Η Ατζελίνα δείχνει το δρόμο για την εποχή των εθελοντικών ακρωτηριασμών. Φοβάσαι πως με κάποιο μέρος του σώματος δεν θα τα πας και τόσο καλά; Κόφτο! Γιατί να ζεις στο φόβο. Γιατί να περιμένεις μήπως κάποτε και με κάποιο τρόπο κάτι συμβεί. Διάβαζα κάπου πως μετά τους ακρωτηριασμούς μαστών, ξεκινάνε κι ακρωτηριασμοί προστατικών αδένων. Τι να τους κάνεις αυτούς τους χαζο-αδένες; Κόφτους να ησυχάσεις. Κόψε και πόδια και χέρια, και το πουλί σου, και τα βυζιά σου κι όσο πιο γρήγορα το κάνεις τόσο καλύτερο. Να πηγαίνεις και τα παιδάκια σου, νωρίς από το δημοτικό να κάνουν ένα τσεκάρισμα στα γονίδια μπας και... και να τους αφαιρείς τα επιμαχα όργανα νωρίς νωρίς για να είσαι 100% σίγουρος! Ασε που θα τα γλυτώσεις κι από ένα σωρό περιττές παλιομοδίτικες συνήθειες. Να κάνουν σεξ, να κάνουν παιδιά, να θηλάσουν, κι άλλες τέτοιες βλακείες...
Κι όσα απομείνουν όργανα, να εύχεσαι να είσαι όντως εγκεφαλικά νεκρός πριν τα βουτήξουν για το παζάρι. Οποιος προλάβει. Με το που θα κάνεις πως γέρνεις κεφάλι πίσω και σου γυρίζει το μάτι, όποιος πρόλαβε.. Θα φωνάζεις μέσα στη ζάλη σου, ρε ζωντανός είμαι και θα ακούς το κρατς απο τα μαχαιροπήρουνα. Αν βέβαια δεν βρεθείς στη θέση να πεις... δε γ@μιέται πόσο κάνει το νεφρό στο παζάρι. Δυο έχω δε σκοτώνω το ένα να ξεχρεώσω το δάνειο στη τράπεζα; Κι αν φυσικά δεν παρουσιαστούν νέα ριάλιτυ όπως αυτό που διαβάσαμε στην Ολλανδία. Όπου σκεφτήκανε τι να κάνουν για να εντυπωσιάσουν λιγάκι. Κανιβαλισμός. Τηγάνισαν ένα κομματάκι ο ένας από τον άλλον και δοκίμασαν λέει μια πρωτόγνωρη εμπειρία! Κιάντι ήπιανε;
Μιλάμε για κρέας πλέον. Καθαρό κρέας. Αφού το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων υποβιβάζεται αργά και σταθερά σε κατάσταση ακρωτηριασμένων λοβοτομημένων, που δεν ξέρουν ούτε τι είναι, ούτε γιατί ζουν, ούτε πως να βρουν λίγη χαρά, λίγη ουσία στη ζωή τους, βαδίζουμε ολοταχώς στα επίσημα χασάπικα κάθε είδους. Τα βλαμμένα ζόμπι. Με τα τάμπλετ στο χέρι, κολλημένοι στις πλάσμα στο σπίτι, στα φατσοβιβλία και στα τουιτ τουιτ να περιγράφουν πως φάγανε, πως γ@μίσανε, πως χέσανε, θα περνάνε από τη κιμαδομηχανή σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Κάθε ανωμαλία, κάθε ψυχασθένεια βρίσκει έκφραση και νομιμοποίηση. Κι είναι φυσιολογικό άλλωστε. Μήπως οι έχοντες τα ηνία της εξουσίας στα χέρια τους είναι φυσιολογικοί. Αν ψάξει κανείς τα προφίλ των διάσημων σειριακών δολοφόνων και τα συγκρίνει με τα προφίλ των παγκόσμιων ελιτ, είμαι βέβαιοι ότι θα είναι πολύ ανησυχητική η ομοιότητα.
Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στον απόλυτο φιλοτομαρισμό τους, πνιγμένοι από βίτσια και κόμπλεξ, ασύδοτοι, αχόρταγοι, με τάσεις μεγαλομανίας μιλάνε με το θεό, ο θεός τους απαντάει και τους υποδεικνύει να γίνουν το αριστερό του χέρι και να εξαπολύσουν φωτιά και σίδερο στα πλήθη, ή να τα κάνουν κατ΄εικόνα και ομοίωσή τους. Κουφάρια από σάρκα που θα φαγώνονται μεταξύ τους.
Το φοβερό είναι πως οι εναπομείναντες "μη άρρωστοι" άνθρωποι θα πρέπει να υπομείνουν όλα αυτά τα θεάματα, και να βλέπουν ακόμα και τα παιδιά τους, τους αγαπημένους τους, τους φίλους τους να τριγυρνάνε σαν ηλίθιοι και να σέρνονται πίσω από κάθε καινούργια σχιζοφρενική μόδα που θα τους προωθούν αυτοί οι ανίατοι ψυχασθενείς, αλλά θα είναι αργά. Γιατί των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Δεν περιμένουν να γίνουν οι ίδιοι ο μεζές!
Μερικά έργα επιστημονικής φαντασίας έμοιαζαν πολύ τραβηγμένα, από τα μαλλιά. Έλεγες τι φρίκη αυτός ο σκηνοθέτης, πόσο άρρωστος είναι, τι πίνει και φαντασιώνεται αυτά τα αίσχη. Αμ δε.. που τα φαντασιωνόταν. Την απλή λογική έβαζε μπροστά κι η εικόνα βοήθαγε να παρουσιάσει τους μελλοντικούς εφιάλτες πριν την ώρα τους.
Έχουμε κανίβαλους που δοκιμάζουν νέες εμπειρίες, εθελοντές που θα κόβουν κομμάτια από πάνω τους, παιδεραστές που νομιμοποιούνται, κτηνοβάτες που είναι φίλοι των ζώων, κι εμείς περιμένουμε αν κάποιος θα δείξει έλεος στο συνταξιούχο που πεθαίνει χωρίς φάρμακα, στους γονείς που δεν έχουν φαΐ να δώσουν στα παιδιά τους, στο δύστυχο που αυτοκτονεί ή στα παιδιά που σβήνουν μέσα στη πρέζα, στη πορνεία, στις αρρώστιες. Πως υπάρχει περίπτωση κάποιος να γνοιαστεί για την εγκληματικότητα, τις δολοφονίες, τις γενοκτονίες ή ότι άλλο.
Καλώς ήρθατε στη νέα εποχή. Να δείτε πόσο θα σας αρέσει. Το σφαγείο άνοιξε και μας περιμένει. Κι έχει όλων των ειδών τις σφαγές. Φανερές και ύπουλες. Γιατί κι ο ηλίθιος που δουλεύει δεκαπέντε ώρες την ημέρα, καλωδιωμένος, σαν ρομποτάκι μιας φαγάνας που λέγεται πολυεθνική, έχοντας σαν ινδάλματα τους ψυχασθενείς της wall street, ή τα πρεζομένα πρότυπα που δείχνει το χαζοκούτι, δεν έχει πάρει χαμπάρι πως είναι σφαχτό, νομίζει πως θα γίνει χρυσό παιδί. Ναι θα γίνει ένα χρυσό βόδι. Θα ξεχωρίζει από τα φτωχότερα βόδια γιατί θα κρατάει ένα τάμπλετ. Θα μπορεί να λέει περήφανος, είμαι βόδι αλλά με τάμπλετ (ζητώ συγνώμη από τα βόδια)
Κι ο κλήρος πέφτει στο πιο βλάκα.
Να δούμε ποιος θα φαγωθεί.
Οεοεοεοεεεεεεεε...
Δηλαδή, συγνώμη υπερβάλω; Που είναι η υπερβολή. Ο πολιτισμός των χασάπηδων και των ηλίθιων είναι ήδη εδώ σε κάθε έκφραση της καθημερινότητάς μας, σε κάθε γωνιά στο δρόμο μας. Επειδή έχουμε βρει ποικιλλία από ονόματα για να δικαιολογούμε τις αρρώστιες μας; Μιλάμε για πολύ μόλυνση. Που εξαπλώνεται ταχύτατα. Και το ωραίο είναι που κοιτάμε στην άκρη στο τούνελ και την άσπρη μπλούζα με το χασαπομάχαιρο που μας περιμένει τη βλέπουμε για άγγελο του φωτός! Μήτσο ξύπνα, δεν είναι το φως το αληθινό, ο χασάπης είναι.
Κι αν ρωτήσει κανείς, μα γιατί τόση μαυρίλα. Δεν υπάρχει τίποτα ωραίο να δεις; Δεν είναι μαυρίλα, η πραγματικότητα είναι. Φυσικά και υπάρχει άπειρη ομορφιά αν πετάξει κανείς όλο αυτό το σκουπιδαριό και ανασάνει επί τέλους έξω από τη βρώμα, αλλά δεν θέλουν να ανασάνουν. Η πλειοψηφία των ανθρώπων έχει μετατραπεί σε κατσαρίδα και γουστάρουν τον υπόνομο. Δεν θέλουν. Είναι δυνατόν να εξαναγκάσεις κάποιον να δει όταν δεν θέλει να δει;
Αφού κι εγώ τώρα τελευταία αρχίζω και το σκέφτομαι.
Βρε μήπως είναι ωραίος ο μεζές και σκάω τσάμπα; Λες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.