Αυτή την Κυριακή δεν έχουμε αγώνα... έχουμε γιορτή!

Να γεμίσει η Ελλάδα με την γαλανόλευκη και όλοι οι Έλληνες να στείλουν το μήνυμά τους σε όλους, εντός και εκτός της χώρας 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής 

Ποια γλώσσα μιλούσε και διέδωσε ο Μέγας Αλέξανδρος; Την Ελληνική.
Ποιόν πολιτισμό βίωνε και μετέδωσε ο Μέγας Αλέξανδρος; Τον Ελληνικό.

Σε ποια γλώσσα μιλάνε μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Μακεδονίας; Την Ελληνική.
Σε ποιόν πολιτισμό και ποια κουλτούρα ζούνε μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της Μακεδονίας; Τον Ελληνικό.

Στο σημείο αυτό, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα έπρεπε να έχει λήξει και οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, που σήμερα με την «αόρατη» βοήθεια των ΗΠΑ και της Γερμανίας (που έχουν σαφέστατα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά, γεωοικονομικά και γεωενεργειακά συμφέροντα επί των Βαλκανίων) απαιτούν από την Ελλάδα να τους αναγνωρίσει το δικαίωμα χρήσης της λέξης και του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία του (κατασκευασμένου) κρατιδίου, καθώς και στην εθνοτική καταγωγή!!!

Θα πρέπει να τονιστεί, ιδιαιτέρως πως τα Σκόπια μετά την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας (ελέω ΗΠΑ και Γερμανίας) ήταν ένας γεωγραφικός χώρος που διεκδικούνταν από την Σερβία, την Αλβανία και την Βουλγαρία και προκειμένου να αποκτήσουν ένα προσωρινό (έστω) όνομα, ονομάστηκαν πΓΔΜ (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας) με την (προς χάριν των συμμαχικών συμφερόντων –βλ. ΗΠΑ- και εγκληματική για τα συμφέροντα της Ελλάδας) συγκατάθεση της Ελλάδας και με μια Ενδιάμεση Συμφωνία (έως της τελικής απόφασης ονομασίας του κρατιδίου) που παραβιάστηκε σχεδόν στο σύνολό, μονομερώς, από τις κυβερνήσεις των Σκοπίων.

Τι συνέβη όμως και αυτό το υπό διάλυση κρατίδιο μπορεί σήμερα να απαιτεί να επισημοποιηθεί εκ μέρους του κλοπή της ελληνικής ιστορίας και να ανοίγει διάπλατα αλυτρωτικά ζητήματα εις βάρος της Ελλάδας; 
Τι είναι αυτό που αναγκάζει την σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο να συζητά, αλλά να αποδέχεται και να προωθεί την ονομασία των Σκοπίων με τέτοιο τρόπο που θα περιλαμβάνει την λέξη «Μακεδονία»;
Τι είναι εκείνο το στοιχείο που οδήγησε τους Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά να αγνοήσουν την βούληση του ελληνικού λαού και να προχωρήσουν σε συζητήσεις –που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε εθνική καταστροφή- με τα Σκόπια, διαγράφοντας οριστικά –στην κυριολεξία- το πολιτικό τους μέλλον, διακυβεύοντας επιπλέον να βρεθούν ως κατηγορούμενοι σε ένα Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας;

Ξεκινώντας από το εσωτερικό της Ελλάδας, εύκολα διαπιστώνει κανείς την «ροπή» του πολικού κόσμου προς μια λύση με τα Σκόπια, έστω και με σύνθετη ονομασία. Και αυτή η «ροπή» αίφνης διαταράχθηκε και διακόπηκε από το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης της 21ης Ιανουαρίου του 2018. Ο πραγματικά μεγάλος αριθμός των πολιτών, που κατέβηκαν να δηλώσουν με την φυσική τους παρουσία την άρνησή τους στους πολιτικούς σχεδιασμούς και τακτικισμούς ως προς την ονομασία των Σκοπίων με τον όρο «Μακεδονία», εξανάγκασε τους πολιτικούς «ηγέτες» να ανακρούσουν πρύμναν και να αναθεωρήσουν τάχιστα όχι μόνο τις απόψεις τους για τα συλλαλητήρια, αλλά και τις απόψεις τους για την ονομασία των Σκοπίων… Η απώλεια ψήφων, η κατακρήμνιση των ποσοστών τους και ο κίνδυνος μη εισόδου τους στην επόμενη Βουλή, ήταν πάντα οι παράγοντες που οι πολιτικοί ελάμβαναν πολύ σοβαρά υπόψη. 

Έτσι, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, έμεινε τελείως μόνη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζεται τη συνέχιση των συζητήσεων με τα Σκόπια, παρά το πασιφανές αρνητικό κλίμα και την καταφανέστατη αρνητική κατάληξη για την Ελλάδα.
Ο Αλέξης Τσίπρας που ομολόγησε ότι «ζούσε σε αυταπάτες», που αντί να διώξει τα μνημόνια έφερε ακόμη ένα… Ο έλληνας πρωθυπουργός που χαρακτηρίστηκε από τους «δανειστές» ως ο πιο θετικός επί των μνημονίων… Ο πολιτικός που αρνήθηκε την αριστερή του ιδεολογία και έγινε ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής του νεοφιλελευθερισμού… ανέλαβε το ρίσκο του «πόκερ» (όπως ομολογούν και οι Financial Times) της ονομασίας των Σκοπίων…!

Στο πλευρό του έλληνα πρωθυπουργού βρίσκεται σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η συνιστώσα του «ΠΡΑΤΤΩ» του Νίκου Κοτζιά, ο οποίος ως υπουργός Εξωτερικών έχει αναλάβει το «έργο» της διαπραγμάτευσης. Και είναι εκείνος που ενώ έχει παραβιάσει κάθε κανόνα της διπλωματίας (ο ισχυρός επιβάλλεται παντί τρόπω και μέσο κ.α.) ισχυρίστηκε πως ασπάζεται πλήρως το «κόψιμο του γόρδιου δεσμού», αγνοώντας (προφανώς ηθελημένα) πως ήταν το σπαθί (δηλαδή η ισχύς) του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έκοψε τον γόρδιο δεσμό και όχι η σκέψη και οι πιθανές συμβουλές για το λύσιμό του.

Σε ένα φυσιολογικό κράτος δεν θα υπήρχε καν θέμα συζήτησης με τα Σκόπια. Ένα φυσιολογικό κράτος θα αναγνώριζε την πηγή των πιέσεων και θα κινούνταν προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης του προβλήματος «επί της πηγής» και όχι «επί της εκβολής», όπως σήμερα συμβαίνει. Δυστυχώς, όμως, η Ελλάδα σήμερα δεν είναι φυσιολογικό κράτος. Τόσο τα μνημόνια, όσο και ένα πλήθος θεσμικών παραγόντων, έχουν αποφασίσει την παράδοση της χώρας εξασφαλίζοντας την δική τους διάσωση ή ακόμη και την εξυπηρέτηση των δικών τους πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων ή και ικανοποίησης προσωπικών στόχων (π.χ. προαγωγές δικαστικών). Ένα από τα επίχειρα της σιωπής του πολιτικού, νομικού και οικονομικού κόσμου της χώρας στην καταστροφική εφαρμογή των μνημονίων είναι και όσα συνέβησαν (και θα συμβούν) με την Τουρκία, τα Σκόπια και την Αλβανία. Δυστυχώς, τα μνημονιακά μέτρα επιβλήθησαν, αλλά τα αποτελέσματά τους δεν σχεδιάστηκαν για να είναι μόνο οικονομικά… 

Η θέση της Ελλάδας, γεωστρατηγικά, γεωπολιτικά, γεωοικονομικά και γεωενεργειακά, είναι δεδομένη. Μάλιστα, οι επί σειράς ετών επιχειρούμενες γεωπολιτικές ανακατατάξεις που συμβαίνουν από την Ουκρανία έως το Ιράν αλλά και την Υεμένη, οι ισχυροί ανταγωνισμοί που αναπτύσσονται μεταξύ των παγκοσμίως ισχυρών που προσπαθούν να δημιουργήσουν τις σφαίρες επιρροής (και ισχύος) για τα επόμενα 100 και πλέον χρόνια, έχουν τοποθετήσει την Ελλάδα στο επίκεντρο ισχυρών αναταράξεων και εξελίξεων, από το αποτέλεσμα των οποίων θα κριθεί ποια θα είναι η θέση της χώρας. Εάν δηλαδή θα βρίσκεται στον κλειστό άμεσο κύκλο – περιφέρεια των ισχυρών, έχοντας συγκεκριμένο ρόλο να διαδραματίσει, ή εάν θα τοποθετηθεί στις χώρες του τρίτου (προς πλήρη εκμετάλλευση) κόσμου.

Το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας, έχει επιλέξει να είναι θεατής των εξελίξεων, όπως και όποτε αυτές συμβαίνουν και προσπαθεί να ακολουθεί και να προσαρμόζεται εάν μπορεί στις νέες συνθήκες, όπως αυτές επιβάλλονται από τρίτους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι «πολιτικοί άνδρες» (αυτοπροσδιοριζόμενοι και ως «ηγέτες») της Ελλάδας είτε δεν έχουν την επαρκή ικανότητα να αντιληφθούν όσα συμβαίνουν, είτε αδυνατούν λόγω χαρακτήρα να εμπλακούν έστω και στην περιφέρεια των υπό εκτέλεση «υψηλών στρατηγικών σχεδιασμών», είτε επειδή έχουν αποδεχθεί την ανταλλαγή της κυριαρχίας της χώρας με την δική τους παραμονή σε θέσεις εξουσίας (ή και αναμονής – επαναφοράς σε αυτήν).



Επί της ουσίας, ο υπάρχων πολιτικός κόσμος της Ελλάδας, αδυνατώντας να καταθέσει πρόταση ουσίας, που θα ικανοποιούσε όχι μόνο τους σχεδιασμούς της χώρας, αλλά και στρατηγικούς παίκτες στο παγκόσμιο γεωπολιτικό (και όχι μόνο) παιχνίδι ισχύος, με ξεκάθαρη έλλειψη ολοκληρωμένου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού και με παντελή έλλειψη της συνταγματικής υποχρέωσης αλλά και του καθήκοντος προάσπισης και υπεράσπισης των συμφερόντων της χώρας και των κατοίκων της, έχουν τοποθετήσει σήμερα την Ελλάδα στην θέση του απολογητή έναντι των… Σκοπίων!!!

Ήδη έχουν διαρρεύσει πληροφορίες από έγκριτους δημοσιογράφους, στις οποίες αναφέρεται πως η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται προ της απειλής είτε της συμφωνίας της Ελλάδας σε αναγνώριση των Σκοπίων με κάποια σύνθετη ονομασία, είτε της άρνησής της και της άμεσης εκκίνησης συνεχών αναγνωρίσεων των Σκοπίων ως «Μακεδονία» από χώρες – μέλη του ΟΗΕ. 
Πρόκειται για μπλόφα ή αυτός ο εκβιασμός είναι πραγματικός; 
Δεν θα έπρεπε η (αριστερή) κυβέρνηση να δημοσιοποιήσει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα εξαιτίας ενός εκβιασμού από «σύμμαχο» χώρα; 

Ενδεχομένως πρόκειται για μπλόφα (η παρτίδα πόκερ που ανέφεραν οι Financial Times;), όμως πρέπει να θεωρείται απολύτως βέβαιο πως οι ΗΠΑ που «πιέζουν» δεν θα μπορούσαν καν να συζητήσουν μια «στροφή» της Ελλάδας προς την Μόσχα (έχει ήδη γίνει από την Τουρκία), δηλαδή μια συντριπτική απώλεια και ήττα για την αμερικανική εξωτερική πολιτική (και το ΝΑΤΟ). 
Σε κάθε περίπτωση, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, τα τελευταία –τουλάχιστον πέντε χρόνια- είναι υποχωρητική. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να διατηρήσουν τις θέσεις τους παγκοσμίως (απέναντι στην επανακάμψουσα Ρωσία) χωρίς να καταβάλουν προσπάθειες (κεφάλαια οικονομικά και πολιτικά) και είτε χρησιμοποιούν δικούς τους ανθρώπους (βλ. χρήσιμους ηλίθιους) είτε εκβιάζουν ηλίθιους και γενικότερα ευάλωτους πολιτικούς…

Εκτός και εάν το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών διαθέτει πλήρες ψυχογράφημα για τους Αλέξη Τσίπρα και Νίκο Κοτζιά και γνωρίζει τα όριά τους καλύτερα και από τους ίδιους… 

Εκτός και εάν οι ΗΠΑ «πιέζουν» και προσωπικά τους πρωταγωνιστές της ελληνικής πλευράς, τους οποίους οδηγούν σε μια συντεταγμένη πολιτική συντριβή για να τοποθετήσουν νέα «έτοιμα» πρόσωπα, εξίσου υποτακτικά στις αμερικανικές επιταγές, εκτονώνοντας και την ήδη υπάρχουσα πίεση στο εσωτερικό της Ελλάδας (οι «δουλειές» στα ενεργειακά πηγαίνουν πολύ καλά μας ομολόγησε μόλις τις προηγούμενες ημέρες ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα). 

Εάν, για οποιοδήποτε λόγο, υπήρχε στην αμερικανική πλευρά η υποψία πως η Ελλάδα θα «ρίξει πόρτα» στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και θα στρέφονταν προς άλλη κατεύθυνση, έχοντας μια κυβέρνηση αξιόπιστων και έντιμων πολιτικών που θα προέτασσαν το συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων, είναι δεδομένο πως σήμερα δεν θα υπήρχε καμία απολύτως συζήτηση περί ονόματος των Σκοπίων. Είτε αυτή η συζήτηση θα είχε λήξει προ καιρού, είτε δεν θα υπήρχαν τα Σκόπια όπως τα γνωρίζουμε σήμερα.

Σε ένα φυσιολογικό κράτος, που η κυβέρνηση θα σεβόταν το Σύνταγμα και τους πολίτες, που θα λειτουργούσε με μοναδικό γνώμονα την ικανοποίηση των συμφερόντων της χώρας, αυτά η κυβέρνηση θα κατέθετε σχέδιο – πρόταση προς τις ΗΠΑ και θα συζητούσε με την «πηγή» του προβλήματος για να φτάσει σε μια σωστή –συμφέρουσα εθνικά- λύση. Θα δημιουργούσε νέες συνθήκες και θα εξανάγκαζε διάφορους γείτονές της να προσπαθούν να προλάβουν, να ακολουθήσουν και να προσαρμοστούν σε όσα θα δημιουργούσε η υλοποίηση των ελληνικών σχεδιασμών. Θα ήταν κυβέρνηση που θα έκανε την Ελλάδα πρωταγωνιστή και όχι κομπάρσο των εξελίξεων…

Δυστυχώς, όμως, αυτό όμως δεν συμβαίνει. Η παντελής έλλειψη εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, η διαχείριση θεμάτων με την αντίληψη «ότι θέλω κάνω στο υπουργείο μου» και η εν γένει μπαχαλοποίηση της πολιτικής σκηνής, είναι τα χαρακτηριστικά της απόλυτης αποδόμησης και μίας καταστροφής που θα ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της οικονομικής πτώχευσης.

Σε μια φυσιολογική χώρα δεν θα συζητούσαμε για συλλαλητήρια μέσω των οποίων οι πολίτες θα προσπαθούσαν να θυμίσουν στους κυβερνώντες ποιο είναι το πραγματικό τους χρέος, ποια είναι τα αυτονόητα που πρέπει να ακολουθηθούν… 

Σε ένα φυσιολογικό κράτος δεν θα συζητούσαμε καν για πιθανότητα κατάθεσης αιτήματος δημοψηφίσματος, γιατί η κυβέρνηση θα είχε επαφή με τους πολίτες και θα λειτουργούσε σεβόμενη την δημοκρατία, αντί να ανατρέπει ή να αγνοεί λαϊκές επιταγές (δημοψηφίσματα).

Σε ένα φυσιολογικό κράτος η απαίτηση των Σκοπίων θα αντιμετωπίζονταν ως casus belli (αιτία πολέμου) και θα εφαρμόζονταν άμεσος πολιτικός, διπλωματικός, οικονομικός (εμπορικός και τραπεζικός) αποκλεισμός, έως και σφράγισμα των συνόρων, για λόγους προσβολής έως και υφέρπουσας απειλής…

Σε μια φυσιολογική χώρα, οι πολίτες δεν θα χαρακτηρίζονταν φασίστες επειδή διαφωνούν με τους κυβερνώντες, ούτε οι κυβερνώντες θα λειτουργούσαν εις βάρος του ίδιου του κράτους, που υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Την Κυριακή, λοιπόν, στις 4 Φεβρουαρίου, ας μαζευτούμε στο Σύνταγμα, για να αρχίσουμε να βάζουμε τα θεμέλια ενός φυσιολογικού κράτους. 
Για να στείλουμε το μήνυμα σε όσους είναι έτοιμοι να συνθηκολογήσουν (για μια ακόμη φορά) εις βάρος της χώρας. 
Για να θυμίσουμε, σε όσους το ξέχασαν, πως όσοι στέκονται απέναντι στο λαό είναι δυνάστες, δικτάτορες και φασίστες… 
Για να αρχίσει, επιτέλους, να ξεχωρίζει η ήρα από το σιτάρι και «να μπει το νερό στο αυλάκι»… 
Για να δοθεί ένα σαφές μήνυμα… «η χώρα δεν είναι τσιφλίκι σας»

Αυτή την Κυριακή, κατεβαίνουμε στο Σύνταγμα για να υπερασπίσουμε την Μακεδονία, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
Μαζευόμαστε σε έναν κοινό τόπο για να τιμήσουμε το χρέος μας στους νεκρούς και στους αγέννητους.
Βρισκόμαστε όλοι μαζί για να σταθούμε στο ύψος που δεν τόλμησαν να σταθούν οι πολιτικοί μας "λαγοί" (ξένων συμφερόντων).

Αυτή την Κυριακή κατεβαίνουμε στο Σύνταγμα ως Έλληνες και όχι ως πρόβατα (προς σφαγή).
Για γυρίσουμε σελίδα στην Ιστορία και να διαγράψουμε από αυτήν εκείνους που δεν την σεβάστηκαν και θέλησαν να την παραγράψουν και να την διαγράψουν.
Αυτή την Κυριακή γεμίζουμε την πατρίδα μας με την γαλανόλευκη σημαία, την Ελληνική σημαία, το σύμβολο αγώνων για την ελευθερία, το σύμβολο που φέρει ανεξίτηλα όλα τα στοιχεία του ελληνισμού.
Βγάζουμε στα μπαλκόνια των σπιτιών μας, σε όλη την Ελλάδα, τη σημαία της πατρίδας και στέλνουμε το μήνυμά μας σε όλους... Δεν χρειάζονται πολλά για να καταλάβουν τι θα τους λέμε... Η γαλανόλευκη θα τους στείλει το μήνυμα για να ξέρουν όλα όσα χρειάζεται...
Μετά από αυτή την Κυριακή κανείς τους δεν θα μπορεί να πει "δεν γνώριζα", "δεν ήξερα", "δεν μου είπε κανείς τίποτε", "δεν βγήκε ο λαός στους δρόμους"...
Αυτή την Κυριακή έχουμε δεν αγώνα, έχουμε γιορτή... Γιορτή Ελληνική...

Ας είναι αυτή η Κυριακή η αφετηρία ενός αγώνα για την επαναφορά των αυτονόητων και το τέλος της επικυριαρχίας των επικίνδυνων για την χώρα ανοήτων...

ΥΓ: Η εμφάνιση του παρακράτους της εξουσίας (αριστερής) θεωρείται δεδομένη. Και το παρακράτος θα εμφανιστεί για να μας φοβίσει... Σε εμάς εναπόκειται η απάντηση: Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες...

ΥΓ: Και μια συμβουλή προς όλους εκείνους που βάλθηκαν να μειώσουν τους Έλληνες και να χτυπήσουν τον Ελληνισμό. Αυτόν τον λαό, όταν κάποιοι αποφασίσουν σταθούν φανερά απέναντί του και να τον προκαλέσουν ή να τον απειλήσουν, τότε ένα μόνο πράγμα κατορθώνουν... να τον ενώνουν εναντίον του.



  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου 
kostasxan