«Ξεγύμνωμα» Τσίπρα στην Αμερική

Εδώ και καιρό παρακολουθούμε τα συνεχή «στρογγυλέματα» του ΣΥΡΙΖΑ. «Η δανειακή σύμβαση δεν πρόκειται να καταργηθεί», τα μνημόνια δεν καταγγέλλονται με ιδιαίτερη ζέση, η έξοδος από την ευρωζώνη απορρίπτεται, πόσω μάλλον από την ΕΕ.


Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει...
προς την κυβερνητική εξουσία αντιλαμβάνεται πως οι όποιες ριζοσπαστικές διατυπώσεις, τα όποια συγκρουσιακά αιτήματα πρέπει να λειανθούν, να είναι απολύτως ενσωματώσιμα. Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τα διαπιστευτήρια του στην ελληνική αστική τάξη. Όμως αποφάσισε, όπως όλα δείχνουν, το ίδιο να πράξει και με τον ιμπεριαλισμό. Αδιάσειστη απόδειξη είναι το τελευταίο ταξίδι του Α. Τσίπρα στην Αμερική.

Προηγήθηκαν τα ταξίδια στη Βραζιλία και την Αργεντινή, η συνάντηση του Α. Τσίπρα στη Γερμανία με το Σόιμπλε και η συνάντησή του ίδιου στην Αθήνα με τον Πέρες. Ασφαλώς, το ταξίδι δεν αποτελεί πρόβλημα από μόνο του. Το ουσιαστικό θέμα είναι γιατί ο Α. Τσίπρας πήγε στην Αμερική, πού απευθύνθηκε και τι είπε.

1. Κατ΄αρχήν θα περιμέναμε από έναν αρχηγό αριστερού (;) κόμματος σε μια επίσκεψη του στην αλλοδαπή, να έρθει σε επαφή πρώτα και κύρια με τους εκπροσώπους των εργατικών συνδικάτων, των εκπροσώπων προοδευτικών κινημάτων και φορέων, να πασχίσει προκειμένου να δει με ποιο τρόπο οι λαοί θα οργανώσουν την αντίστασή τους στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αντ΄αυτού ο Α. Τσίπρας μίλησε στο ίδρυμα Brookings ενώ πρόκειται να συναντηθεί με το ίδρυμα CSIS. Για το μεν πρώτο σημειώνουμε ότι: α) πρόεδρος του διοικητικού του συμβουλίου είναι ο Τζον Θόρτον, πρόεδρος της Goldman Sachs, β) στο εν λόγω ίδρυμα είχε προσκληθεί και ο Γ. Παπανδρέου πριν γίνει πρωθυπουργός, γ) ο Σόρος συγκαταλέγεται στους χρηματοδότες του. Για το μεν δεύτερο σημειώνουμε ότι όχι μόνο είναι μια δεξαμενή σκέψης του ιμπεριαλισμού αλλά σχεδιάζει την πολιτική που θα ασκηθεί από κυβερνητικές θέσεις και διεθνείς οργανισμούς. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ένας εκ των σχεδιαστών της πολιτικής που εκπορεύεται από το CSIS είναι ο γνωστός Μπρεζίνσκι καθώς και το γεγονός ότι μια από τις βασικές πολιτικές προτάσεις που έχει καταθέσει αυτό το ίδρυμα είναι η είσοδος των βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.

2. Ο Α. Τσίπρας σε μια από τις πρώτες δηλώσεις που έκανε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, φρόντισε τόσο να δώσει το ιδεολογικό του στίγμα, όσο και να κολακεύσει τον Ομπάμα, δηλαδή αυτόν που ηγείται στην άσκηση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Δήλωσε χαρακτηριστικά:

«Πρώτα απ' όλα, θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Και προσπάθησε να την αντιμετωπίσει με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και όχι με την καταστροφική πολιτική της λιτότητας.
»Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι και η χθεσινή ομιλία του Αμερικανού Προέδρου, κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του, ήταν μια ομιλία που είχε στο βασικό της περιεχόμενο τη στήριξη της μεσαίας και κατώτερης τάξης, τον όρο "κοινωνική δικαιοσύνη", ένα συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό, την ίδια στιγμή, που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κυριαρχούν συντηρητικές τοποθετήσεις που αντί να αντιμετωπίσουν την κρίση, τη μεγεθύνουν ακόμη περισσότερο»!

Με δηλώσεις όπως οι παραπάνω ο Α. Τσίπρας διαχώρισε τις ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές κυβερνήσεις σε καλές και κακές. Οι «κακές» βρίσκονται στην Ευρώπη και οι «καλές» στην Αμερική. Δεν ξέρουμε ποιος άλλος στο παρελθόν φρόντισε να εξαγνίσει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό με τόσο χυδαίο τρόπο. Ο Α. Τσίπρας είναι σαφής. Δεν τον ενδιαφέρει ένας άλλος προσανατολισμός στην Ελλάδα αλλά μια χρηστή διαχείριση του καπιταλισμού, αμερικανικού τύπου.

Ωστόσο, ακόμη και στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης αυτό που επαγγέλλεται ο Α. Τσίπρας είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Για να ασκηθεί μια νεοκεϋνσιανή πολιτική θα έπρεπε να υπάρχει εθνικό νόμισμα, δανεισμός με ευνοϊκούς όρους και αναδιανομή μέρους του πλούτου υπέρ των εργαζομένων. Οι όροι που είναι απαραίτητοι για κάτι τέτοιο σήμερα εκλείπουν αλλά ακόμη κι αν υπήρχαν ο καπιταλισμός θα εξακολουθούσε να ήταν εκμεταλλευτικός.

3. Το ίδιο αποκαλυπτικός ήταν και στην ομιλία του στο ίδρυμα Brookings. Στο ξεκίνημα της ομιλίας του είπε πως «Ένα πράγμα είναι σαφές: οι χώρες μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές και σε μέγεθος και σε δομές. Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε».

Ποιες ακριβώς είναι αυτές οι σκιές που ο Α. Τσίπρας θέλει να υπερβεί; Την επέμβαση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες; Το γεγονός ότι υπήρξαν και υπάρχουν αμερικανικές βάσεις εγκατεστημένες στο έδαφος της Ελλάδας; Την εποχή κατά την οποία ο Πιουριφόι υποδείκνυε στις ελληνικές κυβερνήσεις τι και πώς θα το κάνουν; Το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ; Το ρόλο του αμερικανικού παράγοντα στο πραξικόπημα των απριλιανών; Και ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να υπερβούν αυτές τις σκιές; Δεν ξέρουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολό του επιθυμεί αυτή την υπέρβαση. Καλά θα κάνει ο Α. Τσίπρας να το αποσαφηνίσει. Αν εννοεί το κόμμα του δεν ξέρουμε αν το έχει ρωτήσει. Αν εννοεί τον ελληνικό λαό, τόσο το χειρότερο.

4. Ο Α. Τσίπρας επιχείρησε στη συνέχεια να ωραιοποιήσει την καπιταλιστική πραγματικότητα στην Αμερική και υπερβαίνοντας εαυτόν είπε: «Ένα πράγμα που ως Έλληνας παρατηρώ περπατώντας στους δρόμους σας, είναι ότι η Αμερική δεν βρίσκεται στην κατάσταση κατάθλιψης την οποία δυστυχώς η χώρα μου βιώνει σήμερα. Δεν είδα κλειστά καταστήματα, βλοσυρά πρόσωπα, σημάδια απελπισίας παντού».

Δυσκολευόμαστε να σχολιάσουμε το παραπάνω απόσπασμα. Ο Α. Τσίπρας είτε είναι ανενημέρωτος (κάτι που δεν το πιστεύουμε) ή είπε συνειδητά ψέματα. Αλήθεια δεν έχει ακούσει για την ανεργία στην Αμερική; Για τους χιλιάδες άστεγους; Για το ότι υπάρχει ακόμη και σήμερα έντονο το φαινόμενο του ρατσισμού; Για το ότι υπάρχουν οι πιο έντονες ταξικές διακρίσεις; Για το ότι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού ζει καταναλώνοντας ψυχοτρόπες ουσίες; Για το ότι μετά την κρίση στις ΗΠΑ, χιλιάδες σπίτια τα πήραν από τους ιδιοκτήτες τους οι τράπεζες; Για το ότι υπάρχουν νεκρές ζώνες που πριν έσφυζαν από βιομηχανική παραγωγή;

5. Όσον αφορά στην ερμηνεία της κρίσης έχουμε να σημειώσουμε τα εξής: ο Α. Τσίπρας ντρέπεται να χαρακτηρίσει την κρίση ως καπιταλιστική. Για την ερμηνεία της δεν αναδεικνύει ως υπαίτιο τον καπιταλισμό αλλά τη λανθασμένη διαχείριση. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Ο λόγος (σ.σ. της κρίσης) είναι, βέβαια, ότι οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης».

6. Εκεί, όμως, που ο Α. Τσίπρας πετάει και το τελευταίο ρούχο του στο φιλοθεάμων αμερικανικό κοινό είναι όταν δίνει πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης: «Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί; Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την ευρωζώνη, θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση, ότι η Ελλάδα θα γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα.
Αυτό είναι κινδυνολογία στα χειρότερά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα μου, δε θέλει τίποτα από αυτά. Ήμασταν πάντα, και πάντα θα παραμείνουμε, ένα ευρωπαϊκό κόμμα […] Επιτρέψτε μου να το πω αυτό ξεκάθαρα: ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αποδοχή ηλίθιων και απάνθρωπων πολιτικών που μας υπαγορεύονται από τούς σημερινούς, αυτοκαταστροφικούς ιθύνοντες της Ευρωζώνης. Όχι! Πράγματι, κατά την άποψή μου, προκειμένου να παραμείνουμε μακροπρόθεσμα στην Ευρωζώνη, πράγματι προκειμένου η Ευρωζώνη να επιβιώσει, χρειαζόμαστε μια αλλαγή σχεδίου. Χρειαζόμαστε μια ορθολογική επανεκτίμηση της στρατηγικής μας για την καταπολέμηση της κρίσης. Όχι σε ελληνικό επίπεδο. Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά αυτή η νέα στρατηγική δεν θα έρθει μέχρις ότου και εκτός εάν ένα κόμμα όπως το δικό μας φωνάξει στις Βρυξέλλες: Φτάνει πια!».

Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανείς; Ο Α. Τσίπρας δηλώνει απερίφραστα προς πάσα κατεύθυνση (αμερικανικό και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό καθώς και ελληνική αστική τάξη): θα είμαστε ήσυχοι και δε θα αμφισβητήσουμε τον ιμπεριαλισμό και την καπιταλιστική πραγματικότητα. Δεν πρέπει να μας φοβάστε. Σας το δηλώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Και όχι μόνο αυτό. Εμείς θα ηγηθούμε της εξυγίανσης της καπιταλιστικής πολιτικής που ασκείται. Θα κάνουμε τον καπιταλισμό ανθρώπινο.

Αλλά με τέτοιες δηλώσεις ο Α. Τσίπρας πετυχαίνει όχι μόνο να κερδίζει την εμπιστοσύνη των γερακιών του διεθνούς ιμπεριαλισμού αλλά και να ευνουχίζει τον κόσμο με ριζοσπαστικές διαθέσεις που ακολουθεί αυτή τη στιγμή το ΣΥΡΙΖΑ.

7. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει και ούτε μπορεί να συγκρουστεί με το ελληνικό κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό. Η αναρρίχησή του στην κυβέρνηση είναι πιθανό να σηματοδοτήσει αρνητικές εξελίξεις: να βληθεί η έννοια της αριστεράς, να δυναμώσουν περεταίρω συντηρητικές ιδεολογικές και πολιτικές τάσεις στην ελληνική κοινωνία εξαιτίας της πολιτικής μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που δε θα δίνει διέξοδο στα λαϊκά προβλήματα. Όσο νωρίτερα διαλυθούν οι αυταπάτες που έχουν για το ΣΥΡΙΖΑ πλατιά λαϊκά στρώματα, τόσο το καλύτερο για το λαϊκό κίνημα. Λύση δεν μπορούν να δώσουν οι διαχειρίσεις, ούτε τα χαριεντίσματα με τον ιμπεριαλισμό. Λύση μπορεί να δώσει η σύγκρουση με την ελληνική αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό και η διαμόρφωση ενός πολιτικού σχεδίου που θα προβλέπει κάτι τέτοιο και θα ανοίγει το δρόμο προκειμένου η Ελλάδα να αλλάξει κοινωνική, πολιτική και οικονομική ρότα.

Νικόλαος Ιωάννου




http://egersis2.blogspot.gr