ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ!!!! χειροφίλημα του νεοταξιτη Περγάμου Ζηζιούλα στον πάπα

Η προσφώνηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προς τον Πάπα Φραγκίσκο, και το χειροφίλημα του Περγάμου Ζηζιούλα στον πάπα

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανέγνωσε προσφώνησή προς τον πάπα, εξ ονόματος όλων των ορθόδοξων προκαθημένων που ήταν παρόντες στο Βατικανό για την ενθρόνιση του Πάπα.

Δείτε και άλλο εκτενέστερο βίντεο με όλα τα δώρα των αντιπροσωπειών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, υποκλίσεις στον Πάπα, ασπασμούς και χειροφιλήματα (όπως του Μητρ. Περγάμου
στο 37.50)
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΤΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (ΖΗΖΙΟΥΛΑ)

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
===================

Με βαθύτατη θλίψη - ίσως όχι έκπληξη - οι απανταχού της γης πιστοί πληροφορήθηκαν το νέο ατόπημα του Σεβ. Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη (Ζηζιούλα).

Μέλος ων της πατριαρχικής συνοδείας στην ενθρόνιση του Πάπα Φραγκίσκου, φίλησε το χέρι του αιρεσιάρχη όταν ήρθε η σειρά του να συγχαρεί το νέο Πάπα, ενώ ουδείς άλλος της πατριαρχικής συνοδείας προέβη σε αυτή την απρέπεια.

Προσπαθούμε - χωρίς επιτυχία - να αντιληφθούμε τον λόγο που ο Σεβασμιότατος συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον απάδοντα για ορθόδοξο ιεράρχη τρόπο.

Είχε βεβαίως υπόψη του τη θύελλα που ξεσήκωσε η παρόμοια ενέργεια του Σεβ. Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, όταν πήγε στη Θρονική Εορτή του Βατικανού.

Γνωρίζει ότι βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα της αγανάκτησης των πιστών για την οικουμενιστική του στάση στους διαλόγους στους οποίους διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, αφού είναι ο επιτελάρχης των οικουμενιστικών σχεδιασμών του Φαναρίου.

Δεν του το επέβαλλε κάποιο πρωτόκολλο.

Ούτε θα τον παρεξηγούσε ο Πάπας Φραγκίσκος ή θα έπεφτε στη δυσμένεια του, αν δεν του φιλούσε το χέρι.

Ούτε και τώρα που του το φίλησε ο Πάπας συγκινήθηκε και θα γίνει περισσότερο ελαστικός στο διάλογο με τους Ορθόδοξους.

Πέτυχε μόνο την επιβεβαίωση των καταγγελιών ότι είναι ιεράρχης με αμβλυμένο ορθόδοξο κριτήριο, ενώ δεν απέσπασε την εύνοια του Πάπα.

Επομένως γιατί το έκανε;

Για να προκαλέσει;

Δεν δίνει την εντύπωση φίλερη ανθρώπου.

Πραγματικά δεν μπορώ να αντιληφθώ τον λόγο της αήθειας που επέδειξε.

http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5168.html

Προσφώνησις τῆςτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατιάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου

Ἁγιώτατε,
Συγχαίρομεν ὁλοκαρδίως τήν Ὑμετέραν πεφιλημένην Ἁγιότητα, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων, διά τήν θεοπρόβλητον ἐκλογήν καί ἐπαξίαν ἀνάληψιν τῶν νέων ὑψηλῶν καθηκόντων Σας ὡς Πρωθιεράρχου τῆς προκαθημένης τῆς ἀγάπης σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης.

Διαδέχεσθε εἰς τόν Θρόνον τοῦτον τόν ἄρτι ἀνδρειοφρόνως παραιτηθέντα διά λόγους ὑγείας καί κοπώσεως προκάτοχόν Σας Βενέδικτον τόν ΙϚ΄, τόν πρᾷον καί τῇ θεολογίᾳ καί τῇ ἀγάπῃ διακριθέντα. Τό ἔργον καί ἡ εὐθύνη ἡ ὁποία Σᾶς ἀναμένει εἶναι τεραστία ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Ἡ ἑνότης τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τυγχάνει τό πρώτιστον μέλημα ἡμῶν καί εἶναι ἀσφαλῶς μία ἐκ τῶν βασικῶν προϋποθέσεων διά τήν ἐνώπιον τῶν ὀμμάτων τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν ἀξιοπιστίαν τῆς χριστιανικῆς μαρτυρίας μας. Πρός ἐπίτευξιν αὐτῆς χρειάζεται νά συνεχισθῇ ὁ ἀρξάμενος θεολογικός διάλογος, διά νά κατανοηθῇ ἀπό κοινοῦ καί προσεγγισθῇ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως καί ἡ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων καί ἡ κοινή, δι' Ἀνατολήν καί Δύσιν, παράδοσις τῆς πρώτης χριστιανικῆς χιλιετίας. Διάλογος ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ, ἐν πνεύματι ταπεινώσεως καί πρᾳότητος, διά τῶν ὅπλων τῆς ἀληθείας.

Ἡ παγκόσμιος οἰκονομική κρίσις, ἐξ ἄλλου, ἀπαιτεῖ ἐπιτακτικῶς τήν ὀργάνωσιν ἀνθρωπιστικῆς δράσεως, διά τήν ὁποίαν ἔχετε μεγάλην ἐμπειρίαν ἐκ τῆς μακρᾶς καί εὐδοκίμου διακονίας Σας ὡς Καλοῦ Σαμαρείτου ἐν Λατινικῇ Ἀμερικῇ, ὅπου ἐδοκιμάσατε ὡς ποιμήν τήν πικρίαν τῆς ἀνθρωπίνης ταλαιπωρίας καί δυστυχίας, ὅσον ὀλίγοι ἀσφαλῶς. Πρέπει νά παρακινηθοῦν οἱ ἔχοντες νά προσφέρουν εἰς τούς μή ἔχοντας οἰκειοθελῶς καί μετά ἱλαρότητος. Κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον θά ἐξασφαλισθῇ διά τῆς δικαιοσύνης ἡ εἰρήνη, ἡ ὁποία εἶναι τό πανανθρώπινον αἴτημα καί ἡ προσμονή πάντων τῶν ἐθνῶν καί τῶν λαῶν.

Ὀφείλομεν νά τρέφωμεν τούς πεινῶντας, νά ἐνδύωμεν τούς γυμνούς, νά περιποιώμεθα τούς ἀσθενεῖς καί ἐν γένει νά μεριμνῶμεν διά τούς ὄντας ἐν ἀνάγκαις, διά νά ἀκούσωμεν παρά τοῦ Κυρίου τό "δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν" (Ματθ. κε΄ 34).

Ἡ ὑπό τῆς Ὑμετέρας πεφιλημένης καί τετιμημένης Ἁγιότητος ἐπιλογή τῆς ἁπλότητος κατέστησε καί καθιστᾷ ἐμφανές τό κριτήριόν Σας διά τό οὐσιῶδες. Τοῦτο πληροῖ τάς καρδίας ὅλων, τῶν ὅπου γῆς πιστῶν σας καί ἐν γένει τῶν συνανθρώπων, ἐλπίδος∙ ἐλπίδος ὅτι τό κριτήριόν Σας τοῦτο θά χρησιμοποιηθῇ εὐρύτερον, οὕτως ὥστε ἡ κρίσις καί τό ἔλεος, τά βαρύτερα τοῦ νόμου, νά ἔχουν διά τήν Ἐκκλησίαν τήν προέχουσαν σημασίαν.

Κατά τήν διάρκειαν τοῦ δισχιλιετοῦς βίου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλήθειαί τινες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου παρενοήθησαν ὑπό ἐνίων χριστιανικῶν ὁμάδων, ὥστε σήμερον εἰς τά εὐρέα στρώματα τῶν χριστιανικῶν λαῶν νά ἐπικρατοῦν, ὡς μή ἔδει, ἐκκοσμικευμέναι ἀντιλήψεις. Πολυεύθυνον καί ἐπιτακτικόν τό καθῆκον καί τό χρέος ὅλων μας νά ὑπενθυμίσωμεν πρός ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πρός πάντας, ὅτι ὁ Θεός κατῆλθεν ἐξ οὐρανοῦ εἰς τήν γῆν, γενόμενος ἄνθρωπος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἵνα τό πολίτευμα ἡμῶν βιωθῇ ὡς ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχον. Ἀληθῶς, "Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν" ἀπ᾿ ἀρχῆς δημιουργός τοῦ παντός, διέπων τά πάντα, ἄχρι θανάτου κατελθών, θανάτου δέ Σταυροῦ, ἵνα διά τῆς Ἀναστάσεώς Του καταδείξῃ ὅτι "εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν Ὀνόματι Κυρίου", καί μόνον ἐν ὀνόματι Αὐτοῦ, εἰς διακονίαν τοῦ πληρώματος, ἵνα πάντες ἕν ὦμεν, τά δέ πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός.

Ἡ γῆ εἶναι ὁ χῶρος τῆς ἀσκήσεώς μας, τῆς πραγματοποιήσεως τῆς ἐνσωματώσεώς μας εἰς τόν Χριστόν∙ καί τῆς δι΄ Αὐτοῦ μεταβάσεώς μας εἰς τήν αἰώνιον ζωήν. Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ τήν ἐπίγειον ζωήν, ἀλλά δέν τερματίζει τήν ἀποστολήν της εἰς αὐτήν. Τό γνωρίζομεν καί τό ὁμολογοῦμεν, διά τοῦτο καί πορευόμεθα οἱ ποιμένες καί οἱ πιστοί τήν ὁδόν τῆς ἀληθείας διά τῶν ἐπιγείων κατεργαζόμενοι τά ἐπουράνια.

Εἴμεθα βέβαιοι προσωπικῶς καί ὡς Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὡς ὅπου γῆς Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ὅτι ἡ Ὑμετέρα σεβασμία καί πολυφίλητος ἐν Κυρίῳ Ἁγιότης, ἡ ἐπ᾿ αἰσίοις τοῖς οἰωνοῖς καταρχομένη τοῦ ἱστορικοῦ δολίχου Αὐτῆς ὡς Ἐπισκόπου Ρώμης, θά ἐπιδείξῃ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον, ἐν συνεργασίᾳ μετά πάντων τῶν δυναμένων καί βουλομένων, διά τήν διόρθωσιν τῶν ἐκκοσμικευμένων τάσεων ὥστε νά ἐπανέλθῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς τό "ἀρχαῖον κάλλος" τῆς ἀγάπης.

Εὐχόμεθα ὁλοθύμως, μετά πάντων τῶν ὅπου γῆς χριστιανῶν πιστῶν, καί μεθ᾿ ἡμῶν συνεύχεται ἅπασα ἡ ἀνθρωπότης, ὅπως ἡ Ἁγιότης Σας ἐπιτύχῃ εἰς τό ὑψηλόν, πολυεύθυνον καί δυσχερές ἔργον Αὐτῆς.

Εὐλογητός καί δεδοξασμένος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Δόξα τῷ Θεῷ τῷ ἀναδεικύοντι ἐν ἑκάστῃ χρονικῇ περιόδῳ τούς ἀξίους ἵνα ἀξίως τῆς κλήσεως πορευθοῦν καί ὁδηγήσουν τήν ἀνθρωπότητα, εἰς δόξαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Πηγή ιστολόγιο Θρησκευτικά

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Του Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
Να ξέρετε ότι ο Οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου· διότι όταν θα γίνη μία ισοπέδωσις θρησκευτική και πολιτική – κυβερνητική, θα υπάρξη ένας μόνον που θα κυβερνήση τον κόσμον, αυτός ο ένας, κατά την Αγίαν Γραφήν και τους Πατέρες, θα είναι ο Αντίχριστος. Παράλληλα έρχονται ταπρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, που είναι προϊόν των Εβραίων και ανεξάρτητα από την Αγία Γραφή, να επιβεβαιώσουν την θέση των Πατέρων.

Έτσι ο Οικουμενισμός, χωρίς περιστροφές , χαρακτηρίστηκε από τους μεγαλύτερους θεολόγους της εποχής μας, όπως από τον μακαρίτην πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς, Σέρβο, αλλά και από άλλους επιφανείς θεολόγους, αντίχριστον σύστημα.

Έτσι και ο Ναβουχοδονόσορ θέλησε να δημιουργήσει έναν θρησκευτικόν οικουμενισμόν. Βλέπει δηλαδή κανένας ότι οι ρίζες των πραγμάτων που επιχειρούνται στην εποχή μας δεν είναι καινούργιες, είναι παλιές και πολύ βαθειές, ανήκουν μέσα στην Ιστορία. Αλλά ο Ναβουχοδονόσορ ήθελε να επιτύχη και κάτι άλλο· ήθελε να επιτύχη μίαν εθνική ενότητα, η οποία θα επιτυγχάνονταν αν όλοι οι υπό την κατοχήν του λαοί λάτρευαν τον θεόν Μαρδούχ…

Ξέρουμε ότι οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες θεοποιούσαν τον εαυτόν τους. Η θεοποίησίς των δεν είχε απλώς θρησκευτικόν χαρακτήρα, αλλά και πολιτικόν· διότι μόλις ανακηρύσσετο ένας αυτοκράτωρ, αμέσως έφτιαχναν αγάλματά του σ’ όλη τη ρωμαϊκή επικράτεια, και διετάσσοντο όλοι, οι υπό την κατοχήν λαοί να προσκυνούν το άγαλμα του θεού αυτοκράτορος και να προσφέρουν εις αυτό θυσίες. Γιατί; Χάριν πολιτικής ενότητος. Είναι κάτι ανάλογο που σήμερα συμβαίνει με την Ε.Ο.Κ.. Προσέξετε να ιδήτε.

Σας είπα ότι αυτά δεν είναι καινούργια πράγματα αλλά πολύ πολύ παλιά. Η Ε.Ο.Κ. είναι ένας οικονομικός οργανισμός. Φαινομενικά είναι κάτι τέτοιο, ενώ στην πραγματικότητα είναι κάτι πολύ περισσότερο. Αν ανοίξετε την παλιά εγκυκλοπαίδεια του Πυρσού θα βρείτε ένα πολύ μεγάλο άρθρο – δυο-τρεις σελίδες μεγάλες – που αναφέρεται σ’ αυτήν την απόπειρα της Ηνωμένης Ευρώπης, ευθύς μετά τον πρώτον παγκόσμιον πόλεμον. Ξεκινάει με χαρακτήρα οικονομικό αλλά αποβλέπει τελικά στην δημιουργία μιας πολιτικής ευρωπαϊκής ενότητας.

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας γεωργικός συνεταιρισμός συλλογής σιταριού και όλοι οι παραγωγοί παραδίδουν το σιτάρι τους σ’ αυτόν. Φαντασθείτε τώρα ο συνεταιρισμός – πέραν του σκοπού ιδρύσεώς του – ν’ αρχίση να ορίζη για όλους τους συνεταιριζόμενους έναν κοινό τρόπο ζωής. Η ενέργεια αυτή δεν θα σας φαίνονταν παράξενη και αδιανόητη; Ασφαλώς ναι, γιατί, ενώ άλλα προβλέπει το καταστατικό, άλλα τους ζητιούνται στη συνέχεια, που αφορούν την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή τους, πράγμα που ούτε ενέκριναν ούτε υπέγραψαν.

Και μπορεί ο γεωργικός συνεταιρισμός να μην παρεκκλίνη από τους οικονομικούς προσανατολισμούς, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον οικονομικό συνεταιρισμό που λέγεται Ε.Ο.Κ.Βλέπεις να έρχεται και να λέει στη Βουλή των Ελλήνων να εισάγη αυτόν τον νόμο, ή εκείνον ή τον άλλον… Φερ’ ειπείν: οι Χιλιασταί θα κινούνται έτσι, οι ομοφυλόφιλοι – με το συμπάθειο – έτσι… Γι’ αυτά θα γίνη νόμος και θα αμνηστευθούν η μοιχεία, οι αμβλώσεις και οι εκτρώσεις. Κανένας δεν θα καταδικάζεται (γιατρός, ζευγάρια) κι ας συνέπραξαν στο έγκλημα.

Και όλα αυτά γιατί; Για να έχωμε προσαρμογή με την Ευρώπη από νομοθετικής πλευράς, λένε. Γιατί; Για ποιόν λόγο; Έτσι πρέπει!

Αν θέλουμε να ‘χωμε Ενωμένη Ευρώπη πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο!...
Έτσι, ανοίγουμε διάπλατατες πόρτες και δεχόμεθα τους ανθρώπους όπως είναι.Είμεθα έτοιμοι να κάνωμε κάθε αβαρία – μα κάθε αβαρία! – ακόμη να αμνηστεύσωμε και την πορνεία – το ξανατονίζω· να αμνηστεύσωμε την πορνεία των ανθρώπων διότι δήθεν κατανοούμε τον κόσμον. – Ακούτε; «κατανοούμε τον κόσμον»! – και ότι θα πρέπει με κάθε τρόπο να τον βοηθήσουμε, κάνοντας «στραβά μάτια» σ’ εκείνα τα οποία έχει! Έτσι, θα δεχθούμε σιωπηρά και την έκτρωσι και άλλα πράγματα!...Μη νομίζετε, αγαπητοί μου, πως είναι ουτοπιστικά αυτά που σας λέγω. Αυτά γίνονται σήμερα! Αν ξέρατε πώς σκεφτόμαστε! Αν ξέρατε πώς σκέφτονται τα μυαλά των κληρικών!

Οι ποιμένες… και δεν ομιλώ για τους ευρωπαίους ποιμένες του προτεσταντικού και του ρωμαιοκαθολικού κόσμου. Ω, εκεί υπάρχει… Φρίξον ήλιε! Ομιλώ για μας! Για μας!...


http://teleytaiosaggelos.blogspot.gr