Τα πρωτόκολλα του Σαμαέλ

Ο Σαμαέλ -αρχάγγελος εκ του γένους Οφανείμ, που ήταν υπεύθυνος για τη Μουσική αρμονία του σύμπαντος-, αποφάσισε να προχωρήσει την ατέλειωτη και διαρκή μάχη του σε διαφορετικούς τομείς.
Ο ένας ήταν η καταστροφή του συστήματος ελέγχου του γήινου ηλιακού συστήματος.


Ο άλλος ήταν η προετοιμασία του κρόνιου γένους για παγκόσμια κυριαρχία, ώστε ο γιός του να κυριαρχήσει πλήρως στον πλανήτη με σκοπό την πλήρη καταστροφή των ανθρώπων που θα ερχόταν, με το να ξεχάσουν ξανά τον Θεό, οπότε δε θα είχαν καμιά βοήθεια από Αυτόν, αν δεν Του ζητούσαν, όπως πολύ καλά γνώριζε ως άριστος γνώστης του τυπικού λειτουργίας της Δημιουργίας.

Το κρόνιο γένος ήταν πολύ καλό στις απάτες και το ψέμα. Ακόμη, όμως και οι πιο μοχθηροί κρόνιοι ήταν μαθητούδια ανεκπαίδευτα, μπροστά σ' αυτόν τον μεγάλο αρχιμάστορα και αρχιτέκτονα της απάτης του σύμπαντος κόσμου.

Έτσι το 15.000 π.Χ, μετά την αποχώρηση των Ελοχίμ από τη Γη, αποφάσισε να τους δώσει ένα έτοιμο σχέδιο κυριαρχίας στον πλανήτη. Ένα σχέδιο το οποίο θα εφάρμοζαν με σειρά πρωτοκόλλου.

Τους παρέδωσε λοιπόν τα ''εικοσιπέντε πρωτόκολλα της ανομίας". Αυτά συνιστούσαν το απόλυτο σχέδιο παγκόσμιας κυριαρχίας μέσω της εξαπάτησης των λαών. Ενα σχέδιο διαχρονικό, που παρόμοιό του δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος.
Εκτός από τα 25 πρωτόκολλα, παρέδωσε κι έναν οδηγό ορθής συμπεριφοράς απέναντι στους γκοΐίμ. 
"Θα το βρείτε πολύ σύντομα πραγματικά χρήσιμο. Μη γελιέστε, το ξαναλέω, ο πραγματικός μας εχθρός είναι οι "Έλληνες".

Οι Έλληνες σήμερα, χωρίς να γνωρίζουν καν την καταγωγή τους οι περισσότεροι εξ’αυτών, είναι για τον Σαμαέλ μια κοιμώμενη ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του παγκόσμιου κράτους που θέλει να δημιουργήσει.



Όταν η βόμβα αυτή ενεργοποιηθεί με την ενεργοποίηση του "μυστικού κώδικα του Ιχώρ" μέσα στο DNA των Ελλήνων, τότε θα χωρίσει σύμφωνα με την προφητεία η ήρα από το σιτάρι.

**************** Τα Πρωτόκολλα **********************

Πρωτόκολλο πρώτο

1.1 Στην προσπάθειά μας να διασαφηνίσουμε με ένα ξεκάθαρο και απόλυτα ακριβή τρόπο την κατάσταση, θα παραμερίσουμε οποιαδήποτε περιττή φρασεολογία και θα ξεκινήσουμε μελετώντας τη σημασία κάθε ιδέας με τη βοήθεια συγκρίσεων και συμπερασμάτων.
Για να διευκολυνθεί επίσης η κατανόησή σας θεωρώ απαραίτητο να διατυπώσω το σύστημά μας από τη δική μας σκοπιά, όσο και από τη σκοπιά των γκοΐμ.
1.2 Επαναδιατυπώνοντας για ακόμη μια φορά το στόχο μας που είναι η άσκηση δύναμης και η κατοχή της, θα πρέπει να εξετάσουμε πιο αναλυτικά όλους εκείνους τους παράγοντες που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με το βασικό μας στόχο που είναι όχι μόνο η απόκτηση και κατοχή δύναμης, αλλά και η διακίνησή της.
1.3 Θα ξεκινήσουμε από μια γενική διαπίστωση. Οι άνθρωποι με κακά ένστικτα είναι και οι πολυαριθμότεροι. Επομένως ο καλύτερος τρόπος διακυβέρνησής τους είναι μέσω της βίας και της τρομοκρατίας και όχι μέσω ακαδημαικών συζητήσεων. Σύμφωνα με τον νόμο της φύσεως το δίκαιο βρίσκεται στην ισχύ. Αρχικά οι άνθρωποι στα πρώτα στάδια της κοινωνικής δημιουργίας υποτάσσονταν στην ωμή βία. Τώρα υποτάσσονται στον νόμο, σε μια άλλη δηλαδή συγκαλυμμένη μορφή βίας. Η πολιτική ελευθερία είναι μόνο μια ιδέα και όχι κάτι υπαρκτό, την ιδέα αυτή την εκμεταλλευόμαστε και την χρησιμοποιούμε σαν δόλωμα, δεν την παρέχουμε. Ας περιγράψουμε σαφέστερα την κατάσταση.
1.4 Οι άνθρωποι, είτε προέρχονται από τον όχλο είτε όχι, οδηγούνται αποκλειστικά από τα πάθη τους, από τις δεισιδαιμονίες τους, από τις παραδόσεις τους και τις αισθηματικές τους θεωρίες, και ουσιαστικά είναι δούλοι της διαίρεσης σε κόμματα.Κόμματα τα οποία δημιουργήθηκαν για να αντιστέκονται ακόμη και στη λογικότερη συνεννόηση. Επίσης κάθε απόφαση του πλήθους εξαρτάται από μια πλειοψηφία τυχαία και επιπόλαιη. Ο λαός αγνοώντας τα πολιτικά μυστικά παίρνει αποφάσεις παράλογες. Η πολιτική βέβαια, όπως καταλαβαίνετε δεν έχει τίποτα κοινό με την ηθική. Κυβέρνηση η οποία αφήνεται να οδηγείται από την ηθική, δεν είναι πολιτική και επομένως είναι εύθραυστη.
1.5 Εκείνος που θέλει να επικρατήσει οφείλει να είναι πανούργος και υποκριτής. Σύνθημά μας είναι η ισχύς και η υποκρισία. Μόνο η ισχύς μπορεί να θριαμβεύσει στην πολιτική.Η βία, η πανουργία και η υποκρισία θα χρησιμοποιηθούν ενάντια όλων εκείνων των κυβερνήσεων που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την ισχύ της νέας δύναμης, δηλαδή της δικής μας.
1.6 Σκοπός μας σας υπενθυμίζω ότι είναι η δύναμη και όχι ο πλούτος, και η λέξη αυτή απλούστατα σημαίνει δώστε μου ότι θέλω για να αποδεικνύω ότι είμαι ισχυρότερος από εσάς. Στα σχέδιά μας ας προσέξουμε περισσότερο για το αναγκαίο και το ωφέλιμο και όχι για το καλό και το ηθικό. Όσον αφορά τον πλούτο, είναι ένα ανούσιο μέσον για την απόκτηση δύναμης. Όσο για το καλό, αυτό είναι ένα παραπλανητικό κατασκεύασμα του Δημιουργού για να ελέγξει τα δημιουργήματά Του.
1.7 Τα μέσα που οδηγούν στην επίτευξη του στόχου μας είναι η δειλία, η αστάθεια, η παλινωδία του πλήθους, η ανικανότητά του να καταλάβει και να εκτιμήσει την ευημερία της ζωής. Η δύναμη του πλήθους είναι τυφλή, το πλήθος δεν λογικεύεται, το ίδιο και οι άνθρωποι του πλήθους, έστω και αν είναι προικισμένοι με εξαιρετική ευφυία. Μόνο άτομα που προετοιμάσθηκαν από την παιδική τους ηλικία στην μοναρχία μπορούν να γνωρίζουν την πολιτική διάλεκτο και την πολιτική πραγματικότητα. Μόνο ο μονάρχης μπορεί να αναλάβει το μηχανισμό της διοικητικής μηχανής. Χωρίς απολυταρχία πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει. Εμείς βέβαια θα προωθήσουμε την δήθεν δημοκρατία, δηλαδή την διοίκηση μέσω των ελεγχόμενων αντιπροσώπων των λαών.
1.8 Οι λαοί της Γης αποκτηνώθηκαν από τα ισχυρά ποτά, η νεολαία αποβλακώθηκε από τις κλασικές σπουδές και από την πρόωρη ακολασία στην οποία έχουν σπρώξει οι πράκτορές μας δημοσιογράφοι, παιδαγωγοί, δάσκαλοι, υπάλληλοι, γυναίκες στους τόπους διασκεδάσεώς τους. Γυναίκες που μιμούνται με τη θέλησή τους τις ακολασίες και τις ηδυπάθειές τους.
1.9 Επαναλαμβάνω και πάλι ότι το σύνθημά μας είναι η ισχύς και η υποκρισία. Μόνο η ισχύς μπορεί να θριαμβεύσει στην πολιτική και προπάντων να φωλιάσει σαν προτέρημα στους πολιτευόμενους.  Η βία είναι μια αρχή, η πανουργία και η υποκρισία κανόνας για τις κυβερνήσεις που αντιστέκονται. Γι' αυτό δεν πρέπει να σταματάμε μπροστά στη διαφθορά, στην απάτη, στην προδοσία, κάθε φορά που αυτές μας βοηθούν στην πραγματοποίηση των σκοπών μας. Στην πολιτική πρέπει να ξέρουμε να παίρνουμε την ιδιοκτησία των άλλων χωρίς δισταγμό, εφόσον μπορούμε να πετύχουμε με αυτόν τον τρόπο την υποταγή και την εξουσία. Αυτό το κακό είναι το μόνο μέσο για να επιτύχει κανείς το σκοπό, δηλαδή το δικό μας καλό. Οι ιδεολόγοι θα πρέπει άμεσα να αποκλείονται από τους αρχηγούς των κομμάτων που εννοείται οφείλουμε να διορίζουμε για να ελέγχουμε.
1.10 Ένα τέτοιο δόγμα που στηρίζεται πάνω σε υπολογισμό είναι τόσο αποτελεσματικό, όσο και τα μέσα που χειρίζεται. Θα θριαμβεύσουμε και θα υποδουλώσουμε όλες τις κυβερνήσεις στην υπέρτατη κυβέρνησή μας με αυτά τα μέσα, αλλά και με τη βοήθεια που μας προσφέρει το δόγμα της αυστηρότητας. Η άκρα και άκαμπτη αυστηρότητα είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας δύναμης ενός κράτους. Είναι από μόνο του αρκετό να γνωρίζουν οι άνθρωποι ότι είμαστε άκαμπτοι, γιατί από μόνη της η γνώση αυτή σταματά κάθε ανυποταξία.
1.11 Εμείς πρώτοι ρίξαμε στο λαό τις λέξεις Ελευθερία, Ισότητα, και Αδελφότητα, λέξεις που στη συνέχεια επαναλαμβάνονται από ανόητους, οι οποίοι προσελκύονται από αυτό το δόλωμα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είδαν ότι οι λέξεις αυτές ερχόταν σε αντίθεση μεταξύ τους, δεν είδαν ότι δεν υπήρχε ισότητα στη φύση, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, ότι η ίδια η φύση συνέστησε κάθε ανισότητα στα πνεύματα, στους χαρακτήρες, και στις διάνοιες και ότι όλα και όλοι είναι τόσα ισχυρά υποταγμένα στους νόμους της.
1.12. Στον κόσμο οι λέξεις Ελευθερία, Ισότητα, και Αδελφότητα, έφεραν στις τάξεις μας, με την μεσολάβηση των αφοσιωμένων πρακτόρων μας ολόκληρες λεγεώνες ανθρώπων που δούλεψαν για μας και ύψωσαν με ενθουσιασμό τις σημαίες μας. Οι λέξεις αυτές κατέτρωγαν την ευημερία όλων των μη κρονίων, καταργήσαμε τα προνόμια και την ίδια την ουσία της αριστοκρατίας των ανθρώπων και πάνω στα ερείπια της κληρονομικής και φυσικής αριστοκρατίας ανεγείραμε τη διανοητική και οικονομική αριστοκρατία μας. Λάβαμε για κριτήριο της νέας αυτής αριστοκρατίας τον πλούτο , ο οποίος εξαρτάται από εμάς και την επιστήμη η οποία κατευθύνεται από τους σοφούς μας. Να θυμάστε ότι η ελεγχόμενη από εμάς τεχνολογία είναι αυτή που εξασφαλίζει τον έλεγχο των μαζών. Η μέθοδος δοκιμάστηκε από τον Δία και πέτυχε απόλυτα.
1.13 Ο θρίαμβός μας διευκολύνθηκε γιατί ρίχνοντας στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους την απληστία, τον υπολογισμό, το ατελείωτο κυνήγι των υλικών αναγκών εξασφαλίσαμε όχι μόνο την υποταγή τους, αλλά και την καταστροφή κάθε πνεύματος πρωτοβουλίας και αυτονομίας.
1.14 Η αφηρημένη ιδέα της Ελευθερίας και πάλι μας βοήθησε και έκανε τα πλήθη να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαχειριστής της εξουσίας του λαού και ότι μπορεί να την αλλάζει, όπως αλλάζει το πουκάμισό του.
1.15 Αλλά σας υπενθυμίζω η ιδέα της Ελευθερίας είναι απραγματοποίητη και κανείς δεν ξέρει να κάνει την χρήση της με το μέτρο που πρέπει. Όταν αφήσει κανείς το λαό να αυτοκυβερνηθεί, η αυτονομία του μετά από κάποιο διάστημα μετατρέπετε σε αναρχία. Η πολιτική ελευθερία είναι μια ιδέα, δεν είναι κάτι υπαρκτό, αυτή την ιδέα πρέπει να ξέρει κανείς πως να τη χειρίζεται, χρησιμοποιώτας την σαν δόλωμα. Συνήθως το δόλωμα αυτό χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να κατασυντρίψουμε το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία. Και το πρόβλημα αυτό αποβαίνει εύκολο αν ο αντίπαλος κατέχει την εξουσία χάρη στη φιλελευθερία και αν θυσιάζει μέρος της δύναμής του για αυτήν την ίδια την ιδέα της ελευθερίας. 
Τα χαλαρωμένα ηνία της εξουσίας του υφαρπάζονται από τα δικά μας χέρια και εδώ βρίσκεται ο θρίαμβος της θεωρίας μας. Γιατί η τυφλή δύναμη του λαού δεν μπορεί να μείνει ούτε μέρα χωρίς αρχηγό και γιατί η νέα εξουσία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να παίρνει τη θέση του κόμματος που εξασθένησε από την ίδια φιλελευθερία που προηγουμένως έδωσε. Έτσι τα όργανά μας, πρέπει να είναι άτομα μεμπτά στα μάτια των λαών, εφόσων χρειαστεί λόγω τυχούσας ανυπακοής τους να τα χτυπήσουμε.
1.16 Σε ένα κράτος, του οποίου η εξουσία είναι οργανωμένη με κακό τρόπο και του οποίου οι νόμοι έφτασαν να είναι ίσοι λόγω των ίσων δικαιωμάτων που δημιούργησε η φιλελευθερία, μπορώ να επιτεθώ με την δύναμη του ισχυρότερου να προσβάλω τους νόμους, να ανατρέψω τα πάντα, και να γίνω κύριος όλων εκείνων των δικαιωμάτων τα οποία εγκατέλειψαν εκείνοι οι οποίοι απαρνήθηκαν στο όνομα του φιλελευθερισμού
1.17 Εξ' αιτίας της τωρινής αστάθειας όλων των εξουσιών που δημιούργησε η αποχώρηση των μιαρών Ελοχίμ, η δύναμή μας θα διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη, γιατί θα είναι ανίκητη και καμία πανουργία δεν θα μπορεί να την εξολοθρεύσει.
1.18 Από το παροδικό κακό θα γεννηθεί το καλό μιας ακλόνητης κυβέρνησης η οποία θα αποκαταστήσει την κανονική λειτουργία του μηχανισμού Εθνικής ύπαρξης που ταράχτηκε από την φιλελευθερία. Τα μεγάλα λαικά προτερήματα, η ειλικρίνεια και η τιμιότητα, είναι ελαττώματα στην πολιτική, γιατί ανατρέπουν ακόμη και βασιλιάδες από το θρόνο τους, τα προτερήματα αυτά οφείλουν να είναι προσόντα των βασιλέων των ανθρώπων.
1.19 Όσο για εκείνον τον οποίο η φιλεύθερη ψυχή του θα οδηγούσε να χαρακτηρίσει τους συλλογισμούς αυτούς ανήθικους, θα τον ρωτούσα. Εάν κάθε κράτος έχει δύο εχθρούς και αν του επιτραπεί να μεταχειριστιστεί εναντίον του εχθρού κάθε μέσον, όπως το να μην κοινοποιήσει τα αμυντικά ή επιθετικά του μέσα, το να κυριεύσει ή να κτυπήσει αιφνιδιαστικά ένα κράτος τη νύκτα ή με δυνάμεις ανώτερες, γιατί τα ίδια αυτά μέσα θα θεωρούνταν ανήθικα αν χρησιμοποιούνταν εναντίον εκείνου που θα κατέστρεφε ή θα απειλούσε να καταστρέψει την κοινωνική τάξη και ιδιοκτησία; Δεν υπάρχει σαν έννοια η ανηθικότητα. Δημιουργήθηκε από Εκείνον για να μας σταματά μέσω τύψεων από την όποια επίτευξη των όποιων σκοπών μας.
1.20 Ένα ισορροπημένο πνεύμα μπορεί να ελπίζει ότι θα κυβερνήσει με επιτυχία χρησιμοποιώντας την πειθώ και τις προτροπές, αλλά ο λαός που αντιλαμβάνεται τα πάντα επιπόλαια δελεάζεται μόνο από την πιο παράλογη αντιλογία, και καθώς αγνοεί τα πολιτικά μυστικά παίρνει τις πιο παράλογες αποφάσεις εξολοθρεύοντας τον τόπο του μέσα από αυτήν ιδιότυπη αναρχία.
1.21 Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ότι αυτοί τους οποίους εκλέγουν για να κυβερνήσουν δεν είναι λιγότερο τυφλοί από τους ίδιους. Λαός αυτοδιοικούμενος, λαός δηλαδή που διοικείται από τους αναδεικνυόμενους από αυτόν ηγέτες, είναι προορισμένος να καταστραφεί από τις διαφωνίες των κομμάτων και από τη δίψα της εξουσίας που τα χαρακτηρίζει. Δεν είναι δυνατόν οι λαικές μάζες να σκέπτονται ήρεμα, χωρίς εμφύλιες αντιζηλίες και δεν μπορούν να διευθύνουν τις υποθέσεις της χώρας τις οποίες μονίμως συνδέουν με τα ατομικά τους συμφέροντα.
1.22 Μόνο ο μονάρχης και μόνο ένα άτομο που ετοιμάστηκε από την παιδική του ηλικία στην μοναρχία μπορεί να γνωρίζει την πολιτική διάλεκτο και την πολιτική πραγματικότητα, μόνο ο μονάρχης μπορεί να επεξεργάζεται μεγάλα και σαφή έργα και να αποδίδει καθετί στην κατάλληλη θέση του διοικητικού μηχανισμού. Μονάρχης μπορεί να είναι μόνο ο υιός μου που θα προσφέρω σε όλους τους ανθρώπους για το δικό σας καλό.
1.23 Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι μια κυβέρνηση είναι ικανή και ωφέλιμη στη χώρα μόνο αν συγκεντρώνονται οι εξουσίες στα χέρια ενός και μόνο ατόμου, του μονάρχη. Χωρίς απολυταρχία πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει. Ο πολιτισμός, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι έργο των μαζών, αλλά του οδηγού τους. Το πλήθος είναι βάρβαρο και μόλις πάρει στα χέρια του την εξουσία μετατρέπει τα πάντα σε αναρχία, σε αυτόν δηλαδή τον ύψιστο βαθμό βαρβαρρότητας. Το κράτος μας όταν τελικά πετύχει τον έλεγχο όλων των κυβερνήσεων, θα έχει το δικαίωμα να αντικαταστήσει τις  φρικαλεότητες του πολέμου με καταδίκες σε θάνατο λιγότερο ορατές και περισσότερο ωφέλιμες για τη διατήρηση του τρόμου εκείνου που κάνει τους λαούς να υπακούνε και ο οποίος αποτελεί τον ισχυρότερο παράγοντα δύναμής του.
1.24 Ο τελικός έλεγχος των κυβερνήσεων θα επιτευχθεί μέσα από τις ιδέες που εμείς κάναμε να πιστεύουν τα πλήθη, μέσα από τις αφηρημένες ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας, της αυτοδιαχείρισης, και της υποτιθεμένης δύναμης του λαού να εκλέγει, να ελέγχει, και να αλλάζει κάθε φορά τους κυβερνήτες του, χωρίς φυσικά να γνωρίζει ότι ήταν εκείνο το ίδιο το αμετάθετο των αντιπροσώπων του που τους έθετε στην διάθεσή μας, και τους έκανε να είναι απόλυτα εξαρτημένοι από τα κέντρα μας και τις επιλογές μας. 
Η διαφθορά και η υποκρισία, τα πάθη των ίδιων των κυβερνώντων, βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο την εδραίωση της κυριαρχίας μας και ετοιμάζουν το έδαφος για την τελική παράδοση της εξουσίας τους στα κέντρα της δικής μας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Πρωτόκολλο Δεύτερο

2.1 Κύριος στόχος μας είναι η εξάλειψη της έννοιας του έθνους και των εθνικών δικαίων. 
Γι'αυτό τους άρχοντες θα τους εκλέγουμε εμείς από τις τάξεις των λαών ανάλογα με το δουλικό τους χαρακτήρα. Οι άνθρωποι αυτοί θα είναι βεβαίως ακατάλληλοι για τη διακυβέρνηση της χώρας τους, και έτσι εύκολα θα γίνουν πιόνια στα χέρια των σοφών συμβούλων μας, οι οποίοι από την παιδική τους ηλικία έχουν εκπαιδευτεί στο χειρισμό των υποθέσεων ολόκληρου του κόσμου. Οι πληροφορίες από τα πολιτικά μας σχέδια, από την πείρα της ιστορίας και από την μελέτη όλων των αξιοσημείωτων γεγονότων θα διοχετεύονται από το ακοίμητο σύστημα των αγγέλων μου μόνο στη δική μας αρχή και εξουσία, ενώ οι εικονικές κυβερνήσεις των ανθρώπων και κυρίως των Ελλήνωνθα φαντάζουν τυφλές μπροστά μας.
2.2 Για μας είναι απαραίτητο οι πόλεμοι να μη δίνουν εδαφικά αποτελέσματα, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο θα διευκολυνθεί η μεταφορά του πολέμου στο οικονομικό επίπεδο, και μόνο έτσι θα αρχίζουν να συνειδητοποιούν τη δύναμη της οικονομικής υπεροχής μας και οι εμπλεκόμενοι εμπόλεμοι θα βρεθούν στη διάθεση των κρόνιων πρακτόρων μας και κυρίως των Ναχρμπέν που έχουν μύρια μάτια και κανένα σύνορο δεν τους σταματά .
2.3 Τότε επαναλαμβάνω ξανά, ότι τα διεθνή μας δίκαια θα απαλείψουν τα εθνικά δίκαια και θα κυβερνήσουν τους λαούς βασιζόμενοι στο αστικό δίκαιο, το οποίο θα είναι και το μόνο που θα ρυθμίσει τις σχέσεις των υπηκόων μεταξύ τους αντικαθιστώντας με αυτό τον τρόπο το προηγούμενο εθνικό δίκαιο.
2.4 Η πείρα της ιστορίας, η προηγούμενη γνώση και ερμηνεία σημαντικών ιστορικών γεγονότων θα εξασφαλίσει την επιτυχία των σχεδίων μας.
2.5 Οι άνθρωποι καθώς θα οδηγούνται σε αμερόληπτες κρίσεις και παρατηρήσεις των ιστορικών φαινομένων, επηρεάζονται από μια θεωρητική ρουτίνα η οποία είναι απολύτως αναποτελεσματική. Μπορούν να διασκεδάσουν για κάποιο ικανό χρονικό διάστημα ή ακόμη και να ζήσουν με τις αναμνήσεις των κατορθωμάτων τους, μπορούμε ακόμη να τους αφήσουμε να πιστέψουν στην εμπνευσμένη από εμάς σπουδαιότητα των διάφορων επιστημονικών νόμων και θεωριών. Εμείς θα εξακολουθήσουμε να ενισχύουμε μέσω των δημοσιογράφων, την τυφλή πεποίθησή τους σε αυτούς τους νόμους και ενώ οι άνθρωποι μέσω των διανοουμένων τους θα καυχιόνται για τις γνώσεις τους θα ενεργοποιούν όλα τα διδάγματα της επιστήμης που πράκτορές μας έχουν συλλέξει για να καθοδηγούν και να ποδηγετούν τα πνεύματα των ανθρώπων σε εκείνες τις κατευθύνσεις που μας είναι απολύτως αναγκαίες.
2.6 Οι διαβεβαιώσεις μας αυτές είναι απολύτως βάσιμες, αρκεί να παρατηρήσετε τις επιτυχίες των διαφόρων θεωριών και πολιτικών συστημάτων που κατά καιρούς προτείναμε, για αυτοδιοίκηση των ανθρώπων σε περίπτωση απόσυρσης των Ελ. Για μας είναι προφανής η δηλητηριώδης επιρροή όλων αυτών των τάσεων.
2.7 Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδέες και τις νεωτεριστικές τάσεις των λαών, αποφεύγουμε τα λάθη στην πολιτική και διοίκηση των υποθέσεων. Το σύστημά μας δηλαδή μπορεί και πρέπει να διατεθεί με διαφορετικούς τρόπους στους διάφορους λαούς, έτσι ώστε τα μέρη του συστήματος να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες του κάθε λαού, και να εξασφαλίζεται η επιθυμητή για εμάς αποδοχή τους. Είναι φανερό ότι το σύστημά μας μπορεί να πετύχει μόνο αν η πρακτική εφαρμογή του στηρίζεται στα αποτελέσματα του παρελθόντος, τα οποία συνεχώς θα συγκρίνονται με το παρόν.
2.8 Τα νέα κράτη είχαν στα χέρια τους μια μεγάλη δημιουργική δύναμη, τον τύπο. Γενικά μιλώντας ο τύπος ενσαρκώνει την ελευθερία του λόγου και προορισμός του είναι να γνωστοποιεί τα παράπονα του λαού, να υποδεικνύει τις απαιτήσεις του και τις προσδοκίες του, να δίνει φωνή στους δυσαρεστημένους και να προτείνει λύσεις. Τα κράτη όμως φάνηκαν ιδιαίτερα ανίκανα να χειριστούν και να εκμεταλλευτούν τη δύναμη αυτή και όπως ήταν φυσικό, η δύναμη περιήλθε στον έλεγχό μας. Χρησιμοποιήσαμε την ενέργεια αυτή για να αυξήσουμε την επιρροή μας και να μεταδώσουμε τις ιδέες μας παραμένοντας αφανείς. Χάρη σε αυτήν συσσωρεύσαμε χρυσό θυσιάζοντας βέβαια πολλούς δικούς μας και όπως καταλαβαίνεται κάθε δικός μας που θυσιάστηκε αξίζει μυριάδες ανθρώπους ενώπιον του κρόνιου δικαίου.
2.9 Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα παρουσιάσουν οι περιοχές που ελέγχονται από τους Έλληνες. Εκείνο που τους διαφοροποιεί δεν είναι τόσο η αηδιαστική βιολογική τους μετάλλαξη σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους, όσο η αρχηγική νοοτροπία που κληρονόμησαν από τους προπατορές τους Ελ.

Πρωτόκολλο Τρίτο

3.1 Ο κύκλος του συμβολικού όφεως που παριστάνει τον κρόνιο λαό μας πολύ σύντομα θα κλείσει, εφόσον βρισκόμαστε πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου μας. Και όταν ο κύκλος αυτός κλείσει όλα τα κράτη της Γης που θα βρεθούν σε αυτόν δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν.
3.2 Πολύ σύντομα η πραγματική πλάστιγγα θα ανατραπεί, εφόσον έχουμε δουλέψει τόσο σκληρά για την ανατροπή της. Οι άνθρωποι ακόμα εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι στέρεα κατασκευασμένα τα πολιτικά τους σχήματα, όπως ήταν η εξουσία των Ελ. Αλλά τόσο οι βασιλείς, όσο και ο λαός κατευθύνονται από αντιπροσώπους, οι οποίοι φέρνονται ανεύθυνοι παρασυρόμενοι από την ανεξέλεγκτη δίψα τους για εξουσία. Όμως εξουσία εχουμε τάξει σε όλες τις φιλελεύθερες τάσεις για ανεξαρτησία, και έχουμε ενθαρρύνει για το σκοπό αυτό όλες τις δυνάμεις, έχουμε δηλαδή εξοπλίσει όλα τα κόμματα, και έχουμε επίσης καταστήσει την εξουσία στόχο όλων των φιλόδοξων.
3.3 Έχουμε μετατρέψει τα κράτη σε κονίστρες, στα οποία αναπτύσσονται πολιτικές διαμάχες και σύντομα οι αταξίες και οι χρεωκοπίες, θα εμφανιστούν παντού. Θρασείς δημοσιογράφοι επιτίθενται καθημερινά κατά του κυβερνητικού προσωπικού, φλύαροι έχουν μεταβάλει τις συνεδρίες των κοινοβουλίων και τις διοικητικές συγκεντρώσεις σε ρητορικές παλαίστρες, όπου αναπτύσσεται η πιο αποτελεσματική δημαγωγία. Οι καταχρήσεις εξουσίας θα ετοιμάσουν την πτώση όλων των πολιτευμάτων και όλα θα ανατραπούν από την οργή του μαινόμενου πλήθους. Η εξουσία των Ελλήνων έτσι θα εξασθενήσει παντού.
3.4 Οι λαοί είναι δεσμευμένοι στη βαριά εργασία και το άγχος της επιβίωσης περισσότερο από όσο τους δέσμευε στο παρελθόν η αιχμαλωσία και η δουλεία στα γκέτο των Νεφελίμ. Τα δίκαια που έχουμε εγγράψει στις νομοθεσίες των κρατών παρ' όλο που αναφέρονται στην προάσπιση των δικαιωμάτων του λαού είναι απολύτως εικονικά, όλα αυτά τα υποτιθέμενα δίκαια του λαού δεν υπάρχουν παρά μόνο στην φαντασία και δεν είναι ποτέ πραγματοποιήσιμα.
Για σκεφτείτε τι μπορεί να σημαίνει για τον άπορο εργάτη το δικαίωμα που δίνεται στον φλύαρο να λέει κάθε είδους φλυαρία ή το δικαίωμα των εφημερίδων να γράφουν ένα σωρό ανοησίες για σοβαρά πράγματα, τη στιγμή που ο ίδιος δεν εισπράττει παρά μόνο τα άθλια ψίχουλα που του ρίχνουμε ως ατάλλαγμα για την ευνοική του ψήφο;
Τα δημοκρατικά δίκαια είναι πικρή ειρωνία και αφαιρούν κάθε εγγύηση ασφαλούς και σταθερού κέρδους, ενώ ταυτόχρονα οδηγούν τους εργάτες σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από τους πατρώνους και τους διάφορους συντρόφους τους. Πρέπει να προωθήσουμε τις δυναμικές διαδηλώσεις σαν μέσο εκτόνωσης του πλήθους. Στην πράξη οι ενέργειες αυτές, ουδόλως μας αγγίζουν, αντίθετα βρίσκουμε τα βίαια αισθήματα πολύ αναζωογονητικά.
3.5 Με την καθοδήγησή μας ο λαός έχει καταστρέψει την αριστοκρατία που ήταν η προστάτιδά του και φυσική τους τροφός, και τώρα μετά την καταστροφή της ο λαός έπεσε στον ζυγό καιροσκόπων και λωποδυτών που πλούτισαν σε βάρος του και οι οποίοι τον καταπιέζουν ανελέητα.
3.6 Εμείς όμως θα εμφανιστούμε σαν ελευθερωτές του εργάτη από τον ζυγό και όταν θα του προτείνουμε να μπεί στις τάξεις των κρονίων, τους οποίους υποστηρίζουμε πάντοτε με το πρόσχημα της αλληλεγγύης, είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι θα ακολουθήσουν το πρόσταγμα. Το συμφέρον μας έγκειται στην μακροχρόνια πείνα και στην αδυναμία του εργάτη, γιατί όλα αυτά τον υποδουλώνουν στην θέλησή μας και δεν έχει ούτε τη δύναμη, ούτε την ενεργητικότητα να μας αντισταθεί. Η πείνα δίνει στο κεφάλαιο για τον εργάτη περισσότερα δικαιώματα από όσα αποκτούσε η αριστοκρατία από τη μοναρχική και νόμιμη εξουσία. 
Χειριζόμενοι τα πλήθη με την αθλιότητα και το φθονερό μίσος που η πείνα παράγει, τα χρησιμοποιούμε για να συντρίψουμε όσους αντιστέκονται στους σκοπούς μας. Όταν η πείνα εκ των πραγμάτων υποχωρήσει επειδή θα είναι πιθανό να προκαλέσει εξεγέρσεις, θα την αντικαταστήσουμε με το άγχος πληρωμής των δόσεων των δανείων που μαζικά θα χορηγήσουμε, και επικουρικά θα ρίξουμε τη διάθεση για κοινωνικούς αγώνες και επαναστάσεις σπείροντας παγκόσμια ιώσεις με τη βοήθεια της βιοτεχνολογίας μας.
3.7 Οταν θα έρθει ο καιρός για τον παγκόσμιο ηγεμόνα τα ίδια αυτά χέρια θα σαρώσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο.
3.8 Οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να ακολουθούν τα δικά μας σχηματοποιημένα πρότυπα επιστημονικής σκέψης. Έτσι δεν βλέπουν την επείγουσα ανάγκη να εφαρμόσουν ότι θα εφαρμόσουμε εμείς όταν θα έρθουμε στην εξουσία. Εμείς θεωρούμε ήδη ότι από τα σχολεία θα πρέπει οι άνθρωποι να διδάσκονται τη μόνη αληθινή επιστήμη η οποία απαιτεί τη διαίρεση των ανθρώπων σε κλάσεις και διαφορετικές καταστάσεις. Είναι αναγκαίο να γνωρίζει κανείς ότι η ισότητα είναι αδύνατη, εφόσον η ανισότητα είναι δεδομένη μεταξύ των ανθρώπων, τόσο σε επίπεδο ικανοτήτων, όσο και στο επίπεδο προορισμού του καθενός. Για παράδειγμα, η ευθύνη κάποιου που με με τις πράξεις του εκθέτει και θέτει σε κίνδυνο ολόκληρη τάξη ανθρώπων, δεν είναι ίδια με την ευθύνη εκείνου που με τις πράξεις του προσβάλει μόνο την τιμή του.
3.9 Η αληθινή επιστήμη της γνώσης των διαφορών των κοινωνικών τάξεων, η οποία είναι άγνωστη στους ανθρώπους επιτάσσει την διατήρηση της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων, και επιβεβαιώνει τη στενή σχέση μεταξύ εργασίας και κοινωνικής θέσης, εφόσον υπάρχει αναλογία μεταξύ της ανατροφής και της εργασίας. Μελετώντας την επιστήμη αυτή, οι λαοί θα υπακούν με τη θέλησή τους στις εξουσίες και στις θεσπισμένες από αυτές κοινωνικές τάξεις. Σήμερα όμως, έτσι όπως εμείς έχουμε διαστρέψει τα νοήματα, ο λαός πιστεύοντας τυφλά στον έντυπο λόγο, εχθρεύεται όλες αυτές τις καταστάσεις που θεωρεί ανώτερές του και τις οποίες αργότερα, όταν θα έρθει η ώρα της δικής μας εξουσίας, θα εξαναγκαστεί να αποδεχθεί.
3.10 Για την ώρα η έχθρα αυτή θα μεγαλώσει λόγω της οικονομικής κρίσης, η οποία σύντομα θα σταματήσει την κίνηση του χρηματιστηρίου και της βιομηχανίας, και όταν με τη δύναμη του χρυσού που κατέχουμε δημιουργήσουμε μια γενικευμένη και ολοκληρωτική οικονομική κρίση, θα εξαπολύσουμε πλήθη εργατών στους δρόμους όλων των χωρών της Γης. Τα πλήθη θα αρχίσουν να χύνουν το αίμα εκείνων που φθονούν λόγω της αμάθειά τους και θα λεηλατήσουν τα υπάρχοντά τους. Δεν θα πειράξουν τις δικές μας περιουσίες γιατί εμείς θα γνωρίζουμε τη στιγμή της επίθεσης και θα έχουμε λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα.
3.11 Ξεκινήσαμε με κάποιες διαπιστώσεις οι οποίες επαληθεύτηκαν από τα γεγονότα. Διαπιστώσαμε ότι η πρόοδος θα υπέτασσε όλους τους ανθρώπους στην κυριαρχία του λογικού, και πιστεύουμε στη συνέχεια ότι ο δικός μας δεσποτισμός θα χρησιμοποιηθεί για να καταπραύνει τις πολιτικές ταραχές, ενώ η αυστηρότητα θα εξολοθρεύσει την φιλελευθερία όλων των νομοθεσιών. Ο κάθε λαός μέσα από τις παραχωρήσεις και τις φιλοφρονήσεις που του εξασφάλισε ο φιλελευθερισμός, πίστεψε ότι ήταν πραγματικά κυρίαρχος και ρίχτηκε στο παιχνίδι της εξουσίας. Όταν άρχισε να προσκρούει στα πρώτα εμπόδια, άρχισε να αναζητά νέο αρχηγό, αντί να επιστρέψει στον προηγούμενο αρχηγό του, καταθέτοντας με αυτή του την κίνηση όλες τις εξουσίες του στα πόδια μας. Θυμηθείτε τον ξεσηκωμό των Ελ εναντίον των Νεφελίμ, ο οποίος ήταν εξ' ολοκλήρου έργο μας, τα μυστικά της προπαρασκευής του είναι όλα γνωστά. Από τότε οδηγούμε τους πάντες από την μία πλάνη στην άλλη, για να απαρνηθούν ακόμη και εμάς προς όφελος του βασιλιά μας, τον οποίο ετοιμάζουμε για τον κόσμο.
3.12 Προς το παρόν είμαστε άτρωτοι, διότι όταν μας επιτίθεται κάποιος, μας υπερασπίζονται όλοι οι άλλοι. Εκείνο που πραγματικά ευνοεί την ανεξαρτησία μας και διευκολύνει σε αφάνταστο βαθμό τις κινήσεις μας είναι η ατελείωτη δειλία των λαών, οι οποίοι είναι άσπλαχνοι απέναντι στην αδυναμία και τα λάθη, αλλά τρομερά ανεκτικοί και επιεικείς απέναντι στα εγκλήματα. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ανεχθούν τις αντιφάσεις της ελευθερίας, ενώ είναι υπομονετικοί μέχρι μαρτυρίου ενώπιον της βίας, ανέχονταν από τους Ελ τις καταχρήσεις τους, ενώ θα αποκεφάλιζαν τους ανθρώπους βασιλείς για πολύ μικρότερες οικονομικές ατασθαλίες. Με μια πρώτη ματιά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς ένα τέτοιο φαινόμενο ασυνέπειας της συμπεριφοράς των λαικών μαζών απέναντι σε γεγονότα, που έχουν ουσιαστικά την ίδια φύση.
3.13 Όμως το φαινόμενο αυτό μπορεί να εξηγηθεί, αν εξετάσουμε από πιο κοντά τις υποσχέσεις και τη συμπεριφορά των Ελ. Λέγανε κρυφά στο λαό ότι οι βλάβες που προξενούν έχουν σαν απώτερο σκοπό την εξασφάλιση των συμφερόντων της ευτυχίας των λαών. Και ο λαός, ο οποίος καταδικάζει τους δίκαιους και αθωώνει τους ένοχους πείθεται όλο και περισσότερο ότι μπορεί να κάνει οτιδήποτε του αρέσει καταστρέφοντας κάθε σταθερότητα και δημιουργώντας αταξία σε κάθε βήμα. Η λέξη ελευθερία κινεί την πάλη μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες ενάντια σε κάθε εξουσία, ενάντια σε κάθε δύναμη ακόμη και ενάντια στην δύναμη του ίδιου του Θεού.
3.14 Εμείς μετά την τελική επικράτηση μας θα απαλείψουμε από το ανθρώπινο λεξιλόγιο κάθε αναφορά σε αυτή τη λέξη και στα οποιαδήποτε παράγωγά της για να πάψουν να μεταβάλλονται οι άνθρωποι σε άγρια θηρία, καθώς θα μάχονται για αυτήν. Βέβαια μπορούμε να αποκοιμίζουμε και να ελέγξουμε τα θηρία αυτά ποτίζοντάς τα αίμα, γιατί αν δεν ποτιστούν με αίμα, τα θηρία αυτά δεν κοιμούνται, αλλά εξακολουθούν να παλεύουν.

Πρωτόκολλο Τέταρτο

4.1 Κάθε πολίτευμα που ελέγχεται από εμάς θα περνά από τρία διαφορετικά στάδια. Το πρώτο μοιάζει με τις μέρες της μανίας, το δεύτερο είναι αυτό που σχετίζεται με τη δημαγωγία η οποία γεννά την αναρχία και τέλος αναπόφευκτα έρχεται ο δεσποτισμός.
4.2 Όχι ένας νόμιμος και δηλωμένος δεσποτισμός, αλλά ένας δεσποτισμός, μυστικός, άγνωστος, αόρατος, ο οποίος ασκείται από μια μυστική οργάνωση η οποία ενεργεί κάτω από την καλυψη πρακτόρων, τους οποίους και συνεχώς αλλάζει για να μην ξοδεύει τους πόρους σε μακροχρόνιες εκδουλεύσεις.
4.3 Ποιός είναι εκείνος που θα μπορούσε να ανατρέψει μια τέτοια αόρατη δύναμη της οποίας η δημόσια διοίκηση είναι μόνο η εξωτερική επικάλυψη των σκοπών της και ο τόπος διαμονής της, όπως και τα σχέδια δράσης της, παραμένουν πάντα άγνωστα στο λαό.
4.4 Όμως η ελευθερία και η πίστη στο Θεό, εξακολουθούν να είναι εκείνοι οι παράγοντες που θα μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδιά μας, γιατί και αυτή η ίδια η ελευθερία θα μπορούσε να αποδειχθεί αβλαβής και θα μπορούσε να υπάρχει στο κράτος χωρίς να επηρεάζει βλαπτικά την ευημερία του.
4.5 Αν ο λαός αφηνόταν να κυβερνιέται κατά κάποιο τρόπο ενοριακά, θα βάδιζε ταπεινός, και ήσυχος καθοδηγούμενος από τον πνευματικό του ηγέτη, και αποδεχόμενος την διανομή των αγαθών του κόσμου αυτού, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
4.6 Σε ένα τέτοιο κρατικό μόρφωμα λοιπόν, η έννοια της ελευθερίας είναι αβλαβής όταν στηρίζεται στις αρχές της πίστης στο Θεό και της ανθρώπινης συναδέλφωσης και όχι μόνο στην αρχή της ισότητας, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναιρεθεί από τους νόμους της δημιουργίας, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν την υποταγή. Αφού λοιπόν στην ίδια τη δημιουργία δεν υπάρχει ισότητα, δεν θα μπορεί να υπάρχει και στη δική μας διοίκηση. Η ισότητα αντιστοιχεί με την νέκρωση και τον θάνατο.
4.7 Να γιατί είναι αναγκαίο να καταστρέψουμε την πίστη, και να αποσπάσουμε το νου των ανθρώπων από αυτή την ίδια την ιδέα της θεότητας και του Αγίου Πνεύματος. Είναι απολύτως επιβεβλημένο οι αρχές αυτές να αντικατασταθούν και στη θέση τους να πάρουν υλικοί υπολογισμοί και υλικές ανάγκες.
4.8 Τα πνεύματα των ανθρώπων θα πρέπει να αποφεύγουν οποιαδήποτε μορφή ενδοσκόπισης και εσωστρέφειας, θα πρέπει δηλαδή να μην έχουν χρόνο να σκέφτονται, πρέπει να αποσπάμε την προσοχή τους και να τους κατευθύνουμε σε βιοτικές μέριμνες, σε μέριμνες σχετικές με την οικονομία, βιομηχανία και εμπόριο.
4.9 Επιζητώντας τα Έθνη με αυτόν τον τρόπο το κέρδος και παλεύοντας το καθένα βέβαια ξεχωριστά για τα δικά του οφέλη, δεν θα έχουν χρόνο να αντιληφθούν τον κοινό εχθρό τους, δηλαδή εμάς.
4.10 Για να καταστραφεί τελείως η κοινωνία των ανθρώπων και για να αναπτύξει η ελευθερία τον καταστρεπτικό της ρόλο, να διαλύσει δηλαδή και να καταστρέψει εντελώς την κοινωνία των ανθρώπων, είναι ανάγκη να καταστήσουμε την κερδοσκοπία, βάση της βιομηχανίας. Με αυτήν την τακτική, τίποτα από όσα προσπορίζεται η βιομηχανία από τη γη δεν θα παραμείνει στα χέρια της και όλα τα κέρδη θα διοχετευτούν στα δικά μας ταμεία.
4.11 Η ζωηρή πάλη για την υπεροχή, οι οικονομικές δυσκολίες και προσκρούσεις και πάλι θα δημιουργήσουν, και ήδη έχουν δημιουργήσει προβλήματα, και οι κοινωνίες σύντομα μέσα από πολλαπλές πιέσεις θα αλλάξουν μορφή και θα γίνονται όλο και πιο απογοητευμένες, πιο ψυχρές και χωρίς καρδιά.
4.12 Οι κοινωνίες αυτές θα εμφανίσουν μια απόλυτη απέχθεια πρός κάθε ανώτερη πολιτική σκέψη και προς την ίδια τη θρησκεία. Ο μόνος τους οδηγός θα είναι ο υπολογισμός, δηλαδή ο χρυσός τον οποίο και θα λατρέψουν για τις υλικές απολαύσεις που εξασφαλίζει.
Τότε οι κατώτερες τάξεις των ανθρώπων θα μας ακολουθήσουν στην πάλη μας εναντίον της τάξης των διανοούμενων, κινούμενοι βέβαια από το μίσος τους εναντίον των προνομιούχων και όχι από την επιθυμία απόκτησης πλούτου.
Να θυμάστε ότι τον πλούτο αυτόν καθ' αυτό, δεν τον θέλει κανείς. Όλοι τον βλέπουν σαν μέσο απόκτησης δύναμης.
4.13 Ο σκοπός είναι την κατάλληλη στιγμή να ξαναξεχάσουν οι άνθρωποι την ύπαρξη του Δημιουργού. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να τους κάνουμε να είναι χλιαροί στην πίστη τους.

Πρωτόκολλο Πέμπτο

5.1 Ένα βασικό ερώτημα που εγείρεται μετά τις παραπάνω αναλύσεις, είναι το ποιά θα μπορούσε να είναι η μορφή της διακυβέρνησης κοινωνιών στις οποίες η σήψη και διαφθορά έχουν εισχωρήσει σε όλα τα επίπεδα, σε κοινωνίες στις οποίες βασιλεύει η ακολασία των ηθών και η ηθική επιβάλλεται μόνο μέσα από σκληρούς νόμους απόδοσης της διακαιοσύνης και άσκησης ενός έντονα κατασταλτικού κοινωνικού ελέγχου. Ποιά αλήθεια θα μπορούσε να είναι η μορφή της διακυβέρνησης σε κοινωνίες όπου οι ιδέες της πατρίδας και της θρησκείας καταπνίγονται από κοσμολίτικες δοξασίες;
5.2 Ποιά μορφή διακυβέρνησης θα μπορούσε να δώσει κανείς σε αυτές τις κοινωνίες εκτός από την αυταρχική μορφή; Σε ένα τέτοιο σύστημα όλες οι πράξεις του πολιτικού βίου και των υπηκόων θα ρυθμίζονται μηχανικά από ένα σύστημα νέων νόμων. <b>Οι νόμοι αυτοί θα καταργούν σταδιακά μία προς μία όλες όλες τις ελευθερίες που χορηγήθηκαν από τους Έλληνες στη ζώνη επιρροής τους και η κυριαρχία μας θα εκδηλωθεί με έναν τόσο επιβλητικό αυταρχισμό, ώστε σε κάθε χρόνο και τόπο να φιμώσει όλους εκείνους τους δυσαρεστημένους ανθρώπους οι οποίοι θα θελήσουν να μας αντιπολιτευθούν.
Ίσως κάποιος να μας πεί ότι ο αυταρχισμός για τον οποίο μιλώ είναι προχωρημένος και δεν συμβιβάζεται με τις νεότερες προόδους, αμέσως όμως θα σας αποδείξω το αντίθετο.
5.3 Στις εποχές όπου ο λαός θεωρούσε τους Ελοχίμ εκφραστές της βούλησης του Θεού υποτάσσονταν απόλυτα στην απολυταρχία των Ελοχίμ. Από τότε όμως που έχουμε υποβάλλει με ένα καθαρά έντεχνο τρόπο στους ανθρώπους την ιδέα των ατομικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών, τα θεία πρόσωπα θεωρήθηκαν απλοί θνητοί. Η ελέω Θεού βασιλεία που αποτέλεσε τη νομιμοποιητική βάση της εξουσίας των Ελοχίμ κατέρρευσε, αφού βέβαια πρώτα αφαιρέσαμε την πίστη προς τον Θεό. Η εξουσία μεταφέρθηκε στο δρόμο, δηλαδή σε έναν χώρο δημόσιο τον οποίο μπορούσαμε να ελέγξουμε και να κυριεύσουμε.
5.4 Η τέχνη των μαζών και των ατόμων που επιτεύχθηκε μεσω των νέων θεωριών και φρασεολογιών, οι οποίες αναπτύχθηκαν στα πλαίσια της ρύθμισης του κοινωνικού βίου, αποτελεί μέρος της διοικητικής μας μεγαλοφυίας, που αναπτύχθηκε με την ανάλυση, την παρατηρητικότητα, τη λεπτομερή οργανωτικότητα, και μας έκανε μοναδικούς στην επινόηση σχεδίων πολιτικής δράσης και αλληλεγγύης. Όπως είναι φυσικό οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τίποτε από όλους αυτούς τους ευφυείς τρόπους χειραγώγησης των μαζών. Εκείνοι οι οποίοι θα εξισωθούν με εμάς είναι οι <b>Ελ</b>, τους οποίους όμως μπορέσαμε να ταπεινώσουμε στα μάτια του πλήθους, γιατί αυτοί έκαναν το λάθος να σχηματίσουν φανερή εξουσία, ενώ <b>εμείς μένουμε στην αφάνεια με την μυστική μας οργάνωση</b>. Εξ' άλλου τι τον μέλει τον κόσμο για τον κύριο που θα' χει, τι τον μέλει αν αυτός είναι ο άρχοντας των Ελ, ή <b>ο άρχοντάς μας από το αίμα των Νεφελίμ</b>; Για σας όμως που είσατε ο εκλεκτός λαός, το ζήτημα δεν είναι καθόλου αδιάφορο.
5.5 Μία παγκόσμια συμμαχία των ανθρώπων θα μπορούσε να σας υποτάξει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά θεωρούμε ότι έχετε προστατευτεί από τον κίνδυνο αυτό χάρη στα σπέρματα της διχόνοιας, τα οποία έχουμε σπείρει και τα οποία δεν μπορούν να βγούν από τον ένα λαό εναντίον του άλλου, έχουμε καλλιεργήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια τα εθνικά και θρησκευτικά μίση μεταξύ των ανθρώπων, και για αυτό καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να βρεί βοήθεια από πουθενά. Τους οδηγήσαμε σε ένα σημείο όπου κάθε πιθανή συνεννόηση εναντίον μας να θεωρείται επιβλαβής για τα ίδια τα συμφέροντά τους. Είμαστε πανίσχυροι και πρέπει να μας λαμβάνουν υπόψη. Οι δυνάμεις δεν μπορούν να συνάψουν ούτε την ασήμαντη συμφωνία χωρίς να παίρνουμε μέρος κι εμείς.
5.6 Χάρη σε μένα κυβερνούν οι βασιλιάδες. Οι προφήτες μας, μας έχουν πει ότι εμείς είμαστε οι εκλεκτοί του Θεού, ότι εμείς θα κυριαρχήσουμε στην γη και ο Θεός μας έχει δώσει την μεγαλοφυία για να κατορθώσουμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Αν στον αντίπαλο υπήρχε μεγαλοφυία θα ήταν ικανός να πολεμίσει εναντίον μας, αλλά οι νέοι κάτοικοι του σύμπαντος δεν έχουν τόση δύναμη όση οι παλιοί κάτοικοι. Έτσι όταν οι παλιοί κάτοικοι συναντήσουν στο πεδίο της μάχης τους καινούριους, τότε θα γίνει μάχη που ποτέ κανείς ως τώρα δεν ξαναείδε. Εκεί θα δείξουμε πόσο άχρηστοι και μιαροί είναι οι αντίπαλοί μας.
5.7 Όλοι οι τροχοί του κυβερνητικού μηχανισμού, εξαρτώνται από ένα μοχλό που βρίσκεται στα χέρια μας, τον χρυσό. Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, που επινοήθηκε από τους σοφούς μας, αποκαλύπτει εδώ και πολύ καιρό το ακατανίκητο γόητρο του χρυσού.
5.8 Το κεφάλαιο, για να αναπτύξει ελεύθερα τις κινήσεις του, οφείλει να πετύχει το μονοπώλιο της βιομηχανίας και του εμπορίου. Το σχέδιο αυτό πραγματοποιεί ένα αόρατο χέρι σε όλο τον κόσμο. Η ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου θα δώσει την πολιτική δύναμη στους βιομηχάνους και ο λαός θα υποταχθεί σε αυτούς. Στις μέρες μας, μας ενδιαφέρει περισσότερο να αφοπλίζουμε τους λαούς, παρά να τους ωθούμε σε πόλεμο, μας ενδιαφέρει περισσότερο να διατηρούμε τα πάθη αναμμένα και όχι να τα καταπραύνουμε. Μας ενδιαφέρει περισσότερο να γινόμαστε κάτοχοι των ιδεών των άλλων, καθώς θα τις σχολιάζουμε, παρά καθώς θα τις αποκρούουμε.
5.9 Το μεγαλύτερο μέλημα της μελλοντικής κυβέρνησής μας, είναι να εξασθενήσουμε το δημόσιο φρόνημα χρησιμοποιώντας την κριτική. Θέλουμε να κάνουμε τους λαούς να σκέπτονται, γιατί η σκέψη δημιουργεί την αντιπολίτευση, θέλουμε να μετατρέψουε τις δυνάμεις της σκέψεις σε ρητορικές αψιμαχίες.
5.10 Όλα αυτά τα χρόνια οι λαοί, όπως και τα άτομα, έχουν θεωρήσει τα λόγια σαν πράγματα αρκούμενοι στην εξωτερική όψη των πραγμάτων. Σπάνια κάνουν τον κόπο να παρατηρήσουν αν επακολούθησε η εκπλήρωση όλων των υποσχέσεων που αφορούσαν τον κοινωνικό βίο. Τα σχολεία μας θα έχουν ωραία πρόσοψη για να αποδεικνύεται με έναν εύγλωτο τρόπο, η προσφορά στην γνώση και την πρόοδο.
5.11 Θα οικειοποιηθούμε την φυσιογνωμία όλων των κομμάτων, όλων των τάσεων και θα διδάξουμε στους ρήτορές μας οι οποίοι θα τις επαναλαμβάνουν συνέχεια στον κόσμο, προκειμένου να εξασφαλίσουμε με αυτόν τον τρόπο την αφομοίωσή τους.
5.12 Για να ελέγξουμε και να χειραγωγήσουμε την κοινή γνώμη, θα πρέπει να την κάνουμε περίπλοκη, εκφράζοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα πολλαπλές αντιφατικές γνώμες, ώστε οι άνθρωποι να χαθούν στον λαβύρινθό τους και να πιστέψουν τελικά ότι αξίζει καλύτερα να μην έχει κανείς καμία γνώμη πάνω στην πολιτική. Αυτά βέβαια είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζει αν δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει κανείς εκτός από εκείνον ο οποίος την διευθύνει. Αυτό είναι και το πρώτο μυστικό.
5.13 Το δεύτερο μυστικό, αναγκαίο για να κυβενά κανείς με επιτυχία, αναφέρεται στην αύξηση των ελαττωμάτων του λαού, των συνηθειών και παθών, ώστε κανείς να μην μπορεί να ξεκαθαρίσει αυτό το χάος, και οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο της απόλυτης ασυνεννοησίας. Αυτή η τακτική θα έχει επίσης σαν συνέπεια την αύξηση της διχόνοιας μεταξύ των κομμάτων, και τη διάλυση των δυνάμεων που δεν θα θέλουν να υποταχθούν σε μας. Κάθε ατομική πρωτοβουλία θα αποθαρρυνθεί και η τακτική μας αυτή θα ειναι ισχυρότερη από τα εκατομμύρια των ανθρώπων στους οποίους έχουμε ενσπείρει τη διχόνοια. Είναι αναγκαίο να διαφθείρουμε τις ανθρώπινες κοινωνίες χρησιμοποιώντας μεθόδους που θα απαλείψουν εντελώς οποιοδήποτε αίσθημα πρωτοβουλίας. Θα οδηγήσουμε τα άτομα αυτά στο σημείο να απελπίζονται όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με μια υπόθεση που θα απαιτεί ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την επίτευξή της.
5.14 Κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται στο πολίτευμα απεριόριστης ελευθερίας είναι ανίσχυρη, γιατί προσκρούει στις ελεύθερες προσπάθειες των άλλων. Στα πλαίσια αυτών των κοινωνιών ελεύθερης διακίνησης αντιφατικών ιδεών, και προτύπων συμπεριφοράς δημιουργούνται οδυνηρές ηθικές ρήξεις, πλάνες και αποτυχίες.
5.15 Θα κουράσουμε τόσο πολύ τους ανθρώπους με όλη αυτή την ελευθερία, ώστε θα τους εξαναγκάσουμε να μας προσφέρουν μια διεθνή εξουσία προκειμένου να συντριβούν και να συμπεριληφθούν όλες οι δυνάμεις των Κρατών στο σχηματισμό μιάς Υπέρτατης Κυβέρνησης.
5.16 Πρέπει να πείσουμε τους πάντες ότι η δυναμικότερη νόμιμη αντίδρασή τους είναι οι διαδηλώσεις και οι καταλήψεις δημόσιων κτηρίων. Ο ένοπλος αγώνας πρέπει να μην υπάρχει καν στο μυαλό τους.

Πρωτόκολλο Έκτο

• 
  
• 6.1 Στόχος μας λίγο αργότερα είναι η δημιουργία μονοπωλιακών συγκροτημάτων. Από αυτές τις κολοσσιαίες δεξαμενές πλούτου θα εξαρτώνται αποκλειστικά οι περιουσίες των ανθρώπων, οι οποιες θα απορροφηθούν και θα καταβροχθιστούν την επόμενη μέρα της οικονομικής καταστροφής με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα διαλυθεί και η αξιοπιστία των Κρατών. Όλοι εσείς οι οικονομολόγοι, προσέξτε την σπουδαιότητα του συνδυασμού.
• 6.2 Είναι αναγκαίο να αναπτύξουμε με όλα τα δυνατά μέσα την σημασία της υπέρτατης Κυβέρνησής μας, και θα πρέπει να την παρουσιάζουμε σαν προστάτιδα όλων όσων υποτάσσονται με την θέλησή τους σε αυτήν.
• 6.3 Δεν χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη την αριστοκρατία των ανθρώπων, γιατί η αριστοκρατία αυτή σαν πολιτική δύναμη έχει εξαφανιστεί, διατήρησε όμως ένα μέρος της οικονομικής της δύναμης λόγω των ανεξάρτητων πόρων της. Είναι λοιπόν αναγκαίο να αφαιρέσουμε την κατοχή των γαιών της. Το καλύτερο μέτρο για να πετύχουμε το στόχο μας είναι η αύξηση της ιδιοκτησίας, τα μέτρα αυτά θα συγκρατήσουν την κτηματική ιδιοκτησία σε κατάσταση απόλυτης υποταγής.
• 6.4 Οι αριστοκράτες, καθώς δεν έχουν συνηθίσει να είναι ολογαρκείς, γρήγορα θα καταστραφούν οικονομικά. Ταυτόχρονα θα πρέπει να προστατέψουμε με κάθε τρόπο το εμπόριο, τη βιομηχανία και προπάντων την κερδοσκοπία η οποία θα χρησιμοποιηθεί σαν κίνητρο. Η βιομηχανία θα πολλαπλασίαζε τα ιδιωτικά κεφάλαια, θα βελτίωνε τη γεωργία απελευθερώνοντας τη γη από τα χρέη που δημιούργησαν τα δάνεια των κτηματικών τραπεζών. Πρέπει η βιομηχανία να αφαιρεί τη γη από τους καρπούς της εργασίας όπως και του κεφαλαίου, και με τη βοήθεια της κερδοσκοπίας να ρίχνει το χρήμα όλου του κόσμου στα χέρια μας.
• 6.5 Με τις πρακτικές αυτές οι εύποροι θα βρεθούν στις τάξεις των απόρων, και τελικά θα υποταχθούν σε μας για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα ύπαρξης και κάποια μορφή επιβίωσης.
• 6.6 Για να πετύχουμε την καταστροφή της βιομηχανίας θα πρέπει να αναπτύξουμε την κερδοσκοπία και την ροπή στην πολυτέλεια που θα καταβροχθίσουν τα πάντα. Θα προσπαθήσουμε να δουλέψουμε για την αύξηση των εργατικών ημερομισθίων, η οποία δεν θα αποφέρει κανένα ουσιαστικά κέρδος στους εργάτες, γιατί εμείς προηγουμένως θα έχουμε προβεί σε ανατιμήσεις όλων των ειδών πρώτης ανάγκης. Φυσικά θα υποστηρίξουμε ότι οι ανατιμήσεις αυτές οφείλονται κατά κύριο λόγο στην παρακμή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Ταυτόχρονα όμως όλες οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να πληρώνουν εύκολα τους μισθούς, και θα απολύουν τους εργάτες με αποτέλεσμα η λαική οργή να αυξάνει. Στο τέλος οι περισσότερες επιχειρήσεις θα κλείσουν λόγω υψηλού εργατικού κόστους.
• 6.7 Επιπλέον θα υποσκάπτουμε μεθοδευμένα και επιδέξια τις παραγωγικές πηγές, συνηθίζοντας τους εργάτες στις αναρχία και τα οινοπνευματώωδη και λαμβάνοντας μέτρα που θα απομακρύνουν από τη γη τους διανοούμενους Έλληνες.
• 6.8 Για να μην αντιληφθούν πρώιμα την κατάσταση στην πραγματική της μορφή θα καλύπτουμε τους πραγματικούς μας σκοπούς κάτω από το πρόσχημα της επιθυμίας να υπηρετούμε την τάξη των εργατών, ενώ θα εξακολουθούμε να διαδίδουμε τις οικονομικές αρχές που δημιουργήσαμε και διδάσκουμε σήμερα.
• 6.9 Ταυτόχρονα οι δικές μας επιχειρήσεις που θα είναι υπερεθνικές και σε όλον τον κόσο, θα πληρώνουν ψηλούς μισθούς και την ζημία τους θα καλύπτουμε εμείς, ώστε όλοι να εργάζονται για εμάς και έτσι να είναι απολύτως ελεγχόμενοι. Αυτό βέβαια δεν θα το καταλαβαίνει κανείς, αφού όλοι θα θέλουν να δουλεύουν σε μια μεγάλη και σίγουρη επιχείρηση.

(συνεχίζεται)

Απο τη σειρά βιβλίων "Γιατί και Πως Ζουν Ανάμεσά μας" του Δημοσθένη Λιακόπουλου Τόμος ΕΛ

el.gr