Tα διόδια της ντροπής και της παρανομίας

Στην έξοδο του Αιγίου προς την εθνική οδό Κορίνθου - Πατρών χάσκει ένα εργοτάξιο. Μία γέφυρα είναι γκρεμισμένη κατά το ήμισυ. Στο βάθος της κοίτης του ξεροπόταμου διακρίνει κανείς τις βάσεις μιας υπό ανέγερση νέας γέφυρας με σκουριασμένες αναμονές.

Εδώ και πάρα πολύ καιρό, το εργοτάξιο παραμένει σιωπηλό. Πάνω από ένας χρόνος πέρασε από την ημέρα που χύθηκε το τσιμέντο στα καλούπια των θεμελίων της γέφυρας. Έκτοτε, τίποτε. Αν η γέφυρα είχε ολοκληρωθεί και παραδοθεί, τότε, κατά τα χρονοδιαγράμματα και στη βάση του νόμου παραχώρησης του έργου, οι πολίτες δεν θα πλήρωναν το χαράτσι των διοδίων, τα 3,5 ευρώ, τα οποία καλούνται να καταβάλλουν.

(Φωτό-ντοκουμέντο)

Όπως και εάν είχαν παραδοθεί εντός 20 μηνών (κατά τη σύμβαση) δύο τμήματα του έργου, τότε πάλι οι πολίτες δεν θα πλήρωναν αυτό το αντίτιμο. Αντιθέτως, θα κατέβαλλαν ένα τέλος διοδίων της τάξεως των 0,30 λεπτών ανά χιλιόμετρο, όπως προβλέπει η σύμβαση - νόμος που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων, εγκρίνοντας τη συμφωνία του τότε υπουργού Γιώργου Σουφλιά με τον όμιλο εταιρειών «Ολυμπία Οδός».

Ο τόμος ο οποίος συμπεριλαμβάνει τον νόμο είναι απολύτως ακριβής ως προς τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων. Απολύτως ακριβής είναι και ως προς το χρονοδιάγραμμα περάτωσης του έργου κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου Αθηνών - Κορίνθου - Πατρών - Πύργου, καθώς και του βραχίονα Κορίνθου - Τριπόλεως - Καλαμάτας. Σαφέστατες είναι και οι ρήτρες, σε περίπτωση κατά την οποία το έργο δεν παραδοθεί εντός των συγκεκριμένων χρονικών ορίων. Σαφέστατη είναι και η αναφορά στις πηγές χρηματοδότησης του έργου. Το Δημόσιο συμβάλλει με ένα 20%. Οι ιδιωτικές εταιρείες κατά 7%. Οι Τράπεζες διά των δανειοδοτήσεων των εταιρειών του Ομίλου με 41%. Και εμείς…οι πολίτες, διά της καταβολής των διοδίων, με 32%.

Μέχρι σήμερα, το μόνο καταβεβλημένο ήδη και διαχρονικά σίγουρο έσοδο για τη χρηματοδότηση του έργου είναι τα διόδια που καταβάλλει ο Έλληνας πολίτης. Σίγουρο ήταν στις πρώτες φάσεις του έργου και το έσοδο από τη συνεισφορά του Δημοσίου. Καθόλου σίγουρο, αδιόρατο σχεδόν, είναι το έσοδο που προβλέπεται από τις δανειοδοτήσεις των Τραπεζών. «Φταίει η κρίση» ακούγεται από τραπεζικούς και επιχειρηματικούς κύκλους, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Την ευθύνη  δανειοδότησης από τις Τράπεζες την έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Όμιλος εταιρειών «Ολυμπία Οδός». Αυτό προβλέπει επί λέξει η σύμβαση – νόμος, την οποία επικύρωσε διά της ψήφου 273 βουλευτών η Βουλή.



Το ντοκουμέντο το οποίο μέχρι και πρόσφατα κοσμούσε την επίσημη ιστοσελίδα του κατασκευαστικού κονσόρτσιουμ «Ολυμπία Οδός» αναφέρει με απόλυτη ακρίβεια τα παραπάνω και μάλιστα παραστατικά σε διάγραμμα. Ακριβώς από κάτω, ωστόσο, το μάτι του αναγνώστη σκαλώνει σε μία λεπτομέρεια.

Αναφέρονται τα ποσά με τα οποία καλούνται οι συμβαλλόμενες πλευρές να ολοκληρώσουν το έργο. Διαβάζουμε, λοιπόν, πως το Δημόσιο διά της επιδοτήσεως θα συμβάλλει με 550 εκατ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 20% που προβλέπεται. Η επένδυση των Μετόχων θα φθάσει τα 200 εκατ. ευρώ και σωστά, αφού το ποσοστό συμβολής τους στο έργο ανέρχεται στο 7%. Τα έσοδα από ΔΙΟΔΙΑ, δηλαδή η συμβολή των πολιτών στη χρηματοδότηση του έργου αγγίζει τα 936 εκατ. ευρώ. Παρατηρήστε τώρα το ποσό με το οποίο προβλέπεται να συμβάλλουν οι τράπεζες διά των δανειοδοτήσεων. Είναι 204 εκατ. ευρώ. Από πότε, σε απλά μαθηματικά, το 32% μιας συνολικής χρηματοδότησης αντιστοιχεί σε 936 ευρώ (έσοδα από Διόδια), ενώ το 40% αντιστοιχεί μόνον σε 204 εκατ. ευρώ;

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΣΕ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ

Λάθος και μάλιστα τυπογραφικό θα αναφωνήσει κάθε λογικός πολίτης - παρατηρητής. Το «λάθος» παρέμεινε αδιόρθωτο επί μεγάλο χρονικό διάστημα στην επίσημη ιστοσελίδα του Ομίλου. Τυχαίο; Μπορεί. Επιπολαιότητα; Πιθανότατα. Ανακρίβεια; Ίσως. Στην πραγματικότητα ωστόσο, το συνολικό έργο έχει καθυστερήσει κατά μερικά χρόνια, λόγω της «ανεπάρκειας» δανειοδοτήσεων. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε;

Το οδοιπορικό μιας προαναγγελθείσας και έκνομης καθυστέρησης

Το 2006, ο κ. Γιώργος Σουφλιάς, υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, αρχίζει τις διαδικασίες για τη δημοπράτηση του έργου το οποίο θα άλλαζε την όψη της Πελοποννήσου και θα μετέβαλλε τη σημερινή καρμανιόλα σε έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο. Τον Δεκέμβριο του  2007 και επίσημα δημοσιεύεται σε ΦΕΚ ο νόμος - σύμβαση, ο οποίος ψηφίζεται από τη Βουλή. Προβλεπόμενο κόστος 2,8 δισ. ευρώ. Το έργο επίσημα αρχίζει στις 4 Αυγούστου (αποφράδα ημέρα) του  2008.  Στην επίσημη ανακοίνωση του κ. Γιώργου Σουφλιά ο παρατηρητής διαβάζει:

Α) Εντός 12 μηνών. Ολοκλήρωση ανάπλασης της υφισταμένης εθνικής οδού για άρση της επικινδυνότητας του δρόμου.

Β) Εντός 20 μηνών  (4 Απριλίου του 2010) ολοκλήρωση αναβάθμισης του Αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνα - Κόρινθος.

Γ) Εντός 42 μηνών (Φεβρουάριος 2012) ολοκλήρωση του έργου Κόρινθος - Πάτρα -  Πύργος.

Αυτά τα οποία δεν είναι γνωστά αφορούν στην παράδοση των τμημάτων του συνολικού έργου, αφού ο νόμος - σύμβαση προβλέπει πως, με την παράδοση ορισμένων πρώτων τμημάτων, παύει να ισχύει το χαράτσι των διοδίων και αντικαθίσταται με νέο τιμολόγιο, το οποίο αφορά στα ήδη κατασκευασμένα τμήματα.

Το Colpo Grosso

Εκεί ακριβώς έγκειται και το ζουμί της υπόθεσης. Όσο καθυστερεί το έργο, τόσο ο πολίτης θα καταβάλλει τα 3,5 ευρώ σε κάθε του διαδρομή από την καρμανιόλα της εθνικής οδού Κορίνθου - Πατρών και τόσα κονδύλια θα εισπράττει η εταιρεία «Ολυμπία Οδός» από τον μέγιστο, όπως αποδεικνύεται, εκ των χρηματοδοτών του έργου…. τον Έλληνα φορολογούμενο. Μόνον που αυτή η διαδικασία είναι απολύτως παράνομη και οι καθυστερήσεις εμπίπτουν για κάθε συμβαλλόμενο στις ρήτρες που προβλέπει ο νόμος. Οι ρήτρες αρχίζουν από 45.000 ευρώ την ημέρα και υπό προϋποθέσεις φθάνουν και τα 90.000 ευρώ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. Αυτά προβλέπει η σύμβαση που κύρωσε η Βουλή των Ελλήνων.

Ο «ανεξάρτητος» μηχανικός

Κάθε σύμβαση που σέβεται τον εαυτό της προβλέπει την ύπαρξη ενός ανεξάρτητου μηχανικού, δηλαδή ενός τρίτου τεχνικού παράγοντα, ο οποίος παρακολουθεί και αξιολογεί το έργο. Είναι αυτός ο οποίος ενημερώνει του συμβαλλόμενους (Δημόσιο - εταιρείες) για την τήρηση ή όχι των χρονοδιαγραμμάτων, ενώ αξιολογεί και τις προδιαγραφές. Ο νόμος - σύμβαση του κ. Γ. Σουφλιά προβλέπει πως ο ανεξάρτητος μηχανικός, δηλαδή η τεχνική εταιρεία με έδρα το Παρίσι που ανέλαβε αυτήν την υποχρέωση, αμείβεται από τον παραχωρησιούχο, δηλαδή την εταιρεία «Ολυμπία Οδός». Ο συγκεκριμένος ανεξάρτητος μηχανικός δεν φαίνεται ενυπογράφως να έχει ενημερώσει κανέναν με εκτιμήσεις και μελέτες για την απροκάλυπτα προκλητική καθυστέρηση του έργου. Εκτός εάν το έχει πράξει και οι αρμόδιοι (Δημόσιο) κώφευσαν. Αντιθέτως, ο ανεξάρτητος μηχανικός φαίνεται να συμφωνεί πλήρως με το αίτημα ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ παράδοσης του έργου, η οποία και εδόθη από το Υπουργείο Υποδομών. Ο υφυπουργός κ. Μαγκριώτης, με απάντησή του στη Βουλή σε ερώτηση βουλευτών, παραδέχεται την έγκριση παράτασης ενός έτους.
(έγγραφο της 28^ης/02/2011). Δύο μήνες αργότερα, με δημοσίευμα στο περιοδικό «Ε» της Ελευθεροτυπίας πληροφορούμεθα, εξωδίκως, πως η παράταση που έχει δοθεί είναι διετής. Ποιον θα πιστέψουμε, άραγε;  Μα, βεβαίως, την εταιρεία «Ολυμπία Οδός», η οποία και ανακοινώνει περιχαρής την παράταση αυτή.

  

  

Φθάσαμε αισίως στον Μάιο του 2011. Τόσο οι ιδιώτες όσο και το Δημόσιο παραδέχονται πως η καθυστέρηση οφείλεται στον αργό ρυθμό απαλλοτριώσεων και στις έρευνες της αρχαιολογικής σκαπάνης επί του άξονα του έργου. Τότε γιατί καθυστέρησε η ανέγερση της γέφυρας στο Αίγιο, όπου ούτε απαλλοτριώσεις υφίστανται ούτε και αρχαιολογική σκαπάνη και για του λόγου το αληθές παρατίθενται και οι  φωτό, οι οποίες ελήφθησαν την Τετάρτη μετά το πρόσφατο Πάσχα. Γιατί δεν παραδόθηκε το τμήμα έως το Κιάτο ως όφειλαν οι παραχωρησιούχοι; Γιατί δεν παραδόθηκε το τμήμα της παράκαμψης της Πάτρας ως επίσης όφειλαν; Μήπως, διότι, αν είχαν παραχωρηθεί, τότε θα έληγε αναγκαστικά η αφαίμαξη του Έλληνα πολίτη από το χαράτσι του διόδου των 3,5 ευρώ;

Η καθυστέρηση συνιστά παρανομία από τη στιγμή που όλες οι λεπτομέρειες προβλέπονται από τον νόμο - σύμβαση. Τα υπόλοιπα είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις. Το μόνο που εξακολουθεί να ισχύει είναι η καταβολή των διοδίων για ένα έργο που δεν παραδίδεται εγκαίρως και άρα η καταβολή αυτή είναι εκ του νόμου παράνομη είσπραξη εκ μέρους των εταιρειών. Στη διαπίστωση αυτή, βεβαίως, ο ψυλλιασμένος πολίτης μπορεί κάλλιστα να ανταπαντήσει «Μα εδώ ο Άκης αγόρασε σπίτι στην Ακρόπολη με τους μισθούς του, όπως ισχυρίζεται, στην Κορίνθου - Πατρών θα κολλήσουμε;». Αλλά αυτή η απάντηση είναι από ένα άλλο σίριαλ, εκείνο των υποβρυχίων. 

zougla