Ο καλός ύπνος θεωρείται από την επιστήμη ως μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού και την αποφυγή μιας σειράς επιβλαβών παρενεργειών. Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες, οι ώρες ύπνου ώστε ένας ενήλικας να αισθάνεται υγιής και να μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα την επόμενη μέρα, είναι μίνιμουμ εφτά.
Όσο λιγότερες, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να προκληθούν διάφορες επιπτώσεις, που στη χειρότερη έκφανσή τους συνδέονται από κατάθλιψη έως καρδιαγγειακά προβλήματα.
Όσο λιγότερες, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να προκληθούν διάφορες επιπτώσεις, που στη χειρότερη έκφανσή τους συνδέονται από κατάθλιψη έως καρδιαγγειακά προβλήματα.
Αυτό είναι το ιατρικό συμπέρασμα. Και αυτό που η ιατρική δεν κατάφερε ποτέ να εξηγήσει είναι πώς ένας άνθρωπος έζησε για 40 ολόκληρα χρόνια χωρίς να κοιμηθεί ούτε ένα λεπτό.
Η ιστορία του Ούγγρου Πολ Κερν είναι από αυτές τις λίγες που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους. Κυρίως αναλογιζόμενος τι μπόρεσε να χωρέσει και να επεξεργαστεί ο δικός του, χωρίς να ξεκουραστεί επί περίπου 14.500 ημέρες…
Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν από τη μία πλευρά η Γερμανία και η Αυστροουγγαρία με συμμάχους την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Βουλγαρία και από την άλλη η Αντάντ (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία), με την οποία συντάχθηκαν σταδιακά μεταξύ άλλων η Ιταλία (από το 1915) και οι Ελλάδα, ΗΠΑ (από το 1917).
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος ο Κερν κατατάχθηκε εθελοντικά και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου για λογαριασμό των Κεντρικών Δυνάμεων, ως δόκιμος στρατιώτης. Παρασημοφορήθηκε για την ανδρεία του και το 1915 μεταφέρθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο όπου υπηρέτησε ως αξιωματικός.
Στα χαρακώματα, πολέμησε εναντίον των Ρώσων στρατιωτών στο Λέμπεργκ, όπου οι Αυστρoούγγροι υπέστησαν πανωλεθρία. Πολλοί απ’ όσους ηττημένους έμειναν ζωντανοί στις μάχες, πέθαιναν με μια ρώσικη σφαίρα στο κεφάλι.
Ο Κερν είχε θαφτεί σχεδόν ολόκληρος κάτω από τα χαρακώματα, όταν ένας Ρώσος στρατιώτης αποπειράθηκε να του δώσει τη χαριστική βολή. Σημάδεψε όμως εντελώς πρόχειρα και ο πυροβολισμός δεν ήταν θανάσιμος. Ο Κερν μεταφέρθηκε αναίσθητος στο νοσοκομείο, με μια σφαίρα σφηνωμένη στο μετωπιαίο λοβό. Υποβλήθηκε άμεσα σε επέμβαση, η οποία αποδείχτηκε σωτήρια. Μαζί με τη σφαίρα αφαιρέθηκε και μέρος του μετωπιαίου λοβού, που είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Όταν μετά από λίγες ημέρες ο Κερν ανέκτησε τις αισθήσεις του, είχε μετατραπεί σε ένα ον υπερφυσικό. Δεν έκλεισε ποτέ ξανά στη ζωή του μάτι, ανοίγοντας διάπλατα τις πύλες του ανεξήγητου.
Προϊόντος του χρόνου, ο άυπνος Ούγγρος εξελίχτηκε στην κατ’ εξοχήν περίπτωση που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ή μάλλον για να το θέσουμε καλύτερα, στον ορισμό αυτής. Έκπληκτοι, η ομάδα γιατρών που τον επέβλεπαν, αδυνατούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο.
Επιστρατεύτηκαν διακεκριμένοι νευρολόγοι απ’ όλη την Ευρώπη, που πραγματοποίησαν σειρά διαγνωστικών τεστ στον «ασθενή». Ούτε αυτοί όμως κατέληξαν σε κάποιο συμπέρασμα. Δεν βρέθηκε καμία ανωμαλία στον εγκέφαλό του, που εμπόδιζε τον οργανισμό του να κοιμηθεί. Ο βετεράνος στρατιώτης δοκίμασε υπνωτισμό και κατάποση ηρεμιστικών και υπνωτικών χαπιών, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Αν η αδυναμία στον ύπνο μπορούσε να αποδοθεί σε μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου μετά το σοβαρό τραυματισμό, αυτό που θα παρέμενε (πάλι) στα όρια του μεταφυσικού ήταν η καθ’ όλα ομαλή λειτουργία του οργανισμού του.
«Από τη στιγμή που ο κ. Κερν άνοιξε τα μάτια του στο Λέμπεργκ, δεν ξανακοιμήθηκε. Ούτε παρουσίασε την παραμικρή επιθυμία να το κάνει», είχε πει ο Ερνστ Φρέι, ο επικεφαλής γιατρός που τον κούραρε.
Ο Πολ Κερν δεν παραπονέθηκε ποτέ για την έλλειψη ύπνου. Το μοναδικό πρόβλημα του ήταν οι συνεχείς πονοκέφαλοι που απέκτησε μετά το τραύμα του. Για τα επόμενα 40 χρόνια, έως το θάνατό του (1955), δεν κοιμήθηκε ούτε λεπτό, αλλά δεν ένιωσε ποτέ κούραση, ούτε εξάντληση. Όπως ο ίδιος είχε πει, αυτό που τον ταλαιπωρούσε περισσότερο ήταν η προσπάθεια που κατέβαλε για να κοιμηθεί, παρά να μένει ξύπνιος!
Η φήμη του εξαπλώθηκε διεθνώς περί το 1930, όταν είχε μείνει ήδη 15 χρόνια άυπνος. Με το πέρασμα των χρόνων, ανέπτυξε τη συνήθεια να ξαπλώνει και να κλείνει τα μάτια για δύο ώρες την ημέρα.
Παρά το γεγονός ότι ακόμη και τότε, ήταν πάντα σε εγρήγορση, εξειδικευμένοι γιατροί που τον παρακολουθούσαν, θεώρησαν ότι αυτές οι ώρες ήταν αρκετές για να «ξεκουραστεί» ο εγκέφαλος του και να λειτουργήσει κανονικά για το υπόλοιπο της ημέρας.
Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κερν επέστρεψε στην πατρίδα του, μετακόμισε στη Βουδαπέστη και εργάστηκε κανονικότατα στο ουγγρικό Δημόσιο.
Η πέρα από κάθε φαντασία περίπτωση του Πολ Κερν μεταφέρθηκε στη λαϊκή κουλτούρα μέσω του αμερικανικού φολκ συγκροτήματος «The Dimes». To 2007 ηχογράφησαν το «Paul Kern Can’t Sleep» («Ο Πολ Κερν δεν μπορεί να κοιμηθεί»), κάνοντας γνωστή στο ευρύ κοινό την ιστορία του ανθρώπου που αντί ένας πυροβολισμός να του πάρει τη ζωή, τον έκανε βιονικό…
menshouse.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.