ΕΘΝΟΣ. ΕΝΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.

Εισαγωγή.

Παρόλο που το γεγονός της διαίρεσης της Ανθρωπότητας σε διάφορα έθνη είναι η πιο σημαντική Ιστορική Αλήθεια από την οποία οι μελετητές της ανθρώπινης κοινωνικής δραστηριότητας (ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και πολιτικοί) πρέπει να καθοδηγούνται, παρατηρούμε ότι ο «σύγχρονος» άνθρωπος δεν γνωρίζει τι περιγράφει η λέξη «έθνος». Πρόσφατα σε μιαν ράδιο-εκπομπή ένας καθεστωτικός «αναλυτής» και....
«τουρκολόγος» χαρακτήρισε τους αμερικανούς ως «αμερικανικό έθνος». Είναι προφανείς η ασχετοσύνη όχι μόνο των απλών ανθρώπων, δηλ. της μάζας,, αλλά και πολλών (μα πάρα πολλών) εθνικά σκεπτόμενων ανθρώπων στο θέμα αυτό.

Η διαίρεση της ανθρωπότητας σε έθνη και οι προσπάθειες επεξήγησης αυτού του γεγονότος καταλήγουν αποκλειστικά στις κοινωνικό-οικονομικές και βιολογικές αιτίες. Εδώ θα μπορούσαμε να θυμηθούμε το μαρξιστικό-λενινιστικό δόγμα (ενιαία γλώσσα, έδαφος και οικονομία) και την ενιαία «ιστορική και θρησκευτική μύρα». Κάποιοι βάζουν τους υπολογισμούς των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων πάνω απ’ όλα κλπ.

Με αυτές τις μίζερες «επιστημονικές» επεξηγήσεις του φαινομένου του Ελληνικού Έθνους οι εθνικιστές δεν έχουν καταφέρει να πείσουν για το ιερό δικαίωμα του Έθνους μας στην διαιώνιση και στην συνέχισή του στην ιστορία. Με αυτόν τον τρόπο το Έθνος έχει μείνει απροστάτευτο μπροστά από «ανθρωπιστικές» και «πανανθρώπινες» εθνοκτόνες «αξίες».

Θα πρέπει να τονιστεί ότι η φύση του ανθρώπου, όπως και η φύση γενικά, βρίσκεται μίλια μακριά από τις λογικές επεξηγήσεις. Μόνο η κατανόηση των πνευματικών πυγών, μόνο η μεταφυσική προσέγγιση μπορεί να τεκμηριώσει τον Εθνικισμό σαν ρεαλιστική κατάσταση και ανάγκη σε όλο της το σύνολο και, με αυτόν τον τρόπο, να δώσει «ασπίδα» στα χέρια των εθνικιστών και έτσι, από ανήμπορους υπερασπιστές της Εθνικής Ιδέας, να τους κάνει Άξιους Πολεμιστές. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν απλουστευμένες ανθρωπολογικές, γλωσσολογικές, ιστορικές, θρησκευτικές και οικονομικές δευτερεύουσες προσεγγίσεις, οι οποίες λανθασμένα και ύπουλα έχουν «φουσκωθεί» στο επίπεδο των «αιτιών».

Θρησκευτική ενότητα.

Την εθνική ενότητα χαρακτηρίζει πράγματι η ενότητα θρησκευτική, αλλά οι καθολικοί των νησιών και όλοι οι παγανιστές δεν ανήκουν στο Ελληνικό Έθνος; Ναι, η κοσμοθεωρία που βασίζετε στην ορθοδοξία είναι στις ψυχές των περισσότερων Ελλήνων, αλλά θα μπορούσαμε να ταυτίσουμε το Ελληνικό Έθνος με την Ορθοδοξία; Οι σημερινές «επίσημες» θρησκείες σαν κοσμοθεωρίες δεν είναι εθνικές (κακός) πουθενά στον κόσμο (προσέξτε όμως, υπάρχει μια εξαίρεση, η ιουδαϊκή, η οποία λόγο του ότι δεν είναι διεθνιστική κάνει τους εβραίους δυνατούς). Ο Laurens της Αραβίας δεν έγινε άραβας μετά την αποδοχή του Ισλάμ.

Γλωσσική ενότητα.

Είναι μακριά από την πραγματικότητα και ο χαρακτηρισμός του έθνους με βάση την γλωσσική ενότητα. Η επιστήμη αναλύει τον επηρεασμό της γλώσσας στον εγκέφαλο και στις ικανότητες των ανθρώπων. Όμως οι γλώσσες και τα έθνη δεν ταυτίζονται. Αυτό είναι προφανές. Πολλοί άνθρωποι στις Φιλιππίνες μιλάνε και σκέφτονται ισπανικά, αλλά ούτε οι ισπανοί τους θεωρούν ισπανούς, ούτε οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται ως ισπανοί. Σχεδόν όλο το Η.Β. μιλάει αγγλικά, αλλά αν τον Ουαλλό αποκαλέσεις εγγλέζο, θα μπλέξεις άσχημα. Ο άνθρωπος σκέφτεται με της έννοιες της γλώσσας με την οποία μεγάλωσε, αλλά η ψυχή και το πνεύμα του λειτουργούν με άλλους, όχι φιλολογικούς, κανόνες. Η ψυχή πονάει και χαίρεται όχι με λόγια και προτάσεις.

Γ’ αυτό αν κάποιος μιλάει στη γλώσσα των συμπολιτών του (και όχι προγόνων του), που λόγο περιστάσεων είναι αναγκασμένος να δεχθεί, η ψυχή του θα αναζητά και θα ακούει τα εθνικά του μοτίβα. Θα αναζητάει την φωνή των προγόνων του. Η ιστορία γνωρίζει πληθώρα παραδειγμάτων όταν ένας λαός αναγκάστηκε να αλλάξει την γλώσσα του, αλλά αυτό δεν άλλαξε την εθνική του ταυτότητα και αυτογνωσία ....

Αίμα

Είναι ξεχωριστή η περίπτωση της βιολογικής συγγένειας που καθορίζει το εθνικό γενότυπο. Η καταγωγή από το ίδιο γένος βρίσκεται πάντοτε σαν βάση ενός έθνους. Αυτός ο παράγων είναι από τους πιο βασικούς, αλλά δεν είναι ο αρκετός. Π.χ. σήμερα στην Ελλάδα σχεδόν όλοι οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί και οι διάφοροι διαμορφωτές της κοινής γνώμης είναι Έλληνες εξ αίματος. Αλλά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εκπρόσωποι του Ελληνικού Έθνους; Εγώ θα τους κατέτασσα στους εχθρούς του Έθνους. Η πορνό«τραγουδίστρια» Μαντόνα, με Εβραϊκό αίμα, και αν μάθαινε όλη την Τόρα απ’ έξω, κανένας Εβραίος δεν θα την θεωρούσε ότι αυτή ανήκει στο Εβραϊκό έθνος.

Οι «μελετητές»

Άρα το ανθρωπολογικό, το ιστορικό, το γενετικό, το θρησκευτικό, το γλωσσολογικό, το πολιτικό, το κοινωνιολογικό και το εδαφικό, που χαρακτηρίζουν ένα έθνος, αποτελούν μόνο και μόνο ένα τμηματικό εξωτερικό χαρακτηριστικό ενός συνόλου. Είναι τμήματα και πρέπει να μελετώνται μόνο ως τέτοια και δεν πρέπει να αναβαθμίζονται σαν αιτιατά. «Το ΟΛΩΝ δεν είναι απλό σύνολο τμημάτων, αλλά αποτελεί κάτι ουσιώδες και μεγαλύτερο».

Η ύπαρξη των ξεχωριστών εθνών είναι η πιο τρανή απόδειξη επηρεασμού του υλιστικού μας κόσμου από την μεταφυσικές δυνάμεις. Οι απαντήσεις σε αυτό το φαινόμενο πρέπει να δοθούν στον πνευματικό επίπεδο. Στο επίπεδο αυτό, των μεταφυσικών δυνάμεων, ο σύγχρονος άνθρωπος σε αντίθεση με τους προγόνους μας, δεν ξέρει να «κολυμπάει» καλά.

Υλισμός

Στην μελέτη του Σύμπαντος η διαφορά ανάμεσα στους «επιστημονικό»-υλιστικούς μεθόδούς και την πνευματική κοσμοθεωρία είναι σαν την διαφορά ανάμεσα σε ένα βιβλίο με νότες και ένα μουσικό έργο. Μόνο στα χέρια ολίγον το βιβλίο με νότες μεταμορφώνεται σε «μουσική συμφωνία», για περισσότερους δε αποτελεί μόνο ανούσια ύλη με κακογραφία.

Αυτοί που αρκέστηκαν να βλέπουν τον Κόσμο υλιστικά σε τι διαφέρουν από τους μικρούς αδελφούς μας τα ζώα; Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς γιατί άθεος δεν μπορεί να γίνει ποτέ εθνικιστής; Μόνο η ίδια η φύση του ανθρώπου, η ίδια η βάση στην οποία στερεώνετε η ψυχή του, μπορούν να επεξηγήσουν τους εθνικούς προσανατολισμούς των ανθρώπων.

Το πνεύμα και η ψυχή ενός λαού

Ο κάθε λαός, όπως και ο κάθε άνθρωπος, έχει το δικό του πνεύμα, το δικό του χαρακτήρα και την δική του ψυχή. Κάθε προσπάθεια υποβάθμισης της φύσης του ανθρώπου στην απλή φυσιολογία και την ουσία ενός έθνους στα ιστορικά και οικονομικά αίτια ή μόνο στο αίμα, είναι καταδικασμένα στην αποτυχία.

Η μεταφυσική δύναμη από τον «ζωντανό» Θεό επιδρά την ζωή μας και την ζωή του κάθε ανθρώπου. Η διαφορά είναι ότι κάποιοι το βλέπουν και το παραδέχονται και μερικοί δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Η δύναμη αυτή δεν είναι μια ιδέα των φιλοσόφων η των θεολόγων. Είναι η δύναμη που δημιουργεί την λαϊκή ψυχοσύνθεση και από την οποία η ανθρωπότητα αντλεί τους θεούς και τους δαιμόνους του. Είναι ο λόγος για τον οποίο τα κύτταρα ενός λαού, οι άνθρωποι, ανεξάρτητα ένας από τον άλλων, νιώθουν και πονάνε το ίδιο και με τον ίδιο τρόπο.

Η ιστορία της ανθρωπότητας ουσιαστικά είναι η ιστορία επίδρασης της μεταφυσικής δύναμης στους ανθρώπους.

Η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι η ιστορία επίδρασης του Θεού των εβραίων στον εβραϊκό λαό; Το βιβλίο αυτό περιγράφει την θέληση του Θεού τους. Οι δρόμοι του Αβραάμ, του Ιακώβ, του Ιωσήφ, του Μωυσή, του Σολόμωντα κλπ, είναι δρόμοι που χαράχθηκαν από την μεταφυσική δύναμη, από τον Θεό του Ισραήλ. «Και είπε ο Θεός στον Μωυσή...» Οι προφήτες του Ισραήλ δεν επέτρεπαν στους εβραίους να ξεχάσουν για την σχέση τους με τον Θεό τους. Και αυτή η θεϊκή θέληση είναι ο βασικός μοχλός του εβραϊκού έθνους, είναι αυτή που τους κάνει ξεχωριστούς και τους ενώνει πάντοτε και τους κάνει τόσο δυνατούς.

Το παράλογο

Οι άλλοι λαοί πέφτουν έξω από αυτού του τύπου σχέσης με τον Θεό; Ο Θεός μίλησε και μιλάει μόνο με εβραίους; Οι λαοί γνώρισαν τους Θεούς μόνο μετά που γνώρισαν την Παλαιά Διαθήκη;

Και βέβαια όχι. Με το γεγονός της θεϊκής «ανάμιξης» μας πληροφορούν οι μύθοι και τα έπη των λαών.

Σήμερα οι μελετητές των λαών που έχουν μείνει έξω από την επιβολή των παγκόσμιων διεθνιστικών εθνοκτόνων θρησκειών – τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ – μας ανακαλύπτουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα. Οι μεταφυσικές δυνάμεις με τις οποίες αλληλεπιδρούν οι λαοί έχουν το καθένα τον δικό του χαρακτήρα, σχετίζονται μόνον με τον συγκεκριμένο λαό.

Ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης και οι θεοί των άλλων λαών δεν είναι το ίδιο πράγμα σε διάφορες «συσκευασίες» όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι οικουμενικοί παπάδες και οι διάφοροι διεθνιστές.

Οι Θεοί και το Έθνος

Ο κάθε λαός έχει τον δικό του ξεχωριστό κώδικα συναναστροφής με τον Θεό ή τους Θεούς του. Αυτό μπορούμε να το διακρίνουμε με πολύ ευκολία.

Ο θεός-ήρωας Όντιν των σκανδιναβών είναι η πηγή της ζωικής δύναμής τους.

Ο Βοτάν έδωσε μαχητικότητα στις γερμανικές φυλές.

Οι ουράνιες δυνάμεις γεμίζουν ακόμα και τις πρόσφατες σελίδες της ζωντανής ιστορίας των λαών. Οι δυνάμεις αυτές έπεισαν μια χωριατοπούλα ότι πρέπει να σώσει την Γαλλία. Οι Γάλλοι νικούσαν όταν παρουσιαζόταν η Ζάννα ντ’Άρκ. Η θεϊκή ενέργεια που της είχε δοθεί ήταν τόσο δυνατή που διαπέρασε σε όλων τον λαό, ο οποίος τελικά έσωσε την Πατρίδα του.

Οι πρόγονοι μας έλεγαν ότι η μάχη δεν καθορίζει τον δυνατότερο, αλλά δείχνει με ποιανού το μέρος είναι οι Θεοί. Η ιστορία της πραγματικής Ελλάδας, εκτός από τους πολλούς πολέμους και αναρίθμητους ήρωες, είναι και ιστορία επαφής των Ελλήνων με τους Θεούς τους. Κανένα μεγάλο γεγονός δεν περνούσε χωρίς την επαφή των πολιτικών Αντρών, μέσον του ιερατείου των Δελφών, για συμβουλή από τους Θεούς.

Η θέληση των Θεών είναι το κύριο συστατικό της εθνικής αυτογνωσίας. Ο κάθε λαός είναι δημιούργημα των δικών του Θεών. Το να ανήκεις σε ένα Έθνος σημαίνει την αναγνώριση της καταγωγής από τους συγκεκριμένους Θεούς, Στις μυθολογίες και στα έπη των Εθνών θα μπορούσε ο καθένας να βρει με ευκολία της ενδείξεις της επιρροής των μεταφυσικών δυνάμεων στην ζωή μας.

Είναι φυσικό στην αυγή της Ιστορικής τους πορείας τα έθνη να αισθάνονται δυνατότερα τις σχέσεις τους με τον μεταφυσικό κόσμο. Οι λαοί της Αφρικής, οι Ινδιάνοι της Αμερικής και μερικοί Άριοι λαοί του Βορρά , οι οποίοι έχουν μείνει σε εκείνο το στάδιο της κοσμοαντίληψης στο οποίο βρισκόντουσαν κάποτε οι πρόγονοί όλων των Εθνών, δείχνουν εκπληκτικές ικανότητες χειρισμού και γνώσεων των μεταφυσικών δυνάμεων και σχέσεων με τους Θεούς τους.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η αποδοχή της μεταφυσικής και επίδρασης στη ζωή μας των Θεϊκών δυνάμεων δεν έρχεται σε σύγκρουση με την τεχνικό/επιστημονική θεώρηση του κόσμου. Η σύγκρουση αυτή είναι πλαστή και έχει επιβληθεί στον σύγχρονο άνθρωπο επίτηδες.

Από που ξεκινάει ένα Έθνος την ζωή του, από που πρέπει να μετράει ο χρόνος; Κοιτώντας στα βάθη της Εθνικής αυτογνωσίας του κάθε λαού, έκπληκτοι θα δούμε ότι τα σωζόμενα έπη και μύθοι του κάθε λαού όταν μιλούν για την δημιουργία του κόσμου «συγχρονίζουν» τον χρόνο της ιστορικής τους πορείας σαν έθνος από αυτήν την περίοδο.

Το παρών ενός Έθνους είναι συνδεδεμένο με μια ενιαία γραμμή με την στιγμή της γεννήσεώς του. Το κάθε εθνικό έπος αναπαράγει τους μύθους για την δημιουργία του Σύμπαντος και του Ανθρώπου ταυτόχρονα με την γέννηση του Έθνους, και , με αυτόν τον τρόπο, το Έθνος και το κάθε μέλος του, συνειδητά η όχι, παρομοιάζεται με τους ανώτερους πρωτοτύπους του – με τους Θεούς του, επισυνάπτετε στην ουράνια και πνευματική πραγματικότητα του Έθνους. Ταυτόχρονα όμως, το κάθε Έθνος είναι και η βασική αιτία αυτής της δημιουργίας του Σύμπαντος.

Το αίμα με το οποίο τα μέλη ενός Έθνους συνδέονται, είναι εκείνο το μέσον με το οποίο όλες οι σχέσεις με τους Θεούς μεταδίδονται στις επερχόμενες γενεές. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε όλους τους λαούς του κόσμου με το αίμα έχουν δεθεί πολλές μυστικιστικές τελετές και μόνο το χυμένο αίμα «εκδίκηση ζητάει».


πηγή