Ο όρκος των Ιερολοχιτών

Δ. Γατόπουλου, Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο εθνικός ήρωας του Εικοσιένα,
Εκδ . Ελευθερουδάκη, σ. 56-57

Η ορκωμοσία των Ιερολοχιτών έγινεν εις την Φωξάνην, δια λαμπράς τελετής και παρατάξεως. Οι ενθουσιώδεις Έλληνες πολεμισταί έφθασαν συντεταγμένοι, υπό τας ζητωκραυγάς του λαού, εις την οικίαν όπου είχε καταλύσει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και ψάλλοντες τον εθνικόν προεπαναστατικόν θούριον :

«Φίλοι μου συμπατριώται δούλοι να είμεθα ως πότε!!!»

Μέσω δε του μεγίστου και ασυγκράτητου ενθουσιασμού ωμίλησε, με σθεναράν φωνήν, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης περί του απελευθερωτικού αγώνος και αφού, ομοφώνως, ηυχήθησαν όλοι, οι Ιερολοχίται, ο λοιπός στρατός και ο λαός υπέρ της Πατρίδος και της ελευθερίας, ο ηρωικός αρχηγός του επαναστατικού κινήματος των Παραδουναβείων χωρών, απήγγειλε τον κάτωθι όρκον, τον οποίον ταυτοχρόνως απήγγειλαν οι Ιερολοχίται (1):

« Ως Χριστιανός Ορθόδοξος και υιός της ημετέρας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ορκίζομαι εις το όνομα του παντοδύναμού μας Θεού, εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος να μείνω πιστός εις την θρησκείαν μου και εις την Πατρίδα μου. Ορκίζομαι να ενωθώ με όλους τους αδελφούς μου Χριστιανούς δια την ελευθερίαν της Πατρίδος μας. Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέραν ρανίδα του αίματός μου, υπέρ της Θρησκείας και της

Πατρίδος μου. Να φονεύσω και αυτόν τον ίδιον τον αφελφόν, εάν τον εύρω προδότην της Πατρίδος. Να υποτάσσωμαι εις τον υπέρ της Πατρίδος μου Αρχηγόν . Να μη βλάψω εις τα όπισθέν μου, εάν πρώτον δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος και της Θρησκείας μου. Να λάβω τα όπλα εις κάθε περίστασιν, ευθύς μόλις ακούσω, ότι ο Αρχηγός μου εκστρατεύει κατά των τυράννων και να συγκαταφέρω άπαντας τους φίλους μου και γνώριμους μου, εις το να με ακολουθήσωσι . Να βλέπω πάντοτε τους εχθρούς μας με μίσος και περιφρόνησιν . Να μη παραιτήσω τα όπλα, προτού να ίδω ελεύθεραν την πατρίδα μου και εξωλοθρευμένους τους εχθρούς της. Να χύσω το αίμα μου ίνα να νικήσω τους εχθρούς της θρησκείας μου, ή ν' αποθάνω ως μάρτυς δια τον Ιησούν Χριστόν . Ορκίζομαι, τέλος πάντων, εις το της Θείας Μεταλήψεως φοβερόν μυστήριον, ότι θα υστερηθώ της Αγίας Κοινωνίας εις την τελευταίαν μου εκείνη ώραν, εάν δεν εκπληρώσω απάσας τας υποσχέσεις, τας οποίας ώμοσα, ενώπιον της εικόνος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ».

ΠΗΓΗ: http://www.apostoliki-diakonia.gr