• ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ, ΔΙΕΙΣΔΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΧΘΡΙΚΑ ΕΔΑΦΗ, ΕΠΙ ΤΙΝΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΣΣΩΝΟ-ΜΕΤΑΞΑΚΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΩΝ ΦΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

    Διείσδυσις εἰς τά ἐχθρικά ἐδάφη, ἐπί τινῶν μελετῶν καί πρακτικῶν, περί τῆς μασσωνο-Μεταξάκειου στρατηγικῆς τῶν Φατριαρχῶν Οἰκουμενιστῶν

    Σέ εἰδικόν καί ἀποδεικτικόν δοκίμιόν μας τόν περασμένο Σεπτέμβριον τοῦ 2015 μ.Χ., μέ τίτλον ΔΕΚΑ ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ, ἀποκαλύψαμεν, μεταξύ σοβαροῦ καί ἀστείου περιγράφαμεν, τίνα ἐστίν ἡ πραγματική καί ἡ "ὀρθόδοξη" ΦΑΤΡΙΑ, λόγῳ τοῦ ὅτι, οἱ ἐπίδοξοι καί κακόδοξοι λογιοτατιστές Συγκρητιστές, συκοφαντοῦσιν συχνάκις δόλια, ὀρθοδόξους ἀντιοικουμενιστάς, ἐπί τινά δῆθεν ἀνιεροκρύφιον σύσταστιν καί ὀργάνωσιν τινᾶς φατριᾶς καί ὀμάδος, ἵνα προκαλέσουσιν σκοπίμως καί δῆθεν τινά, ἀνίερον Σχίσμαν, ἐν τῇ Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου Της. Τό Γραφικόν ἐπιχείρημα, περί τῶν πυλῶν τοῦ Ἄδου, στήν προκειμένην περίπτωσιν, τῆς συκοφαντικῆς δυσφημίσεως, τῶν ἀγωνιστῶν ὀρθοδόξων ἀντιοικουμενιστῶν, ἔχει ἀπωλεσθεῖ, ὅλως παραδόξως, ἐκ τῶν χαντακομ[μ]ένων μνημῶν τῶν (συ)στρατευμένων καί ὁρκισμένων Οἰκουμενιστῶν.

    Ἐξάπαντος μᾶλλον, θά πρέπει κάποιος,  κάποτε, ἀλλά καί κάπως, νά ἀποδειχθεί, ἀντικειμενικά καί βάσι τινῶν ἱστορικῶν μελετῶν καί ἐρευνῶν, ὡς πρός τά ποῦἔγκειται ἡ ἀλήθεια τοῦ πράγματος, δηλαδή: τό ποίος, τό ποῦ, τό πότε καί τό γιατί νά βρίσκεται, ἐξ ἀρχῆς, σέ τινά ΦΑΤΡΙΑ, ἤ, καί παρασυναγωγήν, μέ ἀπώτερον στόχον καί σκοπόν, τινά ἄνομον Σχίσμαν ἐπί τῆς Ἐκκλησίας;! Ὑφίσταντο βέβαια πολλά καί τρανά παραδείγματα, ὑπό τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἀλλά ἐν μέσῳ οἰκουμενικῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, ποιός δύναται ἆραγέ, εὐκόλως, νά ἀγοράσει τινά τομίδια καί βιβλία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἤ καί τώρα μέ τό παγκόσμιον διαδίκτυον, οἱ ἀπανταχοῦ χριστιανοί, ἔχουν καλύτερες μᾶλλον ἀσχολίες ἐπ αὐτοῦ, ἀντί τινᾶς σοβαρᾶς μελέτης καί ἐμβάθυνσις, εἰς τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς Πίστεώς μας. 

    Πέραν τῆς πιό ἐπάνω τραγελαφικοῦ καί ἐξάπαντος, αὐτοσαρκαστικοῦ ἀποκαλύψεως (περί τῆς ΦΑΤΡΙΑΣ ὁ λόγος), ἡμῶν τῶν σύγχρονων Ρωμῃῶν καί Ρωμαίγῃσων, περιεγράψαμεν ὡς μαθητοῦδια τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, δίκην μιμήσεως τινῶν διάσημων λογίων, καί ἕναν εἰδικόν Δεκάλογον, πού περιλαμβάνει ἐλέω προσωπικῶν-καί ὄχι μόνον-στυγνῶν εἰκασιῶν (;) ἤ καί  προσωπικῶν ἀντιλήψεων καθῶς καί ἀποδεικτικῶν (!) κειμένων ἐπί τινῶν ἄλλων ἀξιόλογων πηγῶν καί παραπομπῶν, ὥς πρός ποίες ἀκριβῶς εἶναι, οἱἄνομες καί ὕπουλες Στρατηγικές, τεχνικές καί πρακτικές, τοῦ οἰκουμενιστικοῦφατριαρχείου μας. [1]

    Ἐν ὄψει τῆς μέλλουσας "πανορθοδόξου" καί Ληστρικῆς Συνόδου τῶν πολυ-αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν καί Προκαθημένων τήν Πεντηκοστήν τοῦ 2016 μ.Χ., θά πρέπει νά ἰχνηλατήσωμεν, ἱστορικῶς καί ἄρα ἀντικειμενικῶς, σέ τινά ἰσχυράν καί πολυσήμαντον ἱστορικήν προσωπικότητα τοῦ πατριαρχείου, πού ἔχει ριζηδόν ἄχρι τοῦ νῦν, τινά ἄμεσον σχέσιν, σαφῶς τάσιν καί θέσιν, διά τῆς περιφήμου συγκλήσεως τῆς ἐν λόγῳ και[ε]νοφανοῦς Συνόδου, μιᾶς καί ἡ θεματολογία αὐτῆς, εἴχεν καί ἔχει ἀκόμα, τήν δικήν του στρατηγικήν ἔμπνευσιν, ὑπογραφήν καθῶς καί τινά πολυδαίδαλην πατριαρχικήν "μεταρρύθμισιν"...! [2]

    Ἔτσι πιθανόν, νά ἀποδειχθεί ἐκ βάθρων καί ἐξ θεμελίων, ποιός εἶναι, ἤ, δέν εἶναι, ἡ σύγχρονος ΦΑΤΡΙΑ. Εἶναι φατριά οἱ ἐμπνευσθέντες καί συντάξαντες, τινές Ὀμολογίες τῆς Πίστεως κατά τῶν ἀρχαίων καί συγχρόνων αἱρέσεων, ἤ μήπως, εἶναι φατριά οἱ ὀπαδοί τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως; [3]

    Γιά νά γίνει αὐτό βεβαίως, θά πρέπει νά διεισδύσωμεν, ἀναλυτικῶς, σέἐπιστημονικά ἐγχειρίδια, σέ ἱστορικά ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά κείμενα καί πρακτικά. Τά ἐν λόγῳ ὅμως κείμενα, οἱ τότε φοιτητές καί συγγραφείς των, εἶναι σήμερον τρανοί καί λόγιοι, ἐπιτυχημένοι καί καλοβολεμένοι Ἀρχιοικουμενιστές. Ἄρα ἐπιβάλλεται, διά λόγους ἀντικειμενικότητας, νά ὑπερβοῦμεν τό κατά δύναμην τόν ὑποκειμενισμόν μας, καί νά μελετήσωμεν αὐτούς, παραθεωρώντας πρός στιγμή, ὅτι τήν σήμερον, εἶναι ἄνδρες ἰσχυροί καί ἄκρως ἐχθρικοί, ἤ δῆθεν οὐδέτεροι, ἐξάπαντος διά τό ἀντιοικουμενιστικόν στρατόπεδον, μιᾶς καί ἦτονκαί εἶναι, οἱ συγκεκριμένοι, ἐκκολαπτόμενοι καί ἀλληλοπροωθούμενοι σαφῶς, γιά νέοι πατριάρχες καί γιά  ἀρχιεπίσκοποι. 

    Φαίνεται δηλαδή, ἵνα μή σᾶς κρατῶμεν εἰς τινά ἀγωνία, ὅτι ἡ ἐν λόγῳ μελέτη, συγγραφή, ἐγκώμια, προβολή καί πρακτική ἐνασχόλησις, γύρω ἀπό τόν μακαρίτην Κρητικόν καί οἰκουμενικόν πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκην, ὀφελεῖ καί μᾶλλον ὠφέλησεν, πολλῶν, τήν ἐκκλησιαστικήν καριέραν καί τήν ἀρχιερατικήν σταδιοδρομίαν...! [4] 

    Ὅπως λόγου χάριν, τόν περίφημον Καθηγητή μας καί Μητροπολίτην Ἀρκαλοχωρίου τῆς Κρήτης κ. Ἀνδρέαν Νανάκην. Πολυτάλαντη προσωπικότητα καί ἐνδιαφέρον δάσκαλος, τόν ὁποῖον, εἰς τάς ἀρχάς τῆς φοιτητικῆς μας σπουδῆς, τόν ἐθαυμάζαμεν, διά τήν παιδαγωγικήν   του μεθοδολογίαν τῶν ἐρωταποκρίσεων. Τό μάθημά του δέν τό ἐβαριώμαστον ποτέ, μάλλιστα ὅποτε ἀπουσίαζε, πράγμα σύνηθες, ἀγανακτούσαμεν καί ἐθυμώναμεν κατά τῆς βοηθοῦ αὐτοῦ. Εἶναι ὁ νῦν πρόεδρος τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Ἡρακλείου Κρήτης. Βρίσκεται ἐπίσης, ὡς Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου τῆς Θεσ/νίκης, ὅπου καί ἐκεῖ ἐδιδάχθημεν παρά τούς πόδας του. Εἶναι μάλιστα καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, στό Πανεπιστήμιον Νεάπολις τῆς Πάφου, στήν Κύπρον. Εἶναι ὡς Ἱεράρχης Κρητικός, μέλος τῆς ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Εἶναι καί μέλος τῆς ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριαρχείου τῆς Κων]Πόλεως κ.ο.κ.! Βρίσκεται δηλαδή, ἀδιάλειπτα καί συνεχῶς, μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς, τουτέστιν μεταξύ τῆς Κρήτης, τῆς Κύπρου, τῆς Θεσ/νίκης καί τῆς Κων]Πολης καθῶς κ.ἀ. ! Εἶναι ἕνας ἀδιαμφισβήτητα πολυτάλαντος καί ἐξαιρετικά δραστήριος ἄνθρωπος, κληρικός πανταχοῦ παρῶν καί τά πάντα πληρῶν πού μᾶς κάνει λογικά, ὡς φοιτητές του, νά ἀποροῦμεν: μέ τίς σωρηδόν ἀπανταχοῦγυροβολιές του, πότε διαποιμαίνει καλῶς καί Θεοφιλῶς τήν ἱ. ἐπισκοπήν του;

    Στό πανεπιστήμιον, δυστηχῶς, ὁλίγον τόν ἀπολαύσαμεν στίς διαλέξεις του, μιᾶς καί μᾶς ἀπέστελνεν συνεχῶς τήν βοηθόν τοῦ, τήν κ. Ἀντωνία Κυριατζῆ, ἡ ὁποία μᾶς ἀνήγγελεν κάθε τρίς καί ὁλίγον, τήν ἀπουσίαν τοῦ ἐν λόγῳ καθηγητοῦ, εἴτε γιά τό ἕνα ζήτημα, εἴτε γιά τό ἄλλον... Τό δυστύχημα, διά τούς ὀρθοδόξους ὅμως, στήν περίπτωσιν τοῦ Σεβασμιωτάτου καί Καθηγητοῦ μας κ. Νανάκη, εἶναι πώς ἐφοίτησεν, ὡς ὑπότροφος φοιτητής εἰς τό Βατικανόν (!) καί παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στό Pontificio Instituto Orientale. Ἔγραψεν δέ καί μίαν ἱστορικήν διδακτορικήν διατριβήν καθῶς καί ἄλλες συγγραφές, εἰδικά περί τοῦ πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκηντοῦ Βενιζέλουκ.λπ. ὥστε νά δένει ἄριστα τό γλυκόν, καί γιά νά μᾶς ἀποδεικνύει καθάρια, τόν σημαίνοντα στόχον, σκοπόν καί μείζωνα ρόλον του... εἰς τινάς ἐπιτελικάς θέσεις,  καί τόν ὁλοένα συνεχιζόμενον προβιβασμόν τον... ἐξάπαντος θεωροῦμεν προσωπικῶς, βάσιν πολλῶν τινῶν σημαντικῶν στοιχείων καί μαρτυριῶν, πού γνωρίζουμεν, καί ἄλλων τόσων πού ἀνθρωπίνως ἀγνοοῦμεν· ὅτι εἶναι καί ὁ ἐπόμενος πατριάρχης τῆς Κων]πόλεως! Δέν ἦτον καθόλου τυχαία, ἡ σκανδαλῶδη καί μαγαρίστικη, παρουσία του πάπα  εἰς τό Φανάρι, τό 2014,στήν Θρονική ἐορτή τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, μιᾶς καί πέραν τῶν ἰησουΐτικων θεατρινισμῶν του μέ τόν πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον, παρόν καί Συμπροσευχόμενος (ἤ καί "Συνοδικός" κομπάρσος) μετά τοῦ πάπα τῆς Ρώμης, ἦτον καί ὁ σπουδαίος μέν Καθηγητής μας, ἀλλά δέ ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τοῦ Ἀρκαλοχωρίου ὁ κ. Ἀνδρέας Νανάκης· πού ἀντί ὡς ἐπίσκοπος, καί δεῖ εἰς τά ὀνομαστήρια του, νά βρίσκεται παρόν, εἰς τήν ἱ. μητρόπολην καί ἐπαρχίαν του, στην Κρήτην, γιά νά τοῦ εὐχηθῶσιν, ἦτον εἰς τό Φανάριον καί ὑποδεχώταν μετά βαΐων καί κλάδων, τόν πάπα Φραγκίσκον! Ὁ πάπας τῆς Ρώμης, οἱ στείροι ἀκαδημαϊσμοί, οἱ ἄνομες πατριαρχικές φιέστες, μαζί μέ τά σωρηδόν ἐπιστημονικοφανή Συνέδρια καί Συμπόσια, διά τόνσημαντικόν πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκην ἤ καί τόν Ἰωακείμ τόν Γ΄, ἤ, ἀκόμη καί διά τόν ἀντίχριστον ψευδολογοτέχνην Νίκον Καζαντζάκην, εἶναι ἀπείρως πιό σημαντικά καί ἀνώτερα, διά τινά ἐπαγγελματικήν ἀναβάθμισιν, τινός ἐκκλησιαστικοῦ ρόλου καί τινάς ἀκαδημαϊκῆς σταδιοδρομίας, ἀντί τῆς στενῆς παρέας καί ἀγαπητικῆς σχέσεως καί κοινωνίας μετά τοῦ Χριστώνυμου πληρώματος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας...! Ὅλα αὐτά τά σημειώνουμεν, ἔχωντας κατά νοῦν, μία θυμόσοφον παροιμίαν τῶν προγόνων μας "παπάς πού λειτουργεῖ δυό ἐκκλησίες, τῆς μιᾶς, (προς)γελά της", δηλαδή ξεγελά την. Ἐξάπαντος ὁ ἴδιος δυστυχῶς καθηγητής μας ἀλλά καί ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης,στενώτατος συνεργάτης τοῦ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἀπουσίαζεν σκόπιμα μετά τινῶν ἄλλων ὀσφυοκαμπτῶν ΚΑΙΡΟΣκόπων συναδέλφων του, εἰς τήν ἐν λόγῳ προδοτικήν καί ἐθνομηδενιστικήν ψηφορορίαν, διά τήν ἴδρυσιν τινός εἰσαγωγικοῦ Τμήματος Ἰσλαμικῶν καί Κορανικῶν Σπουδῶν διά ἱσλαμοδιδασκάλους, ἀλλά ὅμως τόν ἐκπροσώπησεν ἐπάξια (!) ἡ βοηθός τουκυρία Ἀντωνία Κυριατζῆ καί πάλιν, ὑπερψηφίζοντας αὐτή ἡ κυρία καθηγήτρια μας, μαζί μέ ὅλα τά ἄλλα γατάκια, καταφατικά δυστυχῶς, τήν εἰσβολή τοῦ Κεμαλικοῦ καί Μωαμεθανικοῦ Ἰσλάμ εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ ΑΠ στή Θεσσαλονίκη! [5] 

    Ὅλα κινούνται βάσι τινάς σατανικῆς στρατηγικῆς, εἴτε ὑπέρ τοῦ ἐωσφορικοῦ Πολιτειοκρατισμοῦ/Καισαροπαπισμοῦ, εἴτε ὑπέρ τοῦ ἐπάρατου πολυ-αἱρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τήν μέση καί ἱερά ὀδόν, δυσκολευώμεθα νά τήν διακρίνουμεν, ἐκ τῶν ἀπαράδεκτων καί ὀργανωμένων κακόδοξων ἐνεργειῶν τους. [6]

    Σέ συμμαχικόν στρατόπεδον, δέν εἶναι διόλου τυχαίο, τό ἐπόμενον ἀναντίρρητον γεγονός, ὅτι καί ὁ Κύπριος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης τῆς Λεμεσοῦ, ὁ κ. Ἀθανάσιος Βατοπαιδινός, ἀκολουθεῖ πιστά, τά χνάρια του καθηγητοῦ μας Σεβασμιωτάτου κ. Ἀ. Νανάκη, καθότι προσπαθεῖ νά συνδεθεῖ, μέ τόν καθηγητή μας, διότι συνεργεῖ καί ἐπευλογεῖ, δυστυχῶς, μαζί μέ τόν Σεβ. Κιτίου κ. Χρυσόστομον, εἰδικά συνέδρια, ἄκουσον-ἄκουσον, γιά τόν πατριάρχη Μελέτιον Μεταξάκην (ὁ ὁποίος ἦτον πρώην Μητροπολίτης τοῦ Κιτίου μαζί καί τῆς Λεμεσοῦ), τόν ὁποῖον, καί ἐγκωμιάζει, ὁ νῦν διάδοχος τοῦ Μεταξάκη, ὁ Λεμεσοῦ, καθότι  παροτρύνει δέ κληρικούς καί πνευματικά παιδιά του, ἵνα κάνουν εἴτε προπτυχιακές εἴτε καί μεταπτυχιακές σπουδές, δίπλα στόν καθηγητή Σεβασμιώτατον κ. Ἀνδρέα Νανάκη, καί νά ἀσχολούνται βεβαίως, μέ τήν ἐν λόγῳ διφορούμενην καί ἄκρως προβληματικήν προσωπικότηταν τοῦ μακαρίτη πατριάρχη Μεταξάκη κ.ο.κ. Τρανό de facto  παράδειγμα καί ἀπόδειξις, εἶναι ὁ καθόλα  σεβαστός κληρικός τοῦ Κιτίου, π. Σοφρώνιος Μιχαηλίδης, πού εἶναι καί ὁ  ἱστοριογράφος τοῦ Μεταξάκη, εἰς τό περιοδικόν τῆς ἱ. μητροπόλεως Λεμεσοῦ. [7]

    Δηλαδή, μία σημαίνουσα ἀντίφασις πού ἐντοπίζουμεν, προσωπικῶς, εἶναι ὅτι τόΝεορθόδοξον Ἁγιορείτικον πνεῦμα τῶν Βατοπαιδινῶν κ.ἄ., εἶναι ὁ ἐγκωμιασμός(ἤ καί ὁ σφετερισμός) ἁπάντων τῶν μεγίστων καί συγχρόνων Ἁγίων Πατέρων καί Γερόντων, ἀλλά συνάμα, ὁ ἐγκωμιασμός, καί περί μή ἁγίων προσώπων, τινῶν διφοροῦμενων ἐκκλησιαστικῶν προσωπικοτήτων, ταγοῦς πού ἐζήμιωσαντήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἵνα ὑφίστατο μᾶλλον ἰσορροποία τινῶν ἐν δυνάμει πολυσήμαντων σχέσεων. Πολλῶ μᾶλλον ἡ Νεορθόδοξη ἀντίφασις ἀποκαλύπτεται, ὅταν τινές ἅγιοι Γέροντες, ὅπως λ.χ.  ὁ π. Φιλόθεος Ζερβάκοςπ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλοςὁ π. Παΐσιος Ἀγιορείτηςὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδηςκ.ἄ. ὁμολογοῦσιν πολλάκις καί ρωμαλέα, ὅτι συγκεκριμένοι  προϋστάμενοί των πατριάρχες, ἦτον Ἀρχιοικουμενιστές, Συγκρητιστές, Ἀρχιμασσώνοι, ὅτι δηλ. ἦτον κακόδοξοι, ἦτον αἱρετικοί καί προβληματικοί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες, ἀλλά συνάμα καί ἄκρως ἐπικίνδυνοι διά τήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία. Αὐτά ὅμως, ἅπαντα τά ἀρνητικά σημεῖα καί στοιχεᾶ, τῆς βιογραφίας τοῦ πατριάρχη καί μασσώνου Μεταξάκη, δέν συμφέρουν νά διατυπώνονται, σαφῶς,ἐξ ὅσων ἐπιδιώκουν τινά ἀναβάθμισιν, τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ρόλου καί σκοποῦ των. Πῶς ἄλλωστε θά "συνωμοτήσει τό Σύμπαν", ἤ, καί ὁ "Μέγας Ἀρχιτέκτωνας τοῦ Σύμπαντος"ἵνα καταλάβουσιν τινά ἄλλα  ἀνώτατα ἀξιώματα καί θρόνους, πού ἐβάλασιν στό στόχαστρον τῆς ζωῆς των; [8]

    Ἡ ἀποσιώπησις καί ἡ κραυγαλέα συγκάλυψις ὅμως, τέτοιων ἱστορικῶν μέν καί ἀποφατικῶν δέ δεδομένων, ὅπως λ.χ. εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ μασσώνου καί πατριάρχου Μεταξάκη, εἶναι ἄκρως ἀντιφαντική καί μή ἀντικειμενική πρακτική, ἤ καί  στάσις ζωῆς, σαφῶς καί καταφατική θέσις, ὑπέρ τῶν διφορούμενων καί ἀφώτιστων, ἐξάπαντος προβληματικῶν ἐκκλησιαστικῶν προσωπικοτήτων, καί ἀκραία ἀντίθεσις,  θεωρητικῶς καί  πρακτικῶς, βέβαια, μέ τήν ἀναγνωρισμένην καί ἐπικυρωμένην, ἐξάπαντος ὀρθοδοξία καί ὀρθοπραξίαν, τῆς Προδρομικῆς στηλιτεύσεως, τέτοιων νοσηρών ἐκκλησιαστικῶν φαινομένων καί προσωπικοτήτων. Πιό ἁπλᾶ, δέν γίνεται οἱπραγματικοί ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας, νά ὁμιλοῦσιν καί νά ἐγκωμιάζουσιν, σωρηδόν Γεροντάδες, Προφήτες καί σύγχρονους Ἁγίους, καί τήν ἄλλη στιγμή, νά θαυμάζουν καί νά προωθοῦν, ἄμμεσα ἤ ἔμεσα, τόν νοητόν Διάβολον. 

    Πρόκειται δηλαδή, γιά μείζωνα, Θεολογική καί Πνευματική, "ὑπερόρια" ψυχοσωματική σχιζοφρένεια! Σκληρή ἡ ἀλήθεια μέν, ἀλλά δέν ὑπονοῶ τίποτα ἀπολύτως δέ, διά τούς προαναφερόμενους σεβασμιωτάτους. Ὑπονοῶ καί ἐννοῶ ὅμως, ἐμμέσως πλῦν σαφῶς, διά τινές κακόδοξες ἐνέργειες καί ἀστοχίες τῶν ἐν λόγῳ  σεβασμιωτάτων. Μᾶλλον καταγγέλω καλύτερα, μίαν ἀδιόρατην μᾶλλον, ἀπνευμάτιστην καί σκανδαλῶδην τάσιν, ἐκ τινῶν φανερῶν ἤ καί ἀφανῶνἐνεργειῶν, ἐξάπαντος Νεοπατερικῶν καί Μεταπατερικῶν συνθέσεων. Ἆραγέ, τά πιό πάνω, δέν εἶναι ἴχνη καί σπέρματα σημαντικά, τινάς Μεταπατερικῆς συνθέσεως[9]

    Ποῦ ἀλλά καί ποιός, νά διανοηθεῖ ἵνα κατατάξει,  καί σέ ποῖον συναξάριον, ποῖον μαρτυρολόγιον καί τίνα ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας, ἕναν μασσώνονπατριάρχην στήν ἐμβέλεια τοῦ Μεταξάκη; Ἀλλά καί ἀποδείξεις νά μή ὑφίσταντο, περί τινός σημαντικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προσώπου, ἐπί τινάς  μασσωνικῆς ἰδιότητος, ὑφίσταντο λ.χ. σωρηδόν ἄλλες ἐπίσημες τινές, ἀντικανονικές, ἀντιεκκλησιολογικές καί ἀντιδογματολογικές ἐνέργειές, δηλ. ἐνέργειες συγκρητισμοῦ, τουτέστιν μασσωνίζειν πλανερῶς καί ἐξ ἀποστάσεως δῆθεν ἀσφαλείας. Καί ὅμως, π.χ. τόσον ὁ Σεβ. Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέας Νανάκης, ὅσον καί ὁ Σεβ. Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος Βατοπαιδινός, εἶναι χωρίς περιττές ὑπερβολές, ἀρκετά θετικά προσκείμενοι, ἤ καί ὑποκείμενοι, ἐκ τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀρχιμασσώνου πατριάρχου Μελετιοῦ Μεταξάκη. Διά κανέναν λόγον δέν κατηγορῶ αὐτοῦς, ὅτι εἶναι μασσώνοι. Ἄλλο εἶναι τό ζήτημα,πιό βαθύτερο. Ἐξάπαντος οἱ Συγκρητιστές καί Μεταπατερικοί κληρικοί καί θεολόγοι, δέν εἶναι κατ΄ ἀνάγκην νά εἶναι μέλη τινᾶς Τεκτονικῆς Στοᾶς. Μιᾶς καί οἱ πανθρησκειακές ἱδεοληψίες, τῶν σατανικῶν στοῶν, εἶναι ἐμποτισμένεςριζηδόν ἐντός τῶν παγκόσμιων Θεολογικῶν Σχολῶν. Οἱ ἀδελφοί καί πατέρες, ὀπαδοί τοῦ Διαθρησκειακοῦ καί Διαχριστιανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀρκετοί Ἁγιορείται Γέροντες καί Μητροπολίτες, δυστυχῶς, ἔχουσιν καί θεωροῦσιν, ὡςπροφητικήν, μεγίστην καί ἱεράν μορφήν, τήν πολυπλόκαμον καί πολυσχιδήν προσωπικότητα τοῦ μακαρίτου μασσώνου καί πατριάρχη τῆς Κων]Πόλεως Μελετίου Μεταξάκη καθῶς κ.ἄ. ὅπως καί τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, Βασίλειου καί Ἰωακείμ τοῦ Γ΄ κ.ο.κ. πράγμα ἄκρως ἀπαράδεκτον τό ὁποῖον ,σαφῶς, καί προδίδει πολλά.

    Τεκμήρειον ἀναντίρρητον: τά σωρηδόν Συμπόσια, τά Συνέδρια καί οἱ ἀκαδημαϊκές μελέτες, πρός τιμήν των μασσώνων καί Ἀρχιοικουμενιστῶν πατριαρχῶν, καθῶς καί ἡ ἀπαρασάλευτη, στρατηγική ψευδο-θεολογική γραμμή, ὑπό της μετα-Μεταξάκειου ἐποχῆς ἐκ των διαδόχων  τοῦ οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἐπί τήν Οἰκουμενική Κίνησιν τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Κατά κάποιον ἰδιαίτερον καί σημαντικώτατον λόγον και τρόπον, ὁ πατριάρχης Μεταξάκης, εἶναι ὁ μέγας προπάτωρ καί θεμελιωτής τοῦ Νεορθοδόξου καίΝεοβαρλααμικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί κατά "θεολογικήν" συνέπειαν, ἐξ οἱκουμενιστικῆς τώρα ἀπόψεως, πρόκειται διά τόν κατ΄ἐξοχήν ὄντως "Ἅγιον" καί τό μέγα ἴνδαλμα τῆς Οἰκουμενιστικῆς Κινήσεως (Οἰκουμενιστῶν) καί τῶν Τεκτονικῶν Στοῶν (Μασσώνων). Νά τόν χαίρονται οἱ ἀδελφοί μας! Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δέν ἔχει ἀνάγκη διά ἁγιοποίησιν τινῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων, διότι ὁ Θεός φανερώνει καί ἀποκαλύπτειτούς ἁγίους του καί διακηρύσσονται ἐκ τοῦ πιστοῦ λαοῦ του.  Ἀπό τέτοια ὅμως σημαίνοντα, ἐξάπαντος Συμβολικά Συγκρητιστικά σημεῖα, ἀποδεικνύεται ἐν τίς ὅροις, ἡ ταυτόσημως, Συμβολική καί Δογματική Διδασκαλία, τῶν Μασσώνων καί τῶν Οἰκουμενιστῶν.

    Ἄρα συνεπῶς, ἀποδεικνύωντας κανείς λογικά, μόνον, τήν προβληματικήν μορφήν καί τά κακόδοξα ἐνεργήματα τοῦ πατριάρχου Μεταξάκη, με τα σωρηδόν ἀρνητικά χαρακτηριστικά τῆς ὁλιγοχρώνιου οἰκουμενιστικῆς πορείας καί πατριαρχίας του, εἰς τά Ἐκκλησιαστικά δρώμενα τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἐξάπαντος διασαλεύει καί συγκλονίζειἐκ θεμελίων σαφῶς, ἅπασαν τήν ρητορικήν ἐπιχειρηματολογίαν καί Νεοεκκλησιολογίαν τῶν νῦν Οἰκουμενιστῶν. Πέραν τοῦτο, ἀποδεικνύει ὡς κύμβαλον ἀλαλάζον, κάθε ἕναν ἐκκλησιαστικόν ἄνδρα, κληρικόν καί θεολόγον, πού διαφημίζει ἐγκωμιαστικά τέτοιαν τραγικήν προσωπικότητα, καί αὐτοφανερώνει καί αὐτοαποκαλύπτει κάθε τῷ ὄντι γυμνόν βασιλέαν, καθῶς καί ἐξαιρέτως, τήν στάθμη ἤ καί τήν ποιότητα, τῆς πνευματικότητας, ἐκ τῶν πατρογονικῶν του παραδόσεων καί ἐστιῶν. [10]

    Σημαίνουσα σημασία ἔχει, εἰδικῶς διά τόν ἀντιοικουμενιστικόν ἀγώνα, ἄν ἀποδειχθεῖ τῷ ὄντι  ἐξ ἀντιθέτων πηγῶν καί πληροφοριῶν, ἄς ποῦμε πρώτιστα τεκτονικῶν/ἀποκρυφιστικῶν, ἔπειτα ἐπιστημονικῶν, δηλ. νά ἐρευνηθεῖ τί σόϊ προσωπικότητα ἦτον ὁ Μεταξάκης, ἐκ τινῶν εἰδικά παλαιώθεν συγγραμμάτων, τινῶν ἐπιστημονικῶν διατριβῶν, ἤ πατριαρχικῶν σημειώσεων, καθῶς καί συνοδικῶν πρακτικῶν, ἰδίως ἐκ τοῦ πατριαρχικοῦ κλίματος ἀνδρῶν πού φιλοδοξοῦσιν ἵνα πατριαρχεύσουσιν ἤ ἀρχιεπισκοπεύσουσιν. [11]

    Ὅ πατριάρχης Μεταξάκης, προτοῦ γίνει οἰκουμενικός πατριάρχης Κων]Πόλεως καί διαπράξει, τά σωρηδόν αἴσχη του, ἦτον καθῶς προείπαμεν, ὁ Μητροπολίτης τοῦ Κιτίου καί τῆς Λεμεσοῦ εἰς τήν Κύπρον (φαινομενικά καί προς στιγμῆς, ὁ Σεβ. Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος καί ὁ Σεβ. Κιτίου κ. Χρυσόστομος,ἔχουσιν μία τινά καλήν "ἱστορικήν δικαιολογίαν" νά μᾶς ἀντιλέξουσιν, ἀλλά ὄντως ἔτσι ἔχουσιν τά πράγματα; Ταυτόσημον δικαιολογίαν, δύναται νά ἐκφέρει, καί ὁ Κρητικός καθηγητής μας Σεβ. Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέας Νανάκης)·ἔπειτα, ἐπειδή ἦτον-πέραν ἀπό μασσώνος-ὑπέρμαχος καί τῆς Βενιζελικῆς πολιτικῆς παρατάξεως, "προβιβάστηκεν" ἐκ τῆς Κύπρου εἰς τήν Ἀθήνα, καί  ἀντικανονικῶς, διά τοῦ Θεομίσητου Μεταθετοῦ, μετατέθειν ἐξ ἐπίσκοπος Κιτίου καί τῆς Λεμεσοῦ, καί ἔγινεν ὁ Βενιζελικός Ἀρχιεπίσκοπος τῶν Ἀθηνῶν.[12]

    Τό μασσωνικο-πολιτικόν κατεστημένον τῆς ἐποχῆς, τόν "προεβίβασεν" δηλαδή, παρά τῆς σαφήνειας τῶν Ἁγιοπνευματικῶν καί ἱερῶν Κανόνων καί Ἀποστολικῶν Διαταγῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν ὅμως ἔγινε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, κατά τό 1918, τήν ἵδια ἐποχήν, ἐζοῦσεν ὁ ἅγιος Νεκτάριος... διά τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Πατρός Νεκταρίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου, μπορεῖ νά μάθει κανείς, μέ ἀπόλυτην ἀσφάλεια, τί σόϊ Νεοβαρλααμίτης, ἀντιησυχαστής καί αἱρετίζον Νεορθόδοξος, ἦτον ὁ  Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Μελέτιος Μεταξάκης. Καί ἔπειτα, ἀναλογιστεῖτε συγκριτικά, διά τίνα πραγματικούς λόγους, σημερινοί διάσημοι ἐπίσκοποι, προερχόμενοι κυρίως ἐκ τοῦ Μοναχισμοῦ, τιμοῦν ἀπό τήν μία τόν Ἅγιον Ἐπίσκοπον Πενταπόλεως καί Αἱγίνης Νεκτάριον τόν Θαυματουργόν, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλην, ὑπερτιμοῦν καί ἐγκωμιάζουν τόν μέγαν τύραννον καί διώκτην τοῦ ἁγίου;! Ἄν αὐτό, δέν εἶναικραυγαλέα διπλοπροσωπία, τότε, εἴμεθα ἄξιοι τῆς μοίρας μας, καταδικασμένοι εἰς ἀνόητην ἀφέλεια, ὡς ἄλογα πρόβατα. Εἶναι δυνατόν, ἡ ἴδια Ἐκκλησία, πού τιμά καί θά τιμά, ἄχρι τῆς συντελείας, τήν μνήμη τινός ἁγίου προσώπου, νά ὑπερτιμά διά τῶν ἐκπροσώπων Της, καί τόν προσωπικόν διώκτην του; Καί δεῖ τινά ἀμετανόητον καί αἱρετικόν διώκτην; Διότι πουθενά ἑτεροχρονισμένα, δέν ἔγινε φανερά, ἡ δημόσια μετάνοια, τοῦ διώκτου, καθότι μᾶλλον, ἐμπεδώθηκε ἐξελικτικά καί ἀποδεικτικά εἰς χειρώτερην καί βαθύτερην κακίαν, ἐκείνην τῆς Αἱρέσεως καί τοῦ Σχίσματος! Ἄσχετα, ἄν  προτοῦ ξεψυχίσει, ὡς λέγεται, τῷ ὄντι μετανόησε, πράγμα  τό ὁποῖον,  πλέον, σαφῶς καί εἶναι στήν κρίσιν καί στά ὑπόψιν, τοῦ Πανάγαθου Παντογνώστου καί Δικαιοκρίτη Φιλάνθρωπου Θεοῦ. Παρ΄ ὅλα αὐτά καί δι΄αὐτά, ὅμως, ἀλλά καί ἐπί σωρηδόν πολλῶν ἄλλων, ὁ Τριαδικός Θεός, ἐμπιστεύθηκεν τινά Θεολογικήν κρίσιν καί πνευματικήνἐξουσίαν εἰς τήν Χαρισματική καί ἐπίγειαν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας Του. [13][14]

    Ἄρα λοιπόν, σαφῶς καί δύναται, ἡ ἐπίγεια Ἐκκλησία, προβλέπεται δηλαδή, διά εἰδικῶν Κανονικῶν Διατάξεων καί ἱ. Κανόνων ἐκ τῆς Ἁγίας Ε΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, νά κρίνονται ἀπλανῶς τά τινά ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, νά δικάζονται δικαίως, νά καταδικάζονται εὐλόγως, νά ἀναθεματίζονται καί νά ἀφορίζονται παιδαγωγικῶς, καί δεῖ μετά θάνατον αὐτῶν, πού ἔβλαψαν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καί τούς ἁγίους Του, εἴτε μέ αἱρέσεις καί ἀδικίες, εἴτε μέ διωγμούς καί μέ σχίσματα. Τρανό ἱστορικόν παράδειγμα, ὁ Πρεσβύτερος Αἱρεσιάρχης Ὠριγένης καθῶς κ.ἄ.,  ὁ ὁποίος συγκεκριμένος κληρικός, καταδικάσθηκε 300 ὁλόκληρα χρόνια μετά τόν θάνατον του! Ἄρα ἄς μή χαίρονται οἱ ἐν ζωῇ, καί νῦν κακόμοιροι ἐγκωμιαστές τῶν Αἱρεσιαρχῶν, Ἀρχιμασσώνων καί Ἀρχιοικουμενιστῶν, δηλ. τοῦ Μεταξάκη, τοῦ Ἀθηναγόρα, τοῦ Ἰωακείμ, τοῦ Βασίλειου κ.ο.κ. διότι ἡ Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, γράφεται, ὄχι ἐκ τῶν ἐκάστοτε καί δῆθεν ἰσχυρῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, ἀλλά γράφεται, ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. [15]






    Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη


    ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

    "Οἱ δέκα Φαναριώτικες στρατηγικές τεχνικές καί πρακτικές, εἶναι σοβαρές καί εὔλογες «εἰκασίες» καί ὄχι μόνον, βάση τινῶν ἀληθινῶν γεγονόνων καί ντοκουμέντων, ἐμπνεόμενος ὀ δεκάλογος, ἐκ τινῶν λογίων, τοῦ Νόαμ Τσόμσκυ καί τοῦ Κινέζου Στρατηγοῦ Σοῦν Τζοῦ: 1. Ἡ Σατανόπληκτος τεχνική τοῦ Νεονικολαϊτισμοῦ.2. Ἡ Διαβολοκίνητος τεχνική δημιουργία ἐκκλησιολογικῶν προβλημάτων καί ἡ «Σοφοποιές λύσεις» αὐτῶν.3. Ἡ Μασονοκίνητη τακτική τῶν Νομικῶν διώξεων. 4. Ἡ Μεταξάκειος στρατηγική τῆς Σαλαμοποίησις. 5. Ἡ στρατηγική τοῦ Θρησκευτικοῦ «παλιμπαιδισμοῦ». 6. Ἡ τεχνική τοῦ ἀνούσιου συναισθηματισμοῦ. 7. Ἡ τεχνική τῆς κοσμικῆς παλαβομάρας. 8. Ἡ τεχνική τοῦ ὀρθολογίζειν. 9. Ἡ τεχνική τοῦ «ἔχει ὁ Θεός»... «Ἐκκλησίες»! 10. Ἡ στρατηγική τῆς «ἀφυπνίσεως». (...)"

    [2] Πρωτ. Θεοδώρου Ζήση, ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΤΟΥ 20οῦ ΑΙΩΝΑ. "Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, προελαύνει ἀκάθεκτη· διαβρώνει συνειδήσεις κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, χωρὶς ἀποτελεσματικὴ ἀντίσταση. Ἐμφανίζεται μὲ ἔνδυμα προβά­του, ὡς δῆθεν ἀγάπη, εἰρήνη, καὶ ἑνότητα πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ αἱρετικούς, ἐνῶ πρόκειται γιὰ βαρὺ καὶ ἄγριο λύκο ποὺ κατασπαράσσει τὸ ποίμνιο. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένεςἔχουν ἀσπασθῆ τὴν αἵρεση καὶ ἔχουν μεταβληθῆ σὲ λύκους· οἱ περισσότεροι εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν θέλουν νὰ διώξουν τοὺς λύκους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καλοπέραση, τὶς τιμὲς καὶ τὶς δόξες, ἄλλοι εἶναι δειλοὶ καὶ φοβοῦνται τοὺς λύκους, καὶ μόνον ὀλίγοι ἀγωνίζονται νὰ τοὺς διώξουν.
    Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι τὸ ποίμνιο ἀκατήχητο καὶ ἀκαθοδήγητο, ἀνυπο­ψίαστο, δὲν διακρίνει τοὺς λύκους κάτω ἀπὸ τὸ ἔνδυμα τοῦ προβάτου, καὶ ὄχι μόνο δὲν προφυλάσσεται, ἀλλὰ τοὺς τιμᾶ καὶ τοὺς δοξάζει. Στὶς ἐνορίες οἱ ἱερεῖς διστάζουν νὰ ὁμιλήσουν ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκου­μενισμοῦ καὶ νὰ ἐνημερώσουν τοὺς πιστούς, διότι οἱ μὲν ἐξ᾽ αὐτῶν ἄγαμοι ἐπιθυμοῦν νὰ φορέσουν ἀρχιερατικὴ μίτρα, ποὺ δίδεται κατὰ κανόνα σὲ οἰκουμενιστὲς ἢ σὲ καλοπερασάκηδες τῶν συμποσίων καὶ τῶν πολυτελῶν ἀμφίων, οἱ δὲ ἔγγαμοι πρεσβύτεροι ὑπολογίζοντες εὐμενεῖς ἢ δυσμενεῖς τοποθετήσεις, μεταθέσεις καὶ ἄλλες συνέπειες γιὰ τὶς οἰκογέ­νειές τους σιωποῦν καὶ δὲν ἐκδηλώνονται, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων  ἐπαινετῶν. Γι᾽ αὐτὸ καὶ νὺξ βαθεῖα καὶ σκότος γιὰ τὸν εὐλογημένο λαὸ τοῦ Θεοῦ..." 

    [3] ΣΥΝΑΞΙΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ, ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ, Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

    [4] Μητροπολίτου Ἀνδρέου Νανάκη, «H ΧΗΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ (1918-1922)».

    [5] ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΘΕΤΙΚΑ, ΑΡΝΗΤΙΚΑ Ή ΑΠΕΙΧΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ. 

    [6] Μητροπ. Κυθήρων Σεραφείμ, Ὀφειλομένη  ἀπάντησις πρός «θεράποντας τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμης τῆς Θεολογίας».

    [7] Ἱερά Μητρόπολις Λεμεσοῦ, Διμηνιαία Ἔκδοσις: ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ, Ὑπεύθηνος Ὕλης: Διευθυντής Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας  Σταῦρος Ὀλύμπιος, Τεύχος 82ο, Θέμα: Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Λεμεσοῦ ὑπό τοῦ Ἀρχιμ. Σωφρονίου Μιχαηλίδη, σελ. 23-24: "ὡς Ἀρχιεπίσκοπος (Κύπρου)Κύριλλος Γ΄ (1916-1933), ὁ ὁποῖος καί ἔμελλε ν΄ ἀναδειχθῆ ὁ σημαντικώτερος Ἀρχιεπίσκοπος τῆς περιόδου 1878-1950, δικαιώνοντας ἔτσι τήν κρίση τοῦ Οἰκ.Πατριάρχου Ἰωακείμ Γ΄, πού τό 1908 τόν εἶχε προτιμήσει ἀπό τόν ἀντίπαλό του καί εἶχε προσπαθήσει τότε ἀνεπιτυχῶς νά τόν ἐπιβάλλει ὡς Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου."  Στήν φωτογραφία τῆς σελ. 24, ὑφίστατο μᾶλλον τί ἐλάχιστον ἀβλέπτημα, μιᾶς καί ἐκ τῆς ἀριστερῆς σειρᾶς, μᾶλλον εἶναι ὁ Μητροπολίτης Κιτίου καί Λεμεσοῦ Μελέτιος Μεταξάκης ἀντί αὐτοῦ πού καταγράφθηκε.

    ΣΧΟΛΙΟΝ ἐξ "ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ": Ὁ οἰκουμενικός πατριάρχης Ἰωακείμ ὁ Γ΄, ἦτον Ἀρχιμασσώνος, καίπροπάτωρ τοῦ ἐωσφορικοῦ Νεορθοδόξου Οἰκουμενισμοῦ, πρίν τήν ἔλευσιν τοῦ ἑτέρου Ἀρχιμασσώνου καί οἰκουμ. πατριάρχη Μ. Μεταξάκη. Ὁ μασσώνος καί πατριάρχης Ἰωκείμ Γ΄ μέ τίς ὑπερόριες καί δόλιες παρεμβάσεις του εἰς τήν νῆσον Κύπρον, κατ΄ οὐσίαν, δίχασε καί ταλαιπώρησεν τόν λαόν τῆς Κύπρου, στό ἐν λόγῳ Ἀρχιεπισκοπικόν Ζήτημα, ὅπου φαίνεται ξάστερα, ὅτι ἀπέστειλεν ἐν τῇ ταραχῇ πού ὁ ἴδιος δημιούργησεν, τόν μασσώνον καί  Ἁγιοταφίτην ἀρχιμ. Μελέτιον Μεταξάκη, ἵνα ἐπιλύσει δῆθεν, τό ἐκκλησιαστικόν ζήτημα τῆς νῆσου Κύπρου, ὅπου  φυσικά καί τό ἐπέλυσεν, καί ἔπειτα τόν καλέσαν νά γίνει τιμητικά, ὁ Μητροπολίτης Κιτίου καί Λεμεσοῦ! Λές καί δέν ὑφίσταντο τότε, ἅγιες καί πανάξιες μορφές ἐν τῇ Κύπρῳ, ἵνα ἀρχιερατεύσουσιν;! Φυσικά ὡς γνωστόν, οἱ ἐν Σατανᾷ "μή βέβηλοι" ἀδελφοί καί Τέκτονες, προωθοῦσιν, ὁ ἕνας τόν ἄλλον, στά διάφορα ἐκκλησιαστικά, στρατιωτικά, ἤ καί πολιτικά, σημαντικά πόστα. 

    Αὐτό πού μᾶς ἀποκρύβει τήν σήμερον, ἡ Ἱερά Μητρόπολις τῆς Λεμεσοῦ διά τοῦ ἐπισήμου περιοδικοῦ της, εἶναι ὅτι: Ὁ Μητροπολίτης Κιτίου καί Λεμεσοῦ, ὁ Μελέτιος Μεταξάκης, ἦτον Ἀρχιμασσώνος 33ου βαθμοῦ, καθῶς μᾶς τό ἀποκαλύπτουν καί μᾶς τό καταγράφουσιν, ἐπίσημα καί δημόσια, ὁ ὅσιος Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος ἐν τῇ νῆσῳ Πάρῳ καί ὁ μακαριστός Καθηγητής, ὁ παγκοσμίου φήμης Δογματολόγος τοῦ ΑΠΘ Πρωτ. Ἰωάννης Ρωμανίδης! Ὅτι καί ὁ πατριάρχης Ἰωακείμ ὁ Γ΄, ἦτον καί αὐτός Μασσώνος!! Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κύριλλος Γ΄, δέν γνωρίζω ἀν ἦτο μασσώνος, ἀλλά ἦτο φανατικός Ἀρχιοικουμενιστής καί Συγκρητιστής, καθῶς τό ὁμολογοῦσιν Νεοκύπριοι οἰκουμενιστές ἐρευνητές καί θεολόγοι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί Μητρόπολις Κύκκου καί Τηλλυρίας  , οἱ ὁποίοι κληρικοί καί θεολόγοι αὐτῆς, ἅπαντες σχεδόν, μαζί μέ τήν νῦν ἱ. μητρ. τῆς Λεμεσοῦ, μᾶς ἀποκρύβουσιν ἱστορικά στοιχεία καί γεγονότα, ὅτι δηλ. ὁ τότε ἀρχιεπ. Κύπρου Κύριλλος Γ΄, ἔσπειρεν τήν βαθιά διχώνια καί τό ἀνίερον Σχίσμα τῆς δῆθεν"Ἡμερολογιακῆς Μεταρρύθμισις" στήν Κύπρο, διαιρέθηκεν ἄχρι τῆς σήμερον, τό Χριστώνυμον πλήρωμα, σέ παλαιοημερολογίτες καί νεοημερολογίτες, ἐξάπαντος μέ ἀντικανονικές ἐντολές καί ὀδηγίες, τοῦ τότε διαδόχου τοῦ Ἰωακείμ Γ΄ καί οἰκουμ. πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη, μέ τήν ἀποδοχήνσύμπραξιν καίσυμμετοχήν εἰς τό ἐν λόγῳ τραγικώτατον, ἡμερολογιακόν Σχίσμα, διά τῶν Ἀρχιεπισκόπων τῆς Κύπρου καί τῶν Ἀθηνῶν. Δηλαδή καταγγέλωμεν σφόδρα, τίς ἱ. μητροπόλεις ΚύκκουΚιτίου καί Λεμεσοῦ, ὅτι ἐγκωμιάζουν ἄδικα καί ΑΝΑΞΙΑ ἐκκλησιαστικά πρόσωπα πού ἦτον: α΄) Ἀρχιμασσώνοι, β΄) Ἀρχιοικουμενιστές, γ΄) πατριάρχες καί ἀρχιεπίσκοποι πού μεθοδευμένα, (δι)ἔσπειραν τήν διχώνια, τήν αἵρεσιν καί τό ἡμερολογιακόν Σχίσμαν, δ΄) ἐξάπαντος γιά ταγοῦς πού ἐνήργησαν ἀντικανονικές, ἀντιδογματολογικές καί ἀντιεκκλησιολογικές ἐνέργειες θά ἔπρεπεν, νά καθαιρεθοῦν, ἤ καί νά ἀφορισθοῦν, ἀκόμη καί μετά θάνατον, διά τήν ψυχόλεθρον ζημίαν πού ἐδημιούργησαν καί ἐκατέσπειραν στήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Στά πιό πάνω αἱρετικόλογα ἐγκωμιαστικά φληναφήματα ὑπέρ τοῦ Κύπρου Κυρίλλου Γ΄, ἐκ τῶν ἀγαπητῶν θεολόγων τῆς ἱ. μ. Κύκκου, καταγράψαμεν πρόσφατα, μίαν ἀντιρρητικήν κριτική.

    [8] ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ,  ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΝ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ! ΜΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΑ -ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ- ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ.

    [9] Τοῦ αὐτοῦ, Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΦΛΕΡΤΑΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΩΝ "ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ" ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ;(ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΣΥΝ ΕΝΑ, ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ, ΔΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΟΝ ΣΤΟΧΑΣΜΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΝ). 

    [10] «Μελέτιος Μεταξάκης: Πτυχές της ζωής και της δράσης
    μιας μεγάλης εκκλησιαστικής προσωπικότητας».
     ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΕΔΡΩΝ: Κωστής Κοκκινόφτας Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου.Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Μιχαηλίδης.  Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου Καστελλίου και Βιάννου Ανδρέας Νανάκης. Μητροπολίτης Κένυας Μακάριος Τηλλυρίδης. Δείτε καί αὐτό: Μητροπολίτης ΚιτίουΧρυσόστομος: Ο Μελέτιος Μεταξάκης εργάστηκε με πολύ ζήλο για την οργάνωση της ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησία. 

    [11] “Μελέτιος Μεταξάκης, μεγάλη εκκλησιαστική ή τεκτονική προσωπικότητα;” Σχετικό άρθρο της Ι.Μ. Πειραιώς, "Πρόκειται για ένα αποκαλυπτικό άρθρο στο περιοδικό «Τεκτονικόν Δελτίον», (αριθμ. 71, Ιανουάριος – Φεβρουάριος 1967, του Αλεξάνδρου Ζερβουδάκη, με τίτλο: «Διάσημοι τέκτονες: Μελέτιος Μεταξάκης», σελ. 25-50), του οποίου παραθέτει ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα που μας αφήνει άφωνους καθώς σε αυτό παρουσιάζεται ο Μελέτιος Μεταξάκης ως πανάξιος γεννημένος τέκτονας, που δέχτηκε και το τεκτονικόν φως κατά τις αρχές του 1909." 

    [12] Παναγιώτης Τελεβάντος (Θεολόγος), ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ "Οτι περνά από το χέρι μας θα το κάνουμε για να δείξουμε ποιος ήταν ο Μεταξάκης. Καταρχήν επειδή χρημάτισε Μητροπολίτης Κιτίου, ύστερα επειδή στην Ιστορία της Μητροπόλεως Λεμεσού και στην Ιστορία της Μητροπόλεως Κιτίου -τις οποίες συνέγαψε ο π. Σωφρόνιος Μιχαηλίδης- ο Μεταξάκης παρουσιαζεται ως εξαίρετος ιεράρχης και αποκρύβονται επιμελώς όλα τα σκοτεινά σημεία της προσωπικότητας και της διακονίας του. Παρακαλέσαμε προ ετών τον Σεβ. Λεμεσού να φροντίσει να ανασκευάσει το κεφάλαιο του βιβλίου που αναφέρεται στον Μεταξάκη. Ενα βιβλίο που προλογίζει ένθερμα και υπέρμετρα. Αντί ανασκευής τώρα βλέπουμε τη διοργάνωση συνεδρίου προς τιμήν του Μεταξάκη από το π. Σωφρόνιο όργανο του Σεβ. Λεμεσού. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε βαθύτατα απογοητευμένοι και με τον Σεβ. Κιτίου για τη συμβολή του στη διοργάνωση του συνεδρίου." 

    [13] Βασίλειος Χαραλάμπους (Θεολόγος), 1. Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ, 2. Οὐδεμία ἀναφορά στό Συμπόσιο γιά τόν Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, γιά τίς ἐκπτώσεις του σέ θέματα Ὀρθοδοξίας.

    [14] Ανδρέα Κυριακού (Θεολόγου), ΝΕΑ ΕΓΚΩΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΕΤΙΟ ΜΕΤΑΞΑΚΗ.

    [15] Σώτου Χονδροπούλου, Ὁ ἅγιος τοῦ αἰώνα μας (Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ), Ἐκδόσεις: "ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΓΗ", Ἀθήνα 1997, σελ. 319-349.


    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου

    ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.

    Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

    ΔΙΑΦΟΡΑ

    ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

    Από το Blogger.

    ΣΕΝΑΡΙΑ