Είναι, αδιαμφισβήτητα, ένδειξη μεγάλου ταλέντου το να μπορείς να λες στο φιλοθέαμον κοινό «σας σκοτώνω», με την έκφραση του «σας λατρεύω». Μια τέτοια άσκηση θα μπορούσε να δίνει το πτυχίο στις δραματικές σχολές. Κι ο Ανδρέας Λοβέρδος απλά το έχει...
Χάρη στη σπάνια ικανότητά του να πλασάρει το ευθύ για ανάποδο και τούμπαλιν, τον είδαμε και τις τελευταίες μέρες να σηκώνει στους ώμους του τονΕΟΠΥΥ, να στέλνει αδιάβαστη τη φαρμακευτική δαπάνη (900 εκατομμύρια σκόντο θα της κάνει το 2012) και να ρουμπώνει τους προμηθευτές λέγοντας πως θα αρχίσει να ψωνίζει από αλλού. Θρίαμβος. Αν δεν υπήρχαν μάλιστα οι ιατροφαρμακευτικές ανάγκες, οι ασθένειες, ο θάνατος και τα ασφαλιστικά ταμεία, θα θέλαμε να τον έχουμε για πάντα στο πηδάλιο της δημόσιας Υγείας. (Αυτό είναι από μόνο του παγίδα, δεδομένου ότι δεν υπάρχει «για πάντα» σε ό,τι αφορά τη δημόσια Υγεία. Τα ψωμιά της είναι μετρημένα). Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι υποσχέσεις του είναι απειλές. Κι ότι ο Ανδρέας δεν είναι μόνο ωραίος... Και για να μιλήσουμε συγκεκριμένα:
♦ Η περίφημη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, ήτοι η στροφή 180ο στα γενόσημα (θα αποτελέσουν το 50% των συνταγογραφούμενων φαρμάκων), που αποτελεί μάλιστα παγκόσμια μόδα (ποιοι άραγε να την ευαγγελίζονται;), όντως μειώνει τη φαρμακευτική δαπάνη. Για να λάβει σάρκα και οστά, ωστόσο, απαιτείται κατάρτιση και θεωρητικό υπόβαθρο, για τα οποία ουδείς φρόντισε… δεδομένου ότι υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο της επιφοίτησης του Αγίου γενόσημου Πνεύματος. Υπάρχει όμως κι άλλο πρόβλημα. Οι γνωρίζοντες λένε ότι η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία πατάσσει το μικρό εκείνο κομμάτι της δαπάνης που προέρχεται κυρίως από τα εγχώρια φάρμακα χωρίς πατέντα και τα αντίγραφά τους. Αντιθέτως, αφήνει άθικτα τα πατενταρισμένα εισαγόμενα φάρμακα, που αποτελούν μονόδρομο για τον γιατρό εφόσον κληθεί να τα συνταγογραφήσει, ακόμα και βάσει της δραστικής ουσίας. Τυχαίο;
♦ Εντυπωσιακές ουρές του κομήτη των γενοσήμων αποτελούν: α) η πρόθεση της κυβέρνησης να τιμωρείτους γιατρούς που δεν τα τιμά και δεν τα προτιμά, β) το «φακέλωμα» των γιατρών από τους φαρμακοποιούς, οι οποίοι θα κληθούν να καταγράφουν τα περιεχόμενα των συνταγών και τα ονόματα των συνταγογραφούντων (ωραίος τρόπος στ’ αλήθεια να εκδικηθούν όσοι φαρμακοποιοί έχουν απωθημένο επειδή οριακά δεν έπιασαν τα μόρια της Ιατρικής… Μήπως να οριστεί και προστάτης τους ο Άγιος Αρτέμιος Μάτσας;), γ) το μειωμένο κυβερνητικό ενδιαφέρον για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των γενοσήμων, δ) το γεγονός πως όσοι είχαν ήδη εξοικειωθεί με συγκεκριμένες αγωγές πιθανότατα θα προτιμήσουν να πληρώσουν για να αποφύγουν την αλλαγή…
Ο... Άτλας
♦ Ακόμα κι αν ο Ανδρέας Λοβέρδος κάτσει κάτω από την μπάρα και πάρει πάνω του τον ΕΟΠΥΥ των 9 και πλέον εκατομμυρίων ασφαλισμένων τείνοντας ταυτόχρονα χείρα ανακούφισης στον μέσο ανώνυμο πολίτη που σήμερα ταλαιπωρείται (έχει τουλάχιστον τρία χέρια ο υπουργός μας), το έδαφος επί του οποίου οικοδομήθηκε η λειτουργία του Οργανισμού είναι τόσο σαθρό, οι ελλείψεις σε ανθρώπους και υλικά τόσο πολλές… που πολύ σύντομα ο Άτλας θα βρεθεί να σηκώνει ένα βάρος νεκρό (σαβούρα)…
♦ Οι παλινωδίες του υπουργείου είναι ασύλληπτες. Ανά εβδομάδα και ανάλογα με τις πιέσεις ή με τα διαπιστωμένα φάουλ, παρατηρούνται αναδιπλώσεις, αυτοαναιρέσεις κ.λπ. Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση των ΚΕΝ (Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων). Κακήν κακώς καταρτίστηκε ο κατάλογός τους, κακήν κακώς εφαρμόστηκε, κακήν κακώς ανεστάλη η εφαρμογή τους και κακήν κακώς ανεστάλη η αναστολή της εφαρμογής τους.
♦ Οι δύσκολες βάρδιες, ο κακός ύπνος και η μαλάρια των γιατρών του ΕΣΥ που αδυνατούν να λύσουν τα προβλήματα των εφημεριών εκ των ενόντων (τελευταία, τα νοσοκομεία κάνουν και αλλαξοεφημεριές) και συν τοις άλλοις πληρώνονται και φτηνά, δεν αποτελούν εγγύηση αντιμετώπισης των προβλημάτων υγείας των πολιτών. Ούτε βέβαια και των δικών τους. Οι πλέον ευσυνείδητοι έχουν γίνει ράκη…
Κατά τα λοιπά, όλα πηγαίνουν κατά ΔΝΤ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.