ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ-ΣΑΤΑΝΑΣ-ΔΙΑΟΛΟΣ…Η’ ΟΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ… ΤΙ ΕΙΝΑΙ?

Oι άγγελοι πλάστηκαν την πρώτη ημέρα που ο Κύριος έφερε το φως. Πλάσματα ανώτερα από κάθε άνθρωπο, δημιουργήθηκαν για να υμνούν τον Πατέρα τους και να μεταφέρουν την βούληση Του. Πρώτος ανάμεσα σε όλες τις τάξεις ήταν ο Εωσφόρος – αυτός που φέρνει το φως – το ον που μπροστά στον θρόνο Του είχε την θέση και την δύναμη να κοιτάζει το Είναι του Δημιουργού.

“Το σώμα του το πνευματικό ήταν διάφανο, κρυστάλλινο, λουσμένο στο ίδιο το φως που πήγαζε από τον θρόνο της Μεγαλοσύνης. Τα χέρια του τα είχε απλωμένα σαν να αγκάλιαζε κάτι, σαν να αγκάλιαζε τον χώρο της επικράτειας που του είχε παραχωρήσει ο Δημιουργός, την απεραντοσύνη του κόσμου. Σύμβολα εξουσίας και δύναμης κοσμούσαν τα δάχτυλα του και στα νώτα του απλώνονταν οι πιο υποβλητικές φτερούγες που γνώρισαν ποτέ τα τάγματα των αγγέλων. Ένας πύρινος λωτός τον έντυνε από τα πόδια μέχρι την μέση, και από εκεί έφευγαν προς τα πάνω δυο τεράστια φλογισμένα πέπλα. Στην κεφαλή, σαν άλλη κορόνα δόξας και τιμής, δυο πάλλευκα υπέροχα στην αίσθηση, φτερά σχημάτιζαν τη δόξα του Υιού της Αυγής. Την μορφή του στεφάνωναν χιλιάδες μικρά και μεγάλα άστρα,

χιλιάδες μικροί και μεγάλοι συνοδοί άγγελοι. Με σάλπιγγες, τύμπανα και κρουστά είχαν ως έργο τους να αναγγείλουν την είσοδο και την έξοδο του μεγάλου αρχηγού. Κι αυτός φαινόταν να στέκει ασυναγώνιστος μέσα στην απόλυτη ηρεμία του”.
Το ερώτημα του γιατί η θαυμαστή αυτή φιγούρα οδηγήθηκε στο να ξεκινήσει την πρώτη επανάσταση και να καταλήξει μακριά από τους ουρανούς, προβλημάτισε πολλούς ερμηνευτές των Γραφών και σχημάτισε πολλές υποθέσεις δημιουργώντας κάθε φορά και μια διαφορετική εξελικτική ιστορία, προσδίδοντας ή αφαιρώντας κάθε φορά και κάποια στοιχεία στο πρόσωπο του αρχαγγέλου. Το μόνο βέβαιο είναι πως υπήρξε μια κάποια αντιζηλία όπου οδήγησε σε μια υποτιθέμενη διαφωνία έτσι ώστε να κάνει ακόμη και των προφήτη Ησαία (κεφ. 14, στίχοι 12-15) να αναρωτιέται αλλά και να μας περιγράφει: “Πως έπεσες από τον ουρανό, Εωσφόρε, τέκνο της αυγής! Πάνω στην γη συντρίφτηκες, εσύ που υπέταξες λαούς. Έλεγες μέσα σου: ‘Στον ουρανό θ’ανέβω, τον θρόνο μου θα υψώσω πάνω από τα άστρα του Θεού. Θα πάρω θέση πάνω στο βουνό, στο μακρινό βορρά που οι Θεοί συνάζονται. Θ’ανέβω πάνω από τα σύννεφα και με τον ύψιστο θα είμαι ίσος.’ Μα έπεσες μέσα στον Άδη, στης αβύσσου το βυθό”

Μαζί λοιπόν με τον πρώτο των πρώτων, ακολούθησαν στην Κόλαση το ένα τρίτο των αγγελικών δυνάμεων αναγνωρίζοντας όλες σαν κύριο τους μονάχα των Σατανά, την μεταστοιχείωση του Εωσφόρου. Η έννοια του Σατανά στην Παλαιά Διαθήκη μοιάζει να ακολουθεί μια εξελικτική πορεία αφού αρχικά η λέξη Satan (με άρθρο) δηλώνει τον άγγελο που ο Γιαχβέ ο ίδιος έχει εμπιστευτεί μια αποστολή. Σαν έτσι, ο Σατανάς λειτουργεί όπως ο δημόσιος κατήγορος που υπάρχει και θυμίζει στον Γιαχβέ την ενοχή των ανθρώπων. Πολύ γνωστό είναι μάλιστα το παράδειγμα όπου δοκιμάζει την πίστη του Ιώβ μετά από άδεια του Γιαχβέ. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ πως η στάση αυτή διαφέρει κάθετα από την μετεξέλιξη της αφού για τον Εβραίο της Παλαιάς Διαθήκης, ο κόσμος του είναι αυστηρά μονοθεϊστικός, αδυνατώντας έτσι να αποδώσει αυτοβουλία σε ένα δαίμονα που να προκαλεί δυστυχίες. Η στάση αυτή μοιάζει να αλλάζει λίγο την περίοδο της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας των Εβραίων όπου το Satan γίνεται κύριο όνομα, χωρίς πλέον άρθρο, και έτσι αρχίζει να κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση του μια αυτόβουλη αρνητική ενέργεια που προσωποποιείται στην φιγούρα του Σατανά ή Διαβόλου (αυτός που διαβάλει, που συκοφαντεί). Αρχικά ο σατανάς και οι δαίμονές του δε δημιουργήθηκαν κακοί. Ο σατανάς πριν από την πτώση του ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ουράνια πνεύματα και το όνομά του ήταν Εωσφόρος «αυτός που μεταφέρει το φως» κατέχοντας θέση στο ύψιστο σημείο των Ασωμάτων Δυνάμεων και της πνευματικής τελειότητας. Σαν πνεύμα είναι αγέραστος και αθάνατος κατέχοντας όλες τις ιδιότητες του αγγελικού κόσμου, δεν έχει χρονικούς και τοπικούς περιορισμούς, είναι αεικίνητος, έχει υψηλή πνευματική διαύγεια, είναι άυλος, αυτάρκης και εξαρτάται μόνο από το Θεό.

Πριν από την πτώση του ήταν ο πρώτος στην ιεραρχία των αγγέλων έχοντας δύναμη, λαμπρότητα, σοφία αλλά και την καλοσύνη της αγγελικής φύσης. Πως λοιπόν αυτό το λαμπρό ουράνιο πνεύμα κατρακύλησε στην πτώση; Πριν όμως παρακολουθήσουμε την πτώση του Εωσφόρου θα πρέπει να γνωρίζουμε για τους αγγέλους τα εξής:

1. Οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πριν από την κτίση του κόσμου (Ιώβ λη 7).

2. Είναι όντα πνευματικά και ασώματα.

3. Ως πλάσματα του Θεού έχουν ελεύθερη βούληση.

4. Μπορούν να προκόψουν πνευματικά ή να πέσουν σε αμαρτία.

Ετσι στα πλαίσια της παραχωρημένης από το Πανάγαθο Θεό ελευθερίας ο Εωσφόρος διάλεξε την πτώση του. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ περιγράφει ως εξής την πτώση του Εωσφόρου (28:15): «Από την ημέρα που πλάστηκες μέχρι την ημέρα που αμάρτησες ήσουν τέλειος στη συμπεριφορά σου». Και συνεχίζει στο στιχ. 17 ο Ιεζεκιήλ: «επειδή είχες ομορφιά περηφανεύτηκες, επειδή είχες μεγάλη δόξα η σοφία σου διαφθάρθηκε». Η υπερηφάνεια του Εωσφόρου μετατράπηκε σε αυταπάτη και τελικά κατέληξε σε στάση. Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρει στο 14: 13, 14 : «έλεγες μέσα σου στον ουρανό θα ανεβώ και τον θρόνο μου θα υψώσω πάνω από τα άστρα του Θεού, θα πάρω θέση πάνω στο βουνό& θα ανεβώ πάνω από τα σύννεφα και με τον Ύψιστο θα είμαι ίσος». Η περηφάνια κατάντησε αλαζόνα τον Εωσφόρο με αποτέλεσμα να έχει ξεγελαστεί σε άκρατο σημείο και να ζητάει να είναι ίσος με το Θεό. Η αλαζονεία λοιπόν ήταν ένα από τα πλέον βασικά αίτια που οδήγησαν τον Εωσφόρο στην πτώση. Μαζί του παρέσυρε και ένα μεγάλο αριθμό αγγέλων από όλα τα Τάγματα (Αποκ. 12:4).

Η στάση του Εωσφόρου μετατράπηκε σε τραγωδία καθώς ο Αρχάγγελος Μιχαήλ τον εκδίωξε από τον ουρανό και τον γκρέμισε στη γη. (Αποκ. 12:17-19) «Και εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού του πολεμήσαι μετά του δράκοντος και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. Και ουκ ίσχυσεν, ουδέ τόπος ευρέθη αυτώ έτι εν τω ουρανώ, και εβλήθη ο δράκων ο όφις ο μέγας ο αρχαίος, ο καλούμενος διάβολος και ο σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, εβλήθη εις την γήν και οι άγγελοι αυτού μετ αυτού εβλήθησαν». Ο προφήτης Ησαΐας απορεί (12:4): «πως έπεσες από τον ουρανό Εωσφόρε, τέκνο της αυγής;».

Ονόματα του σατανά που αναφέρονται στην Αγία Γραφή:

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ	ΟΝΟΜΑ	ΕΞΗΓΗΣΗ
Γένεσις 3:1  Δανιήλ 9:26 Δανιήλ 7:8 Ησαΐας 14:12 Ησαΐας 14:4 Ιώβ 1:6 Ιεζεκιήλ 28:12 Κατά Ματθαίον 13:19 Κατά Ματθαίον 4:3 Κατά Ματθαίον 12:24 Κατά Ματθαίον 4:1 Κατά Ματθαίον 13:39 Κατά Ιωάννη 12:31 Κατά Ιωάννη 17:12 Κατά Ιωάννη 8:44 Κατά Μάρκον 3:22 Κατά Λουκά 11:15 Πέτρου Α- 5:8 Προς Θεσσαλονικείς Β-2:3 Προς Θεσσαλονικείς Β-2:3 Προς Κορινθίους Β-4:4 Προς Κορινθίους Β-6:15 Αποκάλυψη 12:9 Αποκάλυψη 12:9 Αποκάλυψη 12:10 Αποκάλυψη 9:11 Προς Εφεσίους 6:12 Προς Εφεσίους 2:2 Προς Κολασσαείς 1:13	Φίδι  Χρισμένος άρχοντας Μικρό κέρατο Εωσφόρος Βασιλιάς της Βαβυλώνας Σατανάς Βασιλιάς της Τύρου Ο πονηρός Ο πειράζων Βεελζεβούλ Διάβολος Ο εχθρός Ο άρχων του κόσμου τούτου Ο υιός της απώλειας Πατήρ του ψεύδους Βελζεβούλ Βελζεβούλ Ο αντίδικος υμών Ο άνθρωπος της αμαρτίας Ο υιός της απώλειας Ο θεός του αιώνος Βελιάλ Δράκων Ο όφις ο μέγας ο αρχαίος Ο κατήγορος των αδελφών ημών Αβαδδών Κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος αυτού Αρχοντας της εξουσίας του αέρος Εξουσία του σκότους	άρχοντας των δαιμόνων αυτός που διαβάλει καταστροφέας των Πάντων εχθρός του ανθρώπου άχρηστος άγγελος της αβύσσου

TO ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

Οσατανάςδεμένος 1.000 έτη

Ο Σατανάς θα δεθεί και θα κλειδωθεί στην άβυσσο χίλια χρόνια. Ο Λόγος για τον οποίο θα κλειστεί ο Διάβολος στην άβυσσο, είναι για να μη μπορεί να πλανήσει τους ανθρώπους επι χίλια χρόνια, οπότε δε θα υπάρχει ούτε πόλεμος, ούτε ταραχές, ούτε ληστείες, ούτε γενικώς εγκλήματα κάθε μορφής. Με αυτό τον τρόπο θα φανερωθεί ότι ο Σατανάς είναι εκείνος που πλανάει τον κόσμο και τον ρίχνει στην αμαρτία, στο έγκλημα και την άρνηση του Χριστού. Δηλαδή η αμαρτία γενικώς και όλες οι βιαιότητες και κακίες που βλέπουμε στον κόσμο, οφείλονται σε πλάνη του Σατανά.

Ο Θεός θα αποδείξει με αυτόν τον τρόπο ότι ο Σατανάς είναι ο κύριος αίτιος όλων των κακών που οι άνθρωποι ακολουθούν και πράττουν. Ο Σατανάς είναι ο κόκκινος δράκοντας, όπως περιγράφεται στο ιγ’ κεφάλαιο της Αποκαλύψεως και θα δώσει στον Αντίχριστο τη δύναμή του, το θρόνο του και εξουσία μεγάλη. (Αποκάλυψη ιγ:2). Επίσης ονομάζεται, “ο όφις ο αρχαίος”, διότι μεταχειρίσθηκε το φίδι για να εξαπατήσει την Εύα και τον Αδάμ και το κατόρθωσε. Ονομάζεται και Διάβολος, διότι διαβάλλει, συκοφαντεί. Είναι “ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα” (Αποκάλυψη ια:10). Λέγεται και Σατανάς και πονηρός, διότι είναι πραγματικά πονηρός.

Για να κλεισθεί ο δράκοντας και Σατανάς στη Αβυσσο, δε θα χρειασθούν στρατιές αγγέλων για να τον συλλάβουν και να τον οδηγήσουν εκεί. Μόνο ένας άγγελος θα κατεβεί από τον ουρανό με μια αλυσίδα και μ’ αυτή θα δέσει τον Διάβολο και αφού ξεκλειδώσει την άβυσσο με το κλειδί που κρατάει, θα τον ρίξει μέσα δεμένο και εκεί θα μείνει και θα κλειδωθεί για χίλια χρόνια. Βλέπουμε πόσο εύκολα θα συλληφθεί ο Σατανάς από έναν άγγελο. Σαν να πρόκειται για κάποιο σκυλάκι που κάποιος παίρνει μια αλυσίδα και το δένει για να μην ενοχλεί κανέναν. Μετά όμως από χίλια χρόνια θα λυθεί πάλι για να αποδειχθεί ότι φταίει μεν ο διάβολος που πλανάει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην αμαρτία, στο έγκλημα και στην απιστία, αλλά φταίει και ο άνθρωπος, ο οποίος δέχεται την πλάνη του Σατανά.

Μας εξηγεί ο απόστολος Παύλος πώς ο Αντίχριστος θα πλανήσει τον κόσμο: “Οστις θέλει ελθεί κατ’ ενέργειαν του Σατανά εν πάσει δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους, και εν πάση απάτη της αδικίας, μεταξύ των απολλυμένων, διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι. Και διά τούτο θέλει πέμψει επ’ αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος διά να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ’ ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν”. Β’ Θεσσαλονικείς β:9-12

Αφού δεθεί ο Σατανάς, σ’ αυτό το διάστημα θα βασιλεύσει επάνω στη γη ο Ιησούς Χριστός με όλους τους αγίους όλων των αιώνων. Συγχρόνως θα υπάρχουν και όλοι αυτοί που θα επιζήσουν και θα κατοικούν τη γη, χωρίς να αποτελούν μέλη της εκκλησίας του Χριστού, που θα έχουν σώματα άφθαρτα και αθάνατα. Αυτοί θα έχουν θνητά σώματα, τα οποία όμως θα ζουν εκατοντάδες χρόνια και παντού θα υπάρχει ειρήνη, αφού ο διάβολος θα είναι δεμένος.

Γράφει ο Ησαϊας: “Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει, διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν” (Ησαϊας ια:6-9). Ο Ησαϊας προφητεύει μια κατάσταση επάνω στη γη, όπου θα υπάρχει γενική συμφιλίωση. Ο λύκος με το αρνί, η λεοπάρδαλη με το ερίφιο, η δάμαλη με την αρκούδα και τα παιδάκια στις φωλιές των φαρμακερών φιδιών και δεν θα υπάρχει κανένας κίνδυνος.

Αυτή η κατάσταση θα υπάρχει στην επίγεια χιλιετή βασιλεία που θα ιδρύσει ο Ιησούς Χριστός, όταν θα κάνει την παρουσία Του επάνω στη γη με πλήθος αγγέλων, όπως γράφει στο κε’ κεφάλαιο του Ματθαίου. Εκεί θα στηθούν οι θρόνοι που υποσχέθηκε ο Κύριος στους αποστόλους, “θέλετε καθίσει και σεις επί δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ”. Ματθαίος ιθ:28 Εκεί θα είναι και αυτοί οι οποίοι σφάχθηκαν από τον Αντίχριστο, διότι μαρτύρησαν για τον Ιησού Χριστό και έμειναν στο Λόγο του Θεού και δεν δέχθηκαν να προσκυνήσουν το θηρίο ούτε την εικόνα του, ούτε να βάλουν το χάραγμα στο μέτωπο ή στο δεξί τους χέρι. Θα ζήσουν με το Χριστό χίλια χρόνια με το νέο τους σώμα, ενώ όλοι οι άλλοι που δεν ακολoύθησαν το Χριστό, δεν θα αναστηθούν.

Ευτυχισμένος και άγιος όποιος λάβει μέρος σ’ αυτή την πρώτη ανάσταση. Πρώτη ανάσταση θα έχουν αυτοί που θα λάβουν μέρος στην αρπαγή της εκκλησίας, οι δύο προφήτες που θα τα βάλουν με τον Αντίχριστο επί τριάμιση χρόνια (Αποκάλυψη ια:3-12) και αυτοί που θα σφαγούν από τον Αντίχριστο, διότι θα αρνηθούν να προσκυνήσουν την εικόνα του και να βάλουν το χάραγμα. Αυτοί δεν θα έχουν κανένα κίνδυνο από τον αιώνιο θάνατο, το δεύτερο θάνατο που είναι ταυτισμένος με τη λίμνη του πυρός (Αποκάλυψη κ:14).

Αυτοί, στη χιλιετή βασιλεία, θα είναι βασιλείς και ιερείς του Θεού και του Χριστού. Σ’ αυτούς που κέρδισαν εργαζόμενοι τα τάλαντα, ο Κύριος τους είπε: “Εύγε αγαθέ δούλε, επειδή εις το ελάχιστον εφάνης πιστός, έχε εξουσίαν επάνω δέκα πόλεων”. (Λουκάς ιθ:17). Στον δεύτερο δούλο είπε: “Και συ γενού εξουσιαστής επάνω πέντε πόλεων”. Λουκάς ιθ:19 Αυτή η επαγγελία δεν βρίσκει πουθενά αλλού την εφαρμογή της, παρά μόνο στη χιλιετή βασιλεία.

Ο Σατανάς θα μείνει φυλακισμένος 1.000 χρόνια και στον κόσμο όλο επάνω στη γη θα επικρατεί ειρήνη και ομόνοια, αποδεικτικό στοιχείο ότι αυτός ήταν που παρακινούσε τους ανθρώπους σε μίση, κακίες, πολέμους και αλληλοσφαγές. Μετά χίλια χρόνια θα λυθεί πάλι ο Σατανάς από τη φυλακή του και θα πλανήσει όλα τα έθνη που βρίσκονται στα τέσσερα σημεία της γης, Βορρά, Νότο, Ανατολή και Δύση. Θα παρασύρει λοιπόν όλο τον κόσμο σε πόλεμο εναντίον του Χριστού και των αγίων που θα έχουν κέντρο τους την Ιερουσαλήμ. Θα αρχίσει από τον Γωγ και το Μαγώγ και θα συγκεντρώσει τόσο στρατό, “ως η άμμος της θαλάσσης”.

Ο Γωγ και ο Μαγώγ αναφέρεται στον Ιεζεκιήλ στο λη’ κεφάλαιο, 2 εδάφιο, μαζί με τον Ρως και είναι λαοί της Ανατολής. Ο Σατανάς λοιπόν θα τους παρασύρει να ξεσηκωθούν εναντίον του Χριστού, ο οποίος θα βασιλεύει στη γη μαζί με όλους τους πιστούς, “εν ράβδω σιδηρά”, με κέντρο την Ιερουσαλήμ. Ετσι θα αποδειχθεί ότι φταίει, όχι μόνο ο Σατανάς για όλα τα κακά τα οποία συμβαίνουν, αλλά και οι άνθρωποι που τον υπακούουν, πλανώνται και παρασύρονται να ακολουθήσουν και να κάνουν τις πιο απονεννοημένες πράξεις. Μια τέτοια πράξη είναι να πάει ο άνθρωπος εναντίον του Χριστού με την πλανημένη αισιοδοξία ότι θα μπορέσει να Τον εξουδετερώσει.

Θα περικυκλώσουν λοιπόν το στρατόπεδο των αγίων και την πόλη Ιερουσαλήμ με εκατομμύρια στρατό και σύγχρονα όπλα με την πεποίθηση ότι θα νικήσουν και θα εξοντώσουν το Χριστό και όλους τους αγίους. Δυστυχώς όμως γι αυτούς, η πλάνη τους θα αποδειχθεί πραγματική καταστροφή. Θα κατέβει φωτιά από τον ουρανό και θα τους κατακεραυνώσει και δεν θα προλάβουν να μεταχειρισθούν τις δυνάμεις και να εκμεταλλευτούν το μεγάλο αριθμό των στρατευμάτων τους. Θα αποδειχθεί για τελευταία φορά ότι ο Χριστός δε νικιέται, διότι είναι παντοδύναμος και ότι ο Σατανάς πλανάει τον άνθρωπο και ο άνθρωπος πλανιέται.

Στη συνέχεια θα συλληφθεί ο διάβολος, που πλανάει τους ανθρώπους και τους πλάνησε και αυτή τη φορά που οι άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να δουν πόσο ωραία ζούσαν, όσο έλειπε από τη ζωή τους. Θα ριχτεί στη λίμνη του πυρός που είναι η αιώνια κόλαση, εκεί που ήδη θα έχει ριχτεί το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης και θα βασανίζονται νύχτα και ημέρα αιωνίως.

Ο λευκός θρόνος είναι χαρακτηριστικό του Θρόνου του Θεού που θα καθήσει πλέον για να κρίνει “ζώντας και νεκρούς”. Ο Θεός παρουσιάζεται τώρα ως φοβερός κριτής, ως “πυρ καταναλίσκον”, μπροστά από το πρόσωπο του οποίου θα φύγει η γη και ο ουρανός και δεν θα βρεθεί τόπος δι’ αυτά.

Αυτή η έκφραση φανερώνει ότι ο Θεός είναι αποφασισμένος να κάνει κρίση και δικαιοσύνη στον κόσμο όλο. Μέχρι τώρα ήταν ο Θεός του ελέους και καλούσε όλους τους ανθρώπους να πιστέψουν στον “Υιό Του το μονογενή”, να μετανοήσουν και να σωθούν. Πολλές φορές μακροθύμησε και πολλές φορές δεν επέτρεψε οι πληγές να πέσουν επάνω στους ανθρώπους, για να τους δώσει την ευκαιρία να μετανοήσουν. Η Αγία Γραφή σημειώνει: “… και εβλασφήμησαν το όνομα του Θεού του έχοντος την εξουσίαν επί τας πληγάς ταύτας και δεν μετενόησαν, ώστε να δώσωσι δόξαν εις αυτόν”. Αποκάλυψη ιστ:9

Μπροστά στο λευκό θρόνο θα παρασταθούν μικροί και μεγάλοι για να κριθούν κατά τα έργα τους. Η στιγμή θα είναι φοβερή όσο ποτέ άλλοτε. Αφού και σ’ ένα απλό πταισματοδικείο ο άνθρωπος αισθάνεται πολύ άσχημα, πόσο μάλλον μπροστά στο λευκό θρόνο της κρίσεως, όταν μάλιστα γνωρίζει πόσο ένοχος είναι και συγχρόνως αμετανόητος.

Ο Θεός θα ανοίξει τα βιβλία τα οποία γράφουν τα έργα του κάθε ανθρώπου, για να κριθεί ο καθένας σύμφωνα με τα έργα του. Συγχρόνως θα ανοιχθεί το Βιβλίο της ζωής μέσα στο οποίο είναι γραμμένοι αυτοί που πίστεψαν στον Ιησού Χριστό και μετανόησαν και ακολούθησαν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Αυτοί έχουν ήδη ζωή αιώνιο. Γι αυτό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε στους εβδομήκοντα, όταν ενθουσιασμένοι επέτρεψαν από την αποστολή τους: “Πλην εις τούτο μη χαίρετε, ότι τα πνεύματα υποτάσσονται εις εσάς, αλλά χαίρετε μάλλον, ότι τα ονόματά σας εγράφησαν εν τοις ουρανοίς”. Λουκάς ι:20

Η ανάσταση θα είναι γενική για όλους τους νεκρούς όλων των αιώνων και όλων των εποχών. Θα αναστηθούν αυτοί που πνίγηκαν σε ναυάγια και αυτοί που σκοτώθηκαν σε πολέμους, αυτοί που κάηκαν σε πυρκαγιές. Ο Θεός τα υλικά στοιχεία του σώματός τους θα τα συνθέσει πάλι στο ίδιο σώμα που είχαν και η ψυχή θα επανέλθει μέσα σ’ αυτά, όπως αναφέρει στον Ιεζεκιήλ λζ’.

Εκεί μπροστά στο θρόνο θα γίνει δίκαια κρίση και θα λειτουργήσει πλέον η λίμνη του πυρός μέσα στην οποία θα ριχτεί και ο θάνατος και ο άδης και κάθε ένας που δε βρέθηκε γραμμένος στο Βιβλίο της Ζωής. Αυτός θα είναι ο δεύτερος θάνατος. Ο αιώνιος αποχωρισμός του ανθρώπου από τον αιώνιο Δημιουργό και Πλάστη του, ενώ ο πρώτος θάνατος είναι ο αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα του.

πηγή