του Στέλιου Συρμόγλου
Κωδωνοκρούστες δαίμονες, κάποιοι χειρουβικοί αναρχικοί, συνόμιλοι των νεκρών που γεωμετρούν τα μεγάλα στίγματα της ανθρωπιάς των προσώπων και των σημάτων, καταπροσωπούν τα έργα της μοίρας τους και χλευάζουν τα σπασμένα τους δάκτυλα, που λιώσανε κτυπώντας τον αμετακίνητο μεσότοιχο. Συλλαμβάνουν εαυτούς να μονομαχούν με χίμαιρες.
Κανένα λάλημα πετεινού δεν απελπίζει την αγρύπνια της εξωτερικής τους όρασης. Η εσωτερική όμως ακοή, με αρπακτική αίσθηση, ηχογραφεί τη διαμαρτυρία του σκεπτικισμού που απελπίζει το μέλλον…
Κωδωνοκρούστες δαίμονες, κάποιοι χειρουβικοί αναρχικοί, συνόμιλοι των νεκρών που γεωμετρούν τα μεγάλα στίγματα της ανθρωπιάς των προσώπων και των σημάτων, καταπροσωπούν τα έργα της μοίρας τους και χλευάζουν τα σπασμένα τους δάκτυλα, που λιώσανε κτυπώντας τον αμετακίνητο μεσότοιχο. Συλλαμβάνουν εαυτούς να μονομαχούν με χίμαιρες.
Κανένα λάλημα πετεινού δεν απελπίζει την αγρύπνια της εξωτερικής τους όρασης. Η εσωτερική όμως ακοή, με αρπακτική αίσθηση, ηχογραφεί τη διαμαρτυρία του σκεπτικισμού που απελπίζει το μέλλον…
Οι δικτάτορες των αριθμών και της παραγωγής πολιτικής βλακείας πανηγυρίζουν στις αίθουσες των τροπαίων την αναπηρία τους κι ο αυλός των ολίγιστων σκεπτόμενων αυτού του τόπου ορφανός, αναπαύεται θεοσεβής σε πικραμένα χείλη, μελωδώντας την υπσοτολή της ουτοπίας. Το μέγα έτος γι αυτούς είναι το παρόν με τον ατελεύτητο πανικό του. Μέσα σ’ αυτό είναι αυτό που ήταν. Το παρόν περιλαμβάνει τα πάντα. Αοιδοί στα συμπόσια των αθανάτων φασμάτων του πολιτισμού σπαράζονται και κατασπαράζουν, χαρισματούχοι ομολογητές του θανάτου της ατομικής αθανασίας.
Δεν πουλάνε γι’ αυτούς τα σύγχρονα καταστήματα των υποκριτών της πολιτικής απάτης και της ψευδοδιανόησης απολύτως τίποτα! Νιώθουν ότι δεν έχουν που να πάνε. Στους πέντε περιφέρονται δρόμους της γης, όταν κλείνει το μαγαζί του ο ήλιος!..
Είναι όλοι αυτοί που πασχίζουν για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Βρίσκονται ακριβώς στην αντίπερα όχθη του μονίμως εν οργασμώ ευρισκόμενου και ερωτομανούς Πέτρου Τατσόπουλου, του άλλου άξιου δημόσιου εμπαιγμού και μόνιμου στόχου σκωμμάτων Αδωνι Γεωργιάδη και εν μέσω των δύο προαναφερομένων, αλλά και αμέτρητων άλλων μετρίων και βλακών ενός “σάπιου” συστήματος αξιών, του αξιοδάκρυτου πρωθυπουργού μας που για μια ακόμα φορά δίνει τη “σκληρή” μάχη της διαπραγμάτευσης, μένοντας μία επιπλέον μέρα στις Βρυξέλλες για… να επικοινωνήσει “τηλεφωνικώς” με τους ομολόγους του, γιατί στο μέγαρο Μαξίμου “εσίγησαν” φαίνεται οι τηλεφωνικές γραμμές!
Κι ενώ ο ηθικός ρύπος των πονηρών και των κρετίνων θίγει, εκτός των άλλων, το κοινόν αίσθημα, οι ολίγοι επιμένουν από το περιθώριο στο οποίο βρίσκονται. Ρομαντικοί διαδρομιστές της ουτοπίας; Ονειροβάμονες περιηγητές ενός χαμένου πολιτισμού ή πραγματιστές-πολέμιοι μιας προιούσας διάβρωσης των πολιτιστικών και κοινωνικών μας αξιών και άμβλυνσης της πολιτιστικής μας συνείδησης;
Σημασία έχει ότι η ψυχή τους δουλεύει ακόμη!…
Είναι οι σκεπτόμενοι, ωραίοι μαχητές των αξιών, που σκάβουν βαθιά τον εαυτό τους ν’ ανακαλύψουν, ν’ αγγίξουν με τον νου, να πουν το “Εν” μέσα στο Ένα του “Είναι” του παντός! Είναι αυτοί που θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν ή και να ανατρέψουν τους εκφραστές της εξουσίας και να σώσουν την εθνική μας βάση…
http://freepen.gr/?p=11584
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.