Η κακοδαιμονία της φυλής μας…

Είναι ν’ απορεί κανείς πώς ορισμένοι Έλληνες ή Ελληνίδες πολιτικοί ζητούν συναίνεση από τους πολιτικούς αντιπάλους των (κατά συνέπεια και από τους πολίτες), αλλά οι ίδιοι, με το προσωπικό τους παράδειγμα, κάνουν τα πάντα για να υψώνουν ένα τεράστιο και ψυχρό τείχος σ’ αυτήν την προοπτική. Κρίμα!..

ΚΑΠΟΤΕ ο «Γέρος του Μοριά», ο θρυλικός Στρατηγός της Επανάστασης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνη, όταν διαπίστωσε ότι οι Έλληνες ενός καφενέ στο Ναύπλιο «τρωγόντουσαν» για το ποιο κόμμα είναι καλύτερο (το ρωσικό, το αγγλικό ή το γαλλικό) ρώτησε:
--Ωρέ, Έλληνες με την Ελλάδα δεν είναι κανένας;

Συνειρμικά ο νους μας ανατρέχει στον αείμνηστο πολιτικό Κωνσταντίνο Καραμανλή τον οποίο ρώτησαν οι Ξένοι πώς μπορεί να αποδείξει ότι οι Έλληνες πολίτες, που κυβερνάει, είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Κι ο ευφυέστατος πολιτικός χωρίς χρονοτριβή απάντησε:
--Δεν τους βλέπετε πώς τσακώνονται για την πολιτική;

Δυστυχώς, αυτή η αιώνια κατάρα των Ελλήνων, να τρώγονται μεταξύ τους, αυτό το ζιζάνιο του Έθνους ή της Φυλής μας να μας θέλει διαιρεμένους σε πολιτικά κόμματα, ομάδες, φατρίες και ό,τι άλλο είναι ικανό να μας διχάζει και όχι να μας ενώνει, το διαπίστωσε και ο γράφων (πού λέτε;) στο … facebook!

Γελάω που το λέω, αλλά είναι ο μόνος χώρος για να δεις επώνυμα τις αντιδράσεις του κόσμου αν σε συμπαθεί ή όχι, αν σε εκτιμά ή διαφωνεί μαζί σου με όλα όσα γράφεις ή πράττεις και όλα τα σχετικά. Βλέπετε η Ιστοσελίδα μας έχει καθημερινά πάνω από 1.500 νέα άτομα και μέχρι τώρα έχουμε συνολικά μισό εκατομμύριο επισκέπτες (!!), αλλά αυτοί είναι ανώνυμοι και όχι επώνυμοι!

Εκείνο που διαπίστωσα, λοιπόν, και μάλιστα μετά μεγάλης εκπλήξεως, είναι το πάθος των πολιτικών φατριών να «σε θέλουν δικό τους» και να μην ανήκεις σε καμία άλλη παράταξη, φατρία ή ομάδα. Ακόμη περισσότερο όταν τους λες ότι ο γράφων δεν ανήκει πουθενά, παρά μονάχα στην Ελλάδα και στον Χριστό!

Αυτός και ο λόγος που η Ιστοσελίδα μου είναι ανοιχτή σε όλους που εκτιμούν τη δουλειά μας, ό,τι κι αν πιστεύουν, είτε δεξιός, είτε αριστερός, είτε κεντρώος, είτε χριστιανός, είτε άθεος ή ό,τι άλλο επιθυμεί. Το ίδιο και στο facebook. Λέω «ναι» σε όποιον ζητήσει να είναι φίλος μας με ένα απλό σκεπτικό: «Αν πούμε όχι σ’ αυτούς που μας αγαπούν, τι πρέπει να πούμε σ’ αυτούς που δεν αισθάνονται το ίδιο»;

Δυστυχώς ορισμένοι φίλοι δεν μπορούν να συμβιβασθούν μ’ αυτή την ιδέα. Και ορισμένοι εξ αυτών, παρά το γεγονός ότι έχεις γράψει γι’ αυτούς ορισμένα εγκωμιαστικά κείμενα, σε διαγράφουν με μια μονοκονδυλιά από φίλο στο facebook! Ακόμη περισσότερο όταν δεν δημοσιοποιώ  σχόλια ή κείμενα, που μου στέλνουν κατά δεκάδες μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, επειδή τα κείμενα αυτά δεν υβρίζουν απλώς τους πολιτικούς, αλλά χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις που ο γράφων έτσι και δημοσιοποιήσει τα λεγόμενά τους θα πάει κατ’ ευθείαν φυλακή!

Ορισμένοι κύριοι, γράφοντας ανωνύμως και εκ του ασφαλούς σε διάφορα «μπλογκ, νομίζουν ότι με την ίδια ευχέρεια ή ευκολία θα δημοσιοποιούμε τα όσα εσώψυχα θέλουν να βγάζουν σε μια επώνυμη Ιστοσελίδα, όπως η δική μας, που έχει όνομα, διεύθυνση, τηλέφωνο και η οποία αναλαμβάνει την ευθύνη των όσων η ίδια υπογράφει και όχι ό,τι υπογράφουν κάποιοι άλλοι, που ανήκουν σε ακραίους ή άλλους χώρους.

Και κάτι άλλο: Ορισμένοι φίλοι ή φίλες δεν μπορούν να συμβιβασθούν με την ιδέα ότι ο γράφων (που είναι γνωστό πόσο υπερασπίζεται τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία) διευρύνει την Ιστοσελίδα του και σε άλλες κατηγορίες θεμάτων (κοινωνικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά, χιουμοριστικά κλπ), ώστε να μπορεί ο καθένας να βρίσκει πολλά θέματα, που είναι διανθισμένα με ωραίες εικόνες κλπ. Κι αυτό το λέω διότι οι Έλληνες απ’ τα πανάρχαια χρόνια ήσαν «εραστές του ωραίου και του αληθινού», όπως θα έλεγε ο ποιητής και όχι ... ανέραστοι ή μισογύνηδες, συνοφρυωμένοι και βλοσυροί, χωρίς ούτε ένα χαμόγελο στα χείλη τους!!

Το να επιθυμούν, λοιπόν, ορισμένοι να ταυτίζουν τα γράφοντα με την θρησκοληψία και να μη μπορεί να διευρύνει το βλέμμα του και σε άλλους ορίζοντες, αλλά να έχει κι αυτός πνευματικές παρωπίδες, όπως ορισμένοι ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, μακριά από μας κάθε τέτοια σκέψη.

Αγαπάμε τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία διότι αισθανόμαστε ελεύθεροι και μόνον ελεύθεροι! Αν θέλαμε «αγκάθια» στη σκέψη θα πιστεύαμε αλλού και όχι στην Ελλάδα και στον Χριστό!..

Αυτός και ο λόγος που μάς κάνει εντύπωση το γεγονός πώς ορισμένοι Έλληνες ή Ελληνίδες πολιτικοί ζητούν συναίνεση από τους πολιτικούς αντιπάλους των (κατά συνέπεια και από τους πολίτες), αλλά οι ίδιοι, με το προσωπικό τους παράδειγμα, κάνουν τα πάντα για να υψώνουν ένα τεράστιο και ψυχρό τείχος σ’ αυτήν την προοπτική!.. Κρίμα!.. Γιατί είχα την αίσθηση ότι οι Έλληνες πρέπει να έχουν αγάπη και αλληλοεκτίμηση μεταξύ τους!.. Κρίμα!..

Εμείς, όμως, θα συνεχίσουμε να κουβαλάμε στα απέραντα σοκάκια του χρόνου το δισάκι του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας!..  Είναι κι αυτός ένας δρόμος... Δύσκολος, γεμάτος αγκάθια και τριβόλια, αλλά με ορίζοντα προοπτικής, ψυχωφελής και θεάρεστος!..  Ή, τουλάχιστον, έτσι πιστεύουμε... Χίλια συγγνώμη αν πικράναμε ορισμένους!..

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

πηγή