Ορισμένοι δεν πιστεύουν καν στην ύπαρξή της. Θεωρούν πως πρόκειται για αποκύημα φαντασίας και τμήμα κάποιας περίπλοκης συνωμοσιολογίας. Για άλλους όσα ακούγονται περί αυτής είναι καραμπινάτες υπερβολές.
Κάνουν λάθος και οι δυο κατηγορίες: η Opus Dei είναι μια εξαιρετικά δυνατή οργάνωση, με μεγάλη επιρροή στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας και, κατ’ επέκταση, με μεγάλη επιρροή σε μια σειρά κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων.
Πρόκειται για μια καθολική οργάνωση που αριθμεί περί τα 85.000 μέλη παγκοσμίως (!) εκ των οποίων τα 500 βρίσκονται στην Αγγλία. Διακηρυγμένος στόχος της είναι η εξάπλωση της καθολικής, χριστιανικής πίστης και γι’ αυτό το λόγο αποτελεί κοινό τόπο για όλα τα μέλη πως θα προπαγανδίζουν τις αξίες της σε κάθε πτυχή της καθημερινότητά τους, από τους εργασιακούς τους χώρους μέχρι τις προσωπικές τους σχέσεις.
Οι πολέμιοι της Opus Dei την κατηγορούν για αποκρυφισμό αλλά τα μέλη της το αρνούνται κατηγορηματικά. Ο «Κώδικας Ντα Βίντσι», το πασίγνωστο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν που έγινε και ταινία με τον Τομ Χανκς, αποτύπωσε μια μάλλον δυσφημιστική εικόνα για την Opus Dei που την έκανε μεν περεταίρω γνωστή παγκοσμίως αλλά θα περίμενε να πλήξει την δημόσια εικόνα της.
Τελικά, έγινε το ακριβώς ανάποδο: εκείνη την περίοδο ο μέσος όρος εγγραφών μελών ανά μήνα στην Βρετανία άγγιζε τις 50! Φυσικά, η ίδια αρνείται πως το μέσο μέλος της είναι δολοφόνος όπως φαίνεται στον «Κώδικα Ντα Βίντσι».
Η ίδια η Opus Dei περιγράφει τον εαυτό της ως μια εσωτερική οργάνωση της καθολικής εκκλησίας που «βοηθάει τους ανθρώπους να βρουν την πίστη τους στις δουλειές τους και στις καθημερινές τους δραστηριότητες».
Το να γίνεις μέλος της δεν είναι κάτι πολύ απλό. Πρέπει να περάσεις περίπου 5 χρόνια ως υπό ένταξη μέλος, διάστημα κατά το οποίο δοκιμάζεται τόσο η πίστη σου όσο και η αφοσίωσή σου στον κοινό σκοπό της οργάνωσης: αν και εφόσον εγκριθείς γίνεσαι μέλος.
Το συγκεκριμένο «γκρουπ», ωστόσο, έχει μια τάση να κάνει τα μέλη της να νιώθουν κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους ανθρώπους (και αυτό ενισχύεται από το διάστημα προσμονής μέχρι να εγκριθείς ως μέλος). Όντας μέλος της είσαι ένας σύγχρονος απόστολος του Χριστού, οριακά ένας άγιος που, σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο, έχει εξασφαλίσει μια θέση στον παράδεισο και κατ΄επέκταση στην αιωνιότητα.
Φυσικά, η Opus Dei δεν θα μπορούσε να μην έχει και τη δική της εσωτερική ιεραρχία. Τα μεσαία και τα κατώτερα μέλη, που αριθμούν περίπου το 30% του συνολικού αριθμού μελών, οφείλουν να ζουν πολύ ταπεινά και να επιδιώκουν τον σωματικό πόνο.
Πρέπει να επιδίδονται συστηματικά σε αυτομαστιγώματα και άλλες τέτοιες χριστιανικές μεθόδους αυτοτιμωρίας αφενός για να ταυτιστούν με τα πάθη του Χριστού και αφετέρου για να νιώσουν τον πόνο των φτωχών και δυστυχισμένων ανθρώπων.
Τα ανώτερα μέλη, που είναι συνήθως άντρες και γυναίκες της αστικής τάξης, αγγίζουν το 70% των μελών της οργάνωσης και είναι ουσιαστικά εκείνοι και εκείνες που κάνουν κουμάντο.
Αν και υπάρχει πάνω από 80 χρόνια ως οργάνωση, απέκτησε τρομακτική πρόσβαση στις εσωτερικές διεργασίες της καθολικής εκκλησίας περί το 1982, όταν και ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’, που πέθανε το 2005, της έδωσε ασύλληπτα μεγάλα προνόμια και την έκανε έναν αληθινό θεσμικό εταίρο στους κόλπους της ηγεσίας του Βατικανού.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι πολέμιοι της Opus Dei την χαρακτηρίζουν ως «μια εκκλησία μέσα στην εκκλησία», μια οργάνωση που υπάρχει για να είναι όσο πιο ελεγχόμενη γίνεται η καθολική εκκλησία. Με άλλα λόγια, η Opus Dei θεωρείται η ουσιαστική δύναμη που διοικεί την καθολική εκκλησία.
Από το 1982 και την επίσημη στήριξη του Πάπα, η Opus Dei γιγαντώθηκε. Όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά. Πλούσιοι άνθρωποι έγιναν μέλη της και η οικονομική της δυναμική αυξήθηκε κατακόρυφα. Οι αντίπαλοί της λένε πως όσο δύσκολο να μπεις στην Opus Dei άλλο τόσο δύσκολο είναι και να φύγεις, δεδομένου πως πάρα πολλοί που είναι μέλη της γνωρίζουν τα βρόμικα μυστικά της και, ως εκ τούτου, είναι «δέσμιοι» της ίδιας της οργάνωσης.
Η ίδια η Opus Dei, βέβαια, τονίζει πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει και πως όποιος θέλει να φύγει μπορεί να το κάνει ανά πάσα στιγμή.
Πάντως, πριν μερικά χρόνια ο εκπρόσωπός της στη Βρετανία είχε αποδώσει σε αστικούς μύθους τα πάντα περί τεράστιας επιρροής στο Βατικανό: «Μόλις πέντε ή έξι μέλη μας δουλεύουν στο Βατικανό. Είναι υπερεκτιμημένη η επιρροή μας εκεί», είχε πει.
Αυτή του η τοποθέτηση αντιμετωπίστηκε με ειρωνικά μειδιάματα.
Βλέπετε, ελάχιστοι τον πίστεψαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.