Κι όμως!.. Πρωθυπουργός στην Ταϊλάνδη είχε γίνει ένας Έλληνας!

Πρόκειται για ένας δαιμόνιο Κεφαλλονίτη, τον Κωνσταντίνο Γεράκη, που κατάφερε να αναρριχηθεί στον πρωθυπουργικό θώκο και να γίνει –τότε- Αντιβασιλεύς του Σιάμ, δηλαδή της σημερινής Ταϊλάνδης!.. Αυτός και ο λόγος που τον είχαν χαρακτηρίσει «πρωθυπουργό των μουσώνων»!..

Η εντυπωσιακής ομορφιάς Πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης, Γινγκλουκ. Στον ίδιο θρόνο είχε καθίσει στο παρελθόν ο ελληνικής καταγωγής, Κωνσταντίνος Γεράκης!

ΓΥΝΑΙΚΑ –λέει- έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός στην Ταϊλάνδη!.. Σύμφωνα με τα μέχρις στιγμής δημοσιεύματα η Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε ότι το Πουέα Τάι καταλαμβάνει 249 από τις 500 έδρες, με καταμετρημένο σχεδόν το 50% των ψήφων, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα κερδίζει 168 έδρες. Του Πουέα Τάι ηγείται η αδελφή του εξόριστου πρωθυπουργού Σιναουάρτα, Γινγκλουκ. Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό στη χώρα και σίγουρα για μία ευχάριστη εμφανισιακά παρουσία!
Κι όμως!.. Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω, θα δούμε ότι στον ίδιο πρωθυπουργικό θώκο είχε καθίσει ένας Έλληνας, που άκουγε στο όνομα Κωνσταντίνος Γεράκης!
Ποιος ήταν όμως αυτός ο άνθρωπος;
Ο Γιάννης Καιροφύλλας, τον οποίον ο γράφων είχε προσκεκλημένο σε ειδική τηλεοπτική εκπομπή («Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» 2 Φεβρουαρίου 1994), μέσα στο βιβλίο του: «Η Μικρή Ιστορία Μεγάλων Ελλήνων» (Εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα 1995), γράφει για τον Κωνσταντίνο Γεράκη, τον δαιμόνιο Κεφαλονίτη, που έγινε Αντιβασιλιάς στο Σιάμ!
Γράφει, λοιπόν, ο Γιάννης Καιροφύλλας:

«Ο ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΑΣ - ή κατ' άλλους Πρωθυπουργός — του Σιάμ, της ση­μερινής Ταϊλάνδης, υπήρξε τόσο διάσημο πρόσωπο, ώστε τα κατορθώματα του, που χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα, εξακολουθούν να συζητούνται και σή­μερα. Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1995 έφτασε στο Αργο­στόλι ο Έλληνας καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πα­νεπιστήμιο του Τόκιο Ιάσων Ρούσσος, προσκεκλημένος της Εταιρείας Κεφαληνιακών ιστορικών ερευνών, για να μιλήσει στη μεγάλη αίθουσα της βιβλιοθήκης του Αργοστολίου περί του Κωνσταντίνου Γεράκη. Και δεν ήταν αυτή η πρώτη διάλεξη του καθηγητή Ρούσσου περί Γεράκη. Πριν από τέσσερα χρόνια είχε μιλήσει για τον δαιμόνιο αυτόν Έλληνα στο μουσείο Κυκλαδι­κής Τέχνης Γουλανδρή, ενώ αμέτρητες είναι οι δια­λέξεις που έχει δώσει με το ίδιο θέμα στην Ιαπωνία στην βέβαια στην Ταϊλάνδη, όπου ο Γεράκης ανέβηκε στα ανώτατα αξιώματα της πολιτείας.
Η ζωή του Κωνσταντίνου Γεράκη υπήρξε πράγματι αληθινό μυθιστόρημα και μάλιστα από τα πολύ πε­ριπετειώδη. Γράφτηκαν χιλιάδες σελίδες γι' αυτόν τον δαιμόνιο Κεφαλλονίτη και κυκλοφόρησαν με τη ζωή του βιβλία, ένα των οποίων γράφτηκε πριν απ' τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο βάσει ιστορικών πηγών από τον ιστοριοδίφη Κώστα Καιροφύλλα. Κυκλοφόρησε το 1932 στις εκδόσεις της εφημερίδας «Φωνή του Λαού», που έδινε στους αναγνώστες της με κουπόνια διάφορα βιβλία, όπως γίνεται και σήμερα με πολλές ημερήσιες εφημερίδες που θέλουν ν' αυξήσουν την κυ­κλοφορία τους.
Ο Κωνσταντίνος Γεράκης γεννημένος το 1647 ή­ταν γιος ενός Κεφαλλονίτη άρχοντα του Γεωργίου Γεράκη, γραμμένου στη «Χρυσή βίβλο». Ο πατέρας είχε φιλοδοξίες για τον γιο του και γι' αυτό προσπάθησε να του δώσει ανατροφή αντάξια της αρχοντικής οικογε­νείας του. Ο μικρός Γεράκης όμως αντιδρούσε. Δεν τον ενδιέφερε το αρχοντηλίκι που είχε επηρεάσει λόγω Ε­νετικής κατοχής ολόκληρη σχεδόν την Επτάνησο. Αυ­τός ήθελε από μικρός να βρίσκεται κοντά στο λαό, να μετέχει στις εκδηλώσεις του κι έδειχνε κάποιες τάσεις που σήμερα πολύ πιθανό να τον χαρακτήριζαν ένα εί­δος αναρχικού.
Όπως συνέβαινε με τα περισσότερα ατίθασα παι­διά των «καλών» οικογενειών, έτσι κι ο Κωνσταντί­νος Γεράκης με τη φροντίδα του πατέρα του μπήκε μια μέρα, σε ηλικία 11 ετών, σ' ένα καράβι εγγλέζικο για να ταξιδέψει μέχρι την Αγγλία και βάλει μυαλό. Αυτό είναι η μια εκδοχή της αρχής των περιπετειών του. Η άλλη είναι, ότι μόνος του έφυγε με το καράβι αυτό, αναζητώντας να γλιτώσει απ' το σφίξιμο της οικογε­νειακής αυστηρότητας που του επέβαλε έναν τρόπο ζωής τον οποίον δεν υιοθετούσε.
Όπως κι αν έχει το πράγμα ο Άγγλος καπετά­νιος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τον συμπάθησε για την εξυπνάδα του και την εργατικότητα του και τον βοήθησε όχι μόνο να μάθει καλά αγγλικά, αλλά και να γνωρίσει τα μυστικά της ναυτικής τέχνης. Κάποια ημέρα όμως ο Γεράκης κουράστηκε με την κάπως με­τρημένη ζωή που έκανε και θέλησε να φύγει απ' την Αγγλία. Μπήκε τότε σ' ένα καράβι της Αγγλικής ε­ταιρείας των ανατολικών Ινδιών κι' έφυγε για τη μα­κρινή χώρα της Ασίας, αναζητώντας καλύτερη τύχη. Όταν έφτασε το πλοίο στο λιμάνι του προορισμού του, ο διευθυντής της εταιρείας που τον γνώρισε, είδε ότι είναι έξυπνος και πολύ ικανός και θέλησε να τον χρη­σιμοποιήσει σε μια αποστολή στις νότιες επαρχίες. Έτσι ο Γεράκης βρέθηκε στο Σιάμ, τη σημερινή Ταϊ­λάνδη …» (σελ. 89 - 91)
Αντιβασιλάς, λοιπόν, ο Κωνσταντίνος Γεράκης στο Σιάμ και ο Γιάννης Καιροφύλλας σχολιάζει:
«Το μεγάλο αυτό αξίωμα ήταν όμως εκείνο που έ­κανε τους ξένους και κυρίως τους Άγγλους, να πολε­μήσουν ακόμα περισσότερο τον Γεράκη. Άρχισε μάλι­στα τότε μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης του, αλ­λά γρήγορα έπεσε στο κενό, γιατί ο βασιλιάς ήξερε πολύ καλά τον φίλο του, πίστευε σ' αυτόν κι έφτασε μάλιστα στο σημείο ν' αλλάξει και να τιμωρήσει υ­πουργούς κι άλλους πολιτικούς παράγοντες, που θέλη­σαν να συμμαχήσουν με ξένους πράκτορες, οι οποίοι α­πέβλεπαν στην εξόντωση του Κεφαλλονίτη συμβούλου του.
Ο Γεράκης υπήρξε ο βασικός θεμελιωτής της δια­δόσεως του χριστιανισμού στο Σιάμ, τη σημερινή Ταϊλάνδη και βοήθησε αποτελεσματικά το κράτος να οργανωθεί με τη βοήθεια των Γάλλων. Ο Γεράκης γνώρισε κατά τη διαμονή του στην Ευρώπη τη δύναμη του Λουδοβίκου 14ου, που κυριαρχούσε τότε όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες των ο­ποίων τους ηγεμόνες είχε καθυποτάξει και γι' αυτό πίστευε πως αν ο Λουδοβίκος αναλάβει υπό την προσ­τασία του το Σιάμ θα μπορούσε να κυριαρχήσει και στο χώρο αυτόν της Ασίας. Τις σκέψεις του αυτές μετέφε­ρε στον βασιλιά του Σιάμ κι' εκείνος πείστηκε να στα­λεί στον Λουδοβίκο 14ο αντιπροσωπεία πρέσβεων που θα του ζητούσαν βοήθεια.
Το σχέδιο του Γεράκη ήταν πράγματι μεγαλο­φυές, διότι το Σιάμ θα αποκτούσε έναν ισχυρότατο σύμμαχο, ικανό να το βοηθήσει στις αποικιοκρατικές επιθέσεις των Άγγλων, Πορτογάλων και Ολλανδών που είχαν εκείνα τα χρόνια βλέψεις στο χώρο της νοτιοανατολικής Ασίας, όπου και το Σιάμ. Η αποστολή, μετά από πολλές περιπέτειες, έφτασε κάποτε στο Πα­ρίσι κι ο Λουδοβίκος αποφάσισε ν' ανταποδώσει την ε­πίσκεψη αυτή με δικούς του πρέσβεις, οι οποίοι θα πήγαιναν στο Σιάμ για να εξετάσουν επί τόπου την κατάσταση και δώσουν λύση στο πρόβλημα. Η γαλλι­κή αποστολή ανεχώρησε από το λιμάνι της Βρέστης την 1η Μαρτίου του 1685 κι έφτασε στο Σιάμ στις 27 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Ο πρώτος που τους είδε ήταν ο Γεράκης. Μίλησε μαζί τους και συμφώνησαν στις 18 Οκτωβρίου να επισκεφτούν τον βασιλιά στα α­νάκτορα, προκειμένου να του επιδώσουν τα πολλά και βαρύτιμα δώρα που του έστελνε ο Λουδοβίκος.
Με τις οριζόμενες απ' το πρωτόκολλο των ανα­κτόρων διαδικασίες και με επισημότητα μεγάλη οι Γάλλοι πήγαν στα ανάκτορα. Έγινε η επίδοση της ε­πιστολής του Λουδοβίκου προς τον βασιλιά του Σιάμ κι ακολούθησε συζήτηση του Γεράκη με τους Γάλλους αντιπροσώπους. Τις επόμενες μέρες έγιναν και πολλές άλλες συναντήσεις και τελικά στις 10 Δεκεμβρίου του 1685 υπεγράφη η συνθήκη μεταξύ των δυο κρατών, μια συνθήκη βέβαια που παραχωρούσε πολλά προνόμια στους Γάλλους…» (σελ. 96-97).

πηγή