Ποιος φταίει για τη ρημάδα τη βενζίνη

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Δεν φταίω εγώ, δεν φταίω εγώ. Σας είπα δεν φταίω. Φταίνε όλοι οι άλλοι. Ποτέ εγώ, που τα κάνω όλα σωστά…

Με μια τέτοια οπτική γωνία αντιμετωπίζει το υπουργείο Ανταγωνιστικότητας και Ανάπτυξης την υπόθεση της τιμής της βενζίνης, που μπορεί να μαζεύτηκε λίγο τις τελευταίες ημέρες, αλλά βρίσκεται σταθερά πλέον στην κορυφή της Ευρώπης.

Η δήλωση που βγήκε από τον αρμόδιο υφυπουργό την περασμένη Παρασκευή έλεγε:  «Για τρίτη συνεχή ημέρα η μέση πανελλαδική τιμή της αμόλυβδης βενζίνης παρουσιάζει κάμψη, ακολουθώντας την κάμψη των διεθνών τιμών του αργού πετρελαίου».

Εδώ κατ’ αρχήν έχουμε ένα πρόβλημα ενημέρωσης, μια και οι τιμές των υγρών καυσίμων δεν ακολουθούν αυτές του αργού πετρελαίου, αλλά τη λεγόμενη τιμή Platt’s, η οποία ρυθμίζεται από δεκάδες παράγοντες.

H ανακοίνωση συνεχίζει: «υπάρχουν συνεχείς έλεγχοι από το Υπουργείο μας, έτσι ώστε οι τιμές να κινούνται στο εύλογο και νόμιμο ύψος σε σχέση με τις διεθνείς τιμές των πετρελαιοειδών και τις τιμές των διυλιστηρίων». Εδώ το αρχικό λάθος για το πώς προκύπτει η τιμή, κουτσομαζεύεται (συνδέεται έστω με την τιμή του διυλιστηρίου) αλλά προκύπτει άλλο ερώτημα: Αφού «υπάρχουν έλεγχοι» ώστε οι τιμές να είναι στο «νόμιμο» ύψος, πως αυτές είχαν ξεφύγει τις προηγούμενες ημέρες;

Καταλήγει η ανακοίνωση: «Δεν υπάρχει αισχροκέρδεια ούτε κερδοσκοπία στην ελληνική αγορά υγρών καυσίμων. Αν παρουσιαστούν τέτοια φαινόμενα η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη βάσει του νόμου να παρέμβει, και θα παρέμβει για τη προστασία των καταναλωτών, όπως έγινε στο παρελθόν δύο φορές». Αφού λοιπόν μας καθησύχασαν, λοιπόν, μας θύμισαν και πόσο πολύ μαζεύτηκαν οι τιμές με τις προηγούμενες παρεμβάσεις: Αν θυμάμαι καλά, η πρώτη παρέμβαση (το πλαφόν του 1,485) καθιέρωσε την τιμή πάνω από το 1,5, ενώ με την δεύτερη… σταθεροποιήθηκε στο 1,6.

Τι ξέχασε η ανακοίνωση; Απλά ότι η τιμή της βενζίνης δεν μαζεύεται γιατί είναι σχεδόν όλη… φόροι για τα κρατικά ταμεία. Σήμερα για κάθε 1,68 ευρώ που πληρώνετε για το λίτρο, δίνετε: στο κράτος 1 ευρώ φόρους, στο διυλιστήριο 51 λεπτά, για την αξία του καυσίμου, και τα υπόλοιπα στον πρατηριούχο και τους χονδρεμπόρους για την μεταφορά και το κέρδος τους πρατηρίου.

Το δεύτερο που ξέχασε η ανακοίνωση: Οι έλεγχοι είναι πρακτικώς… άσκοποι, αφού όσο αυξάνεται η διεθνής τιμή, τόσο αυξάνεται η τιμή διυλιστηρίου, αλλά και το ποσοστό που αντιστοιχεί σε φόρους, αφού επηρεάζεται ανοδικά ο ΦΠΑ. Επομένως, ποιόν θα μαζέψει πρώτα ο ελεγκτής τον πρατηριούχο, ή το κράτος εργοδότη του. Αλλά είπαμε: «Δεν φταίω εγώ, φταίνε μόνο οι άλλοι».

Βέβαια η ανακοίνωση έγινε προκειμένου να διαψευσθούν τα δημοσιεύματα κατά τα οποία ένας κοινοτικός επίτροπος είχε διαπιστώσει «αισχροκέρδεια» στην ελληνική αγορά καυσίμων. Τι έγινε στην πραγματικότητα; Την καταγγελία είχε κάνει ο ευρωβουλευτής Πουπάκης, και ο επίτροπος δήλωσε αναρμόδιος. Αλλά και μόνο που δεν είπε τη λέξη «αισχροκέρδεια» ο κομισάριος, ήταν για «εμάς» νίκη. Είπαμε: «Δεν φταίω εγώ, φταίνε μόνο οι άλλοι».

Τι δεν είπαμε, τώρα. Με την πτώση των πωλήσεων στη βενζίνη κατά 30-40%, οι απωλεσθέντες δασμοί και φόροι είναι σχεδόν ίδιοι με αυτούς που θα εισπράττονταν από το δημόσιο, εάν η φορολογία είχε μείνει στα ίδια επίπεδα με πέρυσι (το Φεβρουάριο του 2010), όταν με λιανική τιμή στα 1,10 ευρώ, οι φόροι αντιστοιχούσαν σε 59 λεπτά… Δηλαδή η υψηλή φορολογία που επιβλήθηκε, ακυρώθηκε από την πτώση των πωλήσεων. Και ενώ πληρώνουμε ακριβότερα τη βενζίνη, το κράτος συνολικά δεν έχει παραπάνω έσοδο. Τώρα φταίω εγώ που σας βάζω φιτίλια; Είπαμε, όμως… «Δεν φταίω εγώ, φταίνε μόνο οι άλλοι».

ΠΗΓΗ: http://www.topontiki.gr/article/14953