Γιατί καθυστερούν το Νόμπελ στον Γκάντι της Δύσης;

Το διεθνές άστρο του πρωθυπουργού μας ξεπρόβαλε λαμπερό και μεγάλο εντελώς ξαφνικά πριν λίγα χρόνια όταν η μισή πολιτική σκηνή του πλανήτη μας τον ανακήρυξε πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Και τότε ήταν μόνον ένας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα μιας πολύ μικρής χώρας.

Σε όλα τα συνέδρια της Διεθνούς είχε (και έχει) από κάτω του καμιά 50αριά πρωθυπουργούς και καμιά 50αριά αρχηγούς αξιωματικών αντιπολιτεύσεων κρατών απείρως μεγαλύτερων και ισχυρότερων της χώρας μας.

Επίσης, ξαφνικά, οι Γερμανοί τον βράβευσαν (ως Πρωθυπουργό) για την προσπάθειά του να σώσει την Ελλάδα και να την στρέψει προς την σωστή κατεύθυνση (μάλλον βιάστηκαν).
Και ξαφνικά προχθές, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) τον βραβεύει γιατί κατόρθωσε να μετατρέψει σε ελάχιστο χρόνο μια χώρα καπνιστών σε άκαπνη (μάλλον οι υπεύθυνοι του Π.Ο.Υ. δεν έχουν επισκεφθεί την χώρα μας).

Τελικά τι συμβαίνει;
Όλα τα διεθνή φόρα και οι διεθνείς οργανισμοί έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα πρωτοβραβεύσει τον Ελληνα πρωθυπουργό. Είτε προσπαθεί, είτε δεν προσπαθεί, είτε επιτυγχάνει, είτε αποτυγχάνει.

Αυτοί εκεί με το βραβείο στο χέρι.
Δεν λέμε, έχουμε Πρωθυπουργό έναν άνθρωπο πράο, που μιλάει ήρεμα, με γλυκύτητα και σιγουριά θέτοντας στόχους σε θέματα μεγάλα και κρίσιμα, θυμίζοντας σε πολλούς τον μεγάλο Ινδό!

Στο εξωτερικό τους έχει μαγέψει όλους. Όχι, όμως στο εσωτερικό…

Πέτρος Δίπλας

πηγή