Το όνειρο του οσίου Πέτρου για την Παναγία και το άγιο Όρος.

Τα παρακάτω, τα γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στον βίο του οσίου Πέτρου, ο οποίος κλήθηκε θαυματουργικά στην μοναχική ζωή, και τελικά μετά από πολλούς αγώνες, κόπους, και παγίδες του εχθρού της ψυχής, κατόρθωσε να βγει νικητής, με την χάρη του Θεού, στον πνευματικό στίβο.
Ακολουθεί απόσπασμα στο οποίο περιγράφεται ένα όνειρο που είδε εκ Θεού για την Παναγία και την προστασία της για το Άγιο Όρος.

«Τέτοια λοιπόν ελπίδα έχοντας, βλέπει σε όνειρο την αειπάρθενη Μητέρα του Θεού και δίπλα να παραστέκεται τον επιμελητή του Νικόλαο σε σχήμα υπηρέτη και να της λέγει με ήρεμη φωνή, «Που θα καταλύσει ο Πέτρος, Δέσποινα»; κι εκείνη να απαντά με φαιδρότητα και κοσμιότητα· «Υπάρχει στην ευρωπαϊκή γη ένα όρος ωραιότατο και πολύ μεγάλο, που είναι στραμμένο προς το νότο και εισέρχεται πολύ προς την θάλασσα· εγώ λοιπόν επιλέγοντας αυτό το όρος από όλη τη γη έκρινα να το προσφέρω στους μοναχούς ως ταιριαστό καταγώγιο· γι’ αυτό μάλιστα το αφιέρωσα στον εαυτό μου ως ιδιαίτερο ενδιαίτημα, και από τώρα θα ονομαστεί Άγιο· θα υπερασπιστώ σε όλη τη ζωή τους εκείνους που επάνω σ’ αυτό αναλαμβάνουν τον αγώνα προς τον κοινό εχθρό των ανθρώπων και θα είμαι πάντοτε γι’ αυτούς ακαταμάχητος σύμμαχος, εισηγητής των πρακτέων, εξηγητής των μη πρακτέων, κηδεμών, ιατρός, τροφεύς για όποια τροφή και ιατρεία θέλεις, όση χρειάζεται για το σώμα και το συγκρατεί και το ωφελεί, και όση διεγείρει και δυναμώνει το πνεύμα και δεν του επιτρέπει να πέσει από το καλό· θα συστήσω μάλιστα και στον Υιό και Θεό μου, σε όσους συμβεί να τελειώσουν καλώς τον εδώ βίο, να δώσει τελεία άφεση των αμαρτιών τους».

Γνωρίζω ότι ο λόγος αυτός έφερε εύλογα σε όλους ηδονή, διότι επαγγελόταν αναμφισβήτητα την από εμάς και από όλους τους καλώς φρονούντας περισπούδαστη σωτηρία για την ψυχή· διότι, όταν η μητέρα του Θεού, η οποία κατέστησε και τα αδύνατα δυνατά, υπόσχεται ότι θα βοηθήσει, και όχι μόνο εδώ ούτε μόνο κατά το παρόν, αλλά και κατά τον μέλλοντα αιώνα, και όχι μόνο ενεργώντας σε μικρά ζητήματα, αλλά προξενώντας απαλλαγή εκείνων των αρρήτων ευθυνών και απόλαυση των αφθάρτων αγαθών, ποιος δεν θα ένοιωθε υπερβολική ευχαρίστηση, αν έχει νου; Αλλά ας προχωρήσουμε στη συνέχεια. Αφού η Θεοτόκος είπε αυτά περί του όρους και στο τέλος πρόσθεσε ότι και ο Πέτρος εκεί θα ζήσει, αυτός ξυπνά, σηκώνεται για προσευχή, περισσότερο από κάθε φορά χαρούμενος και σαν πτερωμένος στην ψυχή, όπως είναι εύλογο για τον αξιωμένον τέτοιων θεαμάτων και τέτοιων ακροαμάτων».

(«Εις τον βίο του οσίου Πέτρου του εν Άθω», έργα αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ΕΠΕ 8, σελ. 289-291).

http://sophia-siglitiki.blogspot.gr