Ονομάζομαι Ελένη Γεωργοπούλου και κατοικώ με την οικογένεια μου στην Κώ...
Τα τελευταία πέντε χρόνια, αφ΄ ότου τελείωσα το λύκειο,έρχομαι στο μοναστήρι του Πανορμίτη με γνωστές μου κυρίες λίγες μέρες πριν την Χάρη του και βοηθούμε εθελοντικά για τη προετοιμασία της μεγάλης γιορτής του Αρχάγγελου.
Όμως τα γεγονότα που συνέβησαν στην οικογένεια μου τελευταία,απέδειξαν πως στην πραγματικότητα ο Ταξιάρχης μας βοηθά εμάς και μάλιστα εκεί,που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως,με τις δικές μας φτωχές δυνάμεις.
Συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2007, η μητέρα μου Μαρία παρουσίασε ένα κακοήθη όγκο στο στήθος,που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά καρκίνος του μαστού.
Η κατάσταση της ημέρα με την ημέρα χειροτέρευε.Ανεβήκαμε στην Αθήνα και νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο.Οι γιατροί εκεί,αποφάσισαν να γίνει άμεσα μαστεκτομή για να αποφευχθούν μεταστάσεις στο υπόλοιπο σώμα.
Η επέμβαση και ως συνήθως ακολούθησαν χημειοθεραπείες και όλα τα σχετικά, που διήρκεσαν οχτώ ολόκληρους μήνες.
Επιστρέψαμε στο νησί μας έχοντας την διαβεβαίωση των γιατρών,πως ο κίνδυνος πέρασε και ο καρκίνος νικήθηκε.
Δεν πέρασε λίγος καιρός και τα προβλήματα δυστυχώς επανήλθαν. Την μεγάλη εβδομάδα του 2008 συγκεκριμένα η μητέρα μου δεν ήταν καθόλου καλά και ανέβασε υψηλό πυρετό,που έφτασε τους 40 βαθμούς.
Αναγκαστικά φύγαμε εσπευσμένα για το Νοσοκομείο,όπως και την πρώτη φορά.Οι εξετάσεις της επιβεβαίωσαν μετάσταση του καρκίνου και στους δύο πνεύμονες.Οι γιατροί απογοητευμένοι από την άσχημη κατάσταση που διέγνωσαν,έδωσαν στην μητέρα μου το περισσότερο δύο μήνες ζωή.
Τις ημέρες του Πάσχα,ήρθε στον Πανορμίτη η μικρή μου αδερφή. Με πολλή ένταση προσευχήθηκε στον Αρχάγγελο για τη σωτηρία της μητέρας μας.Φεύγοντας γεμάτη ελπίδα,πήρε μαζί της φυτιλάκια και λαδάκι από την καντήλα του.
Η μητέρα μου που επικαλείτο με μεγάλη πίστη τον Πανορμίτη μας, πήρε το φυτιλάκι και σταυρωνόταν καθημερινά με το λαδάκι του.
Καθημερινά αισθανόταν όλο και καλύτερα. Λίγο καιρό αργότερα έκανε αξονική,που έδειξε ότι οι πνεύμονες ήταν ολοκάθαροι.Κάθε κακοήθεια είχε εξαφανιστεί και τώρα,πολλούς μήνες αργότερα, η μητέρα μου είναι με τη δύναμη του Θεού και του Ταξιάρχη μας υγιέστατη.
Το διάστημα που έκανε χημειοθεραπείες, συνέβη και το εξής θαυμαστό γεγονός: Στο εξοχικό μας σπιτάκι την ώρα που έλειπαν οι γονείς μου στο Νοσοκομείο, ξέσπασε πυρκαγιά.Όταν τους ειδοποίησαν για το συμβάν έτρεξαν αμέσως για να προλάβουν.
Φτάνοντας, βρήκαν εκεί την Πυροσβεστική που είχε σπεύσει άμεσα και είχε ευτυχώς σβήσει τη φωτιά, πριν γίνει ολόκληρο το οίκημα στάχτη. Οι ζημιές βέβαια ήταν τεράστιες.Η στέγη είχε καταρρεύσει και το ένα δωμάτιο είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Την επόμενη ημέρα που επέστρεψαν για να περιμαζέψουν ότι ήταν δυνατόν,βρήκαν μέσα στα αποκαίδια ανέπαφες δύο σελίδες μόνο,που προέρχονταν από το βιβλίο των Θαυμάτων του Πανορμίτη ,που είχαν εκεί. Η επικεφαλίδα της μίας έγραφε:[Ο Πανορμίτης έτρεξε αμέσως] και η άλλη:[Αν μ΄ακούς ,δώσε μου ένα σημάδι] (σελ 166,167).
Όλοι μας δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι [ο Πανορμίτης έτρεξε αμέσως], αφού η φωτιά σταμάτησε στο συγκεκριμένο δωμάτιο και δεν επεκτάθηκε στο διπλανό,όπου υπήρχαν φιάλη υγραερίου και πολλά άλλα εύφλεκτα υλικά και χρήσιμα πράγματα. Ακόμη το γεγονός ότι η καταστροφή του σπιτιού δεν ήταν ολοκληρωτική,το εκ λάβαμε ως σημάδι και καταλάβαμε, ότι ο Αρχάγγελος ακούει τις προσευχές μας για την μητέρα μου και σίγουρα θα την έσωζε.
Μετά απ΄αυτά όσο είμαι καλά,δεν θα σταματήσω ποτέ να έρχομαι στην εορτή του,για να υπηρετώ τον Μεγάλο Προστάτη και Σωτήρα μας.
Ιστορικό και Θαύματα του Πανορμίτη – Ιεράς Μονής Πανορμίτου
tro-ma-ktiko
Τα τελευταία πέντε χρόνια, αφ΄ ότου τελείωσα το λύκειο,έρχομαι στο μοναστήρι του Πανορμίτη με γνωστές μου κυρίες λίγες μέρες πριν την Χάρη του και βοηθούμε εθελοντικά για τη προετοιμασία της μεγάλης γιορτής του Αρχάγγελου.
Όμως τα γεγονότα που συνέβησαν στην οικογένεια μου τελευταία,απέδειξαν πως στην πραγματικότητα ο Ταξιάρχης μας βοηθά εμάς και μάλιστα εκεί,που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως,με τις δικές μας φτωχές δυνάμεις.
Συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2007, η μητέρα μου Μαρία παρουσίασε ένα κακοήθη όγκο στο στήθος,που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά καρκίνος του μαστού.
Η κατάσταση της ημέρα με την ημέρα χειροτέρευε.Ανεβήκαμε στην Αθήνα και νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο.Οι γιατροί εκεί,αποφάσισαν να γίνει άμεσα μαστεκτομή για να αποφευχθούν μεταστάσεις στο υπόλοιπο σώμα.
Η επέμβαση και ως συνήθως ακολούθησαν χημειοθεραπείες και όλα τα σχετικά, που διήρκεσαν οχτώ ολόκληρους μήνες.
Επιστρέψαμε στο νησί μας έχοντας την διαβεβαίωση των γιατρών,πως ο κίνδυνος πέρασε και ο καρκίνος νικήθηκε.
Δεν πέρασε λίγος καιρός και τα προβλήματα δυστυχώς επανήλθαν. Την μεγάλη εβδομάδα του 2008 συγκεκριμένα η μητέρα μου δεν ήταν καθόλου καλά και ανέβασε υψηλό πυρετό,που έφτασε τους 40 βαθμούς.
Αναγκαστικά φύγαμε εσπευσμένα για το Νοσοκομείο,όπως και την πρώτη φορά.Οι εξετάσεις της επιβεβαίωσαν μετάσταση του καρκίνου και στους δύο πνεύμονες.Οι γιατροί απογοητευμένοι από την άσχημη κατάσταση που διέγνωσαν,έδωσαν στην μητέρα μου το περισσότερο δύο μήνες ζωή.
Τις ημέρες του Πάσχα,ήρθε στον Πανορμίτη η μικρή μου αδερφή. Με πολλή ένταση προσευχήθηκε στον Αρχάγγελο για τη σωτηρία της μητέρας μας.Φεύγοντας γεμάτη ελπίδα,πήρε μαζί της φυτιλάκια και λαδάκι από την καντήλα του.
Η μητέρα μου που επικαλείτο με μεγάλη πίστη τον Πανορμίτη μας, πήρε το φυτιλάκι και σταυρωνόταν καθημερινά με το λαδάκι του.
Καθημερινά αισθανόταν όλο και καλύτερα. Λίγο καιρό αργότερα έκανε αξονική,που έδειξε ότι οι πνεύμονες ήταν ολοκάθαροι.Κάθε κακοήθεια είχε εξαφανιστεί και τώρα,πολλούς μήνες αργότερα, η μητέρα μου είναι με τη δύναμη του Θεού και του Ταξιάρχη μας υγιέστατη.
Το διάστημα που έκανε χημειοθεραπείες, συνέβη και το εξής θαυμαστό γεγονός: Στο εξοχικό μας σπιτάκι την ώρα που έλειπαν οι γονείς μου στο Νοσοκομείο, ξέσπασε πυρκαγιά.Όταν τους ειδοποίησαν για το συμβάν έτρεξαν αμέσως για να προλάβουν.
Φτάνοντας, βρήκαν εκεί την Πυροσβεστική που είχε σπεύσει άμεσα και είχε ευτυχώς σβήσει τη φωτιά, πριν γίνει ολόκληρο το οίκημα στάχτη. Οι ζημιές βέβαια ήταν τεράστιες.Η στέγη είχε καταρρεύσει και το ένα δωμάτιο είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Την επόμενη ημέρα που επέστρεψαν για να περιμαζέψουν ότι ήταν δυνατόν,βρήκαν μέσα στα αποκαίδια ανέπαφες δύο σελίδες μόνο,που προέρχονταν από το βιβλίο των Θαυμάτων του Πανορμίτη ,που είχαν εκεί. Η επικεφαλίδα της μίας έγραφε:[Ο Πανορμίτης έτρεξε αμέσως] και η άλλη:[Αν μ΄ακούς ,δώσε μου ένα σημάδι] (σελ 166,167).
Όλοι μας δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι [ο Πανορμίτης έτρεξε αμέσως], αφού η φωτιά σταμάτησε στο συγκεκριμένο δωμάτιο και δεν επεκτάθηκε στο διπλανό,όπου υπήρχαν φιάλη υγραερίου και πολλά άλλα εύφλεκτα υλικά και χρήσιμα πράγματα. Ακόμη το γεγονός ότι η καταστροφή του σπιτιού δεν ήταν ολοκληρωτική,το εκ λάβαμε ως σημάδι και καταλάβαμε, ότι ο Αρχάγγελος ακούει τις προσευχές μας για την μητέρα μου και σίγουρα θα την έσωζε.
Μετά απ΄αυτά όσο είμαι καλά,δεν θα σταματήσω ποτέ να έρχομαι στην εορτή του,για να υπηρετώ τον Μεγάλο Προστάτη και Σωτήρα μας.
Ιστορικό και Θαύματα του Πανορμίτη – Ιεράς Μονής Πανορμίτου
tro-ma-ktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.