Μας βλέπουν σαν κατώτερα όντα...

• Οι βαθύπλουτοι χρηματοπιστωτές που κυβερνούν τον πλανήτη βλέπουν τους λαούς και τους ανθρώπους σαν μια κατώτερη μορφή ζωής

Μετά την γεωργική επανάσταση, αλλού νωρίτερα αλλού αργότερα, και την σταδιακή κατάργηση της συλλογικής ιδιοκτησίας που εφάρμοζαν οι ομάδες που απάρτιζαν το αρχέγονο γένος-φυλή-έθνος και την σταδιακή μετατροπή των παροδικών αξιωμάτων της πρωτόγονης δημοκρατίας σε μόνιμα [έγιναν κι άλλα κακά τότε, αλλά μας αρκούν αυτά εδώ -λολ], δημιουργήθηκε μια κάστα, μια τάξη εξουσιαστών που συσσώρευσε αρχικά την πολιτική εξουσία και έπειτα μετέτρεψε σε ιδιωτική ιδιοκτησία τα μέχρι τότε συλλογικά μέσα παραγωγής (χωράφια δηλαδή).

Στο διάβα του χρόνου, και σε πολλούς λαούς της αρχαιότητας (έλληνες, ρωμαίοι, ισραηλίτες, αιγύπτιοι), τα μέλη της τότε νέας αυτής τάξης δικαιολόγησαν την κοινωνική τους πρωτοκαθεδρία και εξουσία αποδίδοντάς την σε θεϊκή καταγωγή. Και έτσι φτάσαμε μέχρι και την κοντινή σε εμάς χρονικά, ελέω θεού βασιλεια.

Ο πρώτος ταξικός διεθνισμός που παρατηρούμε ιστορικά είναι ανάμεσα σε μέλη αυτής της τάξης. Παντρεύονται και ξαναπαντρεύονται μεταξύ τους, ανεξάρτητα από εθνικότητα, συμπεθεριάζουν και τελικά δημιουργούν μια τεράστια εξουσιαστική οικογένεια αριστοκρατών της γης, της έγγειας ιδιοκτησίας.

Λίγο πριν το έμπα της βιομηχανικής επανάστασης έχει ξεπηδήσει, στην ευρώπη τουλάχιστον, άλλη μια νέα τάξη εμπόρων, εφοπλιστών και κυρίως χρηματοπιστωτών. Η τάξη αυτή παίρνει την εξουσία από την προηγούμενη παλιά πλέον τάξη μέσω επαναστάσεων. (Στις επαναστάσεις αυτές πήραν μέρος και τα λαϊκά στρώματα φυσικά μια και είχαν πειστεί πως κάτι τέτοιο ήταν προς το συμφέρον τους).

Εν τέλει η νέα αυτή τάξη εμπορο-ναυτικο-χρηματοπιστωτών ενσωματώνεται στην παλιά εκείνη τάξη, υποτάσσοντάς την λιγώτερο ή περισσότερο, και αποκτώντας και τίτλους ευγενείας μάλιστα. Εκτός από τους τίτλους ευγενείας που πήρε η νέα τάξη από την παλιά, πήρε και αρκετή από την ιδεολογία, την οπτική της και τις συνήθειές της.

Ενα από αυτά τα στοιχεία είναι η βαθειά περιφρόνηση προς τον λαό, δηλαδή τις κατώτερες τάξεις. Περιφρόνηση της ζωής, στην κυριολεξία, μα και της ύπαρξης αυτών των “δούλων” που είναι άξιοι μόνο να τρέφουν τους αφέντες τους.

Δηλαδή έχουμε διανύσει μια τεράστια ψυχολογική απόσταση από την εποχή της γεωργικής επανάστασης όσον αφορά στο πως βλέπει ο εξουσιαστής (που τότε ήταν ακόμα προσωρινός) τον εξουσιαζόμενο (που σε λίγο με τη σειρά του θα έπαιρνε μέρος και αυτός στην εξουσία). Εχουμε διανύσει τεράστια ψυχολογική απόσταση ακόμα και από τον ομηρικό άνακτα.

Τώρα, στα μάτια των βαθύπλουτων και μόνιμων εσαεί εξουσιαστών που κρύβονται πίσω από 200 εταιρίες παγκοσμίως και ελέγχουν τις πολιτικές μαριονέτες που κυβερνούν τα έθνη, ο εξουσιαζόμενος λαός δεν είναι παρά μια κατώτερη μορφή ζωής, κατώτερη ίσως κι από τα πρωτεύοντα θηλαστικά.

Και η ζωή του και οι συνθήκες της δεν έχουν καμμιά σημασία.

Δεν υπάρχει οίκτος.

kostasxan.blogspot.com

Θραξ ο Αναρμόδιος