Όταν τα έλεγε ο Ισοκράτης, εμείς…”λείπαμε”!

Η διαφορά μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών δεν έγκειται ούτε στην ηλικία, ούτε στην παραγωγική και μορφολογική ικανότητα της χώρας.

Αυτό αποδεικνύεται από χώρες όπως η Ινδία και η Αίγυπτος, που έχουν ιστορία 2.000 χρόνων όμως είναι φτωχές.

Από την άλλη ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, που πριν από 150 χρόνια ήταν άνευ σημασίας, σήμερα είναι ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες.

Η διαφορά μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών δεν έγκειται στο  φυσικό πλούτο που διαθέτουν.   

Η Ιαπωνία είναι χώρα περιορισμένης έκτασης, κατά 80% ορεινή, ανεπαρκής  για καλλιέργεια και  κτηνοτροφία, αλλά η οικονομία της είναι δεύτερη στον κόσμο.  Η χώρα μοιάζει με ένα απέραντο πλωτό εργοστάσιο, που εισάγει πρώτες ύλες απ’ όλο τον κόσμο και εξάγει βιομηχανικά προϊόντα.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Ελβετία, η οποία δεν έχει φυτείες κακάου, έχει όμως την καλύτερη σοκολάτα στον κόσμο.  Παρ’ όλη τη μικρή της έκταση αυτή η χώρα έχει αναπτύξει την

κτηνοτροφία και το έδαφός της καλλιεργείται 4 μήνες το χρόνο.  Σα να μην ήταν αυτό αρκετό, παράγει γαλακτοκομικά προϊόντα αρίστης ποιότητας.  Είναι μια χώρα που εκπέμπει μια εικόνα ασφάλειας, τάξης και μόχθου.

Ανώτεροι υπάλληλοι πλουσίων χωρών που επικοινωνούν με αντίστοιχους ανώτερους υπαλλήλους φτωχών χωρών δείχνουν ότι δεν υπάρχει σημαντική διανοητική διαφορά μεταξύ τους.  Ούτε και η φυλή ή το χρώμα της επιδερμίδας έχουν καμιά σημασία: οι μετανάστες, που στις χώρες τους αποκαλούνται τεμπέληδες, αποτελούν την παραγωγική δύναμη των πλούσιων Ευρωπαϊκών χωρών.

Πού έγκειται λοιπόν η διαφορά;

Η διαφορά έγκειται στη στάση των ανθρώπων όπως αυτή έχει διαμορφωθεί δια μέσου των ετών από την παιδεία και την κουλτούρα (καλλιέργεια).

Αναλύοντας τη συμπεριφορά των ανθρώπων σε πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες βρίσκουμε, ότι η πλειονότητα των ανθρώπων ακολουθεί τις ακόλουθες αρχές στη ζωή της:

·        Ηθική ως βασική αρχή.

·        Ακεραιότητα.

·        Υπευθυνότητα.

·        Σεβασμός προς τους νόμους και τους κανόνες.

·        Σεβασμός των δικαιωμάτων των συμπολιτών τους.

·        Αγάπη για την εργασία.

·        Αγώνας για αποταμίευση και επένδυση.

·        Βούληση για πολύ μεγάλη δράση.

·        Ακρίβεια.

Στις φτωχές χώρες μόνο μια μικρή μειονότητα ακολουθεί αυτές τις βασικές αρχές στην καθημερινή της ζωή.

Δεν είμαστε φτωχοί επειδή έχουμε έλλειψη πρώτων υλών ή επειδή η φύση είναι σκληρή απέναντί μας. Είμαστε φτωχοί επειδή μας λείπει η σωστή στάση.

Μας λείπει η βούληση να συμμορφωνόμαστε και να διδάσκουμε αυτές τις λειτουργικές αρχές των πλούσιων και ανεπτυγμένων κοινωνιών. Loutraki One

loutraki1.blogspot.com