Αν δεν μπορεί ο κ. Παπανδρέου να πάει σπίτι του αντί να ζητάει “συναίνεση”

Ο πρωθυπουργός ετοιμάζει την προσεχή εβδομάδα σκηνικό εξεύρεσης συνενόχων. Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την συνάντηση που επιδιώκει με θέμα δήθεν την εξεύρεση κοινών θέσεων στο όνομα της περιβόητης πια «συναίνεσης»;

Άραγε θα λάβει υπόψη του τις προτάσεις των άλλων κομμάτων, ή ψάχνει για άλλοθι, ώστε να ρίξει τις ευθύνες σε αυτά και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με την «κακή» αντιπολίτευση απέναντι; Εγώ πάντως πιστεύω πως μετά τη μεγαλειώδη γκάφα (στα χρονικά της νεότερης πολιτικής ιστορία του τόπου)  της κυβέρνησης Παπανδρέου να δημοσιοποιήσει τις προθέσεις της για τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, το κυβερνών κόμμα – παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του Δημήτρη Ρέππα – υπέστειλε τη σημαία του. Άρα, τώρα  ψάχνει για άλλοθι. Άρα, οι Αρχηγοί θα πρέπει, πριν συναντήσουν τον Γ. Παπανδρέου πρέπει πρώτα να καλύψουν την …. πλάτη τους για να μην κατηγορηθούν εκείνοι για το αδιέξοδο.

Είναι σχήμα οξύμωρο εκλεγμένος πρωθυπουργός να ζητεί από την αντιπολίτευση να γνέψει συγκαταβατικά στα μέτρα που θα λαμβάνει, για την δήθεν έξοδο της χώρας από την κρίση, ή για την χορήγηση της Πέμπτης δόσης του δανείου κλπ. Πόσα θέλουν να μας τρελάνουν άραγε;

Είναι δυνατόν με τον ίδιο πρωθυπουργό στο τιμόνι της χώρας, που δεν του βγήκε τίποτα από όσα εκείνος υποσχέθηκε τον τελευταίο χρόνο ( παρά τις τόσες θυσίες ) να λένε ότι θα συνεχίσει να κυβερνά με τη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης; Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να πουλάει τα ίδια επικοινωνιακά παραμύθια  του παρελθόντος και να πιστεύει ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο και τα μασάει;

Αν δεν μπορεί ο κ. Παπανδρέου να πάει στο σπιτάκι του και να αφήσει τη χώρα στα χέρια εκείνου που θα αναλάβει την ευθύνη να την βγάλει από την κρίση. Να βγει ευθέως και να πει: εγώ δεν μπορώ, παραδίδω τη  διακυβέρνηση , ή προσφεύγω στην κρίση του Ελληνικού λαού, με την προϋπόθεση να διεξαχθούν άμεσα εκλογές στο ελάχιστο δυνατό χρονικό περιθώριο που δίνει ο νόμος. Και τα κόμματα να καταθέσουν τις προτάσεις τους χωρίς φανφάρες και υποσχέσεις , με ειλικρίνεια και χωρίς κρυμμένους  αστερίσκους πίσω από τις προτάσεις τους,  ώστε να κρίνει ο λαός ποιόν θέλει να τον κυβερνήσει και να το κάνει μόνος του.

Αντικοινοβουλευτικός

πηγή