Το πιο ήσυχο μέρος στη Γη όπου κανείς δεν έχει αντέξει πάνω από μία ώρα!

Οι περισσότεροι άνθρωποι που δουλεύουν σε γραφείο έχουν συνδέσει...
τις ώρες εργασίας τους με το χτύπημα των πληκτρολογίων, τον ήχο των τηλεφώνων που χτυπούν, τις φωνές των συναδέλφων, άλλοτε σε χαμηλά και άλλοτε σε υψηλά ντεσιμπέλ.


Ο LeSalle Munroe από την άλλη, εάν σταθεί ακίνητος για μερικά δευτερόλεπτα μέσα στο «γραφείο» του, μπορεί να ακούσει το αίμα του να κυκλοφορεί μέσα στο σώμα του ή τον ήχο που κάνουν τα μάτια του μέσα στο κρανίο του, όταν τα κινεί. Και αντίθετα με όλους τους λιγότερο ή περισσότερο φασαριόζικους εργασιακούς χώρους, ο Munroe περιβάλλεται από σχεδόν απόλυτη ησυχία. Το γραφείο του είναι το πιο ήσυχο μέρος στον κόσμο!

Πρόκειται για έναν χώρο ειδικά κατασκευασμένο και κρυμμένο στα βάθη του Building 87 στα κεντρικά γραφεία της Microsoft στο Ρέντμοντ της Ουάσιγκτον. Διάφορα προϊόντα της εταιρείας αναπτύχθηκαν εδώ και οι μηχανικοί της Microsoft κατασκεύασαν αυτό το ειδικό δωμάτιο για να διευκολυνθούν στις δοκιμές τους. Το 2015, ο χώρος κατέκτησε το παγκόσμιο ρεκόρ ησυχίας, όταν ο ήχος μέσα του μετρήθηκε στα -20,6 ντεσιμπέλ.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει ο αριθμός αυτός, εξηγεί το BBC, ο ανθρώπινος ψίθυρος κυμαίνεται περίπου στα 30 ντεσιμπέλ ενώ ο ήχος της αναπνοής μας, σε κανονικές συνθήκες, μετριέται στα μόλις 10 ντεσιμπέλ. Είναι μέτρηση που πλησιάζει το όριο του εφικτού χωρίς να δημιουργήσει κανείς συνθήκες κενού- άλλωστε ο ήχος που παράγουν τα μόρια του αέρα μέσα σε έναν χώρο με θερμοκρασία δωματίου είναι σχεδόν 24 ντεσιμπέλ. Το όριο της ανθρώπινης ακοής πιστεύεται πως είναι γύρω στα 0 ντεσιμπέλ αν και, το γεγονός πως τα αυτιά μας δεν μπορούν να συλλάβουν κάποιον ήχο δεν σημαίνει πως αυτός δεν υπάρχει. Έτσι είναι δυνατόν να μετρηθούν και οι αρνητικές τιμές.

«Είναι μια μοναδική εμπειρία όταν είσαι μέσα στο δωμάτιο με κλειστή την πόρτα», εξηγεί ο Munroe. «Κρατώντας την ανάσα σου μπορείς να ακούσεις την καρδιά σου να χτυπά και το αίμα να κυλά στις φλέβες σου. Δεν κάθομαι στον χώρο με κλειστή την πόρτα πολύ συχνά».

Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να σχεδιαστεί και να κατασκευαστεί το δωμάτιο όπου σήμερα η ομάδα του Munroe δοκιμάζει και αναπτύσσει την τεχνολογία της Microsoft. Ακόμα και η εύρεση κατάλληλου κτιρίου για να φτιαχτεί το δωμάτιο αυτό χρειάστηκε σχεδόν οκτώ μήνες δοκιμών για να βρεθεί.

Τι προσφέρει η πρωτοποριακή μόνωση σε πολλά επίπεδα

Ο χώρος είναι μονωμένος με τρόπο που θυμίζει κρεμμύδι, καθώς καλύπτεται από έξι «στρώματα» τσιμέντου, τα οποία συμβάλλουν στην απομόνωση από τους ήχους του έξω κόσμου. Αυτή η «μπάμπουσκα» δωματίων μέσα σε δωμάτια- που το καθένα έχει τοίχους πάχους 30 εκατοστών- «κόβει» 110 ντεσιμπέλ από τον ήχο που φτάνει στο επίμαχο δωμάτιο. Είναι χαρακτηριστικό πως εάν ένα τζετ απογειωνόταν έξω από το κτίριο, αυτός που βρίσκεται μέσα θα άκουγε κάτι σαν ψίθυρο αν βρισκόταν στον χώρο στην καρδιά της κατασκευής, όπου βρίσκεται και το δωμάτιο αυτό.

«Η μόνωση κάνει τεράστια διαφορά» εξηγεί ο Hundraj Gopal, επικεφαλής μηχανικός της Microsoft, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας που κατασκεύασε το δωμάτιο, το οποίο σχεδόν αιωρείται πάνω από εξήντα οκτώ ελατήρια απόσβεσης κραδασμών πάνω στα δικά του θεμέλια.

«Αυτό σημαίνει πως το δωμάτιο δεν βρίσκεται σε άμεση επαφή με το κτίριο που το περιβάλλει σε κανένα σημείο» προσθέτει. «Γι’ αυτό μας πήρε πάνω από ενάμιση χρόνο για να το κατασκευάσουμε».

Στην ουσία πρόκειται για έναν κύβο με πλευρές μήκους 6,36 μέτρων. Κάθε επιφάνειά του καλύπτεται από ειδικό μονωτικό υλικό που αποτρέπει το να δημιουργηθεί ηχώ από ήχους που παράγονται μέσα στο δωμάτιο. Το δάπεδο είναι φτιαγμένο από καλώδια από χάλυβα, τα ίδια που χρησιμοποιούνται για να επιβραδύνουν τα μαχητικά όταν προσγειώνονται σε αεροπλανοφόρα. Κι αυτά είναι τοποθετημένα σαν δίχτυ πάνω από τις αφρώδεις «πλάκες».

Οι πόρτες τόσο του δωματίου αυτού όσο και αυτών που το περιβάλλουν σφραγίζουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επιτρέπουν «διαρροές» ήχων. «Ο χώρος είναι εμπορικά διαθέσιμος κι έτσι ο καθένας μπορεί να τον αγοράσει» σημειώνει. Αλλά πρόσεξαν πάρα πολύ σε κάθε μικρό χαρακτηριστικό που μπορεί να φέρει ανεπιθύμητους ήχους μέσα στο δωμάτιο. «Το μυστικό είναι ο επιπλέον χρόνος και η ενέργεια που αφιερώσαμε στη μόνωση του συστήματος πυρόσβεσης, στην τοποθέτηση των ειδικών επιφανειών στις πόρτες, το εξειδικευμένο σύστημα εξαερισμού, τα καλώδια. Είναι πολλά που κάνουν αυτό το δωμάτιο μοναδικό».

Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι ένας χώρος εκπληκτικά ήσυχος. Πριν καταφτάσουν οι εκπρόσωποι των Ρεκόρ Γκίνες για να κάνουν τις μετρήσεις τους και να απονείμουν στο δωμάτιο τον «τίτλο», το ρεκόρ κατείχε η Orfield Laboratories της Μινεάπολις, με μέτρηση στα -9,4 ντεσιμπέλ. Το εργαστήριο της Microsoft πέρασε πανηγυρικά μπροστά. «Δεν είχαμε στόχο να φτιάξουμε το πιο ήσυχο δωμάτιο στον πλανήτη» λέει ο Gopal. «Πρόθεσή μου ήταν να έχουμε έναν χώρο με τουλάχιστον μηδέν ντεσιμπέλ, το κατώτατο όριο δηλαδή που μπορεί να πιάσει το ανθρώπινο αυτί».

Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στο πιο ήσυχο μέρος στη Γη

Θα συμπέραινε κανείς πως ένα μέρος τόσο ήσυχο θα χαρακτηρίζεται και από ηρεμία. Εκείνοι όμως που περνούν χρόνο μέσα του ξέρουν πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο Gopal συχνά ξεναγεί επισκέπτες της Microsoft στα ειδικά εργαστήριά της, συμπεριλαμβάνοντας και μια επίσκεψη στο εν λόγω δωμάτιο. Οι περισσότεροι, όπως περιγράφει, βρίσκουν την εμπειρία πολύ άβολη. «Κάποιοι θέλουν να βγουν μέσα σε δευτερόλεπτα, λένε πως δεν μπορούν καθόλου να μείνουν. Η αλήθεια είναι πως ταράζει σχεδόν τους πάντες. Οι επισκέπτες ακούν τους άλλους να ανασαίνουν στην άλλη πλευρά του δωματίου, ακούν το στομάχι τους να γουργουρίζει. Μερικοί ζαλίζονται».

Μπορεί οι αντιδράσεις αυτές να φαίνονται λίγο παράξενες σε μας που διαρκώς προσπαθούμε να ησυχάσουμε λίγο από τους θορύβους που μας βομβαρδίζουν κάθε μέρα. Αλλά ο ψυχολόγος Peter Suedfeld από το University of British Columbia, που έχει ασχοληθεί με την αισθητηριακή στέρηση, συγκρίνει το να μπαίνει κανείς σε ένα τέτοιο δωμάτιο με το να μπαίνει σε σκοτεινό θάλαμο. «Έχουμε συνηθίσει κάθε ήχο που παράγει μια μικρή ηχώ, από τον κόσμο που μας περιβάλλει» λέει. «Στους χώρους αυτούς δεν υπάρχει κανένας ήχος, είναι σαν να μπαίνεις σε σκοτεινό θάλαμο, αρχικά δεν μπορείς να δεις τίποτα αλλά σιγά σιγά τα μάτια σου προσαρμόζονται».

Αποκομμένοι από τους καθημερινούς ήχους που συνήθως παράγουν οι λειτουργίες του σώματός μας, εδώ είναι πιθανό να ακούσουμε τα κόκκαλά μας καθώς κινούνται οι αρθρώσεις μας και οι εμβοές να γίνουν εκκωφαντικές. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Gopal, υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει η εμπειρία.

«Υπάρχουν άνθρωποι που ενθουσιάζονται και λένε πως μοιάζει σαν διαλογισμός» συνεχίζει. «Το βρίσκουν χαλαρωτικό. Πάντως το περισσότερο που έχω δει άνθρωπο να μένει μέσα στο δωμάτιο ήταν μία ώρα κι αυτό για φιλανθρωπικό σκοπό. Πιστεύω πως αν μείνει κανείς πολλές ώρες τρελαίνεται. Κάθε φορά που καταπίνεις νομίζεις πως θα κουφαθείς».

Η τεχνολογική χρήση του χώρου

Για τον Munroe, πάντως, η ησυχία αυτή έχει μια πολύ πιο εποικοδομητική χρήση από το να ακούει κανείς τους αναπάντεχους ήχους του ανθρώπινου σώματος. Με τη χρήση εξειδικευμένου εξοπλισμού ανιχνεύει ανεπαίσθητες δονήσεις που προκαλούν οι πυκνωτές στα ηλεκτρονικά κυκλώματα καθώς περνά το ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτές οι δονήσεις είναι πιθανό να κάνουν κάποιο προϊόν να παράγει εκνευριστικό βουητό που είναι πιθανό να απωθεί τους καταναλωτές.

«Προσπαθούμε να διαπιστώσουμε από πού προέρχεται ο θόρυβος και τι μπορούμε να κάνουμε για να τον ελαχιστοποιήσουμε» εξηγεί. Με την ομάδα του εξετάζουν κι άλλα εξαρτήματα υπολογιστών που μπορεί να παράγουν θορύβους. Δεν είναι όμως μόνο αυτή η δουλειά τους, επιχειρούν παράλληλα να συντονίσουν τους παραγόμενους ήχους. «Εξετάζουμε τον θόρυβο που κάνει το πληκτρολόγιο, είναι σημαντικό να είναι συγκεκριμένος. Πειραματιζόμαστε με διάφορα είδη υλικών για τα πλήκτρα για να έχουμε τη σωστή αίσθηση και τον σωστό ήχο από ένα πληκτρολόγιο». Και φυσικά στο μικροσκόπιο μπαίνουν και ηχεία και μικρόφωνα.


Η Microsoft δέχεται μεγάλο αριθμό αιτημάτων από ερευνητές που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το δωμάτιο για ειδικές έρευνες. Για παράδειγμα, υπάρχουν έρευνες που δείχνουν πως η βραχύχρονη αισθητική αποστέρηση μπορεί να προκαλέσει προσωρινά ψυχωτικά επεισόδια και παραισθήσεις και περαιτέρω έρευνες στην κατεύθυνση αυτή μπορούν να βοηθήσουν στη μελέτη της σχιζοφρένειας.

Ο Gopal δεν είναι ωστόσο πρόθυμος στην εμπλοκή με τις ιατρικές και συμπεριφορικές μελέτες. Η τοποθέτηση των ασθενών σε ένα τόσο ασυνήθιστο περιβάλλον μπορεί να χρειαστεί αμέτρητες νομικές διευκρινίσεις. Παράλληλα, το βαρύ πρόγραμμα του εργαστηρίου στις δοκιμές δεν αφήνει πολύ χρόνο για να γίνουν τέτοιοι πειραματισμοί.

Σε προσωπικό επίπεδο πάντως, η πραγματική ισχύς του δωματίου φαίνεται, για τους Μunroe και Gopal, μόλις βγουν έξω από αυτό. «Όταν ανοίγεις την πόρτα είναι σαν ένας καταρράκτης ήχων να χτυπά τα αυτιά σου» περιγράφει ο Munroe. «Είναι σαν να μπαίνεις σε έναν διαφορετικό κόσμο. Ακούς πράγματα που κανονικά δεν θα αντιλαμβανόσουν. Σου δίνει νέα προοπτική» καταλήγει.

tro-ma-ktiko