Το "αποστομωτικό" επιχείρημα του Μάκη του Γιακουμάτου , πώς λέμε του Μπίλ του Κλίντον, σε σαβατιάτικη πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ γιά να αντιμετωπίσει την "γκέλα" που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους, ήταν το εξής:
Μαζεύετε όλους τους "πονεμένους" απ' όλους τους πολιτικούς χώρους και τους δίνετε μιά απραγματοποίητη ελπίδα, όπως το ΠΑΣΟΚ του '80. Γι' αυτό έχετε μεγάλα ποσοστά. Όταν έφερνε τις υδροφόρες ο Καματερός και μοίραζε το "νερό του Καματερού" που "θεράπευε" τον καρκίνο, μάζευε 150 χιλιάδες κόσμο. Αποδείχτηκε οτι ήταν απάτη.
Ή αποκρύπτει επιμελώς ή δεν έχει πάρει χαμπάρι τι ακριβώς διαδραματίστηκε τον χειμώνα του 1975 ο συμπαθής Μάκης.
Ή αποκρύπτει επιμελώς ή δεν έχει πάρει χαμπάρι τι ακριβώς διαδραματίστηκε τον χειμώνα του 1975 ο συμπαθής Μάκης.
Η πτώση της χούντας του Ιωαννίδη τον Ιούλιο του '74 σηματοδότησε την εγκθίδρυση της δημοκρατίας από την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον "εθνάρχη" Κ. Καραμανλή, ο οποίος ίδρυσε την ΝΔ και σάρωσε στις εκλογές με τα συνθήματα "Καραμανλής ή χάος, Καραμανλής ή τάνκς", Καραμανλής ή πατάτες γιαχνί. Ως επισφράγιση της δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας, νομιμοποίησε το ΚΚΕ, που και πριν την χούντα ήταν στην παρανομία. Ο λαός, στερημένος πολιτικής δράσης επί επτά χρόνια, βγήκε στους δρόμους να φράξει τον δρόμο στα ανύπαρκτα "σταγονίδια" του Ευάγγελου Αβέρωφ, προπαγάνδα γιά σίγουρη και μεγάλη νίκη της ΝΔ. Οι απειράριθμες αριστερές οργανώσεις της εποχής, οργάνωναν νεολαίους και φοιτητές, χρησιμοποιώντας ακριβώς τα ίδια προπαγανδιστικά επιχειρήματα περί "αιμοσταγών χουντικών" που περίμεναν τον δύσμοιρο λαό στην γωνία που τόλμησε να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους. Αν εξαιρέσουμε πολλούς θύλακες χουντικών χωροφυλάκων και αμετανόητων δημοσίων λειτουργών, συνεπικουρούμενων από κάποιους ευνοημένους από την χούντα αγρότες, οι υπόλοιποι οπαδοί της απριλιανής απολυταρχίας κατάπιαν την γλώσσα τους και εξαφανίστηκαν, κάτω από την κατακραυγή που επέσυρε η κατοχή της μισής Κύπρου από τους Τούρκους, χορηγία καταβληθείσα αχρεωστήτως από τον ανεκδιήγητο Ιωαννίδη και τους υπόλοιπους παληάτσους, ανικανοποίητους αυνάνες, που είχαν στα χέρια τους το τιμόνι και την διπλωματία της Ελλάδας.
Η πολιτική ζωή της χώρας "μπούκωσε" από τα εκβιαστικά διλλήματα, τις απειράριθμες διαδηλώσεις με κύριους στόχους την αντιχουντική δράση και τον ανταγωνισμό των οργανώσεων στον προσηλιτισμό νέων οπαδών αλλά και στην θεωρητική επικράτηση της κάθε ερμηνευτικής εκδοχής των θεωρητικών του Μαρξισμού Λενινισμού. Ήδη το 75 οι μεγάλες πόλεις και κυρίως η Αθήνα "έβραζε" από διαδηλωτές που δίκαια μεν ζητούσαν την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην σοσιαλιστική προοπτική και λαϊκή εξουσία, παραπειστικά δε αντιλαμβανόντουσαν τον αγώνα τους σαν τον πολιτικό και θεωρητικό εκμηδενισμό των αντιπάλων προδοτών, πρώην συντρόφων. Παρόλο το αυτογκόλ που έβαλε τότε η Αριστερά, ενώ της παραχωρήθηκε πέναλντι, το καθεστώς της δεξιάς δεχόταν κριτική από τους ψηφοφόρους του γιά την ήπια στάση που κρατούσε απέναντι στην "τρομοκρατική δράση" των αριστερών οργανώσεων και την απήχησή τους στην εργατική τάξη. Και τότε βρέθηκε ο από μηχανής Θεός. Ο Καματερός, ένας υπερφίαλος εγωπαθής, θέλοντας να δοξαστεί στην υφήλιο, πλάσσαρε νεράκι με κάτι κρυφά πρόσθετα δικά του και είχε γίνει γνωστός μόνο σε περιορισμένο κοινό, αλαφροϊσκιωτων συγγενών καρκινοπαθών πολιτών. Το θέμα το ανάδειξε μία παλαιά, παρά τον τίτλο της, εφημερίδα ενός δόλιου συγκροτήματος και σύντομα στό Σύνταγμα και σε άλλα κεντρικά σημεία της Αθήνας εμφανίστηκαν υδροφόρες τις οποίες περίμεναν υπομονετικά χιλιάδες λαού, με τα μπουκάλια στο χέρι, γιά το νερό που θεραπεύει "πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν". Ήταν εντυπωσιακή η συμμετοχή του κόσμου, νοημόνων και συγκροτημένων ανθρώπων που μεταμορφώνονταν σε φανατικούς υποστηρικτές του Καματερού και λυσσαλέους πολέμιους κάθε τυχόν αμφισβητία. Και εκεί ακριβώς που η κοινή γνώμη δονείται από την υστερία γιά το νερό του Καματερού ακολουθώντας την μεσαιωνικού τύπου προπαγάνδα της συγκεκριμένης εφημερίδας, μπαίνει στο παιχνίδι μία δεύτερη νεοεκδοθείσα εφημερίδα, που αντιστρατεύεται την υστερία, διενεργώντας χημικές αναλύσεις, οι οποίες δείχνουν τον χημικό τύπο του νερού, ήτα δύο όμικρον, σύν κάποια αβλαβή άλατα που είχε προφανώς προσθέσει ο φέρελπις προφήτης. Το αποτέλεσμα ήταν μιά μακρά διελκυνστίδα μεταξύ των δύο εφημερίδων και κορύφωση της υστερίας του απλού κόσμου που με δάκρυα στα μάτια παραλάμβανε το ύδωρ το αληθινόν. Το τέλος έγραψε ο Ιατρικός Σύλλογος, όταν του επιτράπηκε η πρόσβαση στην ενημέρωση και στην επικοινωνία με τους πολίτες. Μία κορύφωση των αιτημάτων γιά περισσότερη δημοκρατία και περισσότερη συμμετοχή της εργατικής τάξης στη λήψη αποφάσεων με αποτέλεσμα έως και την πτώση της κυβέρνησης είχε αποφευχθεί. Οι οκτάστηλοι τίτλοι εκτόπισαν την πολιτική επικαιρότητα στίς εσωτερικές σελίδες. Οι διαδηλώσεις γίνονταν αλλά οι μόνοι που ασχολιόταν με αυτές, ήταν τα ΜΑΤ και οι τότε "Αύρες". Η νεοεκδοθείσα τότε εφημερίδα πήρε τα πάνω της και η κακοδαιμονία της Αριστεράς συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η Αριστερά γηράσκει αεί διασπώμενη.
Η ιστορία του νερού του Καματερού, μιά γκαιμπελικής έμπνευσης εξαπάτηση των πολιτών, αποτελεί την απαρχή της μιντιοκρατίας στήν Ελλάδα. Την σκυτάλη τώρα έχει πάρει η τηλεόραση, η οποία υπηρέτησε επάξια το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το καταναλωτικό λοβοτομείο που λέγεται lifestyle, οδηγώντας την ελληνική κοινωνία στα νύχια του εικονικού χρέους και των πιστωτών. Όχι βέβαια χωρίς συνεργό τις έωλες και καταστροφικές γιά την οικονομία και τον λαό διακυβερνήσεις της χώρας της τελευταίας εικοσαετίας.
Δεν επεδίωξα ποτέ να γίνω με οποιοδήποτε τρόπο κοινωνός της υπερδανεισμένης ευμάρειας, ούτε της καταναλωτικής μανιοκατάθλιψης. Η νεολαία του '60, αρχής γενομένης από τις ΗΠΑ, ταρακούνησε τον δυτικό κόσμο, ζώντας με τα απαραίτητα, αποκαθηλώνοντας τα ενδυματολογικά πρότυπα, λοιδορώντας την έννοια και την ουσία της πολυτέλειας. Ο Guenter Wallraf, γερμανός δημοσιογράφος, άσσος των μεταμφιέσεων, αφού κατάφερε να προσληφθεί ως σερβιτόρος, αρχές του '70 σε ένα συνεδριακό κέντρο, κατέγραψε μία συνάντηση βιομηχάνων και οικονομικών παραγόντων της εποχής. Η απομαγνητοφώνηση των ομιλιών είχε αποκαλυπτικό ενδιαφέρον. Κανένας δεν μιλούσε τότε γιά μεγιστοποίηση του κέρδους ή γιά συμπίεση του εργατικού κόστους. Όλοι επικεντρώθηκαν στον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργούσαν καινούριες πλαστές ανάγκες στους καταναλωτές. Το lifestyle είχε μόλις γεννηθεί και μαζί μ' αυτό, το τέλος της αποταμίευσης και η αρχή του χρέους ως συναλλαγής χειραγώγησης της κοινωνίας. Το "κουμάντο" αφαιρέθηκε από τους πολιτικούς, μόλις "συνταξιοδοτήθηκαν" οι τελευταίοι ευρωπαίοι πολιτικοί με ανάστημα και έμενε η μετατροπή της αρχικής "ευρωπαϊκής ιδέας" σε "ευρωπαϊκή μέγγενη" χειραγώγησης και καθυπόταξης στους σχεδιασμούς της παγκοσμιοποιημένης χρηματοπιστωτικής διακυβέρνησης.
Γιά να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός του χρέους στους παραπάνω σχεδιασμούς, αρκεί το ελληνικό παράδειγμα ένταξης στον "μηχανισμό διάσωσης". Επέλεξαν την Ελλάδα σαν τον αδύναμο κρίκο της ΕΕ και υποβάθμισαν μέσω των ευαγών ιδρυμάτων που λέγονται οίκοι αξιολόγησης την πιστοληπτική της ικανότητα. Μόλις θέλησαν να την εντάξουν σε πρόγραμμα διάσωσης είδαν οτι τα νούμερα και οι δείκτες, ηταν έξω από τα όρια που έχει θέσει η ΕΕ και οτι αν "εκβίαζαν" την είσοδο της Ελλάδας στον μηχανισμό διάσωσης, τότε η ελληνική αντιπολίτευση θα απαιτούσε και την είσοδο της Γερμανίας, της Γαλλίας, Ολλανδίας και άλλων χωρών σε πρόγραμμα διάσωσης. Το πιό απλό ήταν να βάλουν τους πειθήνιους υπουργούς οικονομικών των κυβερνήσεων Καραμανλή και ΓΑΠ να παραποιήσουν τα στατιστικά στοιχεία ωστε να ξεκινήσει το ντόμινο των υποβαθμίσεων της πιστοληπτικής ικανότητας των υπόλοιπων αδύναμων κρίκων και πιέσεων γιά ένταξη στον μηχανισμό διάσωσης με επαχθείς όρους αδιέξοδα, και αντίστροφα προς την "διάσωση" αποτελέσματα.
Τα σχέδια αυτά οδηγούν, με την εξέλιξή τους, στην γενικευμένη χρηματοπιστωτική δικτατορία, εκπονημένα από τις δέκα ισχυρές βαθύπλουτες οικογένειες που διαφεντεύουν τον πλανήτη. Εμπεριέχουν δε, εκτός από την οικονομική επικυριαρχία μέσω του επίπλαστου εικονικού χρέους και την διατροφική επικυριαρχία, μέσω της χειραγώγησης της γενετικής ικανότητας των σπόρων από την ηγέτιδα της γενετικής εξέλιξης Monsanto.
Το σχέδιο είναι στη βάση του απλό: "Τους καταχρεώνουμε, καταργούμε την μεσαία τάξη που μπορεί να οργανώσει αντίσταση, δίνουμε εντολή στις δωσίλογες κυβερνήσεις τους να τους έχουν νεκροζώντανους, τους φορολογούμε τα πηγάδια και τις γεωτρήσεις, τους πουλάμε ακριβά την άρδευση, τους πουλάμε σπόρους που οι καρποί τους δεν δίνουν νέο γόνιμο σπόρο, τους φορολογούμε τα παιδιά που όταν μεγαλώσουν θα ζητούν εργασιακά δικαιώματα, κάνουμε εισαγωγή φτηνών εργατών, πριμοδοτούμε χρυσές αυγές ωστε ούτε οι φτηνοί εργάτες να σηκώνουν κεφάλι, και μόλις τελειώσουμε την έρευνα και εξέλιξη των νέων εμβολίων Global Nirvana Project*, μαζί με την μηνιγγίτιδα εμβολιάζουμε κάθε παιδί -εκτός από τα δικά μας- να είναι πειθήνιο και καλόβολο γιά όλη του την ζωή. Έτσι γίνονται όλοι φτηνοί εργάτες, εκτός από εμάς τους εκλεκτούς".
Αυτή είναι η δικιά τους άποψη.
Ερώτηση κρίσεως: Τι έκαναν πάντα οι νοικοκυραίοι όταν μπαίνανε λύκοι στο μαντρί τους και τρωκτικά στην αποθήκη της σοδειάς τους;
Η απάντηση επαφίεται στον καθένα μας και απηχεί την συλλογική μας άποψη.
Αυτή είναι η δικιά μας άποψη.
Η απάντηση επαφίεται στον καθένα μας και απηχεί την συλλογική μας άποψη.
Αυτή είναι η δικιά μας άποψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.