Οι άγνωστες Ελληνίδες της αρχαιότητος των οποίων το όνομα αρχίζει από Άλφα. Είναι οι γυναίκες για τις οποίες, όπως έχουμε πει και στην Εισαγωγή μας, οικοδόμησαν με τον δικό τους τρόπο έναν άγνωστο κι αθέατο ελληνικό πολιτισμό!.. Διαβάστε σήμερα έναν κατάλογο ονομάτων αρχαίων Ελληνίδων των οποίων το όνομα αρχίζει από "Άλφα", έτσι όπως ακριβώς γράφουμε μέσα στο βιβλίο μας: "Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητας" και ιδίως στο τρίτομο έργο μας: "Η καρδιά της Ελλάδος"!..
.jpg)
Ο Θεμιστοκλής ζητά προστασία στο σπίτι του Άδμητου. Έργο του Pierre Joseph Francois, 1832.
1. ΑΒΑ. Μία των νυμφών της ελληνικής αρχαιότητος
2. ΑΒΑ. Θυγάτηρ του Ζηνοφάνους, άρχοντος της Όλβης επί Αντωνίου.
3. ΑΒΑΡΒΑΡΕΑ. Η Νύμφη Νηίς.
4. ΑΒΔΗΡΑ. Αδελφή του Διομήδους.
5. ΑΒΡΟΙΑ. Μία γυναίκα από την Θεσσαλία που μνημονεύει ο Λουκιανός (Λούκιος ή όνος, κεφ. t, στίχ. 1).
6. ΑΒΡΩ. Σύζυγος του Κανδαύλου, βασιλέως των Λυδών.
7. ΑΒΡΩΤΗ. Γυναίκα του Νίσου, βασιλέως της Μεγαρίδος.
8. ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΑ. Μητέρα του Πτολεμαίου του Φιλοπάτορος, που ήταν Αιγυπτία εταίρα.
9. ΑΓΑΜΗΔΗ. Θυγάτηρ του Αυγείου, σύζυγος του Μουλίου, η οποία ασκούσε το επάγγελμα της μάγισσας.
10. ΑΓΑΝΙΠΠΗ. Μία Νύμφη που ζούσε παρά τον Ελικώνα.
11. ΑΓΑΝΙΠΠΗ. Μητέρα της Δανάης, η ονομαζομένη και Ευρυδίκη.
12. ΑΓΑΡΙΣΤΗ. Θυγατέρα του Κλεισθένους και σύζυγος του Μεγακλέους.
13. ΑΓΑΡΙΣΤΗ. Θυγατέρα του Ιπποκράτους και μήτηρ του Περικλέους.
14. ΑΓΑΥΗ. Μία των Νηρηίδων.
15. ΑΓΑΥΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού.
16. ΑΓΑΥΗ. Θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, σύζυγος του Εχίονος, η οποία, εκμανείσα, κατεσπάραξε τον υιόν της Πενθέα.
17. ΑΓΔΙΣΤΙΣ. Επώνυμον της Ρέας ή της Κυβέλης.
18. ΑΓΕΛΕΑ ή ΑΓΕΛΕΙΗ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς («η τας λείας άγουσα»).
19. ΑΓΕΛΗΙΣ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς (η άγουσα τους λαούς).
20. ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΗ. Μητέρα του βασιλέως Άγιδος.
21. ΑΓΛΑΪΑ. Μία των τριών Χαρίτων.
22. ΑΓΛΑΪΑ Μία των Θεσπιάδων εκ της οποίας ο Ηρακλής εγέννησε τον Αντιάδην.
23. ΑΓΛΑΪΑ. Σύζυγος του Χάροπος και μητέρα του Νηρέως εκ της νήσου Σύμης.
24. ΑΓΛΑΪΣ. Θυγατέρα του Αθηναίου Μεγακλέους, που ήτο διαβόητος για την αδηφαγία της.
25. ΑΓΛΑΟΠΗ. Μία των Σειρήνων.
26. ΑΓΛΑΟΦΗΜΗ. Μία των Σειρήνων.
27. ΑΓΝΑΓΟΡΑ. Αδελφή του Αριστομένους.
28. ΑΓΝΩ. Η Αγνώ ήτο μία νύμφη από την Αρκαδία, που μνημονεύει ο Παυσανίας (Ελλάδος Περιήγησις Η΄ 31.4.4).
29. ΑΓΡΑΙΑ. Επίθετον της θεάς Δήμητρας, αλλά και της θεάς Αρτέμιδος.
30. ΑΓΡΑΥΛΙΔΕΣ. Θυγατέρες της Αγραύλου.
31. ΑΓΡΑΥΛΟΣ. Θυγατέρα του Ακταίου και σύζυγος του Κέκροπος, εκ του οποίου εγέννησε τον Ερυσίχθονα, την Άγλαυρον, Έρσην και Πάνδροσον.
32. ΑΓΡΙΑΔΕΣ ή ΑΓΡΩΣΤΙΝΑΙ. Επώνυμον των Νυμφών οι οποίες επιστατούσαν εις τους αγρούς.
33. ΑΓΡΙΟΠΗ. Νύμφη, η οποία εγέννησε εκ του Φιλάμμωνος τον Θάμυριν.
34. ΑΓΡΙΟΠΗ. Γυναίκα του Ορφέως, η γνωστή σε όλους μας Ευρυδίκη.
35. ΑΓΡΙΟΠΗ. Σύζυγος του Αγήνορος και μητέρα του Κάδμου, η οποία, κατ’ άλλους, εκαλείτο Αντιόπη.
36. ΑΓΡΙΠΠΙΝΗ. Θυγατέρα του υπάτου Ουϊψανίου και της Καικιλίας, που παντρεύτηκε τον Τιβέριον πριν βασιλεύσει.
37. ΑΓΡΙΠΠΙΝΗ Θυγατέρα του Αγρίππα και σύζυγος του Γερμανικού.
38. ΑΓΡΙΠΠΙΝΗ. Θυγατέρα της πιο πάνω, σύζυγος του Κλαυδίου και μητέρα του Νέρωνος, φονευθείσα υπ’ αυτού.
39. ΑΓΡΟΤΕΡΑ. Επώνυμον της θεάς Αρτέμιδος.
40. ΑΓΧΙΑΛΗ. Μία των Νυμφών.
41. ΑΓΧΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Νείλου, σύζυγος του Βήλου, μητέρα του Αιγύπτου και του Δαναού.
42. ΑΓΧΙΡΟΗ. Μία των θυγατέρων του Ερασίνου, πλησίον της οποίας διέμεινεν η Βριτόμαρτις για ένα χρονικό διάστημα.
43. ΑΔΑ. Θυγατέρα του Εκατόμνου και σύζυγος του Ιδριέως, βασιλέως της Καρίας, μετά τον θάνατον του οποίου εβασίλευσε επί εποχής Μεγάλου Αλεξάνδρου.
44. ΑΔΙΑΝΤΗ. Μία Δαναϊδα, μνηστή του Δαΐφρονος.
45. ΑΔΜΗΤΗ. Μία των θυγατέρων του Ωκεανού και της Τηθύος.
46. ΑΔΜΗΤΗ. Θυγάτηρ του Ευρυσθέως και της Αντιμάχης, η οποία εζήτησε και έλαβε από τον Ηρακλή τον ζωστήρα της βασιλίσσης Αμαζόνας, Ιππολύτης.
47. ΑΔΟΒΟΓΙΩΝΙΣ. Μητέρα του Μιθριδάτου. (Στράβων, Γεωγραφικά ΙΓ΄ .4.3.2).
48. ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Μελισσέως, βασιλέως της Κρήτης, εις την οποίαν η Ρέα έδωσε τον Δία για να τον αναθρέψη φοβούμενη τον Κρόνο.
49. ΑΔΡΑΣΤΙΝΗ. Θυγατέρα του Αδράστου Αιγιάλεια.
50. ΑΔΥΤΗ. Μία των 50 Δαναϊδων, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Μετάλκην.
51. ΑΕΛΛΑ. Μία των Αμαζόνων.
52. ΑΕΛΛΟΠΟΥΣ. Μία των Αρπυιών, θυγατέρα του Θαύμαντος και της Ηλέκτρας.
53. ΑΕΛΛΟΠΟΥΣ. Επίθετον της Ίριδος.
54. ΑΕΛΛΩ. Άρπυια, αδελφή της παραπάνω.
55. ΑΕΡΙΑ. Μητέρα του Αιγύπτου εκ του Βήλου.
56. ΑΕΡΟΠΗ. Σύζυγος του Ατρέως ή του Πλεισθένους, μητέρα του Αγαμέμνονος και του Μενελάου.
57. ΑΗΔΩΝ. Θυγατέρα του Πυνδάρεω, γυνή του βασιλέως των Θηβών Ζήθου και μητέρα του Ιτύλου, η οποία εφόνευσε εξ απροσεξίας τον ίδιον τον υιόν της και μεταμορφωθείσα υπό του Διός εις το ομώνυμον πτηνόν. Βεβαίως, περί αυτής, θρυλούνται πολλά και υπάρχουν διάφορες άλλες παραδόσεις.
58. ΑΘΗΝΑ. Θεά των αρχαίων Ελλήνων, ήτις εκαλείτο και Παλλάς, ως πάλλουσα το δόρυ. Εγεννήθη, ως μυθολογείται, περί την λίμνη Τριτωνία της Λιβύης, και μάλιστα εκ της κεφαλής του Διός, ο οποίος κατάπιε ενωρίτερα την έγκυον Μήτιν. Ερίσασα προς τον Ποσειδώνα, περί της προστασίας των Αθηνών, ενίκησε αυτόν αναδούσα εκ της γης το δένδρον της ελαίας, το όποίον από τότε ελατρεύετο εξόχως εις τας Αθήνας, όπου είχε περικαλλέστατον ναόν, τον Παρθενώνα.. Θεά της σοφίας, που είχε και το επίθετον Εργάνη, ως προστάτρια των Εργαστίνων της Αθήνας, που ύφαιναν το πέπλο της κατά την εορτήν των Παναθηναίων.
59. ΑΘΗΝΩ. Θυγατέρα του Λυκομήδους.
60. ΑΘΗΝΩ. Μητέρα του Κλαυδίου Σεκουνδίνου.
61. ΑΘΩΡ. Θεωρείται θεότης των Αιγυπτίων συμβολίζουσα το σκότος και η οποία ήτο μητέρα όλων των όντων. Ωστόσο, κατά το Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν, αλλά και την Ελληνικήν Ανθολογίαν, ο όρος αυτός αποτελεί τον τρίτον μήνα του έτους και μάλιστα εις ένα αδέσποτον επίγραμμα διαβάζομεν τα εξής: «Είς Βαΐτ, είς Αθώρ, μία Τωμβία, είς δε Άκωρι / χαίρε, πάτερ κόσμου, χαίρε τρίμορφε θεός» (Ελληνική Ανθολογία, επίγραμμα 341).
62. ΑΙΓΗ. Θυγάτηρ του Ωλένου, βρεφοτροφήσασα τον Δία και καταστερισθείσα.
63. ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ. Θυγατέρα ή εγγονή του Αδράστου και σύζυγος του Διομήδους.
64. ΑΙΓΙΝΑ. Κόρη του ποταμού Ασωπού ποταμού εκ της οποίας ο Ζευς εγέννησε τον Αιακόν.
65. ΑΙΓΛΗ. Μία των Εσπερίδων οι οποίες εφύλασσαν τα «χρυσά μήλα των Εσπερίδων», που κατάφερε να πάρη ο Ηρακλής σε έναν εκ των 12 Άθλων του
66. ΑΙΓΛΗ. Μία των 3 Νηρηίδων, μητέρα των Χαρίτων.
67. ΑΙΓΛΗ. Αδελφή του Φαέθωνος, μεταμορφωθείσα εις αίγειρον.
68. ΑΙΓΛΗ. Μία των Θρασσών Βακχών, τροφός του Βάκχου.
69. ΑΙΓΥΣ: Ίδε: Αιγίς.
70. ΑΙΓΩ. Τροφός του Διός.
71. ΑΙΔΩΣ. Τροφός της θεάς Αθηνάς. Ως θεότης είχε βωμόν εις την αρχαίαν Αθήνα, αλλά, κυρίως, ελατρεύετο εις Ρώμην.
72. ΑΙΘΙΛΛΑ. Θυγατέρα του Λαομέδοντος, αδελφή του Πριάμου, επί της αλώσεως της Τροίας έγινε αιχμάλωτος του Πρωτεσιλάου.
73. ΑΙΘΙΟΠΙΣ. Μία των γυναικών του Δαναού.
74. ΑΙΘΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Ποσειδώνος και της Αλκυόνης, γεννήσασα εκ του Απόλλωνος τον Ελευθήρα και τον Ηρέα.
75. ΑΙΘΟΥΣΑ. Θράσσα, μήτηρ του Λίνου.
76. ΑΙΘΡΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού, γεννήσασα εκ του Άτλαντος τον Ύαντα και τις 12 Υάδες.
77. ΑΙΘΡΑ. Γυναίκα του Φαλάνθου εις την Αρκαδίαν.
78. ΑΙΘΥΝΑ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς με το οποίο ελατρεύετο ιδίως στα Μέγαρα ως προστάτις της ναυτιλίας.
79. ΑΙΛΙΑ. Σύζυγος του Σύλλα.
80. ΑΙΛΙΑ Κατέλλα, ευγενής Ρωμαία επί Νέρωνος.
81. ΑΙΜΙΛΙΑ. Γυνή του Αφρικανού του πρεσβυτέρου.
82. ΑΙΜΙΛΙΑ. Γυνή του Πομπηίου.
83. ΑΙΜΙΛΙΑ. Μία των Εστιάδων.
84. ΑΙΜΟΝΗ. Θυγατέρα του Δευκαλίωνος και της Πύρρας.
85. ΑΙΝΑΡΕΤΗ. Μητέρα του Αθάμαντος της Βοιωτίας.
86. ΑΙΝΕΙΑΣ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης εις το Άκτιον.
87. ΑΙΝΗΤΗ. Σύζυγος του Αινέως και μητέρα του Κυζίκου.
88. ΑΙΟΛΗ. Θυγατέρα του Αιτωλού.
89. ΑΙΟΛΙΑ. Θυγατέρα του Αμυθάοντος εκ της οποίας ο Καλυδών εγέννησε την Επικάστην και την Πρωτογένειαν.
90. ΑΙΣΑΡΑ. Θυγατέρα του Πυθαγόρου.
91. ΑΙΣΧΡΗ. Γυναίκα που μας διασώζει ο Πλούταρχος και ο Εμπεδοκλής.
92. ΑΙΣΧΡΗΙΣ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού εκ της οποίας ο Ηρακλής εγέννησε τον Λεύκωνα.
93. ΑΙΣΧΥΛΙΣ. Θυγατέρα του Θαλού.
94. ΑΙΤΝΑ. Μία των Νυμφών της Σικελίας, θυγατέρα του Ουρανού και της Γης.
95. ΑΙΤΝΑ. Μία βουκολίς που μας διασώζει ο Θεόκριτος.
96. ΑΚΑΚΑΛΛΙΣ. Θυγατέρα του Μίνωος και της Πασιφάης, γεννήσασα εκ του Απόλλωνος τον Μίλητον και τον Αμφόθεμιν.
97. ΑΚΑΚΑΛΛΙΣ. Νύμφη η οποία εγέννησε εκ του Απόλλωνος τον Φύλακιν και τον Φίλανδρον.
98. ΑΚΑΛΑΝΘΙΣ. Μία των 9 θυγατέρων του βασιλιά της Ημαθίας Πιερίου η οποία, σύμφωνα με τον θρύλο, μετεμορφώθη υπό των Μουσών εις πτηνόν.
99. ΑΚΑΛΗ. Ίδε: Ακακαλλίς 1.
100. ΑΚΑΝΘΙΣ. Θυγατέρα του Αυτονόου και της Ιπποδαμείας, μεταμορφωθείσα υπό των θεών εις πτηνόν.
101. ΑΚΑΣΤΗ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος.
102. ΑΚΕΣΤΙΟΝ. Θυλυκό όνομα του Αθηναίου Ξενοκλέους.
103. ΑΚΕΣΤΟΡΙΔΑΙ. Μία ιερά γενιά του Άργους εκ της οποίας ελαμβάνοντο οι ιέρειες της Παλλάδος.
104. ΑΚΚΩ. Μία Σαμιώτισσα γυναίκα που έμεινε ξακουστή για την μωρίαν της: «Αύτη γέγονεν επί των επί μωρία διαβεβλημένων» (Πλούταρχος Παροιμίαι αις Αλεξάνδροις εχρώντο 1.65,1).
105. ΑΚΜΗΝΕΣ. Ορισμένες Νύμφες που είχαν βωμό εις την Ήλιδα.
106. ΑΚΡΑΙΑ. Μία των Νηρηίδων.
107. ΑΚΡΑΙΑ. Η τροφός της Ήρας.
108. ΑΚΡΗΤΗ. Θεραπαινίς του Διονύσου.
109. ΑΚΡΙΣΙΩΝΗ. Το πατρώνυμον της Δανάης.
110. ΑΚΤΑΙΗ. Θυγατέρα του Νηρέως και της Δωρίδος.
111. ΑΚΤΑΙΗ. Μία των Δαναϊδων μνηστευθείσα τον Περίφαντα.
112. ΑΚΤΟΡΙΣ. Θαλαμηπόλος της Πηνελόπης.
113. ΑΚΩΝΙΔΕΣ. Επίθετον γυναικών απροσδιορίστου ελληνικής περιοχής. Ίσως να είναι παραφθορά της λέξεως «Ακώνιτες», που μνημονεύει ο Στράβων (Γεωγραφικά Ε΄ 2.7,34).
114. ΑΛΑΓΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Διός και της Ευρώπης εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
115. ΑΛΑΛΚΟΜΕΝΙΑ. Θυγατέρα του Ωγύγου εκ της οποίας, σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις, ωνομάσθη η πόλις Αλαλκομεναί των Ιθακησίων.
116. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. Το δεύτερο όνομα της Κασσάνδρας, θυγατρός του Πριάμου.
117. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. Ζωγράφος εκ Σικυωνίας, θυγατέρα του ζωγράφου Νεάλκους, μετ’ Αλέξανδρον.
118. ΑΛΗΘΕΙΑ. Κατά την Ελληνική Μυθολογία ήτο θυγατέρα του Διός ή του Κρόνου, μητέρα της Αρετής και τροφός του Απόλλωνος.
119. ΑΛΗΚΤΩ. Μία των τριών Ερινύων.
120. ΑΛΘΑΙΑ. Θυγατέρα του Θεστίου και αδελφή της Λήδας. Μεταμεληθείσα διότι εφόνευσε τον υιόν της Μελέαγρον απηγχονίσθη.
121. ΑΛΙΑ. Μία των Νηρηίδων, η οποία συνδέεται με την ρίζα ενός από τα ονόματα της θαλάσσης ως στοιχείο αλμυρό (αλς = θάλασσα, αλλά και αλάτι).
122. ΑΛΙΑ. Σύζυγος του Κότυος.
123. ΑΛΙΑ. Αδελφή των Τελχίνων στην Ρόδο, μητέρα της Ρόδου, όπου, μετά τον εκούσιον θάνατον αυτής εις την θάλασσαν ετιμήθη ως Λευκοθέα.
124. ΑΛΙΛΑΤ. Η ουρανία Αφροδίτη των Αράβων. (Ηρ. Ιστ. Α’ 132,1).
125. ΑΛΙΜΗΔΗ. Μία των Νηρηίδων.
126. ΑΛΙΣΤΡΑ. Μητέρα του Ωγύγου εκ του Ποσειδώνος.
127. ΑΛΙΤΤΑ. Η Αφροδίτη των Αράβων (Ίδε: και Αλιλάτ).
128. ΑΛΚΑΘΟΗ. Ίδε: Αλκιθόη.
129. ΑΛΚΑΝΔΡΗ. Γυναίκα του Πολύβου, πλουσίου Αιγυπτίου εκ των Θηβών της Αιγύπτου, η οποία εφιλοξένησε τον Πάρη και την ωραία Ελένη, όταν επέστρεφαν από την Τροία, όπου εδώρησε εις αυτούς χρυσήν άτρακτον και αργυρούν κόνιστρον.
130. ΑΛΚΗ. Θυγατέρα του Ολύμπου και της Κυβέλης.
131. ΑΛΚΗΙΣ. Θυγατέρα του Ανταίου.
132. ΑΛΚΗΣΤΙΣ. Θυγατέρα του Πελίου και της Αναξιβίας, σύζυγος του βασιλέως των Φερών Αδμήτου, η οποία αγαπούσε περιπαθώς τον σύζυγόν της.
133. ΑΛΚΙΑ. Σύζυγος του Αγαθοκλέους.
134. ΑΛΚΙΒΙΗ. Σύντροφος της Πηνελόπης.
135. ΑΛΚΙΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Αλεού, γυναίκα του Σαλμωνέως και μητέρα της Τυρούς.
136. ΑΛΚΙΘΟΗ. Θυγατέρα του Μινύου, βασιλέως του Ορχομενού, η οποία εμβληθείσα, υπό του Βάκχου, εις μανίαν, μετά των αδελφών αυτής Λευκίππης και Αριστίππης, διότι περιεφρόνησαν την λατρείαν του, μετεμορφώθησαν υπό του Ερμού εις νυκτερίδας.
137. ΑΛΚΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Αιακού και μητέρα του Μέτωνος.
138. ΑΛΚΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Φυλάκου και μητέρα του Αίαντος του Λοκρού.
139. ΑΛΚΙΜΗΔΗ. Θυγατέρα του Φύλακος και μητέρα του Ιάσονος.
140. ΑΛΚΙΜΗΔΗ. Γυναίκα του Αμύντορος.
141. ΑΛΚΙΜΕΔΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Ιοβάτου, η οποία ελέγετο και Κασσάνδρα.
142. ΑΛΚΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Σθενέλου και της Νικίππης και αδελφή του Ευρυσθέως.
143. ΑΛΚΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πολύβου του Κορινθίου, σύζυγος του Αμφιλόχου, εγκαταλείψασα σύζυγος και τέκνα και ακολουθήσασα τον Σάμιον Ξάνθον, αλλά μεταμεληθείσα κατεκρημνίσθη εις την θάλασσαν,
144. ΑΛΚΙΝΟΗ. Μία νύμφη, της οποίας ένας ανδριάντας ίστατο επί βωμού εις την Τεγέαν!...
145. ΑΛΚΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Άρεως και της Αγραύλου.
146. ΑΛΚΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Αλκυονέως, ενός των Γιγάντων, η οποία επνίγη εις την θάλασσαν.
147. ΑΛΚΙΠΠΗ. Σύζυγος του Αθηναίου Μητίωνος και μητέρα του Ευπαλάμου.
148. ΑΛΚΙΠΠΗ. Μία Αμαζόνα η οποία εφονεύθη υπό του Ηρακλέους.
149. ΑΛΚΙΠΠΗ. Πιστή θεράπαινα της ωραίας Ελένης.
150. ΑΛΚΙΣ. Θυγατέρα του Αντιποίνου, εκ Βοιωτίας.
151. ΑΛΚΙΣ. Επώνυμον της θεάς Αθηνάς εις την Σπάρτην.
152. ΑΛΚΜΗΝΗ. Ωραιοτάτη γυνή, θυγατέρα του Ηλεκτρύονος, βασιλέως των Μυκηνών και της Αναξούς ή Λυσιδίκης, σύζυγος του Αμφιτρίωνος, βασιλέως των Θηβών και μητέρα του Ηρακλέους εκ του Διός. Μετά τον θάνατόν της ο Ερμής έφερε το σώμα της στα νησιά των Μακάρων, όπου, σύμφωνα με τον μύθο, ο Ραδάμανθυς την έλαβεν ως γυναίκα του.
153. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειόνης, θεωρούμενη ως μία των Πλειάδων.
154. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Αιόλου και της Αιγιάλης, και σύζυγος του Κήϋκος, υιού του Εωσφόρου (του άστρου της αυγής), βασιλέως της Τραχινίας. Σύμφωνα με την παράδοση, οι άνθρωποι αυτοί μετεμορφώθησαν υπό των θεών ο μεν ένας εις γλάρον η δε γυνή εις αλκυόνα.
155. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Ίδα, σύζυγος του Μελεάγρου, η οποία εκαλείτο και Κλεοπάτρα.
156. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Κορινθίου Αγήμονος.
157. ΑΛΚΥΩΝ. Θυγατέρα του Αιόλου και ανεψιά του Έλληνος.
158. ΑΛΟΠΗ. Ωραιοτάτη κόρη του Κερκύονος, η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Ιπποθόοντα και κατεποντίσθη δια τούτο υπό του πατρός της.
159. ΑΛΟΠΗ. Θυγατέρα του Άκτορος, εκ της οποίας, σύμφωνα με την παράδοση, εκλήθη η ομώνυμος πόλις της Φθιώτιδος.
160. ΑΛΣ. Η θάλασσα, είναι το όνομα μιας μάγισσας υπηρέτριας και ακολούθου της Κίρκης. Λέγεται πώς ήταν ετρουσκικής καταγωγής και πως είχαν δώσει το όνομά της σε μία πόλη (ή σε μία τοποθεσία), που λεγόταν Αλός Πύργος, πύργος της θάλασσας, και που βρισκόταν στην Ετρουρία. Στο δεύτερο ταξίδι του Οδυσσέως στην Κίρκη, ο ήρωας πήγε να βρη την Άλα και εκείνη τον μεταμόρφωσε με τα μάγια της σε άλογο. Το κράτησε κοντά της, τρέφοντάς το, μέχρις ότου πέθανε από γηρατειά. Αυτή η μυθική παράδοση απέβλεπε στο να εξηγήση ένα μυστηριώδη στίχο της Οδύσσειας, που προέλεγε στον Οδυσσέα πως ο θάνατός του θα προερχόταν «από την θάλασσα» (Πτολ. Ηφαιστ. Mythogr. gr, σ. 194-195 (Westermann). Παράβαλε και Όμηρο στην Οδύσσεια λ.134)
161. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Θυγατέρα του Βίαντος και της Πηρούς, σύζυγος του Πελίου.
162. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Σύζυγος του Φοίνικος και, για ορισμένους, μητέρα του Αδώνιδος.
163. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Θυγατέρα του Φηγέως και γυνή του Αλκμαίωνος.
164. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Μία Νύμφη της Ινδίας, την οποίαν ερωτεύθηκε και εβίασε ο Βάκχος μεταμορφωθείσα εις τίγριν.
165. ΑΜΑΔΡΥΑΔΕΣ. Ίδε: Δρυάδες.
166. ΑΜΑΖΟΝΕΣ. Γυναικείος λαός, που κατάγονται από τον θεό του πολέμου Άρη και της Νύμφης Αρμονίας. Είχαν το βασίλειό τους στον Βορρά, κατ’ άλλους στις πλαγιές του Καυκάσου και κατ’ άλλους στην Θράκη ή στη Νότια Σκυθία (στις κοιλάδες της αριστερής όχθης του Δούναβη). Κυβερνιούνται μόνες τους, έχοντας μία βασίλισσα, δεν ανέχονται την παρουσία ανδρών, παρά μονάχα ως δούλους και για υπηρετικές εργασίες. Σύμφωνα με μία παράδοση τραυμάτιζαν τα αρσενικά παιδιά, μόλις εγεννώντο, κάνοντάς τα τυφλά ή χωλά. Σύμφωνα με άλλη παράδοση τα αρσενικά παιδιά τα εσκότωναν και κρατούσαν μόνον τα θηλυκά που τους έκοβαν το ένα στήθος για να εξασκούνται καλύτερα στο τόξο ή το δόρυ. Αυτός και ο λόγος που έλαβαν την ονομασία Αμαζόνες (α-μαζών = αυτή που δεν έχει στήθος). Περί αυτών και τους πολέμους των θρυλούνται πολλά και πως ο Ηρακλής είναι αυτός που τις ενίκησε, ιδίως όταν έλαβε την εντολή από τον Ευρυσθέα να πάη να πάρη την ζώνη της Ιππολύτης, της βασιλίσσης των Αμαζόνων.
167. ΑΜΑΘΕΙΑ. Μία την Νηρηίδων.
168. ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ. Μία ποιμενίς η οποία αναφέρεται υπό του Θεοκρίτου.
169. ΑΜΑΣΤΡΙΝΗ. Θυγατέρα του Οξυάρτου, αδελφή του Δαρείου.
170. ΑΜΑΣΤΡΙΣ. Θυγατέρα του Δαρείου του Κοδομιανού, γυνή του τυράννου της Ηρακλείας Διονυσίου, θανατωθείσα υπό των υιών της.
171. ΑΜΒΟΥΛΙΑ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς εις την Σπάρτην. Εκ του ονόματος αυτής εκλήθη και ο Δίας Αμβούλιος, όπως και οι Διόσκουροι (Κάστωρ και Πολυδεύκης) Αμβούλιοι.
172. ΑΜΒΡΑΚΙΑ. Θυγατέρα του Φόρβαντος και μητέρα του Δεξαμενού.
173. ΑΜΒΡΑΚΙΑ. Θυγατέρα του Μελανέως και σύζυγος του Ευρύτου.
174. ΑΜΒΡΑΚΙΑ. Θυγατέρα του Αυγέου.
175. ΑΜΒΡΑΚΙΣ. Το όνομα μίας δούλης.
176. ΑΜΒΡΟΣΙΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειόνης, μία των Υάδων.
177. ΑΜΗΣΤΡΙΣ. Σύζυγος του Ξέρξου.
178. ΑΜΜΑΣ. Το όνομα της τροφού της Αρτέμιδος, ακόμη δε και επίθετον της Ρέας και της Δήμητρος.
179. ΑΜΟΙΝΗ. Μία των 50 Δαναϊδων, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Πολυδέκτορα.
180. ΑΜΠΕΛΟΣ. Μία Αμαδρυάς, σύμφωνα με τον Αθήναιο (Δειπν. Γ΄ 14,11).
181. ΑΜΥΚΗ. Θυγατέρα του Σαλαμίνου εις την Κύπρον, η οποία ίδρυσε την Αντιόχεια, επάνω στον Ορόντη, μία κυπριακή αποικία και εκεί παντρεύτηκε τον Κάσο, γιο του Ινάχου, ο οποίος είχε ιδρύσει μία κρητική αποικία. Εκεί πέθανε και τάφηκε, κοντά στην πόλη, σε μία περιοχή που ονομάσθηκε Αμύκη.
182. ΑΜΥΚΛΑ. Μία θυγατέρα της Νιόβης μη φονευθείσα υπό του Απόλλωνος.
183. ΑΜΥΜΩΝΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού και της Ευρώπης, μητέρα του Ναυπλίου εκ του Ποσειδώνος.
184. ΑΜΦΙΑΛΗ. Μητέρα του Ροδίου Κλεοδώρου.
185. ΑΜΦΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Πέλοπος και μητέρα του Ευρυσθέως.
186. ΑΜΦΙΘΕΑ. Θυγατέρα του Πρώνακτος και γυνή του Αδράστου.
187. ΑΜΦΙΘΕΑ. Γυνή του Αυτολύκου, μάμμη του Οδυσσέως.
188. ΑΜΦΙΘΕΑ. Γυνή του Λυκούργου εκ της Νεμέας και μητέρα του Οφέλτου.
189. ΑΜΦΙΘΟΗ. Μία των Νηρηίδων.
190. ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΣ. Επίθετον της θεάς Δήμητρος η οποία είχε ναόν εις την Ανθήλην, κώμην της Φωκίδος, όπου κατ’ αρχάς συνήγοντο οι Αμφικτύονες.
191. ΑΜΦΙΛΟΓΙΑΙ. Είναι οι γυναίκες εκείνες, που προσωποποιεί ο Ησίοδος μέσα στην Θεογονία του, τις οποίες και αποκαλεί θυγατέρες της Έριδος.
192. ΑΜΦΙΜΕΔΟΥΣΑ. Μία των Δαναΐδων.
193. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Μία των Νηρηΐδων.
194. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Γυνή του Αίσονος και μητέρα του Ιάσονος, η οποία, κατ’ άλλους, ονομάζεται και Αλκιμήδη.
195. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Πελίου, σύζυγος του Ανδραίμονος.
196. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Μία Βοιωτή, μητέρα του Αρπαλίωνος.
197. ΑΜΦΙΠΥΡΟΣ. Επίθετον της θεάς Αρτέμιδος, επειδή, κατά την κρατούσαν παράδοσιν, έφερε στα χέρια της δύο λαμπάδες.
198. ΑΜΦΙΡΡΟΗ και ΑΜΦΙΡΩ. Μία των Ωκεανίδων.
199. ΑΜΦΙΣΣΑ. Θυγατέρα του Μάκαρος, εγγονή του Αιόλου, εκ της οποίας, ως λέγεται, ονομάσθηκε η ομώνυμος πόλις. Κατ’ άλλους, όμως, ιδρυτής αυτής της πόλεως ήτο ο Ανδραίμων.
200. ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ. Μία των Νηρηίδων, γυνή του Ποσειδώνος, εκ του οποίου εγέννησε τους Τρίτωνες και τον Ρόδην.
201. ΑΝΑΓΟΡΑ. Μιλησία γυνή.
202. ΑΝΑΓΚΗ. Θυγατέρα του Κρόνου και αδελφή της Δίκης. Παιδιά της ο Αιθήρ, το Χάος και το Έρεβος. Η ίδια θεωρείται μία θεότης, που προσωποποιεί την απόλυτη επιταγή και δύναμη, η οποία προδικάζει τις αποφάσεις της Μοίρας. Στην Ελλάδα εμφανίζεται με αυτό το όνομα μόνον στην ορφική θεογονία, όπου μαζί με την κόρη της Αδράστεια, είναι τροφός του μικρού Διός. (Ορφ. απόσπ. 36).
203. ΑΝΑΙΑ. Μία Αμαζόνα εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
204. ΑΝΑΊΤΙΣ. Θεότης των Περσών, Μήδων, Αρμενίων, Καππαδοκών, αντιστοιχούσα προς την πάνδημον θεάν Αφροδίτην των Ελλήνων.
205. ΑΝΑΚΤΟΡΑ. Θυγάτηρ του Πηνέλεω.
206. ΑΝΑΚΩ. Αδελφή της μητρός του Ισοκράτους.
207. ΑΝΑΞΑΝΔΡΑ. Θυγατέρα του Θερσάνδρου.
208. ΑΝΑΞΑΡΕΤΗ. Μία νέα από την Κύπρο, που καταγόταν από τον Τεύκρο, ιδρυτή της Σαλαμίνος της Κύπρου. Τιμωρήθηκε σκληρά από την Αφροδίτη διότι έδειξε σκληρή περιφρόνηση στην αγάπη του αυτοκτονήσαντος δι’ αυτήν Ιφίου, μεταμορφώνοντάς της σε πέτρινο άγαλμα, που βρισκόταν τοποθετημένο σε ένα ναό στην Σαλαμίνα της Κύπρου.
209. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Βίαντος και γυνή του Πελίου.
210. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Κρατιέως και δευτέρα γυνή του Νέστορος.
211. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Πλεισθένους, αδελφή του Αγαμέμνονος και Μενελάου, γυνή του Στροφίου.
212. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Νύμφη της Ινδίας την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ήλιος.
213. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Μητέρα του Μαιάνδρου.
214. ΑΝΑΞΙΘΕΑ. Μία των Νηρηίδων.
215. ΑΝΑΞΙΡΡΟΗ. Θυγατέρα του Κορώνου, εκ της οποίας ο Επειός εγέννησε την Υρμίναν.
216. ΑΝΑΞΙΣ και ΑΝΑΞΙΑΣ. Θυγατέρα του Κάστορος και της Ιλαείρας, κόρης του Λευκίππου.
217. ΑΝΑΞΩ. Θυγατέρα του Αλκαίου και της Ιππονόμης, γεννήσασα εκ του Ηλεκτρύονος την Αλκμήνην.
218. ΑΝΑΞΩ. Μητέρα της Σίνιδος και του Κερκύονος, την οποίαν άρπαξε ο Θησεύς.
219. ΑΝΔΡΟΓΕΝΕΙΑ. Γυναίκα του Μίνωος και μητέρα του Αστερίου.
220. ΑΝΔΡΟΔΑΪΞΑ. Μία των Αμαζόνων.
221. ΑΝΔΡΟΔΙΚΗ. Μητέρα του Θεσπίου.
222. ΑΝΔΡΟΘΟΗ. Θυγατέρα του Κάστορος, μητέρα του Δίκτυος και Πολυδέκτου.
223. ΑΝΔΡΟΚΛΕΙΑ. Μία γυναίκα από την Βοιωτία, θυγατέρα του Αντιποίνου.
224. ΑΝΔΡΟΚΡΑΤΙΑΙ. Συμβολική θεότης, θεά της Έριδος, έτσι όπως τουλάχιστον μας αναφέρει ο Ησίοδος. (Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας του Άρη Κωνσταντινίδη).
225. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Ηετίωνος, γυνή του Έκτορος, κατόπιν του Νεοπτολέμου και αργότερον του Ελένου.
226. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ. Μία των Αμαζόνων.
227. ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ. Θυγατέρα του Κηφέως και της Κασσιοπείας, σύζυγος του Περσέως.
228. ΑΝΔΡΩ. Μία των Αμαζόνων.
229. ΑΝΘΕΙΑ. Θυγάτηρ του Θεσπίου.
230. ΑΝΘΕΙΑ. Θυγατέρα του Μεγαπένθους και της Ευίππης εις την Έφεσον.
231. ΑΝΘΕΙΑ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης εις την Κνωσσόν της Κρήτης.
232. ΑΝΘΕΙΑ. Επίθετον της θεάς Ήρας εις το Άργος.
233. ΑΝΘΕΜΟΕΙΣΙΑ. Θυγατέρα του Λύκου, σύζυγος του Δασκύλου, υιού του Ταντάλου, εκ της οποίας και το όνομα της γνωστής λίμνης, την οποίαν μνημονεύει ο Ηρόδοτος.
234. ΑΝΘΕΜΟΕΙΣΙΣ. Αντί Ανθεμουσίς, λέξις η οποία συναντάται εις την Βιθυνίαν.
235. ΑΝΘΕΜΟΝΗ. Γυνή εξ Αρκαδίας, ερωμένη του Αινείου.
236. ΑΝΘΗ. Μία Αλκυονίς.
237. ΑΝΘΗΔΩΝ. Μία Νύμφη η οποία θεωρείται η θεμελιώσασα την ομώνυμον κώμην Ανθηδόνα.
238. ΑΝΘΗΛΕΙΑ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Κυσσέα.
239. ΑΝΘΙΑ. Αδελφή του Πριάμου.
240. ΑΝΘΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Θεσπίου, την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ηρακλής.
241. ΑΝΘΡΑΚΙΑ. Μία Νύμφη της Αρκαδίας.
242. ΑΝΘΩ. Θυγατέρα του Αμουλίου.
243. ΑΝΙΓΡΙΔΕΣ. Νύμφες του ποταμού Ανίγρου, οι οποίες έχουν ιερόν σπήλαιον επί του Σαμικού όρους.
244. ΑΝΙΠΠΑ. Θυγατέρα του Νείλου, μητέρα του Βουσίριδος.
245. ΑΝΝΙΑ ΡΗΓΙΛΛΑ. Σύζυγος του σοφιστού Ηρώδου.
246. ΑΝΟΣΙΑ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης εις την Κόρινθον δια τον ανόσιον θάνατον της Λαΐδος υπό των εντοπίων γυναικών.
247. ΑΝΤΑΝΔΡΗ. Μία των Αμαζόνων.
248. ΑΝΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Ιοβάτου και σύζυγος του Προίτου, την οποίαν ερωτεύθηκε ο Βελλερεφόντης. (Ίδε: Σθενέβοια).
249. ΑΝΤΙΑΝΕΙΡΑ. Θυγατέρα του Μενητίου και εκ του Ερμού μητέρα των Αργοναυτών Ευρύτου και Εχίονος.
250. ΑΝΤΙΑΝΕΙΡΑ. Θυγατέρα του Φέρητος και μητέρα του Αργοναύτου Ίδμονος εκ του Απόλλωνος.
251. ΑΝΤΙΑΝΕΙΡΑ. Αρχηγός των Αμαζόνων.
252. ΑΝΤΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Αμφιδάμαντος.
253. ΑΝΤΙΒΡΟΤΗ. Μία των Αμαζόνων.
254. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγάτηρ του Οιδίποδος και της Ιοκάστης και αδελφή του Ετεοκλέους και του Πολυνείκους, θανατωθείσα υπό του θείου της Κρέοντος διότι, κατά παράβασιν των νόμων της πολιτείας, έθαψε το πτώμα του αδελφού της Πολυνείκους.
255. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγάτηρ του Ευρυτίωνος, βασιλέως της Φθίας, η οποία παντρεύτηκε τον Πηλέα και αργότερον ηυτοκτόνησε.
256. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγατέρα του Λαομέδοντος, η οποία ήτο ωραιοτάτη, ώστε να την ζηλέψη η Ήρα και να μεταμορφωθή υπό των θεών εις πελαργόν.
257. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγατέρα του Κασσάνδρου, υιού του Αντιπάτρου.
258. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγατέρα της Βερενίκης, σύζυγος του Πτολεμαίου του Λάγου.
259. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Αυτολύκου, σύζυγος του Λαέρτου και μητέρα του Οδυσσέως.
260. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Διοκλέους.
261. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Μητέρα του Περιφήτου εκ του Ηφαίστου.
262. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγάτηρ του Αριστοτέλους.
263. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Καλλικράτους.
264. ΑΝΤΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Αμφιδάμαντος, σύζυγος του Ευρυσθέως.
265. ΑΝΤΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Κηφέως.
266. ΑΝΤΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πελίου, απατηθείσα υπό της Μηδείας και διαμελίσασα τον πατέρα της.
267. ΑΝΤΙΝΟΗ. Σύζυγος του Λυκούργου.
268. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Νυκτέως και της Πολυξούς, μητέρα του Αμφίονος και του Ζήθου.
269. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Αιόλου, εκ του Ποσειδώνος γεννήσασα τον Βοιωτόν και τον Έλληνα.
270. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Μητέρα του Αιήτου και του Αλωέως εκ του Ηλίου.
271. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Θεσπίου.
272. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Πυλάωνος, σύζυγος του Ευρύτου.
273. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Αμαζών, μητέρα του Ιππολύτου εκ του Θησέως.
274. ΑΝΤΙΣΣΑ. Θυγατέρα ή γυνή του Μάκαρος, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
275. ΑΝΤΙΦΕΡΑ. Μία Αιτωλή, θεράπαινα της Ινούς.
276. ΑΝΤΟΛΙΗ. Θεράπαινα της Αρμονίας.
277. ΑΞΙΑ. Θυγατέρα του Κλυμένου, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
278. ΑΞΙΕΡΟΣ. Επώνυμον της θεάς Δήμητρος εις τα Καβείρια Μυστήρια της Θράκης.
279. ΑΞΙΟΘΕΑ. Σύζυγος του Προμηθέως και μητέρα του Δευκαλίωνος.
280. ΑΞΙΟΘΕΑ. Μία Ατθίς, σύζυγος του Σωσικλέους.
281. ΑΞΙΟΘΕΑ. Σύζυγος του Νικοκλέους, βασίλισσα της Κύπρου.
282. ΑΞΙΟΚΕΡΣΑ. Μία των Καβείρων.
283. ΑΞΙΟΧΗ. Μία Νύμφη που ήταν μητέρα του Χρυσίππου εκ του Πέλοπος.
284. ΑΟΙΔΗ. Μία των τριών αρχαιοτάτων Μουσών των οποίων την λατρείαν εισήγαγαν πρώτοι εις την Βοιωτίας οι Αλωάδες.
285. ΑΟΝΙΔΕΣ. Οι Πιερίδε:ς Μούσες.
286. ΑΠΑΜΑ. Σύζυγος του Σελεύκου του Νικάτορος.
287. ΑΠΑΜΑ. Σύζυγος του Προυσίου.
288. ΑΠΑΤΗ. Θεότης, που μνημονεύει ο Ησίοδος, η προσωποποίησις της απάτης. (Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας του Άρη Κωνσταντινίδη).
289. ΑΠΑΤΟΥΡΙΑ. Επώνυμον της θεάς Αφροδίτης.
290. ΑΠΗΓΑ. Σύζυγος του Λακεδαιμονίου τυράννου Νάβιδος.
291. ΑΠΗΜΟΣΥΝΗ. Θυγατέρα του βασιλέως της Κρήτης Κατρέως, την οποίαν εφόνευσε δια λακτίσματος (=κλωτσιά) ο αδελφός της Αλθημένης ο οποίος την βρήκε έγκυο με τον Ερμή.
292. ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ. Μητέρα του Αττάλου.
293. ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ. Γυναίκα του Αττάλου.
294. ΑΠΟΛΛΩΝΙΣ. Σύζυγος του Αττάλου εκ Κυζίκου, μητέρα του Ευμένους.
295. ΑΠΟΣΤΡΟΦΙΑ. Επίθετον το οποίον εδόθη εις την θεάν Αφροδίτην από την Αρμονία, γυναίκα του Κάδμου.
296. ΑΠΡΙΑΤΗ. Το όνομα Απριάτη σημαίνει «αυτή που δεν εξαγοράζεται». Κατήγετο από την Λέσβο και αγαπήθηκε παράφορα από τον Τράμβηλο, μη ενδώσασα όμως στον έρωτά του, αυτός την έριξε στην θάλασσα και επνίγη. Κατ’ άλλους επνίγη μόνη της, ενώ ο ουρανός τιμώρησε τον Τράμβηλο.
297. ΑΡΑΒΙΑ. Γυναίκα του Αιγύπτου, με τον οποίον απέκτησε 50 υιούς.
298. ΑΡΑΙΘΥΡΙΑ. Θυγατέρα του Άραντος, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
299. ΑΡΑΧΝΗ. Λυδία παρθένος, θυγατέρα του Ίδμονος, η οποία ήτο περίφημος υφάντρια και την οποίαν, σύμφωνα με την παράδοσιν, η θεά Αθηνά μεταμόρφωσε στο ομώνυμο ζωΰφιο λόγω της υπερηφανείας της, αφού ήθελε να συγκριθεί και θεωρηθεί ανωτέρα της Αθηνάς.
300. ΑΡΓΑΝΘΩΝΗ. Ωραιοτάτη παρθένος της πόλεως της Μυσίας εκ της οποίας ονομάσθηκε και το ομώνυμον όρος.
301. ΑΡΓΕΙΑ. Θυγατέρα του Αδράστου και της Αμφιθέας, σύζυγος του Πολυνείκους.
302. ΑΡΓΕΙΑ. Θυγατέρα του Αυτεσίωνος και έκγονος του Τισσαμενού, σύζυγος του Ηρακλείδου Αριστοδήμου, η οποία εγέννησε τον Ευρυσθέα και τον Προκλέα.
303. ΑΡΓΕΙΑ. Σύζυγος του Ινάχου και μητέρα της Ιούς.
304. ΑΡΓΕΙΑ. Μητέρα του Πελασγού, εκ της οποίας ονομάσθηκε το Άργος.
305. ΑΡΓΕΛΗ. Μία των θυγατέρων του Θεσπίου γεννήσασα τον Κλεόλαο εκ του Ηρακλέους.
306. ΑΡΓΗ. Μία των θυγατέρων του Διός και της Ήρας.
307. ΑΡΓΗ. Μία κόρη εκ των Υπερβορείων η οποία ήλθε εις την Δήλον.
308. ΑΡΓΗ. Μία Νύμφη την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ζευς.
309. ΑΡΓΗ. Μία κυνηγός η οποία, κατά την παράδοσιν, μεταμορφώθηκε εις έλαφον.
310. ΑΡΓΙΛΕΩΝΙΣ. Μητέρα του Βρασίδα.
311. ΑΡΓΙΟΠΗ. Μία των Νυμφών η οποία εγέννησε εκ του Φιλάμμονος τον Θάμυριν.
312. ΑΡΓΙΟΠΗ. Θυγατέρα του Νείλου, σύζυγος του Αγήνορος και μητέρα του Κάδμου.
313. ΑΡΓΙΟΠΗ. Σύζυγος του Ορφέως.
314. ΑΡΓΙΟΠΗ. Θυγατέρα του Τεύθραντος, σύζυγος του Τηλέφου.
315. ΑΡΓΟΣΤΗ. Μητέρα του Κύρου.
316. ΑΡΓΥΝΝΙΣ. Επώνυμον της θεάς Αφροδίτης εις την Βοιωτίας.
317. ΑΡΓΥΡΑ. Μία Νύμφη η οποία ερωτεύθηκε τον νεαρόν Σειληνόν, αλλά μεταμορφώθηκε από την θεά Αφροδίτη εις τον ομώνυμον ποταμόν της Αχαΐας.
318. ΑΡΓΥΦΙΑ. Μία γυναίκα της Αιγύπτου.
319. ΑΡΓΩ. Θυγατέρα του Πέλοπος.
320. ΑΡΔΑΛΙΔΕΣ, ΑΡΔΑΛΙΩΤΙΔΕΣ ή ΑΡΔΑΛΙΑΙ. Επίθετον των Μουσών εις την Τροιζήνα, που έλαβαν το όνομά τους από τον Άρδαλον, ο οποίος εισήγαγε και την λατρείαν τους εις το μέρος αυτό.
321. ΑΡΕΑ. Θυγατέρα του Αθάμαντος εν Τέω.
322. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Νηρέως και της Δωρίδος, νύμφη και σύντροφος της θεάς Αρτέμιδος.
323. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Μία των Εσπερίδων.
324. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Νύμφη της Πελοποννήσου και της Σικελίας (Ίδε: Ναϊάδες).
325. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Μητέρα του Ύλλου στην Κρήτη.
326. ΑΡΕΙΑ. Θυγατέρα του Κλεόχου, μητέρα του Μιλήτου εκ του Απόλλωνος.
327. ΑΡΕΤΗ. Θυγατέρα του Διονυσίου του Πρεσβυτέρου και σύζυγος του Δίωνος.
328. ΑΡΗΓΕΝΗ. Μία γυναίκα της Σπάρτης.
329. ΑΡΗΓΟΝΙΣ. Σύζυγος του Άμπυκος και μητέρα του Μόψου.
330. ΑΡΗΝΗ. Θυγατέρα του Οιβάλου και σύζυγος του Αφαρέως.
331. ΑΡΗΣΙΦΟΝΗ. Σύζυγος του Ομήρου. (Λεξικόν Σούδα 251, 27).
332. ΑΡΗΤΗ. Θυγατέρα του Ρηξήνορος, σύζυγος του βασιλέως των Φαιάκων Αλκινόου.
333. ΑΡΙΑΔΝΗ. Θυγατέρα του Μίνωος Β΄, του βασιλέως της Κρήτης, και της Πασιφάης, η οποία ερωτεύθηκε τον Θησέα εις τον οποίον έδωσε τον μίτον για να εξέλθη του Λαβυρίνθου μετά τον φόνον του Μινωταύρου. Ο Θησεύς, επιστρέφων εις Αθήνας, την πήρε μαζί του, αλλά την άφησε εις ένα βράχον της Νάξου, όπου, όμως, την βρήκε ο Διόνυσος και την έλαβε ως σύζυγόν του.
334. ΑΡΙΔΙΚΗ. Μητέρα του Πτολεμαίου του Κεραυνού και σύζυγος του Πτολεμαίου του Σωτήρος.
335. ΑΡΙΜΝΗΣΤΗ. Αδελφή του Αριστοτέλους. (Λεξικόν Σούδα 3929, 4).
336. ΑΡΙΣΒΗ. Θυγατέρα του Μέροπος και σύζυγος του Πριάμου, ο οποίος την εγκατέλειψε αργότερα και έλαβε ως σύζυγόν του την Εκάβην.
337. ΑΡΙΣΒΗ. Θυγατέρα του Τεύκρου εκ Κρήτης, σύζυγος του Δαρδάνου, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
338. ΑΡΙΣΒΗ. Θυγατέρα του Μάκαρος εις την Λέσβον, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
339. ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΗ. Θυγατέρα του Πριάμου
340. ΑΡΙΣΤΟΔΩΡΑ. Μία γυναίκα εκ της Κορωνείας.
341. ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Θεοφάνους εξ Αλιάρτου, πράγμα που σημαίνει ότι η Αριστόκλεια αυτή δεν θα πρέπει να ταυτίζεται με την γνωστή ιέρεια και φιλόσοφο (Φώτιος, Λεξικόν).
342. ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Πριάμου και σύζυγος του Κριτολάου.
343. ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Ιππαρίνου στις Συρακούσες, αδελφή του Δίωνος και σύζυγος του Διονυσίου του Πρεσβυτέρου.
344. ΑΡΚΗ. Θυγατέρα του Θαύμαντος και αδελφή της Ίριδος, ριφθείσα υπό του Διός εις τον Τάρταρον διότι ενώθηκε με τους Τιτάνες και επολέμησε κατά των θεών.
345. ΑΡΜΕΝΙΑ. Σύζυγος ου Τιγράνου.
346. ΑΡΜΕΝΙΑ. Μία των Ναϊάδων.
347. ΑΡΜΟΘΟΗ. Μία των Αμαζόνων.
348. ΑΡΜΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Άρεως και της Αφροδίτης, σύζυγος του Κάδμου και μητέρα της Ινούς και της Σεμέλης.
349. ΑΡΜΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Συρακουσίου Γέλωνος.
350. ΑΡΝΗ. Νύμφη, τροφός του Ποσειδώνος, η οποία παλαιότερα ονομαζόταν Σινόεσσα.
351. ΑΡΝΗ. Μητέρα του Αιόλου.
352. ΑΡΝΗ. Θυγατέρα του Αιόλου και μητέρα του Βοιωτού.
353. ΑΡΝΗ. Μία γυναίκα από την Σίφνο η οποία, κατά τον θρύλο, μεταμορφώθηκε εις κορώνην διότι επρόδωσε την πατρίδαν της εις τον Μίνωα.
354. ΑΡΝΙΣΣΑ. Αδελφή του Τυνδάρεω.
355. ΑΡΠΑΛΗ. Μητέρα του Κύκνου εκ του Ποσειδώνος.
356. ΑΡΠΑΛΥΚΗ. Θυγατέρα του Αρπαλύκου, βασιλέως των Αμύμνων, η οποία ζούσε εις τα δάση εξ αρπαγής.
357. ΑΡΠΑΛΥΚΗ. Θυγατέρα του Κλυμένου και της Επικάστης, η οποία, βιασθείσα υπό του πατρός της, έσφαξε το τεχθέν τέκνον και προσέφερε αυτό ως φαγητόν εις τον πατέραν της, για να μεταμορφωθή αργότερον υπό των θεών εις πτηνόν.
358. ΑΡΠΑΛΥΚΗ. Παρθένος η οποία είχε ερωτευθεί τον Ίφικλο, αλλά μη ανταγαπωμένη απέθανε εξ απελπισίας.
359. ΑΡΠΗ. Θράσσα Βάκχη.
360. ΑΡΠΙΝΑ ή ΑΡΠΙΝΝΑ. Θυγατέρα του Ασωπού, μητέρα του Οινομάου, που έδωσε το όνομά της στην πόλι Άρπιννα. (Διόδωρος Σικελιώτης 4,73 Παυσανίας 5.22,6 και 6.21 Σχόλια στον Απολλ. Ρόδιο κ.α.)
361. ΑΡΠΥΙΑ. Μητέρα του Ξάνθου και του Ποδάρκους.
362. ΑΡΠΥΙΑΙ. Θυγατέρες του Θαύμαντος και της Ωκεανίδος Ηλέκτρας, η Αελλώ, η Ωκυπέτη και η Ποδάργη. Παριστάνοντο ως τερατώδη πτηνά, με γυναικεία πρόσωπα, που είχαν γαμψούς όνυχες αετών.
363. ΑΡΠΥΡΕΙΑ. Θυγατέρα του Φινέως, που μαζί με την αδελφή της Ερασία, επειδή έκαναν άτακτη ζωή, εξολοθρεύθηκαν από τους γιους του Βορέα Κάλαη και Ζήτη.
364. ΑΡΡΙΑ. Ρωμαία γυναίκα.
365. ΑΡΣΑΜΗ. Θυγατέρα του Δαρείου.
366. ΑΡΣΙΝΟΗ. Μία των Υάδων.
367. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Φηγέως εξ Αρκαδίας και σύζυγος του Αλκμαίονος.
368. ΑΡΣΙΝΟΗ. Η τροφός του Ορέστου.
369. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Λευκίππου εκ της οποίας ο Απόλλων εγέννησε τον Ασκληπιόν.
370. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Λυσιμάχου και πρώτη σύζυγος του Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου.
371. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πτολεμαίου του Λάγου και της Βερενίκης, σύζυγος κατά πρώτον του Λυσιμάχου ηγεμόνος της Χαλκιδικής χερσονήσου και κατόπιν του Πτολεμαίου Φιλαδέλφου.
372. ΑΡΣΙΝΟΗ. Σύζυγος του Μάγα εκ Κυρήνης.
373. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πτολεμαίου του Αυλητού και αδελφή της Κλεοπάτρας, θανατωθείσα υπό του Αντωνίου κατά παρακίνησιν της ιδίας αδελφής της.
374. ΑΡΣΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Μινύου.
375. ΑΡΣΙΦΟΝΗ. Θυγατέρα του Ομήρου και σύζυγος του Στασίνου, που έγραψε τα Κύπρια συγγράμματα. (Τζέτζης, Βίος Ομήρου 637).
376. ΑΡΤΑΖΩΣΤΡΗ. Θυγατέρα του Δαρείου του Υδάσπου και σύζυγος του Μαρδονίου.
377. ΑΡΤΑΚΑΜΑ. Θυγατέρα του Αρταβάζου και σύζυγος του Πτολεμαίου.
378. ΑΡΤΑΫΝΤΗ. Περσίδα γυνή.
379. ΑΡΤΕΜΙΔΕΣ. Έτσι εκαλούντο από τους Φοίνικες οι επτά θυγατέρες του Κρόνου μετά της Αστάρτης, οι οποίες ελέγοντο και Τιτανίδες.
380. ΑΡΤΕΜΙΣ. Θεά του κυνηγίου. Θυγατέρα του Διός και της Λητούς, δίδυμος αδελφή του Απόλλωνος, η οποία ελατρεύετο ως θεότης του φωτός το οποίον διαχέεται εκ της σελήνης (ουχί όμως της υπό των ποιητών εκλαμβανομένης Σελήνης).
381. ΑΡΤΕΜΙΣ ΑΠΑΓΧΟΜΕΝΗ. Ίδε: Κονδυλεάτις.
382. ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ. Θυγατέρα του Εκατόμνου, αδελφή και σύζυγος του βασιλέως της Καρίας Μαυσώλου επί των χρόνων του Μ. Αλεξάνδρου, η οποία απέθανε από λύπην μετά τον θάνατον του ανδρός της.
383. ΑΡΤΕΜΙΧΗ. Θυγατέρα του Κλινίου και της Άρπης, την οποίαν ο Απόλλων μεταμόρφωσε σε πτηνό.
384. ΑΡΤΗΪΣ. Μητέρα του Προθοήνορος. (Α. Κωνσταντινίδη: Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας)
385. ΑΡΤΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Αμφιδάμαντος και μητέρα του Ευρυσθέως.
386. ΑΡΤΙΜΠΑΣΑ. Η ουρανία Αφροδίτη την οποίαν ελάτρευαν οι Σκύθες. (Ησύχιος, Λεξικόν).
387. ΑΡΤΟΣΤΗ. Θυγατέρα του Ώχου.
388. ΑΡΤΥΣΤΩΝΗ. Θυγατέρα του Κύρου και σύζυγος του Δαρείου του Υστάσπου.
389. ΑΡΤΩΝΙΣ. Θυγατέρα του Αρταβάζου και σύζυγος του Ευμένους.
390. ΑΡΥΗΝΙΣ. Θυγατέρα του Αλυάττου, βασιλέως της Λυδίας.
391. ΑΡΧΕΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Ιππίου και σύζυγος του Αιαντίδου εκ Λαμψάκου.
392. ΑΡΧΕΔΙΚΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Θεσπίου με τα της οποίας ο Ηρακλής εγέννησε τον Δυνάστην.
393. ΑΡΧΕΔΙΚΗ. Μητέρα του Αλεύα, βασιλέως.
394. ΑΡΧΗ. Μία των τεσσάρων Μουσών.
395. ΑΡΧΙΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και αδελφή του Ινάχου.
396. ΑΡΧΙΔΙΚΗ. Ίδε: Αρχεδίκη.
397. ΑΡΧΙΠΠΗ. Σύζυγος του Πασίωνος και μητέρα του Απολλοδώρου και του Πασικλέους.
398. ΑΡΧΙΡΟΗ. Μία Νύμφη που μνημονεύει ο Παυσανίας.
399. ΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, σύζυγος του Ιαπετού, εκ της οποίας και το όνομα της απεράντου γεωγραφικής περιοχής της Ασίας.
400. ΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Νηρέως.
401. ΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Θεμιστοκλέους.
402. ΑΣΙΑ. Επώνυμον της θεάς Αθηνάς η οποία είχε ναό εις την Κολχίδαν και εις την Λα της Λακωνίας.
403. ΑΣΙΝΗ. Θυγατέρα του Λακεδαίμονος, εκ της οποίας και το όνομα της ομωνύμου λακωνικής πόλεως.
404. ΑΣΚΛΗΠΙΓΕΝΕΙΑ. Θυγατέρα του Αρχιάδου.
405. ΑΣΚΛΗΠΙΓΕΝΕΙΑ. Θυγατέρα του Πλουτάρχου.
406. ΑΣΚΡΗ. Ελικωνίδα Νύμφη η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Οίοκλον, που έκτισε την Άσκραν της Βοιωτίας, προς τιμήν της μητρός του.
407. ΑΣΠΑΛΙΣ. Κόρη κάποιου Αργαίου, που απαγχονίσθηκε προτού φθάσουν οι στρατιώτες του τυράννου Μελιτέα και την αρπάξουν. Ο αδελφός της Αστυγίτης, ντύθηκε με τα ρούχα της και οδηγούμενος μπροστά στον τύραννο, έβγαλε από τον κόρφο το κρυμμένο σπαθί του και τον σκότωσε, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της πόλεως να ρίξουν το πτώμα του τυράννου στο ποτάμι και να ανακηρύξουν αυτόν ως ηγέτην τους.
408. ΑΣΠΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Ερμοτίμου, εκ της Φωκαίας της Ιωνίας, η οποία πρότερον εκαλείτο Μιλτώ, ερωμένη του Κύρου του νεωτέρου και κατόπιν του Αρταξέρξου.
409. ΑΣΠΙΔΟΧΑΡΜΗ. Μία των Αμαζόνων.
410. ΑΣΤΑΡΤΗ. Θεά των Σύρων και των Φοινίκων, την οποίαν οι Έλληνες καλούσαν Αφροδίτη.
411. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Τιτάνος Κοίου και της Φοίβης, αδελφή της Λητούς, η οποία, αποφεύγουσα τον Δία, μεταμορφώθηκε εις όρτυγα και ριφθείσα εις την θάλασσα έγινε μία των νήσων του Αιγαίου, η οποία εκλήθη αργότερον Δήλος.
412. ΑΣΤΕΡΙΑ. Μία Δαναϊδα φονεύσασα τον μνηστήρα της Χαίτον.
413. ΑΣΤΕΡΙΑ. Μία των Αμαζόνων που αιχμαλωτίσθηκε από τον Ηρακλή.
414. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος.
415. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Αλκυονέως.
416. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Κορωνού και μητέρα του Ίδμονος.
417. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Υδέου και μητέρα του Υδίσσου.
418. ΑΣΤΕΡΟΔΕΙΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος.
419. ΑΣΤΕΡΟΔΕΙΑ. Σύζυγος του Ενδυμίωνος.
420. ΑΣΤΕΡΟΠΕΙΑ. Θυγατέρα του Δηϊόνος, βασιλέως της Φωκίδος, και αδελφή του Κεφάλου.
421. ΑΣΤΕΡΟΠΕΙΑ. Μία των θυγατέρων του Πελίου παραπεισθείσα υπό της Μηδείας και καταμελίσασα τον πατέρα της.
422. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Ωκεανού.
423. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα της Κίρκης και του Υπερίωνος.
424. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Κεβρήνος και σύζυγος του Αισάκου.
425. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Κηφέως.
426. ΑΣΤΡΑΙΑ. Θυγατέρα του Διός και της Θέμιδος, θεά της Δικαιοσύνης, που έφερε και το όνομα Δίκη.
427. ΑΣΤΡΑΙΑ. Θυγατέρα του Μίνωος και της Πασιφάης.
428. ΑΣΤΡΑΤΕΙΑ. Επώνυμον της θεάς Αρτέμιδος εις ένα μέρος της Λακωνίας, που εμπόδισε την εκστρατείαν των Αμαζόνων.
429. ΑΣΤΡΟΑΡΧΗ. Η Αστάρτη, αρχηγός των άστρων, η ουρανία Αφροδίτη, όπως τουλάχιστον επίστευαν οι Φοίνικες.
430. ΑΣΤΡΟΝΟΗ. Θεά των Φοινίκων.
431. ΑΣΤΥΑΓΥΙΑ. Θυγατέρα του Υψέως.
432. ΑΣΤΥΑΝΑΣΣΑ. Θεράπαινα της ωραίας Ελένης.
433. ΑΣΤΥΓΕΝΕΙΑ. Θυγάτηρ του Φύλαντος.
434. ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑ. Θυγατέρα του Αμύντορος βασιλέως των Δολόπων της Θεσσαλίας και της Κλεοβούλης, μητέρα του Τληπολέμου εκ του Ηρακλέους.
435. ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑ Σύζυγος του Ακάστου.
436. ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑ Θυγατέρα του Φόρβαντος και σύζυγος του Γλαύκωνος.
437. ΑΣΤΥΚΡΑΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Αμφίονος και της Νιόβης, τοξευθείσα υπό της Αρτέμιδος.
438. ΑΣΤΥΜΕΔΟΥΣΑ. Κόρη του Σθενέλου και σύζυγος του Οιδίποδος, που διεδραμάτισε πολύ σκοτεινό ρόλο στην οικογένειά της, αφού στάθηκε η αρχή της έχθρας ανάμεσα στα δύο βασιλόπουλα, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. (Σχόλια στον Όμηρο Δ 376).
439. ΑΣΤΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Χρύσου, ιερέως του Απόλλωνος.
440. ΑΣΤΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Αμφίονος και της Νιόβης, τοξευθείσα υπό της Αρτέμιδος.
441. ΑΣΤΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Ταλαού, εκ της οποίας ο Ιππόνοος εγέννησε τον Καπανέα.
442. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Άκτορος, η οποία εγέννησε εκ του Άρεως τον Ασκάλαφον και τον Ιάλμενον.
443. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Φύλαντος ηγεμόνος της Εφύρας της Ηπείρου, η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Τληπόλεμον.
444. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Σιμόεντος ποταμού, μετά της οποίας ο Εριχθόνιος εγέννησε τον Τρώα.
445. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Αμφίονος και της Νιόβης, τοξευθείσα υπό της Αρτέμιδος.
446. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Λαομέδοντος και της Στρυμούς, αδελφή του Πριάμου, γυνή του Τηλέφου και μητέρα του Ευρυπύλου.
447. ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ. Θυγατέρα του Φοίνικος και της Περιμήδης, αδελφή της Ευρώπης, η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Αργοναύτην Αγκαίον και τον Ευρύπυλον βασιλέα της νήσου Κω.
448. ΑΣΩ. Βασίλισσα της Αιθιοπίας.
449. ΑΣΩΠΙΣ. Θυγατέρα του Ασωπού και της Μετόπης.
450. ΑΣΩΠΙΣ. Μία των Θεσπιάδων η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Μέντορα.
451. ΑΣΩΠΩ. Μία των επτά Μουσών, έτσι όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Επίχαρμος.
452. ΑΤΑΛΑΝΤΗ. Θυγατέρα του Ιάσου και της Κλυμένης εξ Αρκαδίας, εκτεθείσα υπό του πατρός της εις το Παρθένιον όρος και ανατραφείσα υπό κυνηγών. Έλαβε μέρος εις το κυνήγι του Καλυδωνίου κάπρου και έπλευσε μετά των Αργοναυτών εις την Κολχίδα. Συζευχθείσα τον Μειλίωνα εγέννησε τον Παρθενοπαίον.
453. ΑΤΑΛΑΝΤΗ. Σύζυγος του Ακάστου.
454. ΑΤΑΛΑΝΤΗ. Αδελφή του Περδίκκα.
455. ΑΤΑΡΓΑΤΙΣ. Θεά των Σύρων, η ονομαζομένη και Δερκετώ, που είχε ναό στην Ιερόπολι, πλησίον της Αστάρτης.
456. ΑΤΗ. Κατά τον Ησίοδον ήτο θεά της Έριδος και, κατά τον Όμηρον, θυγατέρα του Διός, θεά της βλάβης και της φθοράς των ανθρώπων, την οποίαν ο Ζευς εγκρέμισε από τον ουρανό εις την γην ορκισθείς ότι, του λοιπού, δεν θα της επιτρέψη να αναβή εις τον Όλυμπον.
457. ΑΤΘΙΣ. Θυγατέρα του Κραναού εκ της οποίας έλαβε το όνομα η Αττική.
458. ΑΤΙΑ. Μητέρα του Καίσαρος Οκταβιανού.
459. ΑΤΙΛΙΑ. Θυγατέρα του Σωρανού και σύζυγος του Κάτωνος του νεωτέρου.
460. ΑΤΛΑΝΤΕΙΗ. Μία των Αμυδρυάδων, γυνή του Δαναού.
461. ΑΤΟΣΣΑ. Θυγατέρα του Κύρου, γυναίκα του αδελφού της Καμβύσου, κατόπιν του Σμέρδιος και τέλος του Δαρείου του Υδάσπου εκ του οποίου και εγέννησε τον Ξέρξην.
462. ΑΤΡΗΝΗ. Θυγατέρα του Κύκλωπος Άργητος και της Φρυγίας.
463. ΑΤΡΟΠΟΣ. Μία των τριών Μοιρών η οποία, κατά την Ελληνικήν Μυθολογίαν, έκοβε το νήμα της ζωής των ανθρώπων.
464. ΑΤΡΥΤΩΝΗ. Επώνυμον της θεάς Αθηνάς, που σημαίνει ακαταμάχητος.
465. ΑΤΤΙΑ. Μητέρα του Καίσαρος Οκταβιανού.
466. ΑΥΓΗ. Μία των Ωρών.
467. ΑΥΓΗ. Μία άλλη Αύγη ήτο θυγατέρα του Αλεού και της Νεαίρας εκ της πόλεως Τεγέας της Αρκαδίας.
468. ΑΥΓΗ. Για την Αυγή Ίδε: Ηώς.
469. ΑΥΓΟΥΣΤΑ. Όνομα πολλών γυναικών και πόλεων της ρωμαϊκής εποχής.
470. ΑΥΛΙΑΔΕΣ ΝΥΜΦΑΙ. Οι γυναίκες οι οποίες εφύλαττον τις αυλές ή που κατοικούσαν σ’ αυτές. (Ως γνωστόν η αυλή ήτο ιερός χώρος του Πανός στην Αρκαδία).
471. ΑΥΛΙΣ. Θυγατέρα του Ωγύγου, εκ της οποίας και η ομώνυμος ομηρική πόλις.
472. ΑΥΛΙΣ. Θυγατέρα του Ευωνύμου, μία των θεών του όρκου.
473. ΑΥΞΗΣΙΑ. Συμβολική θεότης της ευφορίας, η οποία ελατρεύετο εις την Επίδαυρον και την Αίγινα. Λέγεται πως αυτή και η ακόλουθός της Δάμια, ήσαν δύο νέες κοπέλες από την Κρήτη που έφρασαν στην Τροιζήνα και εκεί, καθώς βρέθηκαν τυχαία σε μία συμπλοκή, λιθοβολήθηκαν από το πλήθος. Για να τις αποκαταστήσουν, αφιέρωσαν σ’ αυτές λατρεία και ετέλεσαν εορτήν προς τιμήν τους. Η Αυξησία και η Δάμια ταυτίσθηκαν με την Δήμητρα και την Περσεφόνη. (Παυσανίας Β΄ 30.4 και 32.2 Ηρόδοτος 5. 82 κ. ε.)
474. ΑΥΞΩ. Μία των Ωρών.
475. ΑΥΞΩ. Μία των δύο αρχαίων Χαρίτων την οποίαν συνεπικαλούνται εις τον όρκον οι έφηβοι.
476. ΑΥΡΑ. Θυγατέρα του Τιτάνος Ληλάντου και της Περιβοίας. Το όνομά της σημαίνει «δροσερός άνεμος». Γρήγορη σαν τον άνεμο κυνηγούσε μαζί με τις συντρόφισσές της την Άρτεμιν, που παρακάλεσε τον Δία να χάση τα λογικά της. Περί αυτής θρυλούνται διάφοροι μύθοι.
477. ΑΥΡΑΙ. Οι θυγατέρες του Βορέου.
478. ΑΥΡΗΛΙΑ. Μητέρα του Καίσαρος.
479. ΑΥΤΟΛΥΤΗ. Γυναίκα του Μεταποντίου.
480. ΑΥΤΟΜΑΤΗ. Μία των Δαναΐδων, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Βούσιριν.
481. ΑΥΤΟΜΑΤΗ. Επίθετον της Αρτέμιδος. ( Ίδε: Μελίβοια 3).
482. ΑΥΤΟΜΕΔΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Αλκοθόου, γυναίκα του Ιφίκλου και μητέρα του Ιολάου.
483. ΑΥΤΟΝΟΗ. Μία των Νηρηΐδων.
484. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, γυναίκα του Αρισταίου, μητέρα του Πολυδώρου κατά τον Ησίοδον, κατά δε τον Απολλόδωρον αδελφή του Πολυδώρου και μητέρα του Ακταίωνος.
485. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Οινέως και αδελφή του Μελεάγρου.
486. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Δαναού και της Πολυξούς.
487. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Πειρέως και μητέρα του Παλαίμονος εκ του Ηρακλέους.
488. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θεραπαινίδα της Πηνελόπης.
489. ΑΥΤΟΧΘΗ. Θυγατέρα του Περσέως και σύζυγος του Αιγέως.
490. ΑΦΑΙΑ. Θεότης λατρευομένη εις την Αίγινα, όπου και ο πασίγνωστος ναός της.
491. ΑΦΡΟΔΙΤΗ. Θεά της ομορφιάς και του κάλλους, γεννηθείσα εκ του αφρού της θαλάσσης, σύζυγος του Ηφαίστου, αλλά με πολλούς εραστές και πολλά τέκνα. Πολλά μέρη του ελληνικού χώρου έχουν ναούς και όρη αφιερωμένα προς τιμήν της (Αφροδίσια όρη κλπ).
492. ΑΦΡΩ. Η θεά Αφροδίτη.
493. ΑΧΑΙΑ. Επίθετον της θεάς Δήμητρος δια το άγχος το οποίον αισθανόταν από την αρπαγήν της κόρης της Περσεφόνης.
494. ΑΧΡΥΛΙΣ. Φρυγία θαλαμηπόλος.
495. ΑΨΕΥΔΗΣ. Μία των Νηρηίδων.
496. ΑΩΑ. Μητέρα του Θείαντος.
497. ΑΩΡΑ. Νύμφη εκ της οποίας ελήφθη και το όνομα Άωρος, όπως μίας πόλεως της Κρήτης, που σήμερον καλείται Ελευθέρα.
ΥΓ Για τις γνωστές Ελληνίδες, τις ηρωίδες, τις γυναίκες του πνεύματος και τις Εταίρες θα έχουμε ειδικές κατηγορίες.
2. ΑΒΑ. Θυγάτηρ του Ζηνοφάνους, άρχοντος της Όλβης επί Αντωνίου.
3. ΑΒΑΡΒΑΡΕΑ. Η Νύμφη Νηίς.
4. ΑΒΔΗΡΑ. Αδελφή του Διομήδους.
5. ΑΒΡΟΙΑ. Μία γυναίκα από την Θεσσαλία που μνημονεύει ο Λουκιανός (Λούκιος ή όνος, κεφ. t, στίχ. 1).
6. ΑΒΡΩ. Σύζυγος του Κανδαύλου, βασιλέως των Λυδών.
7. ΑΒΡΩΤΗ. Γυναίκα του Νίσου, βασιλέως της Μεγαρίδος.
8. ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΑ. Μητέρα του Πτολεμαίου του Φιλοπάτορος, που ήταν Αιγυπτία εταίρα.
9. ΑΓΑΜΗΔΗ. Θυγάτηρ του Αυγείου, σύζυγος του Μουλίου, η οποία ασκούσε το επάγγελμα της μάγισσας.
10. ΑΓΑΝΙΠΠΗ. Μία Νύμφη που ζούσε παρά τον Ελικώνα.
11. ΑΓΑΝΙΠΠΗ. Μητέρα της Δανάης, η ονομαζομένη και Ευρυδίκη.
12. ΑΓΑΡΙΣΤΗ. Θυγατέρα του Κλεισθένους και σύζυγος του Μεγακλέους.
13. ΑΓΑΡΙΣΤΗ. Θυγατέρα του Ιπποκράτους και μήτηρ του Περικλέους.
14. ΑΓΑΥΗ. Μία των Νηρηίδων.
15. ΑΓΑΥΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού.
16. ΑΓΑΥΗ. Θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, σύζυγος του Εχίονος, η οποία, εκμανείσα, κατεσπάραξε τον υιόν της Πενθέα.
17. ΑΓΔΙΣΤΙΣ. Επώνυμον της Ρέας ή της Κυβέλης.
18. ΑΓΕΛΕΑ ή ΑΓΕΛΕΙΗ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς («η τας λείας άγουσα»).
19. ΑΓΕΛΗΙΣ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς (η άγουσα τους λαούς).
20. ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΗ. Μητέρα του βασιλέως Άγιδος.
21. ΑΓΛΑΪΑ. Μία των τριών Χαρίτων.
22. ΑΓΛΑΪΑ Μία των Θεσπιάδων εκ της οποίας ο Ηρακλής εγέννησε τον Αντιάδην.
23. ΑΓΛΑΪΑ. Σύζυγος του Χάροπος και μητέρα του Νηρέως εκ της νήσου Σύμης.
24. ΑΓΛΑΪΣ. Θυγατέρα του Αθηναίου Μεγακλέους, που ήτο διαβόητος για την αδηφαγία της.
25. ΑΓΛΑΟΠΗ. Μία των Σειρήνων.
26. ΑΓΛΑΟΦΗΜΗ. Μία των Σειρήνων.
27. ΑΓΝΑΓΟΡΑ. Αδελφή του Αριστομένους.
28. ΑΓΝΩ. Η Αγνώ ήτο μία νύμφη από την Αρκαδία, που μνημονεύει ο Παυσανίας (Ελλάδος Περιήγησις Η΄ 31.4.4).
29. ΑΓΡΑΙΑ. Επίθετον της θεάς Δήμητρας, αλλά και της θεάς Αρτέμιδος.
30. ΑΓΡΑΥΛΙΔΕΣ. Θυγατέρες της Αγραύλου.
31. ΑΓΡΑΥΛΟΣ. Θυγατέρα του Ακταίου και σύζυγος του Κέκροπος, εκ του οποίου εγέννησε τον Ερυσίχθονα, την Άγλαυρον, Έρσην και Πάνδροσον.
32. ΑΓΡΙΑΔΕΣ ή ΑΓΡΩΣΤΙΝΑΙ. Επώνυμον των Νυμφών οι οποίες επιστατούσαν εις τους αγρούς.
33. ΑΓΡΙΟΠΗ. Νύμφη, η οποία εγέννησε εκ του Φιλάμμωνος τον Θάμυριν.
34. ΑΓΡΙΟΠΗ. Γυναίκα του Ορφέως, η γνωστή σε όλους μας Ευρυδίκη.
35. ΑΓΡΙΟΠΗ. Σύζυγος του Αγήνορος και μητέρα του Κάδμου, η οποία, κατ’ άλλους, εκαλείτο Αντιόπη.
36. ΑΓΡΙΠΠΙΝΗ. Θυγατέρα του υπάτου Ουϊψανίου και της Καικιλίας, που παντρεύτηκε τον Τιβέριον πριν βασιλεύσει.
37. ΑΓΡΙΠΠΙΝΗ Θυγατέρα του Αγρίππα και σύζυγος του Γερμανικού.
38. ΑΓΡΙΠΠΙΝΗ. Θυγατέρα της πιο πάνω, σύζυγος του Κλαυδίου και μητέρα του Νέρωνος, φονευθείσα υπ’ αυτού.
39. ΑΓΡΟΤΕΡΑ. Επώνυμον της θεάς Αρτέμιδος.
40. ΑΓΧΙΑΛΗ. Μία των Νυμφών.
41. ΑΓΧΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Νείλου, σύζυγος του Βήλου, μητέρα του Αιγύπτου και του Δαναού.
42. ΑΓΧΙΡΟΗ. Μία των θυγατέρων του Ερασίνου, πλησίον της οποίας διέμεινεν η Βριτόμαρτις για ένα χρονικό διάστημα.
43. ΑΔΑ. Θυγατέρα του Εκατόμνου και σύζυγος του Ιδριέως, βασιλέως της Καρίας, μετά τον θάνατον του οποίου εβασίλευσε επί εποχής Μεγάλου Αλεξάνδρου.
44. ΑΔΙΑΝΤΗ. Μία Δαναϊδα, μνηστή του Δαΐφρονος.
45. ΑΔΜΗΤΗ. Μία των θυγατέρων του Ωκεανού και της Τηθύος.
46. ΑΔΜΗΤΗ. Θυγάτηρ του Ευρυσθέως και της Αντιμάχης, η οποία εζήτησε και έλαβε από τον Ηρακλή τον ζωστήρα της βασιλίσσης Αμαζόνας, Ιππολύτης.
47. ΑΔΟΒΟΓΙΩΝΙΣ. Μητέρα του Μιθριδάτου. (Στράβων, Γεωγραφικά ΙΓ΄ .4.3.2).
48. ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Μελισσέως, βασιλέως της Κρήτης, εις την οποίαν η Ρέα έδωσε τον Δία για να τον αναθρέψη φοβούμενη τον Κρόνο.
49. ΑΔΡΑΣΤΙΝΗ. Θυγατέρα του Αδράστου Αιγιάλεια.
50. ΑΔΥΤΗ. Μία των 50 Δαναϊδων, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Μετάλκην.
51. ΑΕΛΛΑ. Μία των Αμαζόνων.
52. ΑΕΛΛΟΠΟΥΣ. Μία των Αρπυιών, θυγατέρα του Θαύμαντος και της Ηλέκτρας.
53. ΑΕΛΛΟΠΟΥΣ. Επίθετον της Ίριδος.
54. ΑΕΛΛΩ. Άρπυια, αδελφή της παραπάνω.
55. ΑΕΡΙΑ. Μητέρα του Αιγύπτου εκ του Βήλου.
56. ΑΕΡΟΠΗ. Σύζυγος του Ατρέως ή του Πλεισθένους, μητέρα του Αγαμέμνονος και του Μενελάου.
57. ΑΗΔΩΝ. Θυγατέρα του Πυνδάρεω, γυνή του βασιλέως των Θηβών Ζήθου και μητέρα του Ιτύλου, η οποία εφόνευσε εξ απροσεξίας τον ίδιον τον υιόν της και μεταμορφωθείσα υπό του Διός εις το ομώνυμον πτηνόν. Βεβαίως, περί αυτής, θρυλούνται πολλά και υπάρχουν διάφορες άλλες παραδόσεις.
58. ΑΘΗΝΑ. Θεά των αρχαίων Ελλήνων, ήτις εκαλείτο και Παλλάς, ως πάλλουσα το δόρυ. Εγεννήθη, ως μυθολογείται, περί την λίμνη Τριτωνία της Λιβύης, και μάλιστα εκ της κεφαλής του Διός, ο οποίος κατάπιε ενωρίτερα την έγκυον Μήτιν. Ερίσασα προς τον Ποσειδώνα, περί της προστασίας των Αθηνών, ενίκησε αυτόν αναδούσα εκ της γης το δένδρον της ελαίας, το όποίον από τότε ελατρεύετο εξόχως εις τας Αθήνας, όπου είχε περικαλλέστατον ναόν, τον Παρθενώνα.. Θεά της σοφίας, που είχε και το επίθετον Εργάνη, ως προστάτρια των Εργαστίνων της Αθήνας, που ύφαιναν το πέπλο της κατά την εορτήν των Παναθηναίων.
59. ΑΘΗΝΩ. Θυγατέρα του Λυκομήδους.
60. ΑΘΗΝΩ. Μητέρα του Κλαυδίου Σεκουνδίνου.
61. ΑΘΩΡ. Θεωρείται θεότης των Αιγυπτίων συμβολίζουσα το σκότος και η οποία ήτο μητέρα όλων των όντων. Ωστόσο, κατά το Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν, αλλά και την Ελληνικήν Ανθολογίαν, ο όρος αυτός αποτελεί τον τρίτον μήνα του έτους και μάλιστα εις ένα αδέσποτον επίγραμμα διαβάζομεν τα εξής: «Είς Βαΐτ, είς Αθώρ, μία Τωμβία, είς δε Άκωρι / χαίρε, πάτερ κόσμου, χαίρε τρίμορφε θεός» (Ελληνική Ανθολογία, επίγραμμα 341).
62. ΑΙΓΗ. Θυγάτηρ του Ωλένου, βρεφοτροφήσασα τον Δία και καταστερισθείσα.
63. ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ. Θυγατέρα ή εγγονή του Αδράστου και σύζυγος του Διομήδους.
64. ΑΙΓΙΝΑ. Κόρη του ποταμού Ασωπού ποταμού εκ της οποίας ο Ζευς εγέννησε τον Αιακόν.
65. ΑΙΓΛΗ. Μία των Εσπερίδων οι οποίες εφύλασσαν τα «χρυσά μήλα των Εσπερίδων», που κατάφερε να πάρη ο Ηρακλής σε έναν εκ των 12 Άθλων του
66. ΑΙΓΛΗ. Μία των 3 Νηρηίδων, μητέρα των Χαρίτων.
67. ΑΙΓΛΗ. Αδελφή του Φαέθωνος, μεταμορφωθείσα εις αίγειρον.
68. ΑΙΓΛΗ. Μία των Θρασσών Βακχών, τροφός του Βάκχου.
69. ΑΙΓΥΣ: Ίδε: Αιγίς.
70. ΑΙΓΩ. Τροφός του Διός.
71. ΑΙΔΩΣ. Τροφός της θεάς Αθηνάς. Ως θεότης είχε βωμόν εις την αρχαίαν Αθήνα, αλλά, κυρίως, ελατρεύετο εις Ρώμην.
72. ΑΙΘΙΛΛΑ. Θυγατέρα του Λαομέδοντος, αδελφή του Πριάμου, επί της αλώσεως της Τροίας έγινε αιχμάλωτος του Πρωτεσιλάου.
73. ΑΙΘΙΟΠΙΣ. Μία των γυναικών του Δαναού.
74. ΑΙΘΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Ποσειδώνος και της Αλκυόνης, γεννήσασα εκ του Απόλλωνος τον Ελευθήρα και τον Ηρέα.
75. ΑΙΘΟΥΣΑ. Θράσσα, μήτηρ του Λίνου.
76. ΑΙΘΡΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού, γεννήσασα εκ του Άτλαντος τον Ύαντα και τις 12 Υάδες.
77. ΑΙΘΡΑ. Γυναίκα του Φαλάνθου εις την Αρκαδίαν.
78. ΑΙΘΥΝΑ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς με το οποίο ελατρεύετο ιδίως στα Μέγαρα ως προστάτις της ναυτιλίας.
79. ΑΙΛΙΑ. Σύζυγος του Σύλλα.
80. ΑΙΛΙΑ Κατέλλα, ευγενής Ρωμαία επί Νέρωνος.
81. ΑΙΜΙΛΙΑ. Γυνή του Αφρικανού του πρεσβυτέρου.
82. ΑΙΜΙΛΙΑ. Γυνή του Πομπηίου.
83. ΑΙΜΙΛΙΑ. Μία των Εστιάδων.
84. ΑΙΜΟΝΗ. Θυγατέρα του Δευκαλίωνος και της Πύρρας.
85. ΑΙΝΑΡΕΤΗ. Μητέρα του Αθάμαντος της Βοιωτίας.
86. ΑΙΝΕΙΑΣ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης εις το Άκτιον.
87. ΑΙΝΗΤΗ. Σύζυγος του Αινέως και μητέρα του Κυζίκου.
88. ΑΙΟΛΗ. Θυγατέρα του Αιτωλού.
89. ΑΙΟΛΙΑ. Θυγατέρα του Αμυθάοντος εκ της οποίας ο Καλυδών εγέννησε την Επικάστην και την Πρωτογένειαν.
90. ΑΙΣΑΡΑ. Θυγατέρα του Πυθαγόρου.
91. ΑΙΣΧΡΗ. Γυναίκα που μας διασώζει ο Πλούταρχος και ο Εμπεδοκλής.
92. ΑΙΣΧΡΗΙΣ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού εκ της οποίας ο Ηρακλής εγέννησε τον Λεύκωνα.
93. ΑΙΣΧΥΛΙΣ. Θυγατέρα του Θαλού.
94. ΑΙΤΝΑ. Μία των Νυμφών της Σικελίας, θυγατέρα του Ουρανού και της Γης.
95. ΑΙΤΝΑ. Μία βουκολίς που μας διασώζει ο Θεόκριτος.
96. ΑΚΑΚΑΛΛΙΣ. Θυγατέρα του Μίνωος και της Πασιφάης, γεννήσασα εκ του Απόλλωνος τον Μίλητον και τον Αμφόθεμιν.
97. ΑΚΑΚΑΛΛΙΣ. Νύμφη η οποία εγέννησε εκ του Απόλλωνος τον Φύλακιν και τον Φίλανδρον.
98. ΑΚΑΛΑΝΘΙΣ. Μία των 9 θυγατέρων του βασιλιά της Ημαθίας Πιερίου η οποία, σύμφωνα με τον θρύλο, μετεμορφώθη υπό των Μουσών εις πτηνόν.
99. ΑΚΑΛΗ. Ίδε: Ακακαλλίς 1.
100. ΑΚΑΝΘΙΣ. Θυγατέρα του Αυτονόου και της Ιπποδαμείας, μεταμορφωθείσα υπό των θεών εις πτηνόν.
101. ΑΚΑΣΤΗ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος.
102. ΑΚΕΣΤΙΟΝ. Θυλυκό όνομα του Αθηναίου Ξενοκλέους.
103. ΑΚΕΣΤΟΡΙΔΑΙ. Μία ιερά γενιά του Άργους εκ της οποίας ελαμβάνοντο οι ιέρειες της Παλλάδος.
104. ΑΚΚΩ. Μία Σαμιώτισσα γυναίκα που έμεινε ξακουστή για την μωρίαν της: «Αύτη γέγονεν επί των επί μωρία διαβεβλημένων» (Πλούταρχος Παροιμίαι αις Αλεξάνδροις εχρώντο 1.65,1).
105. ΑΚΜΗΝΕΣ. Ορισμένες Νύμφες που είχαν βωμό εις την Ήλιδα.
106. ΑΚΡΑΙΑ. Μία των Νηρηίδων.
107. ΑΚΡΑΙΑ. Η τροφός της Ήρας.
108. ΑΚΡΗΤΗ. Θεραπαινίς του Διονύσου.
109. ΑΚΡΙΣΙΩΝΗ. Το πατρώνυμον της Δανάης.
110. ΑΚΤΑΙΗ. Θυγατέρα του Νηρέως και της Δωρίδος.
111. ΑΚΤΑΙΗ. Μία των Δαναϊδων μνηστευθείσα τον Περίφαντα.
112. ΑΚΤΟΡΙΣ. Θαλαμηπόλος της Πηνελόπης.
113. ΑΚΩΝΙΔΕΣ. Επίθετον γυναικών απροσδιορίστου ελληνικής περιοχής. Ίσως να είναι παραφθορά της λέξεως «Ακώνιτες», που μνημονεύει ο Στράβων (Γεωγραφικά Ε΄ 2.7,34).
114. ΑΛΑΓΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Διός και της Ευρώπης εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
115. ΑΛΑΛΚΟΜΕΝΙΑ. Θυγατέρα του Ωγύγου εκ της οποίας, σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις, ωνομάσθη η πόλις Αλαλκομεναί των Ιθακησίων.
116. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. Το δεύτερο όνομα της Κασσάνδρας, θυγατρός του Πριάμου.
117. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. Ζωγράφος εκ Σικυωνίας, θυγατέρα του ζωγράφου Νεάλκους, μετ’ Αλέξανδρον.
118. ΑΛΗΘΕΙΑ. Κατά την Ελληνική Μυθολογία ήτο θυγατέρα του Διός ή του Κρόνου, μητέρα της Αρετής και τροφός του Απόλλωνος.
119. ΑΛΗΚΤΩ. Μία των τριών Ερινύων.
120. ΑΛΘΑΙΑ. Θυγατέρα του Θεστίου και αδελφή της Λήδας. Μεταμεληθείσα διότι εφόνευσε τον υιόν της Μελέαγρον απηγχονίσθη.
121. ΑΛΙΑ. Μία των Νηρηίδων, η οποία συνδέεται με την ρίζα ενός από τα ονόματα της θαλάσσης ως στοιχείο αλμυρό (αλς = θάλασσα, αλλά και αλάτι).
122. ΑΛΙΑ. Σύζυγος του Κότυος.
123. ΑΛΙΑ. Αδελφή των Τελχίνων στην Ρόδο, μητέρα της Ρόδου, όπου, μετά τον εκούσιον θάνατον αυτής εις την θάλασσαν ετιμήθη ως Λευκοθέα.
124. ΑΛΙΛΑΤ. Η ουρανία Αφροδίτη των Αράβων. (Ηρ. Ιστ. Α’ 132,1).
125. ΑΛΙΜΗΔΗ. Μία των Νηρηίδων.
126. ΑΛΙΣΤΡΑ. Μητέρα του Ωγύγου εκ του Ποσειδώνος.
127. ΑΛΙΤΤΑ. Η Αφροδίτη των Αράβων (Ίδε: και Αλιλάτ).
128. ΑΛΚΑΘΟΗ. Ίδε: Αλκιθόη.
129. ΑΛΚΑΝΔΡΗ. Γυναίκα του Πολύβου, πλουσίου Αιγυπτίου εκ των Θηβών της Αιγύπτου, η οποία εφιλοξένησε τον Πάρη και την ωραία Ελένη, όταν επέστρεφαν από την Τροία, όπου εδώρησε εις αυτούς χρυσήν άτρακτον και αργυρούν κόνιστρον.
130. ΑΛΚΗ. Θυγατέρα του Ολύμπου και της Κυβέλης.
131. ΑΛΚΗΙΣ. Θυγατέρα του Ανταίου.
132. ΑΛΚΗΣΤΙΣ. Θυγατέρα του Πελίου και της Αναξιβίας, σύζυγος του βασιλέως των Φερών Αδμήτου, η οποία αγαπούσε περιπαθώς τον σύζυγόν της.
133. ΑΛΚΙΑ. Σύζυγος του Αγαθοκλέους.
134. ΑΛΚΙΒΙΗ. Σύντροφος της Πηνελόπης.
135. ΑΛΚΙΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Αλεού, γυναίκα του Σαλμωνέως και μητέρα της Τυρούς.
136. ΑΛΚΙΘΟΗ. Θυγατέρα του Μινύου, βασιλέως του Ορχομενού, η οποία εμβληθείσα, υπό του Βάκχου, εις μανίαν, μετά των αδελφών αυτής Λευκίππης και Αριστίππης, διότι περιεφρόνησαν την λατρείαν του, μετεμορφώθησαν υπό του Ερμού εις νυκτερίδας.
137. ΑΛΚΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Αιακού και μητέρα του Μέτωνος.
138. ΑΛΚΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Φυλάκου και μητέρα του Αίαντος του Λοκρού.
139. ΑΛΚΙΜΗΔΗ. Θυγατέρα του Φύλακος και μητέρα του Ιάσονος.
140. ΑΛΚΙΜΗΔΗ. Γυναίκα του Αμύντορος.
141. ΑΛΚΙΜΕΔΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Ιοβάτου, η οποία ελέγετο και Κασσάνδρα.
142. ΑΛΚΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Σθενέλου και της Νικίππης και αδελφή του Ευρυσθέως.
143. ΑΛΚΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πολύβου του Κορινθίου, σύζυγος του Αμφιλόχου, εγκαταλείψασα σύζυγος και τέκνα και ακολουθήσασα τον Σάμιον Ξάνθον, αλλά μεταμεληθείσα κατεκρημνίσθη εις την θάλασσαν,
144. ΑΛΚΙΝΟΗ. Μία νύμφη, της οποίας ένας ανδριάντας ίστατο επί βωμού εις την Τεγέαν!...
145. ΑΛΚΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Άρεως και της Αγραύλου.
146. ΑΛΚΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Αλκυονέως, ενός των Γιγάντων, η οποία επνίγη εις την θάλασσαν.
147. ΑΛΚΙΠΠΗ. Σύζυγος του Αθηναίου Μητίωνος και μητέρα του Ευπαλάμου.
148. ΑΛΚΙΠΠΗ. Μία Αμαζόνα η οποία εφονεύθη υπό του Ηρακλέους.
149. ΑΛΚΙΠΠΗ. Πιστή θεράπαινα της ωραίας Ελένης.
150. ΑΛΚΙΣ. Θυγατέρα του Αντιποίνου, εκ Βοιωτίας.
151. ΑΛΚΙΣ. Επώνυμον της θεάς Αθηνάς εις την Σπάρτην.
152. ΑΛΚΜΗΝΗ. Ωραιοτάτη γυνή, θυγατέρα του Ηλεκτρύονος, βασιλέως των Μυκηνών και της Αναξούς ή Λυσιδίκης, σύζυγος του Αμφιτρίωνος, βασιλέως των Θηβών και μητέρα του Ηρακλέους εκ του Διός. Μετά τον θάνατόν της ο Ερμής έφερε το σώμα της στα νησιά των Μακάρων, όπου, σύμφωνα με τον μύθο, ο Ραδάμανθυς την έλαβεν ως γυναίκα του.
153. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειόνης, θεωρούμενη ως μία των Πλειάδων.
154. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Αιόλου και της Αιγιάλης, και σύζυγος του Κήϋκος, υιού του Εωσφόρου (του άστρου της αυγής), βασιλέως της Τραχινίας. Σύμφωνα με την παράδοση, οι άνθρωποι αυτοί μετεμορφώθησαν υπό των θεών ο μεν ένας εις γλάρον η δε γυνή εις αλκυόνα.
155. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Ίδα, σύζυγος του Μελεάγρου, η οποία εκαλείτο και Κλεοπάτρα.
156. ΑΛΚΥΟΝΗ. Θυγατέρα του Κορινθίου Αγήμονος.
157. ΑΛΚΥΩΝ. Θυγατέρα του Αιόλου και ανεψιά του Έλληνος.
158. ΑΛΟΠΗ. Ωραιοτάτη κόρη του Κερκύονος, η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Ιπποθόοντα και κατεποντίσθη δια τούτο υπό του πατρός της.
159. ΑΛΟΠΗ. Θυγατέρα του Άκτορος, εκ της οποίας, σύμφωνα με την παράδοση, εκλήθη η ομώνυμος πόλις της Φθιώτιδος.
160. ΑΛΣ. Η θάλασσα, είναι το όνομα μιας μάγισσας υπηρέτριας και ακολούθου της Κίρκης. Λέγεται πώς ήταν ετρουσκικής καταγωγής και πως είχαν δώσει το όνομά της σε μία πόλη (ή σε μία τοποθεσία), που λεγόταν Αλός Πύργος, πύργος της θάλασσας, και που βρισκόταν στην Ετρουρία. Στο δεύτερο ταξίδι του Οδυσσέως στην Κίρκη, ο ήρωας πήγε να βρη την Άλα και εκείνη τον μεταμόρφωσε με τα μάγια της σε άλογο. Το κράτησε κοντά της, τρέφοντάς το, μέχρις ότου πέθανε από γηρατειά. Αυτή η μυθική παράδοση απέβλεπε στο να εξηγήση ένα μυστηριώδη στίχο της Οδύσσειας, που προέλεγε στον Οδυσσέα πως ο θάνατός του θα προερχόταν «από την θάλασσα» (Πτολ. Ηφαιστ. Mythogr. gr, σ. 194-195 (Westermann). Παράβαλε και Όμηρο στην Οδύσσεια λ.134)
161. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Θυγατέρα του Βίαντος και της Πηρούς, σύζυγος του Πελίου.
162. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Σύζυγος του Φοίνικος και, για ορισμένους, μητέρα του Αδώνιδος.
163. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Θυγατέρα του Φηγέως και γυνή του Αλκμαίωνος.
164. ΑΛΦΕΣΙΒΟΙΑ. Μία Νύμφη της Ινδίας, την οποίαν ερωτεύθηκε και εβίασε ο Βάκχος μεταμορφωθείσα εις τίγριν.
165. ΑΜΑΔΡΥΑΔΕΣ. Ίδε: Δρυάδες.
166. ΑΜΑΖΟΝΕΣ. Γυναικείος λαός, που κατάγονται από τον θεό του πολέμου Άρη και της Νύμφης Αρμονίας. Είχαν το βασίλειό τους στον Βορρά, κατ’ άλλους στις πλαγιές του Καυκάσου και κατ’ άλλους στην Θράκη ή στη Νότια Σκυθία (στις κοιλάδες της αριστερής όχθης του Δούναβη). Κυβερνιούνται μόνες τους, έχοντας μία βασίλισσα, δεν ανέχονται την παρουσία ανδρών, παρά μονάχα ως δούλους και για υπηρετικές εργασίες. Σύμφωνα με μία παράδοση τραυμάτιζαν τα αρσενικά παιδιά, μόλις εγεννώντο, κάνοντάς τα τυφλά ή χωλά. Σύμφωνα με άλλη παράδοση τα αρσενικά παιδιά τα εσκότωναν και κρατούσαν μόνον τα θηλυκά που τους έκοβαν το ένα στήθος για να εξασκούνται καλύτερα στο τόξο ή το δόρυ. Αυτός και ο λόγος που έλαβαν την ονομασία Αμαζόνες (α-μαζών = αυτή που δεν έχει στήθος). Περί αυτών και τους πολέμους των θρυλούνται πολλά και πως ο Ηρακλής είναι αυτός που τις ενίκησε, ιδίως όταν έλαβε την εντολή από τον Ευρυσθέα να πάη να πάρη την ζώνη της Ιππολύτης, της βασιλίσσης των Αμαζόνων.
167. ΑΜΑΘΕΙΑ. Μία την Νηρηίδων.
168. ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ. Μία ποιμενίς η οποία αναφέρεται υπό του Θεοκρίτου.
169. ΑΜΑΣΤΡΙΝΗ. Θυγατέρα του Οξυάρτου, αδελφή του Δαρείου.
170. ΑΜΑΣΤΡΙΣ. Θυγατέρα του Δαρείου του Κοδομιανού, γυνή του τυράννου της Ηρακλείας Διονυσίου, θανατωθείσα υπό των υιών της.
171. ΑΜΒΟΥΛΙΑ. Επίθετον της θεάς Αθηνάς εις την Σπάρτην. Εκ του ονόματος αυτής εκλήθη και ο Δίας Αμβούλιος, όπως και οι Διόσκουροι (Κάστωρ και Πολυδεύκης) Αμβούλιοι.
172. ΑΜΒΡΑΚΙΑ. Θυγατέρα του Φόρβαντος και μητέρα του Δεξαμενού.
173. ΑΜΒΡΑΚΙΑ. Θυγατέρα του Μελανέως και σύζυγος του Ευρύτου.
174. ΑΜΒΡΑΚΙΑ. Θυγατέρα του Αυγέου.
175. ΑΜΒΡΑΚΙΣ. Το όνομα μίας δούλης.
176. ΑΜΒΡΟΣΙΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος και της Πλειόνης, μία των Υάδων.
177. ΑΜΗΣΤΡΙΣ. Σύζυγος του Ξέρξου.
178. ΑΜΜΑΣ. Το όνομα της τροφού της Αρτέμιδος, ακόμη δε και επίθετον της Ρέας και της Δήμητρος.
179. ΑΜΟΙΝΗ. Μία των 50 Δαναϊδων, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Πολυδέκτορα.
180. ΑΜΠΕΛΟΣ. Μία Αμαδρυάς, σύμφωνα με τον Αθήναιο (Δειπν. Γ΄ 14,11).
181. ΑΜΥΚΗ. Θυγατέρα του Σαλαμίνου εις την Κύπρον, η οποία ίδρυσε την Αντιόχεια, επάνω στον Ορόντη, μία κυπριακή αποικία και εκεί παντρεύτηκε τον Κάσο, γιο του Ινάχου, ο οποίος είχε ιδρύσει μία κρητική αποικία. Εκεί πέθανε και τάφηκε, κοντά στην πόλη, σε μία περιοχή που ονομάσθηκε Αμύκη.
182. ΑΜΥΚΛΑ. Μία θυγατέρα της Νιόβης μη φονευθείσα υπό του Απόλλωνος.
183. ΑΜΥΜΩΝΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού και της Ευρώπης, μητέρα του Ναυπλίου εκ του Ποσειδώνος.
184. ΑΜΦΙΑΛΗ. Μητέρα του Ροδίου Κλεοδώρου.
185. ΑΜΦΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Πέλοπος και μητέρα του Ευρυσθέως.
186. ΑΜΦΙΘΕΑ. Θυγατέρα του Πρώνακτος και γυνή του Αδράστου.
187. ΑΜΦΙΘΕΑ. Γυνή του Αυτολύκου, μάμμη του Οδυσσέως.
188. ΑΜΦΙΘΕΑ. Γυνή του Λυκούργου εκ της Νεμέας και μητέρα του Οφέλτου.
189. ΑΜΦΙΘΟΗ. Μία των Νηρηίδων.
190. ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΣ. Επίθετον της θεάς Δήμητρος η οποία είχε ναόν εις την Ανθήλην, κώμην της Φωκίδος, όπου κατ’ αρχάς συνήγοντο οι Αμφικτύονες.
191. ΑΜΦΙΛΟΓΙΑΙ. Είναι οι γυναίκες εκείνες, που προσωποποιεί ο Ησίοδος μέσα στην Θεογονία του, τις οποίες και αποκαλεί θυγατέρες της Έριδος.
192. ΑΜΦΙΜΕΔΟΥΣΑ. Μία των Δαναΐδων.
193. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Μία των Νηρηΐδων.
194. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Γυνή του Αίσονος και μητέρα του Ιάσονος, η οποία, κατ’ άλλους, ονομάζεται και Αλκιμήδη.
195. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Πελίου, σύζυγος του Ανδραίμονος.
196. ΑΜΦΙΝΟΜΗ. Μία Βοιωτή, μητέρα του Αρπαλίωνος.
197. ΑΜΦΙΠΥΡΟΣ. Επίθετον της θεάς Αρτέμιδος, επειδή, κατά την κρατούσαν παράδοσιν, έφερε στα χέρια της δύο λαμπάδες.
198. ΑΜΦΙΡΡΟΗ και ΑΜΦΙΡΩ. Μία των Ωκεανίδων.
199. ΑΜΦΙΣΣΑ. Θυγατέρα του Μάκαρος, εγγονή του Αιόλου, εκ της οποίας, ως λέγεται, ονομάσθηκε η ομώνυμος πόλις. Κατ’ άλλους, όμως, ιδρυτής αυτής της πόλεως ήτο ο Ανδραίμων.
200. ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ. Μία των Νηρηίδων, γυνή του Ποσειδώνος, εκ του οποίου εγέννησε τους Τρίτωνες και τον Ρόδην.
201. ΑΝΑΓΟΡΑ. Μιλησία γυνή.
202. ΑΝΑΓΚΗ. Θυγατέρα του Κρόνου και αδελφή της Δίκης. Παιδιά της ο Αιθήρ, το Χάος και το Έρεβος. Η ίδια θεωρείται μία θεότης, που προσωποποιεί την απόλυτη επιταγή και δύναμη, η οποία προδικάζει τις αποφάσεις της Μοίρας. Στην Ελλάδα εμφανίζεται με αυτό το όνομα μόνον στην ορφική θεογονία, όπου μαζί με την κόρη της Αδράστεια, είναι τροφός του μικρού Διός. (Ορφ. απόσπ. 36).
203. ΑΝΑΙΑ. Μία Αμαζόνα εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
204. ΑΝΑΊΤΙΣ. Θεότης των Περσών, Μήδων, Αρμενίων, Καππαδοκών, αντιστοιχούσα προς την πάνδημον θεάν Αφροδίτην των Ελλήνων.
205. ΑΝΑΚΤΟΡΑ. Θυγάτηρ του Πηνέλεω.
206. ΑΝΑΚΩ. Αδελφή της μητρός του Ισοκράτους.
207. ΑΝΑΞΑΝΔΡΑ. Θυγατέρα του Θερσάνδρου.
208. ΑΝΑΞΑΡΕΤΗ. Μία νέα από την Κύπρο, που καταγόταν από τον Τεύκρο, ιδρυτή της Σαλαμίνος της Κύπρου. Τιμωρήθηκε σκληρά από την Αφροδίτη διότι έδειξε σκληρή περιφρόνηση στην αγάπη του αυτοκτονήσαντος δι’ αυτήν Ιφίου, μεταμορφώνοντάς της σε πέτρινο άγαλμα, που βρισκόταν τοποθετημένο σε ένα ναό στην Σαλαμίνα της Κύπρου.
209. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Βίαντος και γυνή του Πελίου.
210. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Κρατιέως και δευτέρα γυνή του Νέστορος.
211. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Πλεισθένους, αδελφή του Αγαμέμνονος και Μενελάου, γυνή του Στροφίου.
212. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Νύμφη της Ινδίας την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ήλιος.
213. ΑΝΑΞΙΒΙΑ. Μητέρα του Μαιάνδρου.
214. ΑΝΑΞΙΘΕΑ. Μία των Νηρηίδων.
215. ΑΝΑΞΙΡΡΟΗ. Θυγατέρα του Κορώνου, εκ της οποίας ο Επειός εγέννησε την Υρμίναν.
216. ΑΝΑΞΙΣ και ΑΝΑΞΙΑΣ. Θυγατέρα του Κάστορος και της Ιλαείρας, κόρης του Λευκίππου.
217. ΑΝΑΞΩ. Θυγατέρα του Αλκαίου και της Ιππονόμης, γεννήσασα εκ του Ηλεκτρύονος την Αλκμήνην.
218. ΑΝΑΞΩ. Μητέρα της Σίνιδος και του Κερκύονος, την οποίαν άρπαξε ο Θησεύς.
219. ΑΝΔΡΟΓΕΝΕΙΑ. Γυναίκα του Μίνωος και μητέρα του Αστερίου.
220. ΑΝΔΡΟΔΑΪΞΑ. Μία των Αμαζόνων.
221. ΑΝΔΡΟΔΙΚΗ. Μητέρα του Θεσπίου.
222. ΑΝΔΡΟΘΟΗ. Θυγατέρα του Κάστορος, μητέρα του Δίκτυος και Πολυδέκτου.
223. ΑΝΔΡΟΚΛΕΙΑ. Μία γυναίκα από την Βοιωτία, θυγατέρα του Αντιποίνου.
224. ΑΝΔΡΟΚΡΑΤΙΑΙ. Συμβολική θεότης, θεά της Έριδος, έτσι όπως τουλάχιστον μας αναφέρει ο Ησίοδος. (Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας του Άρη Κωνσταντινίδη).
225. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Ηετίωνος, γυνή του Έκτορος, κατόπιν του Νεοπτολέμου και αργότερον του Ελένου.
226. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ. Μία των Αμαζόνων.
227. ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ. Θυγατέρα του Κηφέως και της Κασσιοπείας, σύζυγος του Περσέως.
228. ΑΝΔΡΩ. Μία των Αμαζόνων.
229. ΑΝΘΕΙΑ. Θυγάτηρ του Θεσπίου.
230. ΑΝΘΕΙΑ. Θυγατέρα του Μεγαπένθους και της Ευίππης εις την Έφεσον.
231. ΑΝΘΕΙΑ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης εις την Κνωσσόν της Κρήτης.
232. ΑΝΘΕΙΑ. Επίθετον της θεάς Ήρας εις το Άργος.
233. ΑΝΘΕΜΟΕΙΣΙΑ. Θυγατέρα του Λύκου, σύζυγος του Δασκύλου, υιού του Ταντάλου, εκ της οποίας και το όνομα της γνωστής λίμνης, την οποίαν μνημονεύει ο Ηρόδοτος.
234. ΑΝΘΕΜΟΕΙΣΙΣ. Αντί Ανθεμουσίς, λέξις η οποία συναντάται εις την Βιθυνίαν.
235. ΑΝΘΕΜΟΝΗ. Γυνή εξ Αρκαδίας, ερωμένη του Αινείου.
236. ΑΝΘΗ. Μία Αλκυονίς.
237. ΑΝΘΗΔΩΝ. Μία Νύμφη η οποία θεωρείται η θεμελιώσασα την ομώνυμον κώμην Ανθηδόνα.
238. ΑΝΘΗΛΕΙΑ. Μία των 50 θυγατέρων του Δαναού, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Κυσσέα.
239. ΑΝΘΙΑ. Αδελφή του Πριάμου.
240. ΑΝΘΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Θεσπίου, την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ηρακλής.
241. ΑΝΘΡΑΚΙΑ. Μία Νύμφη της Αρκαδίας.
242. ΑΝΘΩ. Θυγατέρα του Αμουλίου.
243. ΑΝΙΓΡΙΔΕΣ. Νύμφες του ποταμού Ανίγρου, οι οποίες έχουν ιερόν σπήλαιον επί του Σαμικού όρους.
244. ΑΝΙΠΠΑ. Θυγατέρα του Νείλου, μητέρα του Βουσίριδος.
245. ΑΝΝΙΑ ΡΗΓΙΛΛΑ. Σύζυγος του σοφιστού Ηρώδου.
246. ΑΝΟΣΙΑ. Επίθετον της θεάς Αφροδίτης εις την Κόρινθον δια τον ανόσιον θάνατον της Λαΐδος υπό των εντοπίων γυναικών.
247. ΑΝΤΑΝΔΡΗ. Μία των Αμαζόνων.
248. ΑΝΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Ιοβάτου και σύζυγος του Προίτου, την οποίαν ερωτεύθηκε ο Βελλερεφόντης. (Ίδε: Σθενέβοια).
249. ΑΝΤΙΑΝΕΙΡΑ. Θυγατέρα του Μενητίου και εκ του Ερμού μητέρα των Αργοναυτών Ευρύτου και Εχίονος.
250. ΑΝΤΙΑΝΕΙΡΑ. Θυγατέρα του Φέρητος και μητέρα του Αργοναύτου Ίδμονος εκ του Απόλλωνος.
251. ΑΝΤΙΑΝΕΙΡΑ. Αρχηγός των Αμαζόνων.
252. ΑΝΤΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Αμφιδάμαντος.
253. ΑΝΤΙΒΡΟΤΗ. Μία των Αμαζόνων.
254. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγάτηρ του Οιδίποδος και της Ιοκάστης και αδελφή του Ετεοκλέους και του Πολυνείκους, θανατωθείσα υπό του θείου της Κρέοντος διότι, κατά παράβασιν των νόμων της πολιτείας, έθαψε το πτώμα του αδελφού της Πολυνείκους.
255. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγάτηρ του Ευρυτίωνος, βασιλέως της Φθίας, η οποία παντρεύτηκε τον Πηλέα και αργότερον ηυτοκτόνησε.
256. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγατέρα του Λαομέδοντος, η οποία ήτο ωραιοτάτη, ώστε να την ζηλέψη η Ήρα και να μεταμορφωθή υπό των θεών εις πελαργόν.
257. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγατέρα του Κασσάνδρου, υιού του Αντιπάτρου.
258. ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Θυγατέρα της Βερενίκης, σύζυγος του Πτολεμαίου του Λάγου.
259. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Αυτολύκου, σύζυγος του Λαέρτου και μητέρα του Οδυσσέως.
260. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Διοκλέους.
261. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Μητέρα του Περιφήτου εκ του Ηφαίστου.
262. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγάτηρ του Αριστοτέλους.
263. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Καλλικράτους.
264. ΑΝΤΙΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Αμφιδάμαντος, σύζυγος του Ευρυσθέως.
265. ΑΝΤΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Κηφέως.
266. ΑΝΤΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πελίου, απατηθείσα υπό της Μηδείας και διαμελίσασα τον πατέρα της.
267. ΑΝΤΙΝΟΗ. Σύζυγος του Λυκούργου.
268. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Νυκτέως και της Πολυξούς, μητέρα του Αμφίονος και του Ζήθου.
269. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Αιόλου, εκ του Ποσειδώνος γεννήσασα τον Βοιωτόν και τον Έλληνα.
270. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Μητέρα του Αιήτου και του Αλωέως εκ του Ηλίου.
271. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Θεσπίου.
272. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Θυγατέρα του Πυλάωνος, σύζυγος του Ευρύτου.
273. ΑΝΤΙΟΠΠΗ. Αμαζών, μητέρα του Ιππολύτου εκ του Θησέως.
274. ΑΝΤΙΣΣΑ. Θυγατέρα ή γυνή του Μάκαρος, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
275. ΑΝΤΙΦΕΡΑ. Μία Αιτωλή, θεράπαινα της Ινούς.
276. ΑΝΤΟΛΙΗ. Θεράπαινα της Αρμονίας.
277. ΑΞΙΑ. Θυγατέρα του Κλυμένου, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
278. ΑΞΙΕΡΟΣ. Επώνυμον της θεάς Δήμητρος εις τα Καβείρια Μυστήρια της Θράκης.
279. ΑΞΙΟΘΕΑ. Σύζυγος του Προμηθέως και μητέρα του Δευκαλίωνος.
280. ΑΞΙΟΘΕΑ. Μία Ατθίς, σύζυγος του Σωσικλέους.
281. ΑΞΙΟΘΕΑ. Σύζυγος του Νικοκλέους, βασίλισσα της Κύπρου.
282. ΑΞΙΟΚΕΡΣΑ. Μία των Καβείρων.
283. ΑΞΙΟΧΗ. Μία Νύμφη που ήταν μητέρα του Χρυσίππου εκ του Πέλοπος.
284. ΑΟΙΔΗ. Μία των τριών αρχαιοτάτων Μουσών των οποίων την λατρείαν εισήγαγαν πρώτοι εις την Βοιωτίας οι Αλωάδες.
285. ΑΟΝΙΔΕΣ. Οι Πιερίδε:ς Μούσες.
286. ΑΠΑΜΑ. Σύζυγος του Σελεύκου του Νικάτορος.
287. ΑΠΑΜΑ. Σύζυγος του Προυσίου.
288. ΑΠΑΤΗ. Θεότης, που μνημονεύει ο Ησίοδος, η προσωποποίησις της απάτης. (Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας του Άρη Κωνσταντινίδη).
289. ΑΠΑΤΟΥΡΙΑ. Επώνυμον της θεάς Αφροδίτης.
290. ΑΠΗΓΑ. Σύζυγος του Λακεδαιμονίου τυράννου Νάβιδος.
291. ΑΠΗΜΟΣΥΝΗ. Θυγατέρα του βασιλέως της Κρήτης Κατρέως, την οποίαν εφόνευσε δια λακτίσματος (=κλωτσιά) ο αδελφός της Αλθημένης ο οποίος την βρήκε έγκυο με τον Ερμή.
292. ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ. Μητέρα του Αττάλου.
293. ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ. Γυναίκα του Αττάλου.
294. ΑΠΟΛΛΩΝΙΣ. Σύζυγος του Αττάλου εκ Κυζίκου, μητέρα του Ευμένους.
295. ΑΠΟΣΤΡΟΦΙΑ. Επίθετον το οποίον εδόθη εις την θεάν Αφροδίτην από την Αρμονία, γυναίκα του Κάδμου.
296. ΑΠΡΙΑΤΗ. Το όνομα Απριάτη σημαίνει «αυτή που δεν εξαγοράζεται». Κατήγετο από την Λέσβο και αγαπήθηκε παράφορα από τον Τράμβηλο, μη ενδώσασα όμως στον έρωτά του, αυτός την έριξε στην θάλασσα και επνίγη. Κατ’ άλλους επνίγη μόνη της, ενώ ο ουρανός τιμώρησε τον Τράμβηλο.
297. ΑΡΑΒΙΑ. Γυναίκα του Αιγύπτου, με τον οποίον απέκτησε 50 υιούς.
298. ΑΡΑΙΘΥΡΙΑ. Θυγατέρα του Άραντος, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
299. ΑΡΑΧΝΗ. Λυδία παρθένος, θυγατέρα του Ίδμονος, η οποία ήτο περίφημος υφάντρια και την οποίαν, σύμφωνα με την παράδοσιν, η θεά Αθηνά μεταμόρφωσε στο ομώνυμο ζωΰφιο λόγω της υπερηφανείας της, αφού ήθελε να συγκριθεί και θεωρηθεί ανωτέρα της Αθηνάς.
300. ΑΡΓΑΝΘΩΝΗ. Ωραιοτάτη παρθένος της πόλεως της Μυσίας εκ της οποίας ονομάσθηκε και το ομώνυμον όρος.
301. ΑΡΓΕΙΑ. Θυγατέρα του Αδράστου και της Αμφιθέας, σύζυγος του Πολυνείκους.
302. ΑΡΓΕΙΑ. Θυγατέρα του Αυτεσίωνος και έκγονος του Τισσαμενού, σύζυγος του Ηρακλείδου Αριστοδήμου, η οποία εγέννησε τον Ευρυσθέα και τον Προκλέα.
303. ΑΡΓΕΙΑ. Σύζυγος του Ινάχου και μητέρα της Ιούς.
304. ΑΡΓΕΙΑ. Μητέρα του Πελασγού, εκ της οποίας ονομάσθηκε το Άργος.
305. ΑΡΓΕΛΗ. Μία των θυγατέρων του Θεσπίου γεννήσασα τον Κλεόλαο εκ του Ηρακλέους.
306. ΑΡΓΗ. Μία των θυγατέρων του Διός και της Ήρας.
307. ΑΡΓΗ. Μία κόρη εκ των Υπερβορείων η οποία ήλθε εις την Δήλον.
308. ΑΡΓΗ. Μία Νύμφη την οποίαν ερωτεύθηκε ο Ζευς.
309. ΑΡΓΗ. Μία κυνηγός η οποία, κατά την παράδοσιν, μεταμορφώθηκε εις έλαφον.
310. ΑΡΓΙΛΕΩΝΙΣ. Μητέρα του Βρασίδα.
311. ΑΡΓΙΟΠΗ. Μία των Νυμφών η οποία εγέννησε εκ του Φιλάμμονος τον Θάμυριν.
312. ΑΡΓΙΟΠΗ. Θυγατέρα του Νείλου, σύζυγος του Αγήνορος και μητέρα του Κάδμου.
313. ΑΡΓΙΟΠΗ. Σύζυγος του Ορφέως.
314. ΑΡΓΙΟΠΗ. Θυγατέρα του Τεύθραντος, σύζυγος του Τηλέφου.
315. ΑΡΓΟΣΤΗ. Μητέρα του Κύρου.
316. ΑΡΓΥΝΝΙΣ. Επώνυμον της θεάς Αφροδίτης εις την Βοιωτίας.
317. ΑΡΓΥΡΑ. Μία Νύμφη η οποία ερωτεύθηκε τον νεαρόν Σειληνόν, αλλά μεταμορφώθηκε από την θεά Αφροδίτη εις τον ομώνυμον ποταμόν της Αχαΐας.
318. ΑΡΓΥΦΙΑ. Μία γυναίκα της Αιγύπτου.
319. ΑΡΓΩ. Θυγατέρα του Πέλοπος.
320. ΑΡΔΑΛΙΔΕΣ, ΑΡΔΑΛΙΩΤΙΔΕΣ ή ΑΡΔΑΛΙΑΙ. Επίθετον των Μουσών εις την Τροιζήνα, που έλαβαν το όνομά τους από τον Άρδαλον, ο οποίος εισήγαγε και την λατρείαν τους εις το μέρος αυτό.
321. ΑΡΕΑ. Θυγατέρα του Αθάμαντος εν Τέω.
322. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Νηρέως και της Δωρίδος, νύμφη και σύντροφος της θεάς Αρτέμιδος.
323. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Μία των Εσπερίδων.
324. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Νύμφη της Πελοποννήσου και της Σικελίας (Ίδε: Ναϊάδες).
325. ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Μητέρα του Ύλλου στην Κρήτη.
326. ΑΡΕΙΑ. Θυγατέρα του Κλεόχου, μητέρα του Μιλήτου εκ του Απόλλωνος.
327. ΑΡΕΤΗ. Θυγατέρα του Διονυσίου του Πρεσβυτέρου και σύζυγος του Δίωνος.
328. ΑΡΗΓΕΝΗ. Μία γυναίκα της Σπάρτης.
329. ΑΡΗΓΟΝΙΣ. Σύζυγος του Άμπυκος και μητέρα του Μόψου.
330. ΑΡΗΝΗ. Θυγατέρα του Οιβάλου και σύζυγος του Αφαρέως.
331. ΑΡΗΣΙΦΟΝΗ. Σύζυγος του Ομήρου. (Λεξικόν Σούδα 251, 27).
332. ΑΡΗΤΗ. Θυγατέρα του Ρηξήνορος, σύζυγος του βασιλέως των Φαιάκων Αλκινόου.
333. ΑΡΙΑΔΝΗ. Θυγατέρα του Μίνωος Β΄, του βασιλέως της Κρήτης, και της Πασιφάης, η οποία ερωτεύθηκε τον Θησέα εις τον οποίον έδωσε τον μίτον για να εξέλθη του Λαβυρίνθου μετά τον φόνον του Μινωταύρου. Ο Θησεύς, επιστρέφων εις Αθήνας, την πήρε μαζί του, αλλά την άφησε εις ένα βράχον της Νάξου, όπου, όμως, την βρήκε ο Διόνυσος και την έλαβε ως σύζυγόν του.
334. ΑΡΙΔΙΚΗ. Μητέρα του Πτολεμαίου του Κεραυνού και σύζυγος του Πτολεμαίου του Σωτήρος.
335. ΑΡΙΜΝΗΣΤΗ. Αδελφή του Αριστοτέλους. (Λεξικόν Σούδα 3929, 4).
336. ΑΡΙΣΒΗ. Θυγατέρα του Μέροπος και σύζυγος του Πριάμου, ο οποίος την εγκατέλειψε αργότερα και έλαβε ως σύζυγόν του την Εκάβην.
337. ΑΡΙΣΒΗ. Θυγατέρα του Τεύκρου εκ Κρήτης, σύζυγος του Δαρδάνου, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
338. ΑΡΙΣΒΗ. Θυγατέρα του Μάκαρος εις την Λέσβον, εκ της οποίας και η ομώνυμος πόλις.
339. ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΗ. Θυγατέρα του Πριάμου
340. ΑΡΙΣΤΟΔΩΡΑ. Μία γυναίκα εκ της Κορωνείας.
341. ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΑ. Θυγατέρα του Θεοφάνους εξ Αλιάρτου, πράγμα που σημαίνει ότι η Αριστόκλεια αυτή δεν θα πρέπει να ταυτίζεται με την γνωστή ιέρεια και φιλόσοφο (Φώτιος, Λεξικόν).
342. ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Πριάμου και σύζυγος του Κριτολάου.
343. ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΗ. Θυγατέρα του Ιππαρίνου στις Συρακούσες, αδελφή του Δίωνος και σύζυγος του Διονυσίου του Πρεσβυτέρου.
344. ΑΡΚΗ. Θυγατέρα του Θαύμαντος και αδελφή της Ίριδος, ριφθείσα υπό του Διός εις τον Τάρταρον διότι ενώθηκε με τους Τιτάνες και επολέμησε κατά των θεών.
345. ΑΡΜΕΝΙΑ. Σύζυγος ου Τιγράνου.
346. ΑΡΜΕΝΙΑ. Μία των Ναϊάδων.
347. ΑΡΜΟΘΟΗ. Μία των Αμαζόνων.
348. ΑΡΜΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Άρεως και της Αφροδίτης, σύζυγος του Κάδμου και μητέρα της Ινούς και της Σεμέλης.
349. ΑΡΜΟΝΙΑ. Θυγατέρα του Συρακουσίου Γέλωνος.
350. ΑΡΝΗ. Νύμφη, τροφός του Ποσειδώνος, η οποία παλαιότερα ονομαζόταν Σινόεσσα.
351. ΑΡΝΗ. Μητέρα του Αιόλου.
352. ΑΡΝΗ. Θυγατέρα του Αιόλου και μητέρα του Βοιωτού.
353. ΑΡΝΗ. Μία γυναίκα από την Σίφνο η οποία, κατά τον θρύλο, μεταμορφώθηκε εις κορώνην διότι επρόδωσε την πατρίδαν της εις τον Μίνωα.
354. ΑΡΝΙΣΣΑ. Αδελφή του Τυνδάρεω.
355. ΑΡΠΑΛΗ. Μητέρα του Κύκνου εκ του Ποσειδώνος.
356. ΑΡΠΑΛΥΚΗ. Θυγατέρα του Αρπαλύκου, βασιλέως των Αμύμνων, η οποία ζούσε εις τα δάση εξ αρπαγής.
357. ΑΡΠΑΛΥΚΗ. Θυγατέρα του Κλυμένου και της Επικάστης, η οποία, βιασθείσα υπό του πατρός της, έσφαξε το τεχθέν τέκνον και προσέφερε αυτό ως φαγητόν εις τον πατέραν της, για να μεταμορφωθή αργότερον υπό των θεών εις πτηνόν.
358. ΑΡΠΑΛΥΚΗ. Παρθένος η οποία είχε ερωτευθεί τον Ίφικλο, αλλά μη ανταγαπωμένη απέθανε εξ απελπισίας.
359. ΑΡΠΗ. Θράσσα Βάκχη.
360. ΑΡΠΙΝΑ ή ΑΡΠΙΝΝΑ. Θυγατέρα του Ασωπού, μητέρα του Οινομάου, που έδωσε το όνομά της στην πόλι Άρπιννα. (Διόδωρος Σικελιώτης 4,73 Παυσανίας 5.22,6 και 6.21 Σχόλια στον Απολλ. Ρόδιο κ.α.)
361. ΑΡΠΥΙΑ. Μητέρα του Ξάνθου και του Ποδάρκους.
362. ΑΡΠΥΙΑΙ. Θυγατέρες του Θαύμαντος και της Ωκεανίδος Ηλέκτρας, η Αελλώ, η Ωκυπέτη και η Ποδάργη. Παριστάνοντο ως τερατώδη πτηνά, με γυναικεία πρόσωπα, που είχαν γαμψούς όνυχες αετών.
363. ΑΡΠΥΡΕΙΑ. Θυγατέρα του Φινέως, που μαζί με την αδελφή της Ερασία, επειδή έκαναν άτακτη ζωή, εξολοθρεύθηκαν από τους γιους του Βορέα Κάλαη και Ζήτη.
364. ΑΡΡΙΑ. Ρωμαία γυναίκα.
365. ΑΡΣΑΜΗ. Θυγατέρα του Δαρείου.
366. ΑΡΣΙΝΟΗ. Μία των Υάδων.
367. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Φηγέως εξ Αρκαδίας και σύζυγος του Αλκμαίονος.
368. ΑΡΣΙΝΟΗ. Η τροφός του Ορέστου.
369. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Λευκίππου εκ της οποίας ο Απόλλων εγέννησε τον Ασκληπιόν.
370. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Λυσιμάχου και πρώτη σύζυγος του Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου.
371. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πτολεμαίου του Λάγου και της Βερενίκης, σύζυγος κατά πρώτον του Λυσιμάχου ηγεμόνος της Χαλκιδικής χερσονήσου και κατόπιν του Πτολεμαίου Φιλαδέλφου.
372. ΑΡΣΙΝΟΗ. Σύζυγος του Μάγα εκ Κυρήνης.
373. ΑΡΣΙΝΟΗ. Θυγατέρα του Πτολεμαίου του Αυλητού και αδελφή της Κλεοπάτρας, θανατωθείσα υπό του Αντωνίου κατά παρακίνησιν της ιδίας αδελφής της.
374. ΑΡΣΙΠΠΗ. Θυγατέρα του Μινύου.
375. ΑΡΣΙΦΟΝΗ. Θυγατέρα του Ομήρου και σύζυγος του Στασίνου, που έγραψε τα Κύπρια συγγράμματα. (Τζέτζης, Βίος Ομήρου 637).
376. ΑΡΤΑΖΩΣΤΡΗ. Θυγατέρα του Δαρείου του Υδάσπου και σύζυγος του Μαρδονίου.
377. ΑΡΤΑΚΑΜΑ. Θυγατέρα του Αρταβάζου και σύζυγος του Πτολεμαίου.
378. ΑΡΤΑΫΝΤΗ. Περσίδα γυνή.
379. ΑΡΤΕΜΙΔΕΣ. Έτσι εκαλούντο από τους Φοίνικες οι επτά θυγατέρες του Κρόνου μετά της Αστάρτης, οι οποίες ελέγοντο και Τιτανίδες.
380. ΑΡΤΕΜΙΣ. Θεά του κυνηγίου. Θυγατέρα του Διός και της Λητούς, δίδυμος αδελφή του Απόλλωνος, η οποία ελατρεύετο ως θεότης του φωτός το οποίον διαχέεται εκ της σελήνης (ουχί όμως της υπό των ποιητών εκλαμβανομένης Σελήνης).
381. ΑΡΤΕΜΙΣ ΑΠΑΓΧΟΜΕΝΗ. Ίδε: Κονδυλεάτις.
382. ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ. Θυγατέρα του Εκατόμνου, αδελφή και σύζυγος του βασιλέως της Καρίας Μαυσώλου επί των χρόνων του Μ. Αλεξάνδρου, η οποία απέθανε από λύπην μετά τον θάνατον του ανδρός της.
383. ΑΡΤΕΜΙΧΗ. Θυγατέρα του Κλινίου και της Άρπης, την οποίαν ο Απόλλων μεταμόρφωσε σε πτηνό.
384. ΑΡΤΗΪΣ. Μητέρα του Προθοήνορος. (Α. Κωνσταντινίδη: Επίτομον Λεξικόν Μυθολογίας και Ιστορίας)
385. ΑΡΤΙΒΙΑ. Θυγατέρα του Αμφιδάμαντος και μητέρα του Ευρυσθέως.
386. ΑΡΤΙΜΠΑΣΑ. Η ουρανία Αφροδίτη την οποίαν ελάτρευαν οι Σκύθες. (Ησύχιος, Λεξικόν).
387. ΑΡΤΟΣΤΗ. Θυγατέρα του Ώχου.
388. ΑΡΤΥΣΤΩΝΗ. Θυγατέρα του Κύρου και σύζυγος του Δαρείου του Υστάσπου.
389. ΑΡΤΩΝΙΣ. Θυγατέρα του Αρταβάζου και σύζυγος του Ευμένους.
390. ΑΡΥΗΝΙΣ. Θυγατέρα του Αλυάττου, βασιλέως της Λυδίας.
391. ΑΡΧΕΔΙΚΗ. Θυγατέρα του Ιππίου και σύζυγος του Αιαντίδου εκ Λαμψάκου.
392. ΑΡΧΕΔΙΚΗ. Μία των 50 θυγατέρων του Θεσπίου με τα της οποίας ο Ηρακλής εγέννησε τον Δυνάστην.
393. ΑΡΧΕΔΙΚΗ. Μητέρα του Αλεύα, βασιλέως.
394. ΑΡΧΗ. Μία των τεσσάρων Μουσών.
395. ΑΡΧΙΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και αδελφή του Ινάχου.
396. ΑΡΧΙΔΙΚΗ. Ίδε: Αρχεδίκη.
397. ΑΡΧΙΠΠΗ. Σύζυγος του Πασίωνος και μητέρα του Απολλοδώρου και του Πασικλέους.
398. ΑΡΧΙΡΟΗ. Μία Νύμφη που μνημονεύει ο Παυσανίας.
399. ΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, σύζυγος του Ιαπετού, εκ της οποίας και το όνομα της απεράντου γεωγραφικής περιοχής της Ασίας.
400. ΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Νηρέως.
401. ΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Θεμιστοκλέους.
402. ΑΣΙΑ. Επώνυμον της θεάς Αθηνάς η οποία είχε ναό εις την Κολχίδαν και εις την Λα της Λακωνίας.
403. ΑΣΙΝΗ. Θυγατέρα του Λακεδαίμονος, εκ της οποίας και το όνομα της ομωνύμου λακωνικής πόλεως.
404. ΑΣΚΛΗΠΙΓΕΝΕΙΑ. Θυγατέρα του Αρχιάδου.
405. ΑΣΚΛΗΠΙΓΕΝΕΙΑ. Θυγατέρα του Πλουτάρχου.
406. ΑΣΚΡΗ. Ελικωνίδα Νύμφη η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Οίοκλον, που έκτισε την Άσκραν της Βοιωτίας, προς τιμήν της μητρός του.
407. ΑΣΠΑΛΙΣ. Κόρη κάποιου Αργαίου, που απαγχονίσθηκε προτού φθάσουν οι στρατιώτες του τυράννου Μελιτέα και την αρπάξουν. Ο αδελφός της Αστυγίτης, ντύθηκε με τα ρούχα της και οδηγούμενος μπροστά στον τύραννο, έβγαλε από τον κόρφο το κρυμμένο σπαθί του και τον σκότωσε, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της πόλεως να ρίξουν το πτώμα του τυράννου στο ποτάμι και να ανακηρύξουν αυτόν ως ηγέτην τους.
408. ΑΣΠΑΣΙΑ. Θυγατέρα του Ερμοτίμου, εκ της Φωκαίας της Ιωνίας, η οποία πρότερον εκαλείτο Μιλτώ, ερωμένη του Κύρου του νεωτέρου και κατόπιν του Αρταξέρξου.
409. ΑΣΠΙΔΟΧΑΡΜΗ. Μία των Αμαζόνων.
410. ΑΣΤΑΡΤΗ. Θεά των Σύρων και των Φοινίκων, την οποίαν οι Έλληνες καλούσαν Αφροδίτη.
411. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Τιτάνος Κοίου και της Φοίβης, αδελφή της Λητούς, η οποία, αποφεύγουσα τον Δία, μεταμορφώθηκε εις όρτυγα και ριφθείσα εις την θάλασσα έγινε μία των νήσων του Αιγαίου, η οποία εκλήθη αργότερον Δήλος.
412. ΑΣΤΕΡΙΑ. Μία Δαναϊδα φονεύσασα τον μνηστήρα της Χαίτον.
413. ΑΣΤΕΡΙΑ. Μία των Αμαζόνων που αιχμαλωτίσθηκε από τον Ηρακλή.
414. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Άτλαντος.
415. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Αλκυονέως.
416. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Κορωνού και μητέρα του Ίδμονος.
417. ΑΣΤΕΡΙΑ. Θυγατέρα του Υδέου και μητέρα του Υδίσσου.
418. ΑΣΤΕΡΟΔΕΙΑ. Θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος.
419. ΑΣΤΕΡΟΔΕΙΑ. Σύζυγος του Ενδυμίωνος.
420. ΑΣΤΕΡΟΠΕΙΑ. Θυγατέρα του Δηϊόνος, βασιλέως της Φωκίδος, και αδελφή του Κεφάλου.
421. ΑΣΤΕΡΟΠΕΙΑ. Μία των θυγατέρων του Πελίου παραπεισθείσα υπό της Μηδείας και καταμελίσασα τον πατέρα της.
422. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Ωκεανού.
423. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα της Κίρκης και του Υπερίωνος.
424. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Κεβρήνος και σύζυγος του Αισάκου.
425. ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Θυγατέρα του Κηφέως.
426. ΑΣΤΡΑΙΑ. Θυγατέρα του Διός και της Θέμιδος, θεά της Δικαιοσύνης, που έφερε και το όνομα Δίκη.
427. ΑΣΤΡΑΙΑ. Θυγατέρα του Μίνωος και της Πασιφάης.
428. ΑΣΤΡΑΤΕΙΑ. Επώνυμον της θεάς Αρτέμιδος εις ένα μέρος της Λακωνίας, που εμπόδισε την εκστρατείαν των Αμαζόνων.
429. ΑΣΤΡΟΑΡΧΗ. Η Αστάρτη, αρχηγός των άστρων, η ουρανία Αφροδίτη, όπως τουλάχιστον επίστευαν οι Φοίνικες.
430. ΑΣΤΡΟΝΟΗ. Θεά των Φοινίκων.
431. ΑΣΤΥΑΓΥΙΑ. Θυγατέρα του Υψέως.
432. ΑΣΤΥΑΝΑΣΣΑ. Θεράπαινα της ωραίας Ελένης.
433. ΑΣΤΥΓΕΝΕΙΑ. Θυγάτηρ του Φύλαντος.
434. ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑ. Θυγατέρα του Αμύντορος βασιλέως των Δολόπων της Θεσσαλίας και της Κλεοβούλης, μητέρα του Τληπολέμου εκ του Ηρακλέους.
435. ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑ Σύζυγος του Ακάστου.
436. ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑ Θυγατέρα του Φόρβαντος και σύζυγος του Γλαύκωνος.
437. ΑΣΤΥΚΡΑΤΕΙΑ. Θυγατέρα του Αμφίονος και της Νιόβης, τοξευθείσα υπό της Αρτέμιδος.
438. ΑΣΤΥΜΕΔΟΥΣΑ. Κόρη του Σθενέλου και σύζυγος του Οιδίποδος, που διεδραμάτισε πολύ σκοτεινό ρόλο στην οικογένειά της, αφού στάθηκε η αρχή της έχθρας ανάμεσα στα δύο βασιλόπουλα, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. (Σχόλια στον Όμηρο Δ 376).
439. ΑΣΤΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Χρύσου, ιερέως του Απόλλωνος.
440. ΑΣΤΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Αμφίονος και της Νιόβης, τοξευθείσα υπό της Αρτέμιδος.
441. ΑΣΤΥΝΟΜΗ. Θυγατέρα του Ταλαού, εκ της οποίας ο Ιππόνοος εγέννησε τον Καπανέα.
442. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Άκτορος, η οποία εγέννησε εκ του Άρεως τον Ασκάλαφον και τον Ιάλμενον.
443. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Φύλαντος ηγεμόνος της Εφύρας της Ηπείρου, η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Τληπόλεμον.
444. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Σιμόεντος ποταμού, μετά της οποίας ο Εριχθόνιος εγέννησε τον Τρώα.
445. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Αμφίονος και της Νιόβης, τοξευθείσα υπό της Αρτέμιδος.
446. ΑΣΤΥΟΧΗ. Θυγατέρα του Λαομέδοντος και της Στρυμούς, αδελφή του Πριάμου, γυνή του Τηλέφου και μητέρα του Ευρυπύλου.
447. ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ. Θυγατέρα του Φοίνικος και της Περιμήδης, αδελφή της Ευρώπης, η οποία εγέννησε εκ του Ποσειδώνος τον Αργοναύτην Αγκαίον και τον Ευρύπυλον βασιλέα της νήσου Κω.
448. ΑΣΩ. Βασίλισσα της Αιθιοπίας.
449. ΑΣΩΠΙΣ. Θυγατέρα του Ασωπού και της Μετόπης.
450. ΑΣΩΠΙΣ. Μία των Θεσπιάδων η οποία εγέννησε εκ του Ηρακλέους τον Μέντορα.
451. ΑΣΩΠΩ. Μία των επτά Μουσών, έτσι όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Επίχαρμος.
452. ΑΤΑΛΑΝΤΗ. Θυγατέρα του Ιάσου και της Κλυμένης εξ Αρκαδίας, εκτεθείσα υπό του πατρός της εις το Παρθένιον όρος και ανατραφείσα υπό κυνηγών. Έλαβε μέρος εις το κυνήγι του Καλυδωνίου κάπρου και έπλευσε μετά των Αργοναυτών εις την Κολχίδα. Συζευχθείσα τον Μειλίωνα εγέννησε τον Παρθενοπαίον.
453. ΑΤΑΛΑΝΤΗ. Σύζυγος του Ακάστου.
454. ΑΤΑΛΑΝΤΗ. Αδελφή του Περδίκκα.
455. ΑΤΑΡΓΑΤΙΣ. Θεά των Σύρων, η ονομαζομένη και Δερκετώ, που είχε ναό στην Ιερόπολι, πλησίον της Αστάρτης.
456. ΑΤΗ. Κατά τον Ησίοδον ήτο θεά της Έριδος και, κατά τον Όμηρον, θυγατέρα του Διός, θεά της βλάβης και της φθοράς των ανθρώπων, την οποίαν ο Ζευς εγκρέμισε από τον ουρανό εις την γην ορκισθείς ότι, του λοιπού, δεν θα της επιτρέψη να αναβή εις τον Όλυμπον.
457. ΑΤΘΙΣ. Θυγατέρα του Κραναού εκ της οποίας έλαβε το όνομα η Αττική.
458. ΑΤΙΑ. Μητέρα του Καίσαρος Οκταβιανού.
459. ΑΤΙΛΙΑ. Θυγατέρα του Σωρανού και σύζυγος του Κάτωνος του νεωτέρου.
460. ΑΤΛΑΝΤΕΙΗ. Μία των Αμυδρυάδων, γυνή του Δαναού.
461. ΑΤΟΣΣΑ. Θυγατέρα του Κύρου, γυναίκα του αδελφού της Καμβύσου, κατόπιν του Σμέρδιος και τέλος του Δαρείου του Υδάσπου εκ του οποίου και εγέννησε τον Ξέρξην.
462. ΑΤΡΗΝΗ. Θυγατέρα του Κύκλωπος Άργητος και της Φρυγίας.
463. ΑΤΡΟΠΟΣ. Μία των τριών Μοιρών η οποία, κατά την Ελληνικήν Μυθολογίαν, έκοβε το νήμα της ζωής των ανθρώπων.
464. ΑΤΡΥΤΩΝΗ. Επώνυμον της θεάς Αθηνάς, που σημαίνει ακαταμάχητος.
465. ΑΤΤΙΑ. Μητέρα του Καίσαρος Οκταβιανού.
466. ΑΥΓΗ. Μία των Ωρών.
467. ΑΥΓΗ. Μία άλλη Αύγη ήτο θυγατέρα του Αλεού και της Νεαίρας εκ της πόλεως Τεγέας της Αρκαδίας.
468. ΑΥΓΗ. Για την Αυγή Ίδε: Ηώς.
469. ΑΥΓΟΥΣΤΑ. Όνομα πολλών γυναικών και πόλεων της ρωμαϊκής εποχής.
470. ΑΥΛΙΑΔΕΣ ΝΥΜΦΑΙ. Οι γυναίκες οι οποίες εφύλαττον τις αυλές ή που κατοικούσαν σ’ αυτές. (Ως γνωστόν η αυλή ήτο ιερός χώρος του Πανός στην Αρκαδία).
471. ΑΥΛΙΣ. Θυγατέρα του Ωγύγου, εκ της οποίας και η ομώνυμος ομηρική πόλις.
472. ΑΥΛΙΣ. Θυγατέρα του Ευωνύμου, μία των θεών του όρκου.
473. ΑΥΞΗΣΙΑ. Συμβολική θεότης της ευφορίας, η οποία ελατρεύετο εις την Επίδαυρον και την Αίγινα. Λέγεται πως αυτή και η ακόλουθός της Δάμια, ήσαν δύο νέες κοπέλες από την Κρήτη που έφρασαν στην Τροιζήνα και εκεί, καθώς βρέθηκαν τυχαία σε μία συμπλοκή, λιθοβολήθηκαν από το πλήθος. Για να τις αποκαταστήσουν, αφιέρωσαν σ’ αυτές λατρεία και ετέλεσαν εορτήν προς τιμήν τους. Η Αυξησία και η Δάμια ταυτίσθηκαν με την Δήμητρα και την Περσεφόνη. (Παυσανίας Β΄ 30.4 και 32.2 Ηρόδοτος 5. 82 κ. ε.)
474. ΑΥΞΩ. Μία των Ωρών.
475. ΑΥΞΩ. Μία των δύο αρχαίων Χαρίτων την οποίαν συνεπικαλούνται εις τον όρκον οι έφηβοι.
476. ΑΥΡΑ. Θυγατέρα του Τιτάνος Ληλάντου και της Περιβοίας. Το όνομά της σημαίνει «δροσερός άνεμος». Γρήγορη σαν τον άνεμο κυνηγούσε μαζί με τις συντρόφισσές της την Άρτεμιν, που παρακάλεσε τον Δία να χάση τα λογικά της. Περί αυτής θρυλούνται διάφοροι μύθοι.
477. ΑΥΡΑΙ. Οι θυγατέρες του Βορέου.
478. ΑΥΡΗΛΙΑ. Μητέρα του Καίσαρος.
479. ΑΥΤΟΛΥΤΗ. Γυναίκα του Μεταποντίου.
480. ΑΥΤΟΜΑΤΗ. Μία των Δαναΐδων, η οποία εφόνευσε τον μνηστήρα της Βούσιριν.
481. ΑΥΤΟΜΑΤΗ. Επίθετον της Αρτέμιδος. ( Ίδε: Μελίβοια 3).
482. ΑΥΤΟΜΕΔΟΥΣΑ. Θυγατέρα του Αλκοθόου, γυναίκα του Ιφίκλου και μητέρα του Ιολάου.
483. ΑΥΤΟΝΟΗ. Μία των Νηρηΐδων.
484. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, γυναίκα του Αρισταίου, μητέρα του Πολυδώρου κατά τον Ησίοδον, κατά δε τον Απολλόδωρον αδελφή του Πολυδώρου και μητέρα του Ακταίωνος.
485. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Οινέως και αδελφή του Μελεάγρου.
486. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Δαναού και της Πολυξούς.
487. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θυγατέρα του Πειρέως και μητέρα του Παλαίμονος εκ του Ηρακλέους.
488. ΑΥΤΟΝΟΗ. Θεραπαινίδα της Πηνελόπης.
489. ΑΥΤΟΧΘΗ. Θυγατέρα του Περσέως και σύζυγος του Αιγέως.
490. ΑΦΑΙΑ. Θεότης λατρευομένη εις την Αίγινα, όπου και ο πασίγνωστος ναός της.
491. ΑΦΡΟΔΙΤΗ. Θεά της ομορφιάς και του κάλλους, γεννηθείσα εκ του αφρού της θαλάσσης, σύζυγος του Ηφαίστου, αλλά με πολλούς εραστές και πολλά τέκνα. Πολλά μέρη του ελληνικού χώρου έχουν ναούς και όρη αφιερωμένα προς τιμήν της (Αφροδίσια όρη κλπ).
492. ΑΦΡΩ. Η θεά Αφροδίτη.
493. ΑΧΑΙΑ. Επίθετον της θεάς Δήμητρος δια το άγχος το οποίον αισθανόταν από την αρπαγήν της κόρης της Περσεφόνης.
494. ΑΧΡΥΛΙΣ. Φρυγία θαλαμηπόλος.
495. ΑΨΕΥΔΗΣ. Μία των Νηρηίδων.
496. ΑΩΑ. Μητέρα του Θείαντος.
497. ΑΩΡΑ. Νύμφη εκ της οποίας ελήφθη και το όνομα Άωρος, όπως μίας πόλεως της Κρήτης, που σήμερον καλείται Ελευθέρα.
ΥΓ Για τις γνωστές Ελληνίδες, τις ηρωίδες, τις γυναίκες του πνεύματος και τις Εταίρες θα έχουμε ειδικές κατηγορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.