To «Κίνημα των Γιασεμιών» φτάνει στην Κύπρο

Νέα επεισόδια ξέσπασαν ανάμεσα σε διαδηλωτές που φώναζαν συνθήματα κατά της “κατοχικής Τουρκίας”.

Ήταν θέμα χρόνου να ξεσηκωθούν και οι μουσουλμάνοι της Κύπρου, μετά το ντόμινο των εξελίξεων στη Βόρειο Αφρική και στην ευρύτερη περιοχή του αραβικού κόσμου. Οι συνθήκες τις οποίες βιώνουν οι Τουρκοκύπριοι, σε σύγκριση με τους Ελληνοκύπριους, είναι τραγικές και όσο και να προσπαθεί το καθεστώς να προωθεί τον θρησκευτικό ίσως και εθνικιστικό φανατισμό, αυτό δεν αλλάζει και πολύ τα δεδομένα. Ο τυφλός φανατισμός δεν μπορεί να αποκρύψει την δυσμενή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο ντόπιος πληθυσμός.

Οι σχέσεις της Άγκυρας με τους γηγενείς Τουρκοκυπρίους περνούν μία πρωτόγνωρη πολιτική κρίση, με τους τελευταίους, που είναι στραγγαλισμένοι οικονομικά και κοινωνικά από τις δυνάμεις κατοχής και τους εποίκους, να επιχειρούν να αποτινάξουν τα δεσμά από τη «μητέρα πατρίδα», επικεντρώνοντας στο αίτημα τηςάμεσης αποχώρησης των εποίκων από το νησί.

Κυρίαρχο αίτημα στο «Κίνημα των Γιασεμιών», το οποίο εξελίσσεται στα Κατεχόμενα (βλέπε εδώ), προκαλώντας την οργή αλλά και τον προβληματισμό στην Τουρκία, είναι η διενέργεια άμεσης απογραφής του πληθυσμού, ώστε να καταγραφεί ο ακριβής αριθμός εποίκων που ζουν στο νησί και έχουν λάβει την τουρκοκυπριακή υπηκοότητα.

Τα τουρκοκυπριακά συνδικάτα, που δεν έπαψαν ποτέ να διατηρούν σχέσεις με τον κύριο πολιτικό φορέα που τα ίδρυσε, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κύπρου (ΑΚΕΛ), το οποίο και ηγείται της σημερινής κυβέρνησης στη Λευκωσία, πρωτοστατούν σε αυτό το Κίνημα.

Στόχο τους αποτελεί η οικονομική απαγκίστρωση των Κατεχομένων από την Άγκυρα, η επανένταξη της οικονομικής δραστηριότητας σε ένα συνολικό κυπριακό πλαίσιο και η πολιτική επίλυση του Κυπριακού εντός μιας ενιαίας Κύπρου διζωνικού και δικοινοτικού χαρακτήρα, όπως καθορίζουν, άλλωστε, και οι διακοινοτικές συνομιλίες, οι οποίες αυτόν τον καιρό βρίσκονται σε εξέλιξη.

Στην ερώτηση: Ποια είναι τα κύρια αιτήματα των Τουρκοκυπρίων; Ο γνωστός Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος και ακτιβιστής Σενέρ Λεβέντ, δήλωσε (βλέπε εδώ):

«Οι ηγέτες των «συντεχνιών» και των κομμάτων που λαμβάνουν μέρος στα συλλαλητήρια υποστηρίζουν ότι τα αιτήματα μας είναι οικονομικά και δεν στρέφονται κατά της Τουρκίας. Είμαι σίγουρος ότι η πλειονότητα των Τουρκοκυπρίων αντιλαμβάνεται και συμμετέχει στις κινητοποιήσεις αυτές, όχι με βάση το περιεχόμενο, που δίδουν σε αυτές οι ηγεσίες, αλλά διαμαρτύρονται εναντίον της ολοένα και μεγαλύτερης εξάρτησης του βορείου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία. Το γεγονός ότι τίθενται ζητήματα για την αυξανόμενη εισροή εποίκων από την Τουρκία, το γεγονός ότι διατυπώθηκαν συνθήματα για αυτοκυβέρνηση, αυτά είναι ζητήματα πολιτικά. Μετά το ’74 οι Ελληνοκύπριοι χάσανε τη γη τους. Οι Τουρκοκύπριοι όμως χάσαμε τα πάντα! Προπάντων την ταυτότητα μας. Η Τουρκία μας εξαφανίζει.»

Η προσωπική μου αντίληψη είναι, παίρνοντας υπόψη τα όσα βλέπουμε να διαδραματίζονται τελευταία με όλα αυτά τα σκηνοθετημένα «κινήματα» των …ζαρζαβατικών, ότι το Κυπριακό πρόβλημα προχωράει σε μια λύση, η οποία θα μοιάζει σαν τις λύσεις που επιχειρούνται στις χώρες της Βόρειας Αφρικής: Η λύση, της απαλλαγής από δεσποτικά ανεξέλεγκτα κυβερνητικά σχήματα!

ΠΗΓΗ: http://alkimosarchive.wordpress.com/2011/04/08/jasmine-movement-in-cyprus/