Η Αστυνομία σκέψης είναι ήδη εδώ - Ποιός θα μας προστατεύσει από τους "προστάτες" μας;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Μετά από τα Fake News έρχεται και η "Αστυνομία σκέψης" για να εισάγει τον απόλυτο έλεγχο και την απαγόρευση σε οποιονδήποτε στέκεται απέναντι στην "πολιτική ορθότητα" που εισήγαγε η παγκοσμιοποίηση και που χρηματοδοτεί -με τεράστιο αριθμό δισεκατομμυρίων- αφειδώς ο γνωστότατος Σόρος.

Δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες για να αντιληφθεί κανείς το πως θα εξελιχθεί το συγκεκριμένο θέμα (όπως καταγγέλει ο διευθυντής σύνταξης της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία γερμανικής εφημερίδας, της Bild), το οποίο εξυπηρετεί στην φίμωση και στην ποινικοποίηση ακόμη και της σκέψης εκείνων που συνεχίζουν να ανθίστανται, να τολμούν να στέκονται απέναντι και να αποδομούν τον τρόπο λειτουργίας και επιβολής ισχύος της νέας τάξης πραγμάτων που με καθεστωτικά χαρακτηριστικά -σε ανώτατο βαθμό πλέον- επιχειρούν να εγκαθιδρύσουν μια άτυπη, πλην όμως ουσιαστική- παγκόσμια δικτατορία.

Φυσικά, τα πολιτικά ανδρείκελα της Ελλάδας και οι "ευρωπαίοι πολιτικοί νάνοι" που ηγούνται (ή τοποθετούνται) στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, όχι μόνο δεν πρόκειται να αντιδράσουν στις απολυταρχικές τάσεις που επιβάλλονται -και απειλούν με βαρύτατες ποινές-, αλλά θα στηρίξουν και θα προωθήσουν στον μέγιστο βαθμό τα σχέδια εκείνων που τους τοποθέτησαν στις θέσεις εξουσίας που σήμερα καταλαμβάνουν. Ήδη υπάρχει σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία και συνεργασίες αρμοδίων υπηρεσιών προς την κατεύθυνση αναζήτησης, εύρεσης και αντιμετώπισης (πάταξης) εκείνων που χαρακτηρίζονται ως... "επικίνδυνοι" (για ποιούς ακριβώς;)

Η ποινικοποίηση της σκέψης με την μάσκα της αντιμετώπισης των κηρυγμάτων μίσους αποτελεί πλέον υπάρχουσα απειλή όχι μόνο για την τυπική μορφή των πολιτευμάτων, αλλά για την καθημερινότητα και τις ουσιαστικές πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών όλων των χωρών της Δύσης.

Όσον αφορά την Ελλάδα, υπάρχουν ήδη πληροφορίες για την ύπαρξη και λειτουργία παρακρατικών μηχανισμών και έμμισθων "εργαζομένων", που επιχειρούν σε πλαίσια και τακτικές μυστικών υπηρεσιών, στοχοποιώντας ιστοσελίδες και ιστολόγια με ψευδείς καταγγελίες (με την υποστήριξη ευρωπαϊκών -και όχι μόνο- οργανισμών και αποφάσεων) σε παροχείς διαδικτυακών υπηρεσιών ζητώντας είτε την φίμωση (διαγραφή από μηχανές αναζήτησης) ή και την ποινική δίωξή τους με ανώνυμες και ανυπόστατες διαδικτυακές καταγγελίες, τις οποίες παράνομα (υπάρχει σχετική νομοθεσία από το 2014) τρέχουν να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένοι εισαγγελείς οι οποίοι λειτουργούν ως εργαλεία ενός παρακράτους που έχει αναλάβει "εργολαβικά" την διαδυκτιακή εξόντωση, την νομική και ηθική τρομοκράτηση και (ενδεχομένως) την φυσική εξόντωση εκείνων που είτε αποδομούν τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, είτε αποκαλύπτουν παράνομες και αντεθνικές σχέσεις και δράσεις μεταξύ πολιτικών και κρατικών υπηρεσιών και λειτουργών (ήδη δεκάδες άνθρωποι έχουν οδηγηθεί στην Δικαιοσύνη, έχουν ταλαιπωρηθεί, έχουν οδηγηθεί στην οικονομική ένδεια, έχουν χλευαστεί από τους "δολοφόνους χαρακτήρων" που διαθέτει το παρακράτος, επειδή δεν έσκυψαν το κεφάλι και δεν συνεργάστηκαν με το "σύστημα" κατά των Ελληνικών συμφερόντων). Είναι οι σύγχρονοι κουκουλοφόροι των δυνάμεων κατοχής, είναι οι σύγχρονοι κρατικοί λειτουργοί που στην καλύτερη περίπτωση έχουν επιλέξει να "κάνουν την δουλειά τους"(sic) ή να "εκτελούν εντολές ανωτέρων", χωρίς να ελέγχουν καν τη νομιμότητά τους...!

Με αυτές τις τακτικές μειώνουν κατά 90% τη δυνατότητα ανάγνωσης των σκέψεων ή των καταγγελιών, ενώ (με την βοήθεια της ευλυγισίας στην ερμηνεία των νόμου από πλευράς εισαγγελικών λειτουργών) ευελπιστούν στην "υποχώρηση της δυναμικότητας" εκείνων που τολμούν να ανθίστανται σε ένα καθεστώς που αποκτά μεθοδικά τα χαρακτηριστικά της πολιτικής δικτατορίας, χαρακτηριστικά της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων που επιχειρεί την επιβολή του απόλυτου ελέγχου και την (με κάθε μέσο και τρόπο) εξόντωση εκείνων που λειτουργούν εναντίον των τοποθετημένων αχυρανθρώπων της.

Οι ψευδοκυβερνήσεις (αχυρανθρώπων πολιτικών ή και πωλητικών) όχι μόνο στηρίζουν αλλά επί της ουσίας παράγουν νόμους που μεταμορφώνουν δικτατορίες και καθεστωτικές πολιτικές σε "σύγχρονες δημοκρατίες", οι οποίες ψευδέστατα "αγωνίζονται" υπέρ των συμφερόντων των πολιτών, τους οποίους αντιμετωπίζουν ως "μάζες" που πρέπει να ελεγχθούν, απαγορεύοντας και ποινικοποιώντας εκείνους (τους λίγους) που έχουν την ικανότητα γραφής, αλλά κυρίως την δύναμη της σκέψης, να αποκαλύψουν τα αποτελέσματα της εφαρμογής δοτών αχυρανθρώπων - πολιτικών. Και αυτές οι "αναγκαίες λύσεις" των κυβερνώντων αποτελούν πρακτικές ολικής καταπάτησης του λόγου ύπαρξης των ιδίων, οι οποίοι διοικούν χώρες και είναι επιφορτισμένοι με την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, την εξασφάλιση της ακεραιότητας των χωρών, αλλά κυρίως, με την προαγωγή αλλά και την εξασφάλιση των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων των εκλεκτόρων τους, δηλαδή των πολιτών, οι οποίοι τους εξέλεξαν με βάση τις ιδέες που τους κατέθεσαν στο παρελθόν οι σημερινοί κυβερνώντες.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: Ποιός θα μας προστατεύσει από τους "προστάτες" μας;
Και τελικά, ποιούς και τι ακριβώς προστατεύουν οι "προστάτες" μας;
Ας Μιλήσουμε Επιτέλους