Η πραγματικότητα των αριθμών είναι η μόνη ορατή πραγματικότητα. Του Γιώργου Καισάριου

Οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι αριθμοί (και αδυνατώ να καταλάβω πως ορισμένοι παρεξηγούν συνεχώς αυτά που λέω), αλλά την πραγματικότητα γύρω μας την διέπουν οι αριθμοί.

Η νοοτροπία της συναισθηματικής εικονικής πραγματικότητας που είχε μέχρι πρόσφατα το πολιτικό κατεστημένο – που είναι υπεύθυνο για την λανθασμένη αντίληψη των πραγμάτων που έχουν πολλοί συμπολίτες μας (και έχουν συμβάλει σε αυτή τη νοοτροπία τα διάφορα αριστερίστικα ΜΜΕ)– δεν μπορεί να συνεχιστεί αγαπητέ αναγνώστη.

Μπορεί η πραγματικότητα των αριθμών να μην αρέσει σε πολλούς διότι δεν τους συμφέρει ή δεν θέλουν να την δεχτούν, αλλά η πραγματικότητα των αριθμών είναι η μόνη ορατή πραγματικότητα.

Όταν λέω χρέη που δεν μπορεί να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν, φόροι που δεν υπάρχουν δεν θα εισπραχτούν κτλ, δεν το λέω διότι ιδεολογικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να πληρώνονται οι φόροι ή το χρέος του καθενός. Είναι διότι σύμφωνα με αυτά που αντιλαμβάνομαι, δεν θα πληρωθούν, διότι η πραγματικότητα των αριθμών συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ένας αναγνώστης την Παρασκευή μου έγραφε:

Συμπέρασμα, η συστηματική αθέτηση των συμφωνιών ακόμα και των ως ένα σημείο καταχρηστικών οδηγεί σε έλλειψη πίστης και αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από “Τα μαθηματικά της υπόθεσης”.

Ναι πράγματι ισχύει αυτό, αλλά τι γίνεται όταν η σύναψη αυτών των συμβολαίων δεν ήταν εντός των παραμέτρων της πραγματικότητας εξ αρχής;

Ας πούμε δηλαδή ότι εμείς συνάπτουμε ένα συμβόλαιο, όπου –είτε το ξέρουμε είτε όχι – οι όροι του δεν μπορούν να εκπληρωθούν από κανένα από τα δυο μέρη.

Τι νόημα έχει να λέμε ότι πρέπει να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα (κοινωνικά ή οτιδήποτε άλλο) όταν δεν μπορούν να τηρηθούν; Το γιατί δεν μπορούν να τηρηθούν είναι άλλο θέμα. Το ότι κάποιοι έχουν πολιτικές ή ποινικές ευθύνες, σαν αποτέλεσμα του ότι αθέτησαν τα συμφωνηθέντα είναι άλλη κουβέντα και σαφώς θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες.

Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι αρχικά αυτή η συμφωνία ήταν εκτός των παραμέτρων της πραγματικότητας των αριθμών και δεν μπορεί να τηρηθεί –είτε αυτό είναι θέσεις εργασίας στο δημόσιο ή αποπληρωμή δημοσίου χρέους κτλ.

Δεν μπορεί δηλαδή κάποιοι στη ΔΕΗ να έχουν απαίτηση να πληρωθούν τις συντάξεις που νομίζουν ότι δικαιούνται, βάσει κάποιας συμφωνίας του παρελθόντος, όταν έχουμε τόση ανεργία, τα σχολεία υπολειτουργούν και όλοι έχουν μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Δεν μπορούν οι της ΔΕΗ να έχουν την απαίτηση να πληρωθούν τα όποια συμφωνηθέντα. Και όσοι τους υποστηρίζουν, καλά θα κάνουν και να ερωτηθούν από ποιανού τσέπη θα βγουν.Ειδικά δε όταν το “κοινωνικό συμβόλαιο” της ΔΕΗ είναι η αιτία που έχουμε φτάσει εδώ (λέω εγώ).

Αν θέλουμε σαν χώρα να πάμε μπροστά, θα πρέπει να δουλέψουμε και να παράγουμε. Αλλά αυτό γίνεται μόνο στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς. Και όσο συνεχίζουμε να είμαστε εχθρικοί απέναντι στις δυνάμεις της ελεύθερης οικονομίας, του επιχειρείν και της πραγματικότητας των αριθμών, τόσο δεν θα λύσουμε κανένα πρόβλημα και δεν θα πάμε μπροστά.

Και αυτή είναι η πραγματικότητα αγαπητέ αναγνώστη, είτε το θέλουμε είτε όχι. Η πραγματικότητα των αριθμών είναι η μόνη ορατή πραγματικότητα και όλα τα άλλα είναι φαντασιώσεις. Και αυτοί που θέλουν να σας πείσουν για αυτές τις φαντασιώσεις, είναι οι ίδιοι που σας ταΐζουν το ίδιο κουτόχορτα 40 χρόνια τώρα. Η διαφορά είναι ότι αυτοί δεν έχουν ανάγκη, εγώ και εσείς έχουμε.

CAPITAL

http://freepen.gr/?p=15199