ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΙΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΕΣΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ (ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΦΡΑΝΚΕΝΣΤΑΪΝ)

Εισαγωγικό σχόλιο  "Ο.Π"

Πρίν  απο λίγο λάβαμε στο ηλεκτρονικό μας  ταχυδρομείο, την παρακάτω ανοικτή επιστολή    που συνυπογράφουν  τέσσερις καθηγητές  της  Ιατρικής  Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ένας Ιατρός Διευθυντής του ΕΣΥ.

Εμείς  δεν  μπορούμε παρά να συγχαρούμε  τους αξιότιμους  κυρίους . Καρακατσάνη,Κουντουρά,Γήτα,Τσαντήλα και Κωνσταντινίδη, για την αξιέπαινη  πρωτοβουλία  τους και  ασφαλώς για την εξαιρετική  παρουσίαση  των  επιστημονικών τους αντιρρήσεων .

Ανοικτή επιστολή στους κ.κ. Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ  Η «ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ»

Αξιότιμοι κ.κ. Βουλευτές,

Στο προσχέδιο του νόμου «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις», άρθρο 9, παρ. 3, νομοθετείται η «εικαζόμενη συναίνεση» σύμφωνα με την οποία πραγματοποιείται η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, «θανόν πρόσωπο» εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του στην αφαίρεση αυτή.  η «εικαζόμενη συναίνεση», Με σαφέστερη διατύπωση, εφόσον νομοθετηθεί θα πραγματοποιείται η αφαίρεση των ζωτικών οργάνων οποιουδήποτε ενήλικα στην περίπτωση που τεθεί γι’ αυτόν η διάγνωση του «εγκεφαλικού θανάτου», εάν αυτός δεν είχε δηλώσει γραπτώς, στην προγενέστερη ζωή του, την αντίθεσή του για τη λήψη των ζωτικών του οργάνων.

      Θα πρέπει να καταστεί σαφές στον Ελληνικό λαό ότι ο «θανών δότης» (άρθρο 9) -από τον οποίον αφαιρούνται τα κατάλληλα προς μεταμόσχευση ζωτικά όργανα- είναι μόνον ο «εγκεφαλικά νεκρός» ασθενής, ο οποίος, όμως, αναπνέει ακόμη με τη βοήθεια του αναπνευστήρα,  υποστηρίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική υποστήριξη  στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και στον οποίον επιτελούνται οι περισσότερες βιολογικές του λειτουργίες.

      Ανεξάρτητα από τις αντιρρήσεις που εκφράζονται διεθνώς για την ταύτιση του ...«εγκεφαλικού θανάτου» με το βιολογικό θάνατο του ανθρώπου, με βάση ποια λογική θα πρέπει να αποκαλύπτει ο κάθε Έλληνας πολίτης τις πεποιθήσεις του για μείζονα φιλοσοφικά θέματα, τα οποία σχετίζονται με τη ζωή και το θάνατο και τα οποία συνιστούν αυστηρά προσωπικά δεδομένα; Ποια είναι εν προκειμένω η θέση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;

     Πολύ περισσότερο τίθεται πρόβλημα, όταν η γνωστοποίηση των πεποιθήσεων αυτών είναι δυνατόν να έχει συνέπειες στην επιλογή των ασθενών για εισαγωγή στις Μονάδες Εντατικής θεραπείας, οι οποίες ανεπαρκούν για την κάλυψη των αναγκών. Σε ανάλογη περίπτωση, ποιος θα προτιμηθεί για εισαγωγή; αυτός για τον οποίον εικάζουμε ότι συναινεί στην αφαίρεση των ζωτικών του οργάνων ή αυτός, ο οποίος έχει δηλώσει αντίθεση στην αφαίρεση των οργάνων του; εννοείται ότι θα προτιμηθεί ο υποτιθέμενοςσυναινών, οπότε γίνεται πλέον ανεπίτρεπτη διάκριση των ασθενών με κριτήριο τις φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις.

     Η τακτική της  «εικαζόμενης  συναίνεσης» πάσχει εμφανώς από έλλειμμα δημοκρατικού φρονήματοςκαι θα προκαλέσει μείζονες αντιδράσεις. Ποιος γιατρός θα τολμήσει να αφαιρέσει ζωτικά όργανα «εγκεφαλικά νεκρού» ασθενούς, εάν υπάρχει σαφής αντίρρηση των αμέσων συγγενών του; Συναίνεση υπάρχει μόνον όταν αυτή έχει δηλωθεί ρητώς και εγγράφως και όχι όταν τεκμαίρεται. Φαίνεται ότι από το ίδιο δημοκρατικό έλλειμμα έπασχαν και αυτοί, οι οποίοι μερικά χρόνια πριν είχαν χαρακτηρίσει τα ζωτικά όργανα των Ελλήνων «εθνικό πλούτο»!

     Εάν οι προηγούμενοι προβληματισμοί δεν πείθουν για τη ματαίωση της νομιμοποίησης της «εικαζόμενης συναίνεσης», ας λάβουν υπ’ όψη τους οι εισηγητές του νόμου αυτού τη γνώμη της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής της χώρας μας. Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, στη συνεδρίασή της, στις 16 Δεκεμβρίου 2005, συζήτησε την πρόταση νόμου, η οποία είχε τότε κατατεθεί στη Βουλή για την «τροποποίηση και συμπλήρωση του ν.2737/1999 «Μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων ιστών και οργάνων και άλλες διατάξεις» απέρριψε την πρόταση για νομοθέτηση της «εικαζόμενης συναίνεσης». Σύμφωνα με το σκεπτικό της Επιτροπής αυτής «..η ενδεχόμενη καθιέρωση του συστήματος της “εικαζόμενης συναίνεσης”, για την εξασφάλιση μοσχευμάτων από νεκρούς δότες, θα δυσκολέψει μάλλον, παρά θα διευκολύνει αυτόν τον σκοπό…Oι μεταμοσχεύσεις σήμερα βασίζονται στον θεσμό της δωρεάς οργάνων και ακριβώς γι’ αυτό περιβάλλονται με ιδιαίτερη κοινωνική αίγλη. Αν, στο θεσμό της δωρεάς, υποκατασταθεί μια απόλυτη κρατική επιταγή που επιβάλλει την αφαίρεση των οργάνων… οι μεταμοσχεύσεις μοιραία θα στερηθούν αυτή την αίγλη…Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι …η “εικαζόμενη συναίνεση” δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ σε χώρες που ήδη την έχουν καθιερώσει νομοθετικά (π.χ. Ισπανία)…».          

                                         Με εξαιρετική τιμή

                                                  Οι υπογράφοντες

1. Κ. Γ. Καρακατσάνης,  Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
2. Ι. Κουντουράς,            Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
3. Χρ. Γήτας,                   Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
4. Δημ. Τσαντήλας          Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
5. Νικ. Κωνσταντινίδης   Διευθυντής Ιατρός Ε.Σ.Υ