Ο αγώνας μαίνεται, μόνο δεν φαίνεται!!!

Η εναπόθεση

Αν κοιτώ να φτιάξω -κατά πως επιθυμώ- εσένα, σημαίνει ότι εναποθέτω σε σένα και την ευτυχία μου. Ουσιαστικά εναποθέτω σ’ εσένα τη ζωή μου, αφού εσύ θα ευθύνεσαι για την καλή ή την κακή εκδοχή της.

Όποιος εναποθέτει σε κάποιον, έξω από τον εαυτό του, τη ζωή του, ταυτόχρονα εναποθέτει και τις ευθύνες. Είναι αυτός που σηκώνει τα χέρια ψηλά, όλοι οι άλλοι ευθύνονται για ό,τι του συμβαίνει, στέκει άπραγος, έρμαιο των συνθηκών, και μόνο διαμαρτύρεται.

Ο άνθρωπος που στρέφεται έξω (στο να φτιάξει τους άλλους) το κάνει γιατί δεν μπορεί να φτιάξει τον εαυτό του.
Αν δεν μπορείς να πεις στον εαυτό σου (που είναι ο μόνος που σου ανήκει) «κάνε αυτό», πώς μπορείς να το πεις σε κάποιον άλλον; 
Και να έχεις και την απαίτηση να το κάνει, αυτό που εσύ θέλεις, εκείνος ο άλλος;

Όποιος δεν παλεύει αφ’ εαυτού, όποιος δεν κάνει τα θέλω του πράξη, και ρίχνει το φταίξιμο γι’ αυτή του τη στάση στην απραξία όλων των άλλων, είναι αυτός:

• που περιμένει να τον σώσουν,
• η ζωή του βρίσκεται στο έλεος των συνθηκών,
• που θα προσπεραστεί από την Ιστορία..

..γιατί η εποχή ζητά από τον καθένα να κάτσει να ισιώσει την δική του καμπουρίτσα.
Δεν το ‘φτασες; Τέλος εποχής!

Οι τελευταίοι άργησαν, αυτοί πρέπει να τρέξουν να προλάβουν

Το στοίχημα λοιπόν, της εποχής ήταν η συνειδησιακή αφύπνιση.

Που όμως (όπως ήταν φυσικό) δεν αρχίσαμε όλοι από την ίδια βάση, αφού δεν βρισκόμασταν όλοι στο ίδιο συνειδησιακό επίπεδο.

Φουρνιές, φουρνιές προάγεται το είδος.

Φαντάσου το σαν θάλασσα. Με το που έσκασε το πρόβλημα φούσκωσε το πρώτο κύμα. Αυτό το κύμα, σηκώνοντας ψηλά το νερό, ανάγκασε στην δημιουργία του δεύτερου, το δεύτερο ανάγκασε στην δημιουργία του τρίτου κοκ.

Χμ… μην το προσπεράσεις: Το κάθε νέο κύμα είναι δημιούργημα του κάθε τελευταίου... Το πρώτο κύμα έχει ήδη φύγει μπρος, στρώνει το αύριο.

(Το έγραψα για την πρώτη φουρνιά, επειδή κάθε νέο κύμα κάνει θόρυβο αλλά/και με την ορμή του σε τραβά πίσω για να γίνεις ένα μ’ αυτό. Κράτα κόντρα, μείνε σταθερά στον δρόμο σου, σταθερά μπροστά, τα προηγούμενα τα διένυσες. Οι τελευταίοι άργησαν, αυτοί πρέπει να τρέξουν να σε προλάβουν.)

..η κατάσταση αλλάζει..

Άλλωστε η αλλαγή που συντελείται έχει αρχίσει εδώ και καιρό ... κάτι που όμως δεν το γνωρίζει ούτε κι ο ίδιος (ο καθένας μας που το κάνει), κι είναι ο λόγος που δεν φαίνεται η αλλαγή.

Δεν θα γίνει κάποια μάχη για να πέσουν, κράτος έξω από το κράτος φτιάχνεται. Θα μείνουν μόνο με την καρέκλα, χωρίς λόγο ύπαρξης.
Αυτάρκεια και αυτοδιαχείριση. Αυτά θα φέρουν τη νίκη. Με την αυτάρκεια ασχολείται και η κουτσή Μαριώ, που αν της μιλήσεις θα την περάσεις για χαζή. Παρόλα αυτά εκείνη έχει βρει τις άκρες της ενώ όσοι το παίζουν έξυπνοι μένουν να συζητάνε!! Κι η αυτοδιαχείριση ήδη γίνεται κανονικότατα, και δεν την παίρνει κανείς μας χαμπάρι.

Σκέψου μόνο ότι όλες τις υπηρεσίες που κανονικά η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να παρέχει στους πολίτες της (πρόνοια, περίθαλψη, φάρμακα, παιδεία κλπ) τις παρέχουμε εμείς!!!!

Η αυτοδιαχείριση δεν έχει να κάνει μόνο με τις καταλήψεις, εμείς στηρίζουμε την κοινωνία σήμερα!! Εμείς, οι πολίτες, με τα χεράκια μας!!! Μένει να το δει/καταλάβει ο καθένας μας αυτό.
(Δεν το έχει καταλάβει διότι νομίζει ότι αυτό που κάνει είναι κατάντια, το ότι βοηθάει ας πούμε τους άστεγους, ενώ αντιθέτως είναι αναλαμβάνω τα ηνία!!)

Όταν λοιπόν με το καλό το δει, πολύ απλά, θα πάψει να τους πληρώνει!!!! αφού δεν έχουν λόγο ύπαρξης!! Να πληρώνει τα αμπαζούρ;

Μέχρι χθες οι προδότες δεν είχαν καμία νομιμοποίηση, από τούδε και στο εξής δεν θα έχουν χώρο να υπάρχουν!!!

Ο αγώνας μαίνεται, μόνο δεν φαίνεται!!!

Τους έχουμε, θα τους φάμε!!!


Στεφανία Λυγερού

πηγη

thesecretrealtruth.blogspot.com