Ποιά Δικαιοσύνη;

• Είναι γνωστό πως αν πας στα δικαστήρια για μία υπόθεσή σου, μπορείς να την κερδίσεις μόνο αν πεις ψέματα. Γιατί άραγε;
• Είναι γνωστό πως αν πας στα δικαστήρια για μία υπόθεσή σου απέναντι σε έναν πλούσιο, απέναντι σε έναν οργανισμό ή απέναντι στο δημόσιο, δεν πρόκειται να κερδίσεις, ακόμη και αν ο αντίδικος δεν παρουσιαστεί. Γιατί άραγε;
• Είναι κοινό μυστικό στους πολίτες, που δεν τολμούν να το πούνε δημόσια, πως η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα αγνοείται, ενώ για τους περισσότερους θεωρείται και... ανέκδοτο! Γιατί άραγε;

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ στο χώρο της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα, χρόνια τώρα, απέχει πολύ από αυτήν που πρέπει να επικρατεί σε ένα ευνομούμενο κράτος.
Οι καθυστερήσεις στην έκδοση των αποφάσεων έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και ουσιαστικά οδηγούν στην αρνησιδικία, όπως έχουν παραδεχτεί καθηγητές Νομικών Σχολών, δικηγόροι, ακόμη και οι Ενώσεις των ίδιων των δικαστών.
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει καθορίσει ως ανώτατο όριο εκδίκασης των υποθέσεων, σε κάθε βαθμό, τα τρία χρόνια. Ομως στην Ελλάδα παραβιάζεται....
συστηματικά, όπως μαρτυρούν τα επίσημα στοιχεία.
ΜΟΝΟ στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι υποθέσεις που εκκρεμούν ξεπερνούν τις 30.000. Το ανώτατο δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να εκδικάσει περίπου 6.000 υποθέσεις το χρόνο, γεγονός που σημαίνει ότι απαιτούνται πέντε και πλέον χρόνια για να τις φέρει σε πέρας. Εν τω μεταξύ, κάθε χρόνο κατατίθενται περίπου 8.000 νέες αιτήσεις, οπότε καθένας αντιλαμβάνεται ότι το αδιέξοδο είναι δεδομένο.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αυτή, προφανώς, αποβαίνει σε βάρος πρωτίστως των αδύναμων πολιτών, οι οποίοι περιμένουν επί χρόνια να δικαιωθούν, ιδιαίτερα στην αντιδικία τους με ισχυρούς. Και η δικαίωση αυτή δεν έρχεται ή μπορεί να έρθει όταν ο ενδιαφερόμενος δεν υπάρχει πλέον στη ζωή. Ναι, ακόμη και τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί.
ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ που παρουσιάζονται στο σημερινό (χθεσινό) ρεπορτάζ της «Ε» είναι κάτι περισσότερο από χαρακτηριστικές. Το 1999, στο μεγάλο σεισμό που έπληξε την Αθήνα, κατέρρευσε το πασίγνωστο πλέον κτήριο της «Ρικομέξ», στα ερείπια του οποίου βρήκαν τραγικό θάνατο πολλοί άνθρωποι. Δώδεκα χρόνια μετά, οι συγγενείς τους δεν έχουν ακόμη καταφέρει να εισπράξουν τις αποζημιώσεις που τους έχουν επιδικάσει τα δικαστήρια είτε για τη διατροφή των παιδιών που έμειναν ορφανά είτε για ψυχική οδύνη από το χαμό των ανθρώπων τους.
ΟΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ οφείλονται εν μέρει και στις συνεχείς παρεμβάσεις τραπεζών, οι οποίες διεκδικούν να εισπράξουν κατά προτεραιότητα όσα τους όφειλε η επιχείρηση που πτώχευσε. Την ίδια απαίτηση πρόβαλαν το Δημόσιο, το ΙΚΑ κ.λπ. Ετσι, όμως, δεν θα έμενε τίποτα για τους συγγενείς των θυμάτων.
ΠΡΟΣ τιμήν τους οι δικαστές, σε όλους τους βαθμούς, δικαίωσαν τους συγγενείς των θυμάτων, αναγνωρίζοντας ότι θα πληγεί το περί δικαίου αίσθημα, αν η τράπεζα καταφέρει να εκμηδενίσει τις απαιτήσεις των συγγενών, ώστε να ικανοποιηθούν μόνο οι δικές της. Απόφαση καίρια, που αποδίδει δικαιοσύνη. Που δεν δικαιώνει μόνο τον ισχυρό, που θέτει και τον αδύναμο τουλάχιστον σε ίση μοίρα.
ΟΜΩΣ, ακόμη και αυτές οι σημαντικές αποφάσεις δεν έχουν επιφέρει το δίκαιο αποτέλεσμα για τους συγγενείς των θυμάτων. Με απανωτές προσφυγές, η τράπεζα έχει καταφέρει να μπλοκάρει την καταβολή των αποζημιώσεων. Η υπόθεση εκκρεμεί ακόμη στον Αρειο Πάγο.
ΑΥΤΟ είναι ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι ουσιαστικά δεν απονέμεται δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Το υπουργείο Δικαιοσύνης και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς (δικαστές, δικηγόροι, Νομικές Σχολές) έχουν την ευθύνη να θέσουν τέρμα στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση.


ΠΗΓΗ: http://kostasxan.blogspot.com