• ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

    ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ… Ένας Σύγχρονος Άγιος.. «O θησαυρός που έστειλε η Παναγία»

    Νικηφόρου Οσίου, του λεπρού τα παλαίσματα, και την εν ασκήσει ανδρείαν, κατεπλάγησαν Άγγελοι ως άλλος γαρ Ιώβ τα αλγεινά, υπέμεινε δαξάζων τον Θεόν, νυν δε δόξη εστεφάνωται παρ΄ Αυτού, θαυμάτων διακρίσεσιν. Χαίροις των Μοναστών χειραγωγέ, χαίροις φωτός ο μέτοχος∙ χαίροις ο ευωδίας χαρμονήν, προχέων εκ λειψάνων σου.
    Εορτάσθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2015 η πανήγυρη στη μνήμη του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού.
    Η πανηγυρική Θεία Λειτουργία γιά τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου, ἔγινε στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων στό Γ.Ν.Δ.Α. «Ἁγία Βαρβάρα», ὅπου κοιμήθηκε ὁ Ἅγιος στίς 4-1-1964…
    001 (5)
    001 (8)
    001 (11)
    001 (16)
    001 (21)
    001 (23)
    002 (7)
    002 (8)
    002 (9)
    002 (14)
    002 (15)
    002 (16)
    002 (17)
    002
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιωργος Συριανοπουλος
    https://www.facebook.com/profile.php?id=100008674865897
    Βίος Ἁγίου Νικηφόρου
    Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, ἐγεννήθη στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης. Σέ πολύ μικρή ἡλικία στερήθηκε καί τούς δύο γονεῖς του. Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν ἐτῶν, ὁ παπποῦς του τόν ἔστειλε νά ἐργαστῆ σ” ἕνα κουρεῖο στά Χανιά. Στήν ἐργασία αὐτή τόν ἀγαποῦσαν ὅλοι, ἐπειδή ἦταν ὄμορφος, ἔξυπνος καί κοινωνικός.
    Ὅμως ἡ ζωή τοῦ ἐπεφύλασσε ἕνα πολύ δύσκολο καί ὀδυνηρό ἄθλημα, πού ἄρχισε τότε, μέ τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων σημαδιῶν τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς Λέπρας.
    Γιά νά μή τόν ἀντιληφθοῦν οἱ ἀρχές καί τόν κλείσουν στό ἄνυδρο νησί τῆς Σπιναλόγκας, σέ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε γιά τήν ᾿Αλεξάνδρεια.
    ᾿Εκεῖ γνωρίστηκε μέ τήν ἀνθοῦσα τότε ῾Ελληνική παροικία καί μέ ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου καί ὅλοι αὐτοί ἀγάπησαν πολύ τόν καλό Νικόλαο.
    Μετά ἀπό λίγα χρόνια, πού τά σημάδια τῆς νόσου ἔγιναν πολύ ἐμφανῆ, ἔπρεπε καί ἀπό ἐκεῖ νά φύγει. Νά πάη, ὅμως, ποῦ; Κανένα δέν γνώριζε πουθενά. Τότε ἕνας ᾿Αρχιερεύς, πού ὁ Νικόλαος τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό πρόβλημά του, τόν ἔστειλε στό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, κοντά στόν Πατέρα ῎Ανθιμο, τόν μετέπειτα Ἅγιο Ἄνθιμο. Μετά τρία χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τόν ἔκειρε μοναχό, μέ τό ὄνομα Νικηφόρος. Κοντά στόν Πατέρα ῎Ανθιμο, ὁ Πατήρ Νικηφόρος ἔφθασε σέ μεγάλα μέτρα ἀρετῆς.
    Ὅταν ἔκλεισε τό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, ὁ Πατήρ ῎Ανθιμος τόν ἔστειλε στόν ᾿Αντιλεπρικό Σταθμό τῶν ᾿Αθηνῶν μέ συστατική ἐπιστολή, στήν ὁποία ἔγραφε στόν Πατέρα Εὐμένιο, πού ὑπηρετοῦσε ἐκεῖ, νά προσέξη «τόν θησαυρό πού τοῦ στέλνει ἡ Παναγία», διότι ἔχει πολλά νά ὠφεληθῆ ἀπό αὐτόν.
    ᾿Εκεῖ ὁ Πατήρ Νικηφόρος πέρασε ὅλη τήν ὑπόλοιπη ζωή του.῾Ο Πατήρ Εὐμένιος τόν φρόντισε μέ πολλή ἀγάπη καί τόν εἶχε ὡς πνευματικό του πατέρα.
    ῾Ο Ὅσιος πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος ἐκοιμήθη στίς 4 ᾿Ιανουαρίου 1964, προπαραμονή τῶν Θεοφανείων.
    Θαύματα ἐπετέλεσε ἤδη κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς του, καί ἐπιτελεῖ πολύ περισσότερα μετά θάνατον, ὅπως τό ὁμολογοῦν πολλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εὐεργετήθηκαν ἀπό αὐτόν.
    Ἀπό τό βιβλίο Σίμωνος Μοναχοῦ
    «ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ,
    ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ»
    ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
    Θαύματα
    Ὁ πατήρ Εὐλόγιος, ἱερομόναχος τῆς ῾Ι. Μ. Ἁγίας Παρασκευῆς Μαζίου Μεγάρων, μᾶς διηγήθηκε ἕνα θαυμαστό γεγονός πού ἔκανε ὁ Ὅσιος Νικηφόρος σέ ἕναν ἐξάδελφό του.
    ῾Ο Δημήτριος, ἡλικίας 17 ἐτῶν, εἶχε σοβαρό πρόβλημα ὑγείας μέ ἔντονους πόνους στήν περιοχή τῶν γεννητικῶν ὀργάνων καί ντρεπόταν νά τό φανερώση. Σύν τῷ χρόνῳ, ὅμως, ἡ κατάστασις χειροτέρευε, οἱ πόνοι αὐξάνονταν καί, ὅταν ἔφτασε στό ἀπροχώρητο, τότε τό εἶπε στούς δικούς του, οἱ ὁποῖοι τόν πῆραν, ἀνήμερα τῶν Θεοφανείων τοῦ 2011, καί τόν πῆγαν στόν Ἅγιο Σάββα. Μετά ἀπό πολλές ἐξετάσεις, διαπιστώθηκε καθολικός καρκίνος σέ βαθμό πού οἱ γιατροί εἶπαν ὅτι δέν μποροῦν νά κάνουν τίποτε. Ἔδωσαν στό παιδί, ἄν ὄχι ἡμέρες, μόνον λίγες ἑβδομάδες ζωή.
    ῾Η μητέρα τοῦ πατρός Εὐλογίου, θεία τοῦ νεαροῦ Δημητρίου, πού εὐλαβεῖτο τόν Ὅσιο Νικηφόρο, ἄρχισε νά διαβάζη τό βιβλίο «Νικηφόρος ὁ Λεπρός, τῆς καρτερίας ἀθλητής λαμπρός», σάν παράκληση πρός τόν Ὅσιο, γιά νά γίνη τό παιδί καλά. Ὅταν τελείωνε τήν ἀνάγνωση, ξανάρχιζε τό βιβλίο ἀπό τήν ἀρχή, παρακαλώντας πάντα μέ θέρμη τόν Ὅσιο νά κάνη τόν ἀνεψιό της καλά.
    ῾Η κατάσταση τοῦ νεαροῦ ἄρχισε σιγά-σιγά νά βελτιώνεται, οἱ πόνοι νά ἐλαττώνονται καί, λίγο πρίν ἀπό τό Πάσχα, ὅταν τόν πῆγαν πάλι στό νοσοκομεῖο, οἱ γιατροί διεπίστωσαν ὅτι τό παιδί εἶχε θεραπευθεῖ τελείως. Ἐπανέλαβαν τίς ἐξετάσεις, μέ τό ἴδιο ἀποτέλεσμα.
    Ὅλοι τότε πέταξαν ἀπό τήν χαρά τους γιά τό γεγονός καί ἡ θεία τοῦ νεαροῦ δέν ἤξερε πῶς νά εὐχαριστήση τόν Ὅσιο Νικηφόρο καί φώναζε· «Αὐτό εἶναι θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου! Αὐτό εἶναι θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου!»
    Μετά ζήτησε ἀπό τόν γυιό της τόν ἱερομόναχο μία εἰκόνα τοῦ ῾Οσίου Νικηφόρου, γιά νά τόν ἔχη γιά προστάτη της.
    louloudia_03
    Ἀναφορά σχετικά μέ τόν Ὅσιο Νικηφόρο τόν λεπρό.
    Μιά γνωστή μου κυρία ὀνόματι Καλλιόπη Χατζηγρίβα, ἀπό τήν Λάρισα, μέ πληροφόρησε, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε διαβάσει τόν βίο τοῦ ῾Οσίου Νικηφόρου, ὅτι, ὅταν ἔμεινε ἔγκυος, οἱ γιατροί τῆς εἶπαν ὅτι θά γεννήση κορίτσι.
    Μιά νύχτα στό ὄνειρό της εἶδε τόν Ὅσιο Νικηφόρο καί τῆς εἶπε, τό παιδί πού θά γεννήση νά τό ὀνομάση Νικηφόρο. Αὐτή ἔκπληκτη τοῦ εἶπε πώς δέν θά γεννήση ἀγόρι, ἀλλά κορίτσι, κατά τήν γνώμη τῶν γιατρῶν. Τότε ὁ Ὅσιος Νικηφόρος τῆς εἶπε ὅτι, ὄχι, τό παιδί εἶναι ἀγόρι καί νά τό ὀνομάση Νικηφόρο. Ξύπνησε ἡ κυρία αὐτή μέ ἀπορία καί ἔκπληξη γιά τό ὄνειρο πού εἶδε, μή μπορώντας νά δώση ἐξήγηση. ᾿Αργότερα, ὅταν ξαναπῆγε στόν γιατρό γιά νέες ἐξετάσεις σχετικά μέ τήν πορεία τῆς ἐγκυμοσύνης, ὁ γιατρός τῆς εἶπε πώς ἔγινε λάθος τήν πρώτη φορά καί πώς τό παιδί εἶναι ἀγόρι, πράγμα πού ἐπιβεβαιώθηκε μέ τήν γέννηση τοῦ παιδιοῦ.
    ῾Ιερομόναχος Λουκᾶς
    ῾Ιερά Μονή Ξενοφῶντος
    ῞Αγιον ῎Ορος
    Σεβαστέ μας π. Σίμων.
    Στή συλλογή τῶν θαυμάτων τοῦ ῾Οσίου Νικηφόρου θά θέλαμε νά σᾶς προσθέσωμε καί τό δικό μας θαῦμα.
    ῾Η Ἀδ. Εὐσεβία, ἡ Ἁγιογράφος μας, ἔσπασε τήν κερκῖδα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ μόλις πήραμε τήν παραγγελία ἑνός τέμπλου τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Παρθενίου Λαμψάκου.
    Κατά τήν περίοδο τοῦ γύψου, ἕνα βράδυ ἄκουγε τήν βιογραφία καί τά θαύματα τοῦ Ὁσίου ἀπ᾿ τόν σταθμό τῆς Πειραϊκῆς ᾿Εκκλησίας καί μέ κατάνυξη παρεκάλεσε τόν Ὅσιο νά τήν θεραπεύση καί ὑπεσχέθη ν᾿ ἁγιογραφήση τήν εἰκόνα του. Αὐτοστιγμεί κίνησε καί τά πέντε μαρμαρωμένα δάκτυλά της χωρίς νά αἰσθάνεται κανένα πόνο.
    Ἐν συνεχείᾳ, μόλις βγῆκε ὁ γύψος, μόνο μέ δύο φυσιοθεραπεῖες ἀποκατεστάθη τό χέρι της τελείως καί ἄρχισε νά ἁγιογραφῆ τό τέμπλο. Ἀμέσως μετά θά ἐκτελέση καί τό τάμα της.
    Μετ᾿ εὐχαριστιῶν καί σεβασμοῦ
    Ἁγνή Μοναχή
    Καθηγουμένη Ἱ. Μ. Παναγίας Ἐλεούσης
    Κάλυμνος, 8/1/2012

    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου

    ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.

    Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

    ΔΙΑΦΟΡΑ

    ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

    Από το Blogger.

    ΣΕΝΑΡΙΑ