Ο Γεώργιος Φραντζής, στο «Χρονικό» του, όπου εξιστορεί την πολιορκία και την άλωση της Κωνσταντινούπολης, περιγράφει την εμφάνιση ενός περίεργου φωτός πάνω από την πολιορκημένη Πόλη, το οποίο συμπεριφερόταν με τρόπο που σήμερα θα το λέγαμε ATIA (Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο – UFO) και είχε προκαλέσει μεγάλη ταραχή στους πολιορκητές Οθωμανούς.
Μόλις οι Τούρκοι είδαν το φως αυτό, στην αρχή έλεγαν ότι ο Θεός οργίσθηκε εναντίον των χριστιανών και θέλει να τους κατακαύσει και να τους παραδώσει σε αυτούς ως δούλους.
Έπειτα όμως, όταν είδαν ότι πάντοτε ντροπιασμένοι γκρεμίζονταν από τα τείχη και τις κλίμακες και ότι, αν και εφάρμοζαν τόσα πολεμικά τεχνάσματα, τίποτα δεν κατόρθωναν, αλλά και όταν άκουσαν την ψεύτικη φήμη περί του στόλου της Ιταλίας και περί του Ιάγκου, άρχισαν πλέον να λένε για το φως εκείνο ότι ο Θεός πολεμάει με το μέρος των χριστιανών, τους προστατεύει και είναι σύμμαχός τους.
Συνεπώς, έλεγαν, εμείς δεν μπορούμε να κάμνουμε τίποτε χωρίς το θέλημα αυτού.
Γι’ αυτές τις αιτίες ο αμηράς, όπως είπαμε, και όλος ο στρατός ήταν λυπημένος και σκυθρωπός.
Σκεπτόταν λοιπόν να σηκωθεί την επομένη ημέρα και να λύσει την πολιορκία.
Το ίδιο όμως βράδυ, την επόμενη του οποίου σχεδίαζαν να φύγουν, βλέπουν πάλι, όπως συνήθιζε το φως να κατεβαίνει από τον ουρανό.
Αλλά δεν απλωνόταν, όπως συνήθιζε προηγουμένως, ώστε να σταθεί επάνω από την Πόλη όλη τη νύκτα.
Φάνηκε μόνον από μακριά και αμέσως διασπάστηκε και έγινε άφαντο.
Μόλις το είδαν αυτό ο αμηράς και όλοι οι δικοί του, χάρηκαν πολύ και έλεγαν: «τώρα ο Θεός τους εγκατέλειψε».
Το ίδιο αποφάνθηκαν οι σοφοί και οι γραμματιζούμενοι της μιαρής και άπιστης και πλανημένης θρησκείας, ότι δηλαδή το φως φανέρωνε πώς θα κερδίσουν την Πόλη».
Ο Γεώργιος Φραντζής, ή Σφραντζής (Κωνσταντινούπολη 1401 – Κέρκυρα 1480) ήταν Βυζαντινός (Ρωμαίος) αξιωματούχος και ιστορικός συγγραφέας, που έγραψε το χρονικό της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Όταν ο Κωνσταντίνος έγινε αυτοκράτορας το 1448, ο Φραντζής υπηρέτησε την αυλή σαν διπλωμάτης.
Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη έχασε την οικογένειά του και πιάστηκε αιχμάλωτος, εξαγόρασε όμως την ελευθερία του και κατέφυγε αρχικά στο Μυστρά και τελικά στην Κέρκυρα.
Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.