Ποιοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι θεωρούνταν … θαυματοποιοί;

Κάποιοι όψιμοι κατήγοροι του Χριστιανισμού στηλιτεύουν τον Ιησού αρνούμενοι τα θαύματά Του. Δεν λένε, όμως, τίποτε για διάφορους Έλληνες φιλοσόφους οι οποίοι θεωρούνται θαυματοποιοί, άλλο αν τα θαύματα αυτών δεν έγιναν αποδεκτά, όπως αυτά του Ιησού!.. Ποιοι ήσαν οι αρχαίοι αυτοί Έλληνες; Διαβάστε τους!..

 1) ΄Αβαρις. Σκύθης, που τον 6ο αι. π.Χ. γύριζε, κα­τά την παράδοση, από τόπο σε τόπο ως κήρυκας του θεϊκού λόγου και ως θαυματοποιός. Μεταγε­νέστεροι θρύλοι (κατεξοχήν δημιουργός τους ο Ηρακλείδης ο Ποντικός) περιέβαλαν τη μορφή του με μυστικιστικά χαρακτηριστικά. Έναν κα­τάλογο των

υποθετικών έργων του βρίσκουμε στη Σούδα. Οι Πυθαγόρειοι τον θεωρούσαν έναν από τους προδρόμους τους.

2) Απολλώνιος από τα Τύανα (Καππαδοκία: Τυανεύς). Φιλόσοφος, περιοδευτής δάσκαλος και θαυματοποιός του Ιου αι. μ.Χ. (πέθανε την εποχή του αυτοκράτορα Νέρβα), που τη ζωή του την περιέγραψε ο Φιλόστρατος II ανατρέχοντας, λέει, στα απομνημονεύματα του Δάμιδος από τη Νίνο, ο οποίος πρέπει να είχε συνοδέψει τον Απολλώνιο στις περιοδείες του.

Στη βιογραφία αυτή, που στις λεπτομέρειες της δεν έχει απολύτως τίποτε το αυθεντικό, ο Φιλόστρατος παρουσιάζει τον Απολλώνιο - εντελώς στο στιλ μιας βιογραφίας του Πυ­θαγόρα - σαν έναν νεοπυθαγόρειο αναμορφωτή, που το φωτοστέφανο της δόξας του έπρεπε να ανυψωθεί και να διευρυνθεί ακόμη πιο πολύ με έναν επιβλητικό κύκλο μύθων: προικισμένος με το χάρισμα της προφητείας και με υπέργειες δυ­νάμεις ο Απολλώνιος ζει διασχίζοντας σαν ασκητής ολό­κληρη την οικουμένη, διδάσκει και κηρύττει, θε­ραπεύει αρρώστους και ανασταίνει νεκρούς, συλλαμβάνεται στη Ρώμη και ύστερα πάλι ελευ­θερώνεται με τρόπο θαυμαστό.

Ενώ ο Απολλώνιος συνέχι­ζε τη ζωή του στην πίστη του λαού σαν ένας πα­ντοδύναμος μάγος, ο Φιλόστρατος θέλησε να τον αναβαθμίσει σε απεσταλμένο του θεού' έτσι μπόρεσε αργότερα ο Ιεροκλής, ο έπαρχος της Βιθυνίας, να αντιπαραθέσει τη μορφή του Απολλώνιος στη μορφή του Χριστού, κάτι για το οποίο δια­μαρτυρήθηκε έντονα σ' ένα του έργο ο Ευσέβιος από την Καισαρεία.

Εν πάση περιπτώσει στη βιογραφία του Φιλόστρατου έχουν την αρχή τους κάποιες επιδράσεις, που εύκολα μπορεί κα­νείς να τις αντιληφθεί και να τις ανιχνεύσει στις ιστορίες Χριστιανών ηρώων και σε θρύλους που αναφέρονται σε αγίους. - Ο Απολώνιος (ως ιστορικό πρόσωπο) άφησε πίσω του κάποια έργα: Τελεταί ή περί θυσιών (παραθέματα στον Ευσέβιο) και έναν Πυθαγόρου βίον, που με τη σειρά του υπήρξε πηγή για τη βιογραφία του Πυθαγόρα που έγραψε ο Ιάμβλιχος από τη Χαλκίδα (εκεί παραθέματα)· από τις 77 Επιστολές του που μας σώθηκαν, θα μπορούσαν, πάντως, μερικές να εί­ναι γνήσιες. - Πορτρέτο του στου Schefold 222.

3) Αριστέας από την Προκόννησο (νησί της Προποντίδας: Προκοννήσιος). θαυματοποιός, ιερέ­ας του Απόλλωνα και ποιητής του 6ου αι. π.Χ., μια θρυλική μορφή, για την οποία μας μιλάει, μεταξύ άλλων, ο Ηρόδοτος (IV 13 εξξ.)· δεν εί­ναι όμως πια δυνατό να έχουμε σίγουρες πληρο­φορίες γι' αυτόν. Τις περιπέτειες του τις διηγού­νται τα Άριμάσπεια έπη, που μας παραδόθηκαν με το όνομα του· ο λόγος είναι για τα ταξίδια του στους Ισσηδόνες, και μαζί φανταστικές πλη­ροφορίες για άγνωστους βόρειους λαούς, όπως οι Αριμασποί και οι Υπερβόρειοι: μια περίεργη ανάμειξη εξερευνητικών πληροφοριών και πα­ραμυθιών, μια σημαντική όμως προβαθμίδα για τα κατοπινά ταξιδιωτικά και περιπετειώδη μυθι­στορήματα, με καθαρά θρησκευτικές τάσεις, που υποδηλώνουν σαμανιτική προέλευση (2).

Ορισμένοι θεωρούσαν και τον Εμπεδοκλή (495-435 π.Χ.) θαυματοποιό, ο οποίος ήταν ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας, καθώς  και ορισμένους άλλους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους,  αλλά χωρίς επαρκείς ιστορικές αναφορές ή άλλα βιβλιογραφικά στοιχεία, τα οποία να είναι τεκμηριωμένα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

(1) Ε: Βίος του Φιλόστρατου και μαζί Ευσέβιος; C. L. Kayser, 1870' F. C. Conybeare, Λονδίνο 1912 (με αγγλ. μτφ.)· - Τελεταί: στου Ε. Norden, Agnostos Theos, 1913. - Έπιστολαί: EpistGr.

Μ: Βιογραφία: Ε. Baltzer, 1883.

Β: J. Gottsching, 1889· Ε. Meyer (Hermes 52, 1917)· Η. Diels (Hermes 53, 1918)· U. ν. Wilamowitz-Moellendorff (Hermes 60, 1925).

(2) Β: Κ. Meuli (Hermes 70, 1935)· J. D. P. Bolton, A. of P., Οξφ. 1961.

ΠΗΓΗ: http://www.sakketosaggelos.gr/Article/140/