Η παγκόσμια κυβέρνηση, τα εμπόδια και ο ρόλος του Ελληνισμού

Δεν αποτελεί πλέον μυστικό. Όλοι έχουν καταλάβει ότι τα χρέη των κρατών είναι στην ουσία μια «φούσκα». Δεν υπάρχουν. Το ολιγοπώλιο, από την άλλη, έχει καταργήσει την ελεύθερη αγορά και όλοι αναρωτιούνται πως εν μέσω καπιταλισμού, εφαρμόζονται ρυθμίσεις σοβιετικού τύπου. Η αποβιομηχανοποίηση προωθείται κανονικά, η όποια αποταμίευση τείνει να απαγορευτεί και η ιδιοκτησία μαζί με τις ιδιοκαλλιέργειες καταπολεμούνται με τα χαράτσια και τα ενεργειακά πιστοποιητικά.

Μένει η ανακοίνωση ενός διεθνούς διοικητικού οργάνου που θα δώσει την «λύση» στο «πρόβλημα» που δημιουργήθηκε. Πρώτα τα κράτη πρέπει να χάσουν, όμως, την εθνική τους οντότητα εν μέσω μάλιστα «ειρήνης», προκειμένου να γίνουν έρμαια μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης. Οι εθνικές ευαισθησίες δεν αφορούν τα παγκόσμια όργανα, παρά μόνο το «καλό» της ανθρωπότητας.

Εντούτοις, η παγκόσμια διοικητική ένωση του πλανήτη συναντάει ορισμένα εμπόδια στην Ευρασία, όπου Ρωσία και κατά δεύτερο λόγο Κίνα αυξάνουν συνεχώς ρυθμούς ανάπτυξης, διατηρώντας έτσι την εθνική τους κυριαρχία ανέπαφη. Είναι προφανές ότι στις μέρες μας, η εθνική κυριαρχία προϋποθέτει στοιχειώδη οικονομική επάρκεια.

Έτσι, απ’ ότι φαίνεται η παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία σαφώς και λειτουργεί στην παρούσα φάση ουσιαστικά αλλά άτυπα, όταν εμφανιστεί επίσημα θα συμπεριλαμβάνει αρχικά μόνο τις δυτικότροπες χώρες (Αμερική, Ευρώ-Μεσογειακή Ένωση, Ιαπωνία, Αυστραλία κτλ.). Ρωσία, Κίνα και σύμμαχοι θα μείνουν εκτός. Ήδη επανεμφανίζεται ειδησεογραφικά η πρόταση για κοινή εμπορική-οικονομική ένωση μεταξύ ΕΕ-Η.Π.Α. Έτσι θα δημιουργηθούν δύο «αντίπαλα» οικονομικά στρατόπεδα. Το παράδοξο είναι ότι αυτή την φορά η σοβιετικού τύπου νοοτροπία στην οικονομία θα χαρακτηρίζει την Δύση, κάτι που θα προκαλέσει οικονομικό κραχ και ενδεχόμενα συμπαρασύρει Ρωσία και Κίνα βάσει της αρχής του ντόμινο.

Τότε τι μέλλει γενέσθαι; Θα επαναληφθεί η ιστορία (κραχ-πόλεμος); Η Ελλάδα πως πρέπει να συμπεριφερθεί;

Η οικονομική αλληλεξάρτηση των κρατών στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης (πολυκεντρικός κόσμος), η έλευση των Μεγάλων Δυνάμεων στην γειτονιά μας καθώς και γεωγραφική θέση της χώρας μας, δίνουν την δυνατότητα να κρατηθούμε όρθιοι με πολυδιάστατη πολιτική τόσο σε οικονομικό όσο και εθνικό επίπεδο. Άλλου είδους αλλαγή στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία δεν είναι εφικτή. Μπορεί να υπάρξει, όμως, ανάσα για τους πολίτες, η οποία θα ενισχύσει την υπομονή, προκειμένου οι «κοσμογονικές» αλλαγές που αναμένονται στην ευρύτερη περιοχή μας και όχι μόνο, να δώσουν την ευκαιρία στον Ελληνισμό (εντός και εκτός συνόρων) να κτίσει λιθαράκι-λιθαράκι την «απομεσαιωνοποίηση» του σημερινού κόσμου, όπως συνέβη σε άλλες εποχές.

Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων

ΠΥΓΜΗ.gr