Κορώνα - γράμματα παίζονται οι εκλογές

αν το χαλάζι πέφτουν τα σε­νάρια περί ανασχηματισμού και εκλογών, τα οποία αναζω­πυρώθηκαν ακόμη και με την ευκαιρία της συνάντησης της Τρίτης του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή της αναφοράς του Γ. Παπανδρέου περί νέου εκλογικού νόμου. Παράλληλα ένα επικοινωνιακό μπρα ντε φερεξελίσσεται μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης

1. Από τη μια έχουμε τη συνεχή φημο­λογία, εκπορευόμενη από τοκυβερνη­τικό στρατόπεδο, περί αιφνιδιαστικών πρόωρων εκλογών και απειλές περί ενδεχόμενης κυβερνητικής απαίτησης να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο εισπρα­κτικό πρόγραμμα 2012-2015 από 180 βουλευτές.

Σύμφωνα με τις πιο ψύχραιμες εκτι­μήσεις, αυτό θα συμβεί αν η κυβέρνη­ση έχει αποφασίσει να πάει σε πρόωρες κάλπες και θέλει να χρεώσει την αξιω­ματική αντιπολίτευση με την ευθύνη.

2. Από την άλλη η Ν.Δ. απαντά ότι οι εκλογές είναι καλοδεχούμενες -η καρ­δούλα τους το ξέρει, αλλά τέλος πά­ντων- και ότι αποκλείεται να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, ακόμη κι αν αυτό θα σημαίνει ότι η κυβέρνη­ση θα προσφύγει στη λαϊκή εντολή. Πα­ράλληλα το κόμμα του Σαμαρά έχει να αντιμετωπίσει τη συνεχώς διατυπούμενη απειλή ότι ακόμη και η ευρωδεξιά θα πιέσει ώστε να συναινέσει στις μεί­ζονες επιλογές της τρόικας.

3. Η μυστική συνάντηση στο Λουξεμ­βούργο με αντικείμενο την Ελλάδα έφε­ρε δραματικά στο προσκήνιο την προο­πτική μιας προσωρινής«ρύθμισης» του χρέους με κάποια μορφή αναδιάρθρω­σης λόγω αδυναμίας της Ελλάδας να το εξυπηρετήσει, αλλά και να επιτύχει τους ονομαστικούςστόχους του δημο­σιονομικού προγράμματος που έχει υπογράψει στο πλαίσιο του δανεισμού από την τρόικα.

4. Παράλληλα έσκασε το σενάριο - μέ­σω του Spiegel - ότι η Ελλάδα έχει εξε­τάσει το σενάριο εξόδου από το ευρώ. Στην πραγματικότητα με το δημοσίευ­μα αυτό απλώς διέρρευσε το περιεχό­μενο «απειλών» τις οποίεςκυβερνητι­κοί εκτοξεύουν προς τους ευρωκράτες προκειμένου να αποσπάσουν το είδος της αναδιάρθρωσης που οι ίδιοι επιθυ­μούν.

5. Αμέσως μετά τη σχετική φασαρία, προέκυψε ο εκλογικός εκβιασμός που ήδη παίζει δυνατά και θα παίξει πολύ το επόμενο διάστημα: «Ευρώ μεαποδοχή των μέτρων ή χρεοκοπία με δραχμή;», όπως ακριβώς διατυπώθηκε μέσα από την αρθρογραφία του «Βήματος» και ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές.

Με άλλα λόγια αυτές τις μέρες φαί­νεται ότι η κυβέρνηση διέψευσε και κα­τήγγειλε ένα σενάριο, το οποίο όχι μό­νο χρησιμοποίησε εκτός Ελλάδας, αλλά τελικά σκοπεύει να εκμεταλλευθεί και στο εσωτερικό. Το παιχνίδι της «κολο­κυθιάς» γύρω από τις εκλογές λοιπόν καλά κρατεί, αλλά το παραμύθι δεν εί­ναι βέβαιο ότι έχει δράκο – τουλάχιστον μέχρι... να τον δούμε.

Περί ανασχηματισμού

Θεωρητικά ούτε ο ανασχηματισμός ούτε οι εκλογές θα έπρεπε να συζη­τούνται την περίοδο που όλα δείχνουν ότι πλησιάζουμε ταχύτατα σε ένα είδος ελεγχόμενης (από τους πιστωτές φυ­σικά) προσωρινής «διευθέτησης» του ελληνικού χρέους. Ακόμη περισσότερο όταν οι απαιτήσεις των πιστωτών για πε­ραιτέρω εγγυήσεις αποπληρωμής λαμ­βάνουν μορφήανοιχτού εκβιασμού και πλέον ζητείται ως ενέχυρο – για τα επό­μενα δάνεια από το 2012 – ολόκληρη η εθνική περιουσία και τα μελλοντικάέσοδα του κράτους.

Όμως τα πράγματα δεν είναι απλά. Και άνετα τα σενάρια περί ανασχηματι­σμού, εκλογών, αλλά ακόμη και εξόδου από το ευρώ μπορεί να εξελιχθούν σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

Ως προς τον ανασχηματισμό θα έπρε­πε να θεωρείται βέβαιο πως, παρά τις συνεχείς πιέσεις από μιντιακά συγκρο­τήματα και τους επιτηρητές για μια«μνημονιακή» κυβέρνηση (αποτελού­μενη ακόμη και από «προσωπικότη­τες», «τεχνοκράτες» κ.λπ.) χωρίς εκλο­γές, δεν πρόκειται να προχωρήσει. Όχι όσο ο Παπανδρέου θέλει να διατηρεί ψήγματα εξουσίας.

Ωστόσο η κυβερνητική εικόνα διά­λυσης με αλληλοκαταγγελίες μεταξύ υπουργών, το απαραίτητο σεγκόντο από τα ΜΜΕ και η απώλεια ελέγχου της κυβέρνησης από τον πρωθυπουργό εί­ναι στοιχεία τα οποία ίσως επιφέρουν την πρωθυπουργική απόφαση. Κορώνα - γράμματα λοιπόν και ό,τι κάτσει.

Αδιέξοδο

Σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο εκλο­γών, με δεδομένες τις πολύ χαμηλέςδημοσκοπικές επιδόσεις των δυο μεγά­λων κομμάτων, τα πράγματα είναι επί­σης περίπλοκα. Θεωρητικά η αβεβαι­ότητα για το αποτέλεσμα της κάλπης θα έπρεπε να αφορά κυρίως τη Ν.Δ., η οποία, εκτός του ότι κουβαλάει τις βαρι­ές αμαρτίες της πρόσφατης διακυβέρνησής της, είναι και... ανάδελφοκόμμα, χωρίς ορατές δυνατότητες μετεκλογι­κών συμμαχιών, ενώ είναι προφανής η «στρατηγική για μετά την καταστρο­φή», την οποία έχει από καιρό επιλέξει.

Όμως και για το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Η οικονομικήκατα­στροφή εξελίσσεται ραγδαία (ρεπορτάζ στις σελίδες 4-5 και 18-20) και διαρρη­γνύει τον ιστό της ελληνικής κοινωνίας οδηγώντας και το πολιτικό σύστημα στα όριά του. Η κατάσταση επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο καθώς ο διεθνής έλεγχος απαιτεί, μαζί με τη διαχείριση της οικονομίας, και τον απόλυτο έλεγχο της πολιτικής ζωής της χώρας.

Οι πιστωτές (επίσημοι και ανεπίσημοι τοκογλύφοι και σπεκουλαδόροι), προκει­μένου να συνεχίσουν να κερδίζουν από το ελληνικό χρέος, απαιτούν, εκτός από τις υποθήκες επί της δημόσιας περιουσί­ας, και μια κυβέρνηση (ευρύτερης πολιτι­κής αποδοχής – εκ προσωπικοτήτων), η οποία θα μπορέσει να συνεχίσει τη δου­λειά (παρα)κάμπτοντας τις κοινωνικές αντιδράσεις.

Καθώς λοιπόν οι ονομαστικοί οικονο­μικοί στόχοι είναι αδύνατον να επιτευ­χθούν, το ΠΑΣΟΚ μπορεί πλέον να επεν­δύσει εκλογικά μόνο σε δύο ενδεχόμε­να:

♦ Το πρώτο είναι να επισημοποιηθεί η άτυπη απόφαση για επιμήκυνση του χρέ­ους και ονομαστική μείωση του επιτοκί­ου στα δάνεια της τρόικας, ίσως μαζί με μια δυνατότητα επαναγοράς ομολόγων. Αυτό είναι ένα σενάριο που θα μπορού­σε όχι να βελτιώσει την κατάσταση της χώρας, αλλά να παρατείνει τον βίο τής κλυδωνιζόμενης κυβέρνησης, έστω και με ανασχηματισμό. Επομένως η σύνοδος κορυφής του Ιουνίου ίσως είναι σταθ­μός.

♦ Το δεύτερο είναι η καλλιεργούμενη αβεβαιότητα μιας εξόδου από το ευρώ υπό συνθήκες ελεγχόμενης χρεοκοπίας και βέβαιης περαιτέρω υπαγωγής μας στο ΔΝΤ. Πρόκειται για ένα εργαλείο εκφοβισμού στην υπηρεσία της εκλογι­κής επιβίωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο άρχισε ήδη ο εκβιασμός. Χα­ρακτηριστική είναι η φράση από το κύ­ριο άρθρο της κυριακάτικης «Καθημε­ρινής»:

«Η λύση είναι μία: ο μεν κ. Παπανδρέ­ου να πάρει τις αποφάσεις του αγνοώ­ντας το παλαιό ΠΑΣΟΚ και το όποιο κό­στος, η δε Ν.Δ. να στηρίξει αυτή την προ­σπάθεια, όπως συμβαίνει στην Πορτογα­λία. Άλλη λύση δεν υπάρχει, εκτός από τον κατήφορο προς τη χρεοκοπία, το κοι­νωνικό χάος και εν τέλει την έξοδο από το ευρώ».

Όμως η κυβέρνηση δεν έχει τον έλεγχο της κατάστασης και, επομένως, το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα ίσως δρομολογή­σει απρόβλεπτες εξελίξεις. Συνεπώς το εκλογικό στοίχημα είναι επίσης «κορώ­να - γράμματα», και μάλιστα με παραμέ­τρους που ίσως δεν φανταζόμαστε.

Άρα; Προς το παρόν αβεβαιότητα στο πολιτικό σκηνικό. Το μόνο βέβαιο είναι ότι σύντομα θα μάθουμε τις παραμέ­τρους της προσωρινής ρύθμισης για το χρέος. Απ’ αυτές ίσως προκύψουν και οι πολιτικές εξελίξεις...

ΠΗΓΗ