Στην εποχή των ψευδοθεραπειών. Channelling - «Θεραπεία Αγγέλων».Τί είναι και τί κινδύνους κρύβει.

Της κ. Ελένης Ανδρουλάκη





1. Προλογίζοντας

Το άρθρο που ακολουθεί είναι τολμηρό και ταυτόχρονα επικίνδυνα αποκαλυπτικό. Δεν θα μπορούσε να είναι γραμμένο αλλιώς. Γιατί η αλήθεια δεν μπορεί να κρύβεται και γιατί στις μέρες μας, περισσότερο ίσως από ποτέ, υπάρχει η ανάγκη ουσιαστικής ενημέρωσης. Ζούμε σήμερα σε μια νέα εποχή. Μια εποχή αντιδραστική σε καθετί αληθινό. Μια εποχή αντί: αντι-θεολογίας, αντι-πνευματικότητας, αντι-θεΐας. Μια εποχή φορτωμένη ψεύδος: ψευδο-θεοί, ψευδο-επιστήμονες, ψευδο-προφήτες και ψευδο-θεραπευτές. Η αλλοτρίωση προσπαθεί να διεισδύσει παντού, ακόμα και σε χώρους χριστιανικούς.



2. Προσεγγίζοντας τις διαστάσεις του φαινομένου

Γύρω μας, ολοένα αυξανόμενες διαφημίσεις για μέντιουμ, αποκρυφιστές και ψευδοεπιστήμονες πάσης ειδικότητος, για «εναλλακτικές διακοπές» με σκοπό τον έντεχνο προσηλυτισμό σε διάφορες φιλοσοφικο-θρησκευτικές μεθόδους ή σε παραθρησκευτικές ομάδες, για πολυάριθμα, αυτοαποκαλούμενα «σεμινάρια» με τίτλους πλανερούς, επιστημονικοφανείς, βαρύγδουπους, παιδαριώδεις ή απροκάλυπτα αντιχριστιανικούς.

Οι λίγες χιλιάδες μέντιουμ της Αμερικής του 1855 έφτασαν τη δεκαετία του 1960 τα 8 εκατομμύρια στην Αμερική μόνο,[1] ενώ σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες οργανισμοί που είναι αφιερωμένοι στο τσάννελινγκ (channelling)[2] και τη διδασκαλία του.[3] Από την Αμερική ξεκίνησε και η λεγόμενη παραψυχολογική έρευνα, η «επιστημονική» δηλαδή μελέτη του απόκρυφου, η οποία προετοίμασε το έδαφος για τη σημερινή αναβίωση του αποκρυφισμού.[4Τον προσεχή Σεπτέμβριο θα γίνει στην Αγγλία το 28ο Διεθνές Συνέδριο της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών[5], (The Society for Psychical Research), δηλαδή συνεχίζονται αμείωτες οι προσπάθειες ένταξης των διάφορων παραψυχολογικών φαινομένων στο χώρο όπου δεν ανήκουν, στο χώρο δήθεν της επιστήμης.

Στην Καλιφόρνια πριν από λίγα χρόνια παιδάκια της Γ' τάξης του Δημοτικού υπήρξαν οι αποδέκτες μιας «φαεινής ιδέας» με τεχνικές καθοδηγούμενης απεικόνισης (guided imagery) τα παιδιά έπρεπε να επικαλεστούν ή να «δουν» τα προσωπικά τους πνεύματα, έπειτα να γράψουν γι';αυτήν τους την εμπειρία και στη συνέχεια να φτιάξουν ο καθένας τη δική του κονκάρδα για να αναπαραστήσουν το πνεύμα-βοηθό τους.[6]

Οι λίγες εκατοντάδες «πνευματικοί θεραπευτές» της δεκαετίας του 1960 έχουν φτάσει σήμερα τους 20.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο μόνο.[7] Πολλοί από αυτούς ανήκουν σε «θεραπευτικούς οργανισμούς», όπως η «Εθνική Ομοσπονδία Πνευματικών Θεραπευτών» (The National Federation of Spiritual Healers).[8] Αυτοί λοιπόν θεραπεύουν τάχα, ακόμα και από απόσταση, κάθε ψυχική ή σωματική ασθένεια. Πώς; Συντονίζονται[9] με την «συμπαντική πηγή της Ειρήνης και της Αγάπης» και χρησιμοποιώντας τεχνικές διαλογισμού και τσάννελινγκ γίνονται κανάλια (channels) που κατευθύνουν την εμπειρία της ενώσεώς τους με την συμπαντική πηγή προς τον ασθενή.[10]

Πριν από λίγα χρόνια προβλήθηκε και στην Ελλάδα η αμερικανική ταινία «Η έκτη αίσθηση», η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μιας πρώτης τάξεως κατήχηση στον πνευματισμό.[11] Ο πρωταγωνιστής είναι ένα μικρό παιδάκι που περιθωριοποιείται ως «ανώμαλο» και παρακολουθείται από ψυχίατρο επειδή βλέπει συνέχεια πεθαμένους. Ο ψυχίατρος κάνει διάγνωση παιδικής σχιζοφρένειας, αλλά ο τρόμος του παιδιού μετριάζεται μόνο όταν παίρνει την απόφαση να ακούσει τα φαντάσματα. Σιγά-σιγά το παιδί εξοικειώνεται με τα πνεύματα, γίνεται φίλος τους, εκτελεί τις εντολές τους και μεταφέρει τα μηνύματά τους στους ζωντανούς. Τελικά αποδεικνύεται ότι το παιδί έχει δίκιο, δεν είναι ψυχικά άρρωστο, το καταλαβαίνει και ο ίδιος ο ψυχίατρος, ο οποίος στο τέλος του έργου συνειδητοποιεί σοκαρισμένος ότι τόσο καιρό προσπαθούσε να βοηθήσει το παιδί όντας κι εκείνος πεθαμένος.[12]
Διαβάστε την συνέχεια εδώ