8 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ!!!

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, μια κινέζικη παροιμία λέει: «μια εικόνα είναι τόσο πειστική όσο χίλιες λέξεις».
Παρόλο που σήμερα η ψηφιακή επεξεργασία φωτογραφιών μπορεί να κάνει μια φωτογραφία να δείχνει τόσο αληθινή όσο ποτέ άλλοτε δείχνοντας ακόμα και τα πιο απίθανα να φαντάζουν σαν αληθινά, με αντίστοιχη ηλεκτρονική επεξεργασία, μπορεί να αποκαλυφθεί η απάτη.


Πριν από μερικές δεκαετίες, η συνηθέστερη απάτη ήταν εκείνη της «διπλής έκθεσης του φιλμ» η οποία μπορούσε εύκολα και «πειστικά» να δημιουργήσει εικόνες «φαντασμάτων».
Αυτές οι φωτογραφίες όμως εξακολουθούν να αποτελούν για τους ερευνητές μέχρι σήμερα πιθανώς «γνήσια πορτρέτα του ανεξήγητου».
Ακολουθούν μερικές περιπτώσεις εμφάνισης φαντασμάτων, οι οποίες στον κύκλο των ερευνητών παραφυσικών φαινομένων αποτελούν τις πιο αξιοπρόσεκτες και μέχρι στιγμής δεν έχουν κατορθώσει να τις καταχωρήσουν στις περιπτώσεις απάτης.

1 
Η φωτογραφία του φαντάσματος της "Brown Lady" είναι αναμφισβήτητα η διασημότερη και πιο καλά τεκμηριωμένη φωτογραφία φαντάσματος που έχει ληφθεί μέχρι σήμερα.
Το φάντασμα πιθανώς να είναι της Dorothy Townshend, συζύγου του Charles Townshend, 2ου Υποκόμη του Raynham, που έμεναν στο Raynham Hall του Norfolk της Αγγλίας στις αρχές του 1700 και το μέγαρο του Raynham ήταν το σπίτι της οικογένειας Townshend για πάνω από 300 χρόνια.
Η Dorothy Townshend ήταν η αδελφή του Sir Robert Walpole, συνεργάτη του Charles πριν φιλονικήσουν.
Οι φήμες έλεγαν ότι η Dorothy, πριν παντρευτεί τον Charles, ήταν ερωμένη του Λόρδου Wharton, "ο οποίος είχε πολύ κακή φήμη. Ήταν μάλιστα τόσο γοητευτικός και μειλίχιος με τις γυναίκες, ώστε καμία νεαρή δεν θα μπορούσε να βρεθεί μαζί του για 24 ώρες κάτω από τη ίδια στέγη, δίχως διακινδυνέψει την καλή της φήμη."
Ο Charles υποψιάστηκε την Dorothy για απιστία.
Σύμφωνα με τα αρχεία, η Dorothy πέθανε το 1726, όμως οι φήμες έλεγαν την εκείνη την εποχή, ότι η κηδεία ήταν εικονική και ότι ο Charles είχε κλειδώσει τη σύζυγό του σε μια απόμακρη γωνία του σπιτιού μέχρι το θάνατό της πολλά χρόνια αργότερα.
Το φάντασμα της Dorothy έλεγαν ότι εμφανιζόταν στη κεντρική δρύινη σκάλα του μεγάρου αλλά και σε άλλες αίθουσες του Raynham.

Στις αρχές του 1800, ο βασιλιάς George IV, ενώ έμεινε στο Raynham έπειτα από επίσκεψη στην πόλη, είδε την φιγούρα μιας γυναίκας ντυμένης με καφέ φόρεμα να στέκεται δίπλα στο κρεβάτι του. Περιέγραψε μάλιστα ότι το πρόσωπό της ήταν χλωμό και τα μαλλιά της ατημέλητα.
H επόμενη καταγεγραμμένη εμφάνιση έγινε το 1835 και παρατηρητής ήταν ο Συνταγματάρχης Loftus, ο οποίος είχε επισκεφθεί το αρχοντικό για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Ο συνταγματάρχης είδε μια γυναικεία φιγούρα, περιέγραψε ότι φορούσε ένα φθαρμένο καφέ σατέν φόρεμα και ότι το δέρμα της ήταν χλωμό αλλά «λαμπερό». Ο Loftus είπε επίσης ότι του φάνηκε πως τα μάτια της έμοιαζαν «σκαλισμένα» στο πρόσωπό της.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο λοχαγός Frederick Marryat και δύο φίλοι είδαν την"Brown Lady" να κατεβαίνει τις σκάλες από τον πάνω όροφο, κρατώντας ένα φανάρι. Όταν εκείνη πέρασε από μπροστά τους, τους χαμογέλασε"με τρόπο διαβολικό." Ο Marryat τότε πυροβόλησε την φιγούρα με το πιστόλι του «αλλά η σφαίρα πέρασε απλά από μέσα της».
Η διάσημη φωτογραφία της «Brown Lady» λήφθηκε τον Σεπτέμβριο του 1936 από τον Λοχαγό Provand και Indre Shira, δύο φωτογράφους που πήγαν να φωτογραφίσουν το Raynham Hall για το περιοδικό Country Life.
Ο Shira περιέγραψε το τι συνέβη:
«Ο λοχαγός Provand τράβηξε μια φωτογραφία της δρύινης σκάλας ενώ εγώ χειριζόμουν τον μηχανισμό του φλας. Αμέσως μετά εστίασε ξανά για να τραβήξει καινούργια φωτογραφία. Εγώ στεκόμουν δίπλα του κρατώντας πάντα τον μηχανισμό του φλας και κοιτούσα την σκάλα έτοιμος για την επόμενη φωτογραφία. Εντελώς ξαφνικά, είδα μια αέρινη καλυμμένη μορφή να έρχεται κατεβαίνοντας αργά τα σκαλοπάτια. Μάλλον έντονα αναστατωμένος φώναξα απότομα: "Γρήγορα, γρήγορα, εκεί…κάτι" ενώ πίεζα την σκανδάλη του μηχανισμού του φλας. Μετά από τη λάμψη του φλας και τον ήχο του κλείστρου της μηχανής, ο λοχαγός Provand έβγαλε το «ύφασμα εστίασης» από το κεφάλι του, στράφηκε σε μένα και ρώτησε με έκπληξη: "Προς τι ο όλος ενθουσιασμός;"»

Έπειτα από την εμφάνιση του φιλμ η εικόνα του γυναικείου φαντάσματος φάνηκε για πρώτη φορά. Δημοσιεύθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1936 στο περιοδικό Country Life.
Από τότε, το φάντασμα έχει περιστασιακάεμφανιστεί μερικές φορές.

Υποσημείωση: Ο Charles Townshend είναι ο πρόγονος του Thomas Townshend, ενός αμερικανού φυσικού που πειραματίστηκε με την αντι-βαρύτητα, το όνομα του οποίου έχει συνδεθεί με το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας».


2
Ο Sybell Corbe

t τράβηξε αυτή την φωτογραφία της βιβλιοθήκης του αβαείου Combermere το 1891 στο Τσέσαϊρ της Αγγλίας το οποίο ίδρυσαν Βενεδικτίνοι μοναχοί το 1133.
Φαίνεται αμυδρά η φιγούρα ενός άντρα να κάθεται στην καρέκλα που βρίσκεται αριστερά της φωτογραφίας. Ξεχωρίζουν το κεφάλι, ο γιακάς και ο δεξιός βραχίονάς του. Από τους ερευνητές θεωρείται ότι πρόκειται για το φάντασμα του Λόρδου Combermere που ήταν διοικητής στο Βρετανικό ιππικό στις αρχές του 1800. Διακρίθηκε μάλιστα σε διάφορες στρατιωτικές εκστρατείες.

Το 1540, ο βασιλιάς Henry VII σταμάτησε την λειτουργία του μοναστηριού και το αβαείο έγινε αργότερα έδρα του Sir George Cotton KT, αρχιθαλαμηπόλου της οικογένειας του πρίγκιπα Edward, γιου του Henry VIII. Το 1814, ο Sir Stapleton Cotton, ένας από τους απογόνους του Sir George, πήρε τον τίτλο"Lord Combermere" και το 1817 έγινε ο κυβερνήτης των Μπαρμπάντος. Σήμερα το αβαείο είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο και ξενοδοχείο.
Ο Λόρδος Combermere σκοτώθηκε το 1891 καθώς τον χτύπησε μια ιππήλατη άμαξα.
Ο Sybell Corbet πήρε την επίμαχη φωτογραφία την στιγμή που η κηδεία του Combermere γινόταν τέσσερα μίλια μακριά από το αβαείο. Η «έκθεση» του φίλμ της μηχανής του Corbet διήρκεσε μια ώρα.
Πολλοί θεώρησαν ότι η κατά την διάρκεια της τόσο μεγάλης έκθεσης του φιλμ κάποιος υπάλληλος μπήκε στην αίθουσα και κάθισε στην πολυθρόνα για λίγο χρονικό διάστημα, δημιουργώντας έτσι την ημιτελή διάφανη εικόνα. Η ιδέα αυτή αντικρούστηκε από τα μέλη της οικογένειας του εκλιπόντος, αφού βεβαίωσαν ότι όλοι ανεξαιρέτως παρευρίσκονταν στην κηδεία του Λόρδου.

Υποσημείωση: Ο Λόρδος Combermere συνδέεται επίσης με μια ακόμη γνωστή στους αντίστοιχους κύκλους παραφυσική ιστορία με το όνομα : τα «Κινούμενα Φέρετρα» των Μπαρμπάντος. Πρόκειται για την περίπτωση όπου τα φέρετρα στο σφραγισμένο υπόγειο οικογενειακό τάφο της οικογένειας Chase, λέγετε ότι μετακινήθηκαν και άλλαξαν θέση από εκείνη που είχαν την τελευταία φορά που σφραγίστηκε ο τάφος. Τα βαριά φέρετρα τέθηκαν επανειλημμένα στην επιθυμητή θέση από την οικογένεια, αλλά όταν ο τάφος ανοίχθηκε για να τοποθετηθεί ένα νέο φέρετρο τα φέρετρα βρέθηκαν πάλι σκορπισμένα. Ο Λόρδος Combermere ήταν ο κυβερνήτης των Μπαρμπάντος που είχε διατάξει έρευνα για το μυστήριο των «Κινούμενων Φέρετρων».


3 
Ο Sir Victor Goddard, ένας συνταξιούχος ανώτερος υπάλληλος της R.A.F, δημοσίευσε αυτήν την ενδιαφέρουσα φωτογραφία το 1975, που είχε ληφθεί το 1919. Η φωτογραφία είναι το ομαδικό πορτρέτο της αεροπορικής μοίρας του Goddard, στη οποίο είχε υπηρετήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο Ι στο HMS Daedalus.
Στην φωτογραφία φαίνεται το πρόσωπο ενός φαντάσματος, πίσω από την πλάτη του αεροπόρου που βρίσκεται στην πάνω σειρά και τέταρτος από αριστερά. Λέγεται ότι είναι το πρόσωπο του Freddy Jackson, ενός μηχανικού που σκοτώθηκε σε ατύχημα, από τον έλικα ενός αεροπλάνου, δύο ημέρες νωρίτερα. Η κηδεία του είχε γίνει την ημέρα που τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία. Τα μέλη της μοίρας αναγνώρισαν εύκολα το πρόσωπο του Jackson.
Οι παραφυσικοί ερευνητές υποστήριξαν ότι ο Jackson εξ αιτίας του ξαφνικού του θανάτου παραβρέθηκε στην φωτογράφηση καθώς δεν είχε αντιληφθεί τον θάνατό του!.


4 
Ο Ralph Hardy, συνταξιούχος ιερέας από το White Rock, τράβηξε αυτήν την φωτογραφία το 1966, διάσημη πλέον στους παραφυσικούς κύκλους. Σκόπευε μόνο να φωτογραφίσει την κομψή σπειροειδή σκάλα, γνωστή ως"Σκάλα της Τουλίπας" στο “Queen’s House” του Θαλάσσιου Εθνικού Μουσείου στο Γκρήνουιτς στην Αγγλία. Κατά την εμφάνιση της φωτογραφίας αποκαλύφθηκε μια φιγούρα να κατεβαίνει τα σκαλοπάτια της σκάλας κρατώντας το κιγκλίδωμα και με τα δύο χέρια. Εμπειρογνώμονες από την εταιρεία Kodak που αρχικά εξέτασαν το αρνητικό, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν «πειραγμένο».
Λέγεται ότι ανεξήγητες ανθρώπινες φιγούρες έχουν φανεί κατά καιρούς κοντά στην στριφογυριστή σκάλα όπως κι έχουν ακουστεί ανεξήγητα «βήματα».

Υποσημείωση:
Αυτή η φωτογραφία δεν είναι τα μόνο στοιχείο που αναφέρετε για «πνευματική» δραστηριότητα στο“Queen’s House”. Το προ 400ετίας παλαιό κτήριο παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους ερευνητές μιας και διάφορες άλλες εμφανίσεις και ανεξήγητα «βήματα» ακούγονται ακόμη και σήμερα. Πρόσφατα, ένας υπάλληλος ενώ συζητούσε με δυο συναδέλφους του σε ένα διάλειμμα, είδε μια από τις πόρτες του «Bridge Room» να κλείνει μόνη της. Πρώτα σκέφτηκε ότι ήταν κάποιος από τους λέκτορες.
«[…]Έπειτα είδα μια γυναίκα να περνά μέσα από τον τοίχο του δωματίου στο δυτικό μπαλκόνι. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα. Προχώρησα παγωμένος προς τα εκεί, ενώ ένοιωσα τις τρίχες στα χέρια μου και στο κεφάλι μου ορθώνονται και ο λαιμός μου ξεράθηκε. Με τους συναδέλφους μου, ορμήσαμε στο Queen's Presents Room που έβγαινε στην κρεβατοκάμαρα της βασίλισσας. Τότε, κάτι πέρασε από τον προθαλάμου και μέσα από τον τοίχο. Παγώσαμε. Ήταν η γυναίκα που είχα δει και που φορούσε ένα φόρεμα στο χρώμα των κρινολίνων.»
Ακόμα στο «Queen’s House» χρεώνεται η εμφάνιση μιας χλωμής γυναίκας στην βάση της σκάλας (λέγεται ότι 300 έτη πριν ένα κορίτσι έπεσε από την πάνω ράμπα και σκοτώθηκε) και υπάρχουν ακόμη και τους τουρίστες που βεβαιώνουν ότι αισθάνονται να τους αγγίζουν αόρατα δάχτυλα.


5 
Αυτή είναι η φωτογραφία που άλλαξε την άποψή μου για τις φωτογραφίες φαντασμάτων" λέει ο Terry Ike Clanton, ο οποίος διατηρεί την ιστοσελίδα:http://www.TombstoneArizona.com.
Ο Clanton είναι καλλιτέχνης και είναι επίσης εξάδελφος της θρυλικής συμμορίας του Ike Clanton που μονομάχησε με τον Wyatt Earp και τον John H. Doc Holliday στην διάσημη μονομαχία στο Ο.Κ Corall.
Ο Clanton ήταν αυτός που τράβηξε την φωτογραφία του φίλου του στο Νεκροταφείο του Boothill. Η φωτογραφία λήφθηκε σε ασπρόμαυρο φιλμ επειδή θέλησε να δώσει στην εικόνα την αίσθηση της παλαιάς Δύσης του 1880. Ο Clanton έδωσε το φιλμ για εμφάνιση στο Thrifty Drug Store και όταν κοίταξε τις φωτογραφίες τρόμαξε. Μεταξύ των ταφόπετρων, ακριβώς δεξιά του φίλου του, η εικόνα δείχνει ένα λεπτό άτομο να φορά ένα σκούρο καπέλο.
"Ξέρω ότι δεν υπήρχε κανένα άλλο πρόσωπο σε αυτήν την φωτογραφία όταν την τράβηξα" επιμένει ο Clanton ο οποίος πιστεύει ότι η φιγούρα στο φόντο της φωτογραφίας κρατά ένα μαχαίρι. "Στην αρχή σκέφτηκα ότι ήταν κάποιο σχοινί, αλλά μετά από περισσότερη παρατήρηση εμφανίζεται να είναι ένα μαχαίρι," λέει ο Clanton "Το μαχαίρι είναι σε κάθετη θέση και η άκρη του βρίσκεται ακριβώς κάτω από το κολάρο της φιγούρας. Εάν δεν είστε πεπεισμένοι ότι δεν συμβαίνει κάτι παράξενο εδώ, εξετάστε τη σκιά του φίλου μου στη φωτογραφία. Εμφανίζεται ελαφρώς δεξιά του. Η φιγούρα στο βάθος θα έπρεπε να έχει κι εκείνη σκιά…αλλά δεν έχει!» 


6 
James Courtney και Michael Meehan, μέλη του πληρώματος του S.S. Watertown, καθάριζαν μια από τις δεξαμενές του πετρελαιοφόρου καθώς αυτό έπλεε από την Νέα Υόρκη προς τον Παναμά, τον Δεκέμβριο 1924. Μετά από ένα φρικτό ατύχημα τα αυτά μέλη του πληρώματος πέθαναν από έκκληση αερίων. Όπως ήταν η συνήθεια τα χρόνια εκείνα, οι ναυτικοί «θάφτηκαν» εν πλω έξω από τις ακτές του Μεξικού, στις 4 Δεκεμβρίου 1924.
Την επόμενη ημέρα, πριν από το σούρουπο, ο υποπλοίαρχος είδε τα «πρόσωπα» των δύο εκλιπόντων πάνω στα κύματα από την πλευρά του λιμανιού. Η εικόνα παρέμεινε στο νερό για 10 δευτερόλεπτα και έπειτα εξαφανίσθηκε. Για αρκετές ημέρες και άλλα μέλη του πληρώματος είδαν τα πρόσωπα των νεκρών ναυτικών.
Μετά την άφιξη του πλοίου στη Νέα Ορλεάνη, ο καπετάνιος του σκάφους, Keith Tracy, ανέφερε αυτό το παράξενο γεγονός στους εργοδότες του, οι οποίοι του πρότειναν να προσπαθήσει να φωτογραφίσει τα «μυστηριώδη πρόσωπα». Ο καπετάνιος Tracy αγόρασε για τον σκοπό αυτό μια φωτογραφική μηχανή. Όταν τα πρόσωπα εμφανίστηκαν πάλι στο νερό, ο καπετάνιος Tracy πήρε έξι φωτογραφίες και κατόπιν κλείδωσε τη φωτογραφική μηχανή και το φιλμ στο χρηματοκιβώτιο του σκάφους. Όταν το φιλμ εμφανίστηκε, πέντε από τις φωτογραφίες δεν παρουσίασαν τίποτε εκτός από θαλασσινό αφρό.
Η έκτη φωτογραφία παρουσίασε τα πρόσωπα των νεκρών ναυτικών. Το αρνητικό ελέγχθηκε για απάτη από το Burns Detective Agency, χωρίς να μπορέσουν να αποδείξουν «επέμβαση» στο φίλμ.
Οι εμφανίσεις σταμάτησαν αφότου άλλαξε όλο το πλήρωμα του πλοίου.


7
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια έρευνας που έγινε στο Bachelor's Grove στο Σικάγο από το Ghost Research Society (GRS).
Στις 10 Αυγούστου 1991, μια ομάδα από μέλη του GRS πήγαν στο μικρό εγκαταλειμμένο νεκροταφείο. Το νεκροταφείο είχε και έχει ακόμη την φήμη ενός από τα πλέον δραστήρια σε εμφανίσεις φαντασμάτων νεκροταφεία των ΗΠΑ. Στο Bachelor's Grove έχουν αναφερθεί περισσότερες από 100 διαφορετικές εμφανίσεις και ανεξήγητες θεάσεις αλλά και ανεξήγητων ήχων καθώς και εμφάνιση λαμπερών σφαιρών.
Ένα από τα μέλη του GPS, ο Mari Huff έπαιρνε μερικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με μια φωτογραφική μηχανή που ήταν εφοδιασμένη με υπέρυθρο φιλμ. Το νεκροταφείο την στιγμή εκείνη δεν είχε κόσμο εκτός από τα μέλη του GRS. Όταν εμφάνισαν το φιλμ, προέκυψε η εικόνα που δείχνει μια νέα γυναίκα ντυμένη με άσπρο φόρεμα να κάθεται πάνω σε μια ταφόπλακα. Το σώμα της μοιάζει ημιδιαφανές και το φόρεμά της μοιάζει να μην ανήκει στην εποχή που τραβήχτηκε η φωτογραφία.


18
Υπάρχει ένας παράξενος μύθος για την σιδηροδρομική γραμμή που διασχίζει το San Antonio στο Τέξας. Στην διασταύρωση της σιδηροδρομικής γραμμής με τον αυτοκινητόδρομο έχουν συμβεί θανατηφόρα ατυχήματα με μαθητές σχολείου, και λέγεται ότι τα φαντάσματά τους τριγυρνούν σ’ αυτό το σημείο.
Έπειτα από την εμφάνιση του φιλμ, μια ανεξήγητη διαφανής μορφή εμφανίστηκε σε μια από τις φωτογραφίες. Δεν είχαν καμία ιδέα ότι ήταν στην εικόνα μέχρι την στιγμή που εμφανίστηκε και εκτυπώθηκε το φιλμ" είπε ο Chesney. "Ήταν πραγματικά φρικτό. Μοιάζει με ένα μικρό κορίτσι που κρατά ένα μικρό αρκουδάκι."

...................

Τελικά τι είναι τα φαντάσματα; Φαντασίωση ή μη έχουν προκαλέσει τόσο το λογοτεχνικό οίστρο όσο και τις πιο απίθανες δοξασίες.
Στο De Rerum Natura ο Λουκρήτιος μιλά για τα «λεπτά ομοιώματα» (tenuia simulacra), που αποσπώνται από την επιφάνεια των σωμάτων όπως το φίδι χάνει το πουκάμισό του και διαχέονται παντού: «Τούτα τα «φαντάσματα της ύλης είναι που προσβάλλουν το πνεύμα μας και μας τρομοκρατούν.»
Αυτή η αποκάλυψη της ύλης τους κατά τον Λουκρήτιο μας οδηγεί στο να μη φοβόμαστε, να μην ξεγελιόμαστε πιστεύοντας ανοησίες.
Από την άλλη οι θιασώτες των «φασματικών οντοτήτων» επιμένοντας και κυνηγώντας τις αποδείξεις για την ύπαρξή τους, κυνηγούν την ελπίδα για μια ζωή μετά θάνατο, μια νίκη της αθάνατης ψυχής ενάντια στην φθαρτή ύλη.


πηγή