Εξωφρενικές απαιτήσεις

Κάποιοι συνάνθρωποί μας έχουν αναπτύξει και παγιώσει μια φασίζουσα, κομφορμιστική και λίαν επικίνδυνη νοοτροπία. Μια ιδιαίτατος ακραία νοοτροπία που απανθρωποποιεί, διαιωνίζει το άδικο, γενικεύει το μίσος, αποσαθρώνει εκ των έσω την κοινωνία μας και, το κυριότερο, προετοιμάζει μια ιδιότυπη και πολύ σκληρή εμφύλια σύρραξη.

Αυτή η νοοτροπία δεν είναι καν ιδεοληπτική πολιτική θέση. Είναι μια αμιγώς συμφεροντολογική και επιθετική νοοτροπία και, αφεύκτως, συμπεριφορά, που απαιτεί όλοι οι υπόλοιποι να κάτσουν ήσυχα ήσυχα να υποφέρουν και να δυστυχήσουν, ή ακόμα και να πεθάνουν σιωπηλά σε κάποια γωνιά, προκειμένου αυτοί να διατηρήσουν τα όποια προνόμια τους εντός του φύσει μισανθρωπικού και διαιρετικού συστήματος των πλουσίων.
Πρόκειται για εξωφρενική απαίτηση που προετοιμάζει δυστυχώς την χειροτέρευση της ήδη απαράδεκτης κατάστασης στην οποία ζούμε.

Τις προάλλες η αστυνομία δημοσίευσε τα στοιχεία της εγκληματικότητας για το εξάμηνο Γενάρη-Ιουνίου. Αντιπαραβάλλοντας αυτά τα στοιχεία με εκείνα του προηγούμενου εξαμήνου και κάνοντας την πράξη της αφαίρεσης, αποφάνθηκε ότι η εγκληματικότητα μειώθηκε...
Αν όμως κάποιος προσθέσει τα στοιχεία των δύο εξαμήνων αμέσως ξεκαθαρίζει το μέγεθος του προβλήματος, βασική αιτία του οποίου είναι φυσικά ο Συνήθης Τρόπος και οι συνηθισμένοι ρέκτες του, αυτοί δηλαδή στους οποίους αναφέρθηκα στην αρχή του κειμένου.

Οι ίδιοι που σήμερα επιζητούν περισσότερη και περισσότερη αστυνόμευση [ακριβώς όπως επιθυμεί το σύστημα] και όχι κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη. Είναι οι ίδιοι που μετατρέπουν μια ακόμα ‘‘παράπλευρη’‘ συστημική ‘‘τραγωδία’‘, είτε σε εκφραστικό ζήτημα, είτε σε συγκοινωνιολογικό ζήτημα άνευ σημαντικής ουσίας...

Σημειωτέον, αν το φύσει άδικο και μισανθρωπικό σύστημα ενδιαφερόταν για την άρτια λειτουργία των συγκοινωνιών, δεν θα έβαζε ως πρόστιμο για την μη χρήση εισιτηρίου ένα ποσό εξήντα φορές μεγαλύτερο της αξίας του. Θα έβαζε έναν ελεγκτή απλώς να σου πουλήσει ένα εισιτήριο. Και δεν θα έβαζε γενική τιμή εισιτηρίου το ένα και σαράντα ευρώ, αλλά θα έφτιαχνε έναν κλιμακωτό τιμοκατάλογο βασισμένο στις διανυόμενες αποστάσεις.
Αλλά επειδή ο σκοπός του συστήματος είναι να ρουφήξει όσο περισσότερο αίμα μπορεί από όσους περισσότερους μπορεί και κυρίως από τους φτωχότερους [όπως ήταν ο νεαρός συνάνθρωπός μας που δολοφονήθηκε], δημιούργησε ακόμα μια εισπρακτική και τιμωρητέα συνθήκη που, επί της ουσίας, θυτοποιεί τα θύματα, λόγω και έργω.

Είναι το παλιό κόλπο με την κωδική ονομασία... «κατηγόρησε το θύμα». 
Έτσι είναι όμως:
οι εξωφρενικές νοοτροπίες γεννάνε εξωφρενικές απαιτήσεις.

Σωτήρης Ανέστης

RAMNOUSIA