Από την εποχή των προσωπικοτήτων στην εποχή των … τρωκτικών;

Χωρίς αμφιβολία ζούμε μία εποχή, που εξαφανίζονται οι μεγάλοι ηγέτες και οι ισχυρές φυσιογνωμίες και αναδεικνύονται τα πάσης φύσεως «τρωκτικά»!.. Για να μην υπάρχει ένας υπεύθυνος άνθρωπος να καθησυχάσει τον κόσμο, με όλα όσα ακούγονται, διαβάσαμε και την κωμικοτραγική είδηση ότι ένας συμπολίτης μας πήρε τις οικονομίες μιας ζωής (45.000 ευρώ), τα πήγε σπίτι και του … τα έφαγαν τα τρωκτικά!.. Τι άλλο να πει κανείς;

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ η είδηση, που διάβασα στο «skai.gr», αλλά είναι αληθινή. Αξίζει τον κόπο να τη διαβάσετε για να δείτε μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας ανυποψίαστος ή πανικοβλημένος, με όλα όσα ακούει, συμπολίτης μας:

«Ακριβά πλήρωσε τους ψιθύρους για πτώχευση της Ελλάδας, επιστροφή στη δραχμή και όλα τα σχετικά των ημερών ένας συνταξιούχος, ο οποίος είδε όλες τις οικονομίες του να γίνονται... εκλεκτός μεζές των ποντικών.

Ο άνδρας από χωριό του δήμου Τυλίσου φαίνεται ότι έπεσε ο ίδιος στη φάκα των φημών, καθώς όλα τα χρήματά του, που είχε κάνει ανάληψη από την τράπεζα υποτίθεται για να τα σώσει από τον οποιοδήποτε οικονομικό κίνδυνο, ξεκοκαλίστηκαν από τα κοφτερά δόντια αρουραίων που τα ανακάλυψαν στην κρυψώνα όπου τα είχε τοποθετήσει.

Ο συνταξιούχος, όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της "Νέας Κρήτης", είχε πανικοβληθεί με τα όσα άκουγε όλο αυτό τον καιρό και έκανε ανάληψη από την τράπεζα όσων χρημάτων είχε πιστεύοντας ότι στο σπίτι του θα ήταν πιο ασφαλή. Τοποθέτησε προσεκτικά τα 50.000 ευρώ που είχε συγκεντρώσει από κόπους μιας ζωής και το εφάπαξ που πήρε μετά τη συνταξιοδότησή του σε μια θυρίδα όχι τράπεζας αλλά... λαξευμένη στον τοίχο του υπογείου του, σαν εκείνες που υπάρχουν σε όλα τα παλιά σπίτια και χρησίμευαν για την αποθήκευση κυρίως τροφίμων. Έκλεισε την πρόσβαση με μια πέτρα και φρόντισε να τη σοβαντίσει για να μη φαίνεται το άνοιγμα.

Δε φανταζόταν όμως ότι οι ποντικοί, που ως γνωστόν έχουν μεγάλη αδυναμία σε οτιδήποτε χάρτινο, θα είχαν πάρει χαμπάρι την... κατάθεση των χαρτονομισμάτων σε αυτή που ο συνταξιούχος θεωρούσε, λανθασμένα όπως αποδείχτηκε, ασφαλή θέση. Έτσι έπιασαν δουλειά μασουλώντας τα χρήματα. Όταν κάποια στιγμή ο άνδρας άνοιξε τη θυρίδα για να πάρει μερικά χρήματα που χρειαζόταν έπαθε το σοκ της ζωής του, καθώς είδε τα χαρτονομίσματα μασουλημένα σχεδόν ολοκληρωτικά.

Πανικόβλητος έτρεξε στην τράπεζα, για να διαπιστώσει ότι από τα 50.000 ευρώ το μόνο ποσό που κατάφερε να διασωθεί ήταν μόλις 5.000! Όλα τα υπόλοιπα είχαν φαγωθεί κυριολεκτικά από επιδέξιους ποντικούς που είδαν σε αυτά το μέσον για να φτιάξουν τη φωλιά τους!»

Ερώτημα: Ποιος θα αποζημιώσει τον δύσμοιρο αυτό άνθρωπο, ο οποίος, ακούγοντας τις διάφορες φήμες, περί πτωχεύσεως της Ελλάδος, έπραξε ό,τιέπραξε προς … ωφέλειαν των τρωκτικών; Και το κυριότερο ποιος θα αποζημιώσει την ψυχική οδύνη αυτού του ανθρώπου; Δεν υπάρχουν υπεύθυνοι και υπαίτιοι αυτών των τραγελαφικών καταστάσεων;

Θλίβομαι για την κατάντια αυτού του τόπου. Και θλίβομαι ακόμη περισσότερο όταν διαχέεται παντού η αίσθηση ότι κάποιοι υπεύθυνοι αυτού του τόπου δεν ενδιαφέρονται για το πώς ροκάνισαν τα τρωκτικά τα 45.000 ευρώ του άτυχου συμπολίτη μας, αλλά πώς θα «ροκανίσουν» οι ίδιοι σαν άλλα τρωκτικά του δημοσίου τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ, που θα εισπράξουν –αν εισπράξουν- από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Μακάρι να κάνω λάθος!.. Μακάρι… Διότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θέλω να ελπίζω ότι θα ισχύει και για μας η περίφημη φράση: «Υπάρχουν δικασταί εις Αθήνας», που έχουν κι αυτοί το δικό τους δόκανο για κάθε κατεργάρη ή άρπαγα του δημοσίου χρήματος, ώστε τα ελληνόπουλα του μελλοντικών γενεών να μιλάνε για την εποχή των ισχυρών προσωπικοτήτων και όχι για την εποχή των πάσης φύσεως «τρωκτικών», όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στον διεθνή χώρο!..

Δυστυχώς, η εποχή που ζούμε δεν γεννάει ισχυρές πολιτικές φυσιογνωμίες και παγκόσμιους ηγέτες. Και δεν έχει άδικο η Le Monde που βγήκε με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Αυτά τα παιδιά που μας κυβερνούν», τονίζοντας την «αξιολύπητη» κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η νομισματική ένωση, λόγω απουσίας ισχυρών πολιτικών ανδρών.

«Το καταλάβαμε: η κατάσταση απαιτεί ενηλίκους - κι αυτοί απουσιάζουν τόσο σε Ουάσινγκτον όσο και σε Βρυξέλλες!», αναφέρει σε δραματικούς τόνους το γαλλικό άρθρο, που κατηγορεί τις κυβερνήσεις σε Ευρώπη και Αμερική για ανευθυνότητα, απουσία πολιτικής κατεύθυνσης και αδυναμία να καταλήξουν σε συμφωνία για την αντιμετώπιση των τεράστιων δημόσιων ελλειμμάτων και έξοδο από την κρίση.

Κάπως έτσι και με εμφανές το πρόβλημα της λειψηγεσίας (όρος που χρησιμοποίησε ο κ. Ευ. Βενιζέλος) φθάσαμε από τους παγκόσμιους ηγέτες ή τις ισχυρές πολιτικές φυσιογνωμίες στα ... μεγάλα τρωκτικά!.. Τι άλλο να πει κανείς;

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

πηγή