To Φάντασμα στο Παλαιοχώρι της Μήλου

Στις 17 ΙΟΥΛΙΟΥ, ξεκίνησα με εναν φίλο μου για διακοπές στη Μήλο. Για να μην πολυλογώ, φτάσαμε μεσημέρι, και το βράδυ (μιας και μέναμε σε ένα δωμάτιο στο Παλαιοχώρι, 3-4 λεπτά με τα πόδια από την παραλία) είπαμε να παμε στην παραλία, μιας και θα είχε ελάχιστο φως να χαζέψουμε τα αστέρια (κάτι που στην Αθήνα είναι αδύνατο να το κανεις πλέον). Πήγαμε λοιπόν και η παραλία ήταν έρημη, γυρω στις 22:00. Καθήσαμε σε ένα σημείο που είχε απόλυτο σκοτάδι, το μόνο φως που υπήρχε ήταν από μία ταβέρνα μερικά μέτρα στα δεξία μας, ενώ αριστερά μας δεν υπήρχε τίποτα. Μπροστά η θάλασσα, πίσω μας ψηλά βράχια και αριστερα συνέχιζε σκοτεινή η παραλία.


Κάποια στιγμή λοιπόν, ενώ μιλούσαμε και κοιτούσα προς τον φίλο μου που καθόταν στα αριστερά μου, είδα μια περίεργη αχνή μορφή να περνάει από τα αριστερα προς τα δεξιά στα βράχια πίσω μας. Αυτό που είδα είχε ένα αχνό φως και κινούταν πολύ γρήγορα. Δεν είπα τίποτα στο φίλο μου γιατί θεώρησα οτι απλά το έκαναν τα μάτια μου. Μετά όμως από ούτε μισό λεπτό το είδα πάλι να περνάει προς την αντίθετη κατεύθυνση και να εξαφανίζεται. Το είπα στον φίλο μου (ο οποίος καθόταν τελείως πλατη στα βράχια και δεν μπορούσε να δει πίσω) και τότε ξεκίνησε να με ψιλοδουλεύει. Δεν πιστεύει σε τίποτα σχετικό με πνεύματα κλπ. και κατάφερε να με κάνει να πιστώ πως δεν ήταν τίποτα.

Μετά απο περίπου ένα τέταρτο και ενώ μου είχε φύγει τελείως από το μυαλό αυτή η εικόνα, είδα πάλι αυτή τη μορφή, πιο κα8αρά εκείνη τη φορά και μου φάνηκε πως διέκρινα και πόδια, σαν να ήταν κατι που έτρεχε υπερβολικά γρήγορα! Φοβήθηκα υπερβολικά εκείνη τη στγμή οπότε είπα στον φίλο μου να φύγουμε αμέσως, έστω και αν ήταν ιδέα μου. Μου είπε ΟΚ και επειδή εγώ είχα σηκωθεί όρθιος, μου είπε "μίσο λεπτό να μαζέψω τα πράγματα" (κλειδί δωματίου, κινητα και τσιγάρα).

Εκείνη τη στιγμή και καθώς σηκώθηκε και αυτός για να φύγουμε, αυτή η μορφή εμφανίστηκε στο βράχο πάλι. Τον ρώτησα αν το έβλεπε εκείνη την φορα και μου λεει παμε να φύγουμε τώρα! Ξεκινήσαμε να περπατάμε γρήγορα προς την ταβέρνα. Κάναμε όμως το λάθος να κοιτάξουμε και οι δύο πίσω μας και είδαμε αυτή τη μορφή να έχει ξεκολλήσει από το βράχο και να κινειται με ιλλιγιώδη ταχύτητα προς τα πάνω μας, στον αέρα. Τότε τρέξαμε και οι δύο σαν τρελοί μέχρι που φτάσαμε στο φως. Τότε ο φίλος μου γύρισε πίσω και είδε αυτή τη μορφή να ανεβαίνει πάλι στο βράχο, σα να ηρεμούσε με το που φύγαμε απο εκείνο το σημείο. Προχωρήσαμε κι αλλο σε φωτισμένο σημείο και τα νεύρα μας είχαν γίνει κουρέλι.

Όταν μπορέσαμε να ανοίξουμε το στόμα μας και να μιλήσουμε, είπαμε για το τι είδαμε όταν κοιτάξαμε πίσω μας φεύγοντας. Και οι δύο λοιπόν είχαμε δει αυτή τη μορφή με το αχνό φως να κινείται τόσο γρήγορα κατα πάνω μας και κανείς απο τους δυό μας δεν μπορούσε να την εστιάσει, να διακρίνουμε τι ακριβώς ήταν.

Το βράδυ εκείνο δεν υπήρχε φεγγάρι στον ουρανό (οπότε ήταν πολυ σκοτεινά) και ούτε λειτουργούσε κάποιο μαγαζί εκεί με προβολείς κλπ. (γιατί το ψάξαμε) οπότε να υπήρχε περίπτωση να είναι φως από εκει. Αν το είχα δει μόνο εγώ μπορεί και να ελεγα πως ήταν η φαντασία μου, αλλα το είδαμε δύο άτομα και ειδικα ο φίλος μου που δεν πίστευε ΚΑΘΟΛΟΥ σε αυτά και που τον είδα το βράδυ να μη μπορει να ηρεμίσει μετά απο αυτό.

Όπως καταλαβαίνετε (αν και δίπλα μας) κανείς μας δεν θέλησε να ξανακατέβει στην παραλία κάποιο από τα επόμενα βράδια. Να σημειώσω ακόμα πως και οι δυό μας είχαμε πιεί μόνο νερό εκείνη την ημέρα, ούτε καν κρασί ή μπύρα. Μόλις επιστρέψαμε μετά απο μία εβδομάδα διηγηθήκαμε την ιστορία και κάποιος φίλος μας είπε πως θυμόταν (επειδή το είχε διαβάσει ο ίδιος) οτι πριν κάποια χρόνια (γύρω στα 10 το προσδιόρισε) είχε γίνει ενα ατύχημα στην παραλία αυτή. Έπεσε ένας βράχος πανω σε κάτι παιδιά που είχαν κατασκηνώσει εκεί και από ότι θυμόταν υπήρχε και θάνατος.

PanosX


ΠΗΓΗ:  http://www.esoterica.gr/