυτό εις ύψος ως μύλον γυροβολούμενον, φρίκη πολλή, ώστε θρηνείν και οδύρεσθαι, κράζει τε ουαί τοις εν μέσω της πόλεως. Ούτως ουν κατενεχθείσης αυτής εν τη αβύσσω τα εξ εκατέρων των μερών αναβλύσαντα ύδατα σφοδρώς κατακλύσαντα και κατακλύψαντα αυτήν τω φοβερώ και αχανεί πελάγει της αβύσσου παραπέμψουσιν. Ούτως ουν, ω τέκνον μου Επιφάνιε, η πόλις ημών συντελεσθήσεται. Και άπερ δε σοι είρηκα όπισθεν ότι μέλλουσι συμβαίνειν τω κόσμω δεινά, εκείνα εισιν, άπερ ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός έφησεν αρχήν ωδίνων.
Ότι μεν ουν συνάξει αυτούς ο Θεός εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, και τα αυτού αυτοίς αποδώσηται, εύδηλον όπως του διασκορπισμού την επ' απώλεια πρόφασιν εν τω τέως υπ' αυτών εκκόψηται. Έμμελον γαρ λέγειν εν τη κρίσει ότι ει συνήγαγες ημάς εις Ιερουσαλήμ, και τα ημών αποκατέστησας, πάλαι αν επιστεύσαμεν τω Χριστώ, την αφορμήν του φθόνου εξεώσαντος του ένεκεν προτιμηθήναι τα έθνη υπέρ ημάς. Νυν δε συναχθέντες, και τα αυτών απολαβόντες, και εν τη αυτή απιστία μείναντες, πώς σωθήσονται; ευθέως του αντίχριστου εξερχομένου, ω και πιστεύειν κατά την φοβεράν φωνήν Θεού μέλλουσι: Θεός γαρ ου ψεύδεται, ο μονογενής ο ειπών: «Εγώ ειμί η αλήθεια και η ζωή» (Ιωαν. ιδ'.ό). Τέως δε εν τω συναχθήναι αυτούς, εν πρώτοις της απολογίας αυτούς ταύτης αποστερήσει: και γαρ ο Παύλος αυτούς σωθήσεάθαι είρηκεν ουκ εκ της αιωνίου κολάσεως, αλλ' αντί της τοσούτων ετών παρατάσεως, και της επ' αλλοτρίας περιπλανήσεως, και του ονειδισμού των εθνών, και της αφάτου αισχύνης, ότι εν τοσαύτη, φησίν, ανάγκη, και εν τοσούτο χλευασμώ τοσαύτα έτη υπό των εθνών κωμωδούμενοι, σωθήσονται της δουλείας και του ζυγού, ως συναχθέντες εις τα ίδια. Ου μέντοι, ως προείπον, της αιωνίου κολάσεως ρυσθήσονται. Ους γαρ η θλίψις ουκ έπεισε πιστεύσαι τω ζωοποιώ και μονογενεί Υιώ του Θεού, πως πείσει αυτούς η νομιζόμενη χάρις; και τα εξής.
Επιφάνιος είπεν.
Εν εκείνω γαρ τω καιρώ αποφράξει Κύριος ο Θεός τας πύλας τας εν Ινδαλία (εν. αλ. Ινδία), ας έκλεισεν Αλέξανδρος ο των Μακεδόνων βασιλεύς, και εξελεύσονται οι εβδομήκοντα δύο βασιλείς μετά του λαού αυτών, τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη(αυτοί είναι οι Νεφελίμ στο βιβλίο του Ενώχ ή Γώγ και Μαγώγ στην Αποκάλυψη του Ιωάννη)
Τότε αι ημέραι εκείναι σκοτισθήσονται δίκην θρηνούσαι εν τω αέρι διά το μίσος, όπερ τα βδελυρά εργάζονται έθνη. Ο ήλιος σκοτισθήσεται, και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, βλέποντες τα βδελύγματα επί της γης αμιλλώμενα. Φάγονται γαρ και τον χουν της γης και τα θυσιαστήρια κύθρους οίκων εργάσονται, τα τίμια και άγια σκεύη εν μιάσματι χρήσονται. Όι κατοικούντες την Ασίαν φευγέτωσαν εις τας κοιλάδας των νήσων. Πενθήσει γαρ Ασία τας νήσους, ου γαρ προεύσονται εν αυτή οι λαοί, αλλ' έσονται πενθούντες ημέρας ρν'.= εκατόν πεντήκοντα, (εν. αλλ. εξακοσίας εξήκοντα).
Περί Αντιχρίστου.
Τότε εγερθήσεται ο σατανάς, ο αντίχριστος φημί, εκ της φυλής του Δάν, ου μέντοι ιδία θελήσει γενόμενος άνθρωπος, αλλ' ευρεθήσεται ένεκεν αυτού σκεύος αισχρόν και ρυπαρόν,(εννοεί σώμα ανθρώπινο..) όπως πληρωθή εν αυτώ τα των προφητών. Και απολυθήσεται εκ των του άδου δεσμών, εν οις αυτόν ο Δεσπότης Χριστός εκείσε γενόμενος έδησε, και εισελεύσεται εις το σκεύος (σώμα) το αισχρότατον και βδελυτώτατον. Και ανδρυνθέντος αυτού εν ηλικία τελεία, και βασιλεύσαντος, τότε άρξεται την πλάνην αυτού επισπείρειν, καθά φησί περί αυτού Ιωάννης ο θεολόγος. Τότε γαρ, φασί, εγείρει πόλεμον επί τας κοιλάδας (εν αλ. Κυκλάδας) των νήσων, νήσοι δε είσιν, ως Ησαΐας φησίν, αι εξ εθνών εκκλησίαι. Παραγένηται δε τότε Ενώχ ο προ του νόμου, και Ηλίας ο εν τω νόμω και Ιωάννης ο εν τη νέα χάριτι, κηρύξαι εν όλη τη οικουμένη τον καιρόν της συντελείας, και την του πλάνου επιδημίαν. Διελεύσονται δε εν σημείοις και τέρασι και προκηρύξουσι του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού την Δευτέραν έλευσιν. Όσοι τοιγαρούν θελήσουσι του αποκτείναι αυτούς ή άλλως πως αδικήσαι, πυρ εξελθόν καταφάγεται αυτούς (Αποκαλ. ια'5) πορεύσονται γαρ εν εξουσία μεγάλη και τον αντίχριστον ελέγξαντες αποκτανθήσονται υπ' αυτού εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, και ρίψωσι τα σώματα αυτών άταφα εν μέσω της πόλεως, και επισυναχθέντες επιγελάσωσιν αυτών ως απροστατεύτων. (Αυτόθι 6,7,8,9,10).
Του αντίχριστου ήδη παταχθέντος συν τοις δαίμοσιν αυτού και υπό πυρίνων αγγέλων (Ελοχίμ ?) συλληφθέντες τω κριτηρίω παρίστασθαι και απαιτείσθαι δίκας περί των ψυχών, ων απώλεσε. Τότε ουν λοιπόν η σάλπιγξ ηχήσει και σαλπίσει, και οι νεκροί αναστήσονται άφθαρτοι. Έπειτα οι ζώντες, καθώς είπεν ο Παύλος (Α' Θεσσαλ. δ' 15), εις την παρουσίαν του Κυρίου οι περιλειφθέντες, αλλαγέντες εν ριπή οφθαλμού από φθοράς εις αφθαρσίαν άμα συν αυτοίς αρπαγήσονται εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα. Όταν ουν ίδη τις τα βδελυρά έθνη εις τον κόσμον εξεληλυθότα, τότε γίνωσκε ότι επί θύραις πάντα και ότι μετά μικρόν ο Κριτής επελεύσεται αποδούναι εκάστω κατά τα έργα αυτού.
Ετελειώθη δε ο ποτέ κρυπτός ήλιος και ουρανομήκης στύλος πυρός, ο μακάριος Ανδρέας, ο διά Κύριον πένης και σαλός και ξένος και καταπεφρονημένος και υπό πάντων εξουθενημένος (ο Οσιος Ανδρέας ήταν Σκύθης –Ρώσος – ζών στην Κων/πολη. Ολη του τη ζωή παρίστανε τον τρελό για να μην τον απασχολούν από την νοερά προσευχή του οι θνητοί … Ηταν ο μόνος εν ζωή άνθρωπος που είδε το Χριστό στο Θρόνο του στον Ουρανό, μαζί εμ τον προφήτη Ενώχ. Τόσο μεγάλος Αγιος είναι.. ) νυνί δε υιός Θεού κατά χάριν γενόμενος και κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών, μηνί Μαΐω κη'. (28) εξήκοντα προς τοις εξ έτεσι τον αγώνα τον καλόν κρυπτώς τω Θεώ αγωνισάμενος.
Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
ΥΓ:Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ, ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ. Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΗ ΤΟΥ ΔΑΝ.
Πηγή: Ορθόδοξη Χριστιανική Ομάδα Έβρου

H πόρνη της Βαβυλωνος ή Λίλιθ ή Λιλ ή Θύλη ή θεά με τα φίδια αριστερά επάνω και οι άφρονες άρχοντες καβάλα σε τέρατα στις έσχατες ημέρες. Από τοιχογραφία του Ιερού Ναού του Αγίπου Ραφαήλ στην Ξυλοτύμβου Κύπρου.

H πόρνη της Βαβυλώνος ή Λίλιθ ή Λιλ ή Θύλη της Γέννεσης ή θεά με τα φίδια ή μήτηρ των βρυκολάκων Μπαχωμέχ, στην κορυφή του Λευκού Οίκου των Η.Π.Α. Το σύμβολο των 'πλανηταρχών' ή αρχηπλανεμένων καλλίτερα...
Τι να σχολιάσει κανείς... Να προσεχθούν οι 12 κίονες - συμβολίζουν τις οδούς προς το κέντρο της γης, τα φοβερά ΤΑΡΤΑΡΑ όπου είναι 'δεμένη η Λίλιθ και οι νεφελίμ τώρα - και ιδιαίτερα οι θέση των τριπλών ελίκων κάθε διόδου. οι έλικες είναι απενεργοποιημένες.. Δεν είναι κιονόκρανα. Σημαίνει ότι οι πύλες άνοιξαν για να εξέλθουν από εκεί η Λίλιθ και οι Νεφελίμ υιοί της... Η Λίλιθ πατάει πλέον στη γή (σφαίρα κάτω απο τα πόδια της , που περικλείεται απο μαίανδρο, το όπλο που τους ενέκλεισε στα Τάρταρα... Κρατάει ξίφος (σημείο σφαγής κατά ανθρώπων) και φέρει κάτι σαν φωτοστέφανο, όπως το άγαλμα της ελευθερίας, που είναι πάλι απεικόνιση της Λίλιθ...
Το όνειρο των λαοπλάνων στην κορυφή του οικήματος που οικεί ο ηγέτης των ΗΠΑ... Το όραμα των Ιλουμινάτι και Σιωνιστών, των κρονίων δούλων και πασών αντιχρίστων. Εύγε σας.

«Προς στιγμή μέγας ο Αγαρηνός»
«Νίκη Ορθοδόξων λαών και γενική σφαγή Αγαρηνών από τους Ορθοδόξους».
«Μάχη στην Κωνσταντινούπολη εφτά κρατών και τρία μερόνυχτα σφαγή. Νίκη του μεγαλύτερου κράτους κατά των έξι κρατών».
«Ο κόσμος θα ανησυχήσει και παντού στη γη θα επικρατεί απελπισία».
«Ο Πόλεμος θα σταματήσει από κάποιον άγγελο και η Πόλη θα παραδοθεί στους Έλληνες».
Ο τελευταίος αιώνας της (2ης) χιλιετίας είναι ένα όρος, στο οποίο τρία θηρία κοιμούνται:
- Το α΄ θα ξυπνήσει κατά την αρχή του δρόμου (αιώνος), και από το στόμα του θα βγάζει αίμα.
- Το β΄ θα ξυπνήσει κατά το μέσο του δρόμου, και από το στόμα του θα βγάζει φωτιά.
- Το γ΄ θα ξυπνήσει προς το τέλος του δρόμου, και από το στόμα του θα έρθει η τρομερή αίρεση.
Τα 2 πρώτα θηρία είναι οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, ενώ το τρίτο η ειδικά από τη Νέα Τάξη προβαλλόμενη και με κάθε μέσον επιδιωκόμενη Πανθρησκεία.
Παλιότερα την προωθούσε καλυμμένα η μασονία, τώρα την προβάλλουν όλοι οι πολιτικοί, οι παγκόσμιοι οργανισμοί, και οι περισσότεροι θρησκευτικοί αρχηγοί.
Γρηγόριος. Έτσι είναι. Γιατί όσο ο παρών αιώνας πλησιάζει στο τέλος του, τόσο ο μέλλων αιώνας λόγο της εγγύτητας σαν να αγγίζεται ήδη κάπως και διανοίγεται με όλο και πιο έκδηλα σημεία.Και εφόσον σε αυτόν καθόλου δεν βλέπουμε αμοιβαία ο ένας τις σκέψεις του αλλού ενώ σε εκείνον διαβάζουμε ο ένας του αλλού την καρδιά, πώς να ονομάσω τον αιώνα αυτόν εκτός από νύχτα, και πως τον μέλλοντα εκτός από ημέρα; Αλλά κατά τον ίδιο τρόπο που τελειώνει η νύχτα και αρχίζει να ανατέλλει η μέρα πριν την ανατολή του ηλίου κατά κάποιο τρόπο ανακατεύονται μαζί τι σκοτάδι και το φως, έως ότου τα υπολείμματα της νύχτας που φεύγει να μεταλλαγούν εντελώς σε φως της ημέρας που έρχεται, έτσι και το τέλος αυτού του κόσμου αναμιγνύεται με την αρχή του μέλλοντος αιώνα, και το ίδιο το σκοτάδι των υπολειμμάτων του φωταγωγείτε ήδη από την κάποια σύμμειξη με τον κόσμο των πνευμάτων. Και από αυτά που είναι εκείνου του κόσμου ήδη πολλά διακρίνουμε, αλλά ακόμα δεν τα αναγνωρίζουμε τελείως, γιατι είναι σαν να βλέπουμε το θολό είδωλο τους μπροστά στον ήλιο σε κάποια χαραυγή του νου μας.’
Ο γεροντας γνωστος για το χιουμορ του, του απαντησε:
"ενα θα σου πω. και τσιγαρο να σου ζητησει εξωγήινος, μη τον πιστεψεις. δαιμονας ειναι. και θα κανει πολλα ο διαολος για να μπερδεψει τους ανθρωπους. θα δειτε πολλα εσεις. τιποτα μην πιστεψετε."
Εγω αυτο εχω σαν μπουσουλα και γι'αυτα και για αλλα θεαματικα που θα δουμε. οτι εχουν πει καποιοι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ γερονταδες, αυριανοι αγιοι αν θες, εχουν βγει ολα, ειτε σε γενικο ειτε σε προσωπικο επιπεδο. οποτε ποιον να πιστεψω; τον χωκινς, τους τρελαμενους του πλανητη ή καποιον ο οποιος την εβγαλε με 2 ελιες κι ενα παξιμαδι τα 4/5 της ζωης του και εχει πει αποδεδειγμενα μονο αληθειες.
ΑΠΛΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΘΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ.






ΓΕΟΜΕΝΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.