«Περί Δημοσίου Χρέους», είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε ο βουλευτής και πρώην Πρόεδρος της Βουλής Βύρων Πολύδωρας. Μέσα σε 67 μόλις σελίδες ο κ. Πολύδωρας αναλύει το χρέος του δημοσίου, αλλά και την ευθύνη που έχουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων 20 χρόνων για το ξέσπασμα της κρίσης.
«Γράφω εδώ κάποιες σκέψεις θέσεις για τα όσα περνάμε ως λαός και ως έθνος σήμερα. Δεν φυσάω τις καραμούζες του λαϊκισμού εγώ. Προτιμώ να σαλπίζω τις σάλπιγγες της Ιεριχούς. Που γκρεμίζουν τα τείχη της αναλγησίας και της απανθρωπιάς. Της ανομίας και της διαφθοράς. Γράφω όχι λογιστικά, αλλά ανθρώπινα», γράφει στο προλογικό σημείωμα του ο κ. Πολύδωρας.
Ο κ. Πολύδωρας αρχικά εξηγεί τις πολιτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην υπερχρέωση και στο αδιέξοδο και επικρίνει την αυθεντία των τεχνοκρατών προτάσσοντας τον ποιητικό λόγο του Νίκου Εγγονόπουλου: «Τι δυστυχία οι τεχνοκράτες μέσα στην τύφλα απ΄ολούθε που τους περιζώνει να παραμένουμε στις κούφιες πεποιθήσεις, τους ισχυρογνώμονες, πεισματωμένοι γινατζήδες».
Κάνει αναφορά στις κρίσεις του 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη, του 1987 με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, του 1932 επί Ελευθερίου Βενιζέλου και υπογραμμίζει ότι ο λαός επιβίωνε μέχρι το 1960 με την αυτάρκεια της λιτότητας, ενώ σήμερα δεν μπορεί να επιζήσει, γιατί «η κρίση βρήκε το λαό μας απροετοίμαστο, εξαρτημένο και κακομαθημένο».
Αναλύοντας την περίοδο της μεταπολίτευσης μέχρι το 2010 τονίζει ότι εκεί βρίσκονται τα αίτια της σημερινής δυστυχίας. Ως βασική αιτία της κατάρρευσης θεωρεί τον αλόγιστο υπερδανεισμό κυρίως στη δεκαετία του 80.
Στη συνέχεια επιρρίπτει ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ για την περίοδο που ακολούθησε, χαρακτηρίζοντάς την «κοινωνικό εκμαυλισμό» με επικρατούσα θρησκεία των Ελλήνων όχι απλώς τον νεοπλουτισμό αλλά το αρχοντοχωριατισμό του Μολιέρου σε μια ψευδαίσθηση «τα θέλω όλα».
Για τα περί «ανταγωνιστικότητας , ανάπτυξης και καινοτομίας», θεωρεί τις έννοιες αυτές «αμερικανιές» που δεν επιβεβαιώνονται από την πραγματικότητα. Στο τέλος θέτει το ερώτημα «και εσύ τι έκανες στις μέρες της κραιπάλης», παραθέτει την ομιλία του στη Βουλή ως γενικού εισηγητή της ΝΔ για τον προϋπολογισμού του 2000 όπου ανάλυσε την αύξηση του δημοσίου χρέους επί ΠΑΣΟΚ, τότε που το χρέος αυξήθηκε από 675 το 1980 δις δραχμές στα 7,6 τρις το 1989.
«Γράφω εδώ κάποιες σκέψεις θέσεις για τα όσα περνάμε ως λαός και ως έθνος σήμερα. Δεν φυσάω τις καραμούζες του λαϊκισμού εγώ. Προτιμώ να σαλπίζω τις σάλπιγγες της Ιεριχούς. Που γκρεμίζουν τα τείχη της αναλγησίας και της απανθρωπιάς. Της ανομίας και της διαφθοράς. Γράφω όχι λογιστικά, αλλά ανθρώπινα», γράφει στο προλογικό σημείωμα του ο κ. Πολύδωρας.
Ο κ. Πολύδωρας αρχικά εξηγεί τις πολιτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην υπερχρέωση και στο αδιέξοδο και επικρίνει την αυθεντία των τεχνοκρατών προτάσσοντας τον ποιητικό λόγο του Νίκου Εγγονόπουλου: «Τι δυστυχία οι τεχνοκράτες μέσα στην τύφλα απ΄ολούθε που τους περιζώνει να παραμένουμε στις κούφιες πεποιθήσεις, τους ισχυρογνώμονες, πεισματωμένοι γινατζήδες».
Κάνει αναφορά στις κρίσεις του 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη, του 1987 με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, του 1932 επί Ελευθερίου Βενιζέλου και υπογραμμίζει ότι ο λαός επιβίωνε μέχρι το 1960 με την αυτάρκεια της λιτότητας, ενώ σήμερα δεν μπορεί να επιζήσει, γιατί «η κρίση βρήκε το λαό μας απροετοίμαστο, εξαρτημένο και κακομαθημένο».
Αναλύοντας την περίοδο της μεταπολίτευσης μέχρι το 2010 τονίζει ότι εκεί βρίσκονται τα αίτια της σημερινής δυστυχίας. Ως βασική αιτία της κατάρρευσης θεωρεί τον αλόγιστο υπερδανεισμό κυρίως στη δεκαετία του 80.
Στη συνέχεια επιρρίπτει ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ για την περίοδο που ακολούθησε, χαρακτηρίζοντάς την «κοινωνικό εκμαυλισμό» με επικρατούσα θρησκεία των Ελλήνων όχι απλώς τον νεοπλουτισμό αλλά το αρχοντοχωριατισμό του Μολιέρου σε μια ψευδαίσθηση «τα θέλω όλα».
Για τα περί «ανταγωνιστικότητας , ανάπτυξης και καινοτομίας», θεωρεί τις έννοιες αυτές «αμερικανιές» που δεν επιβεβαιώνονται από την πραγματικότητα. Στο τέλος θέτει το ερώτημα «και εσύ τι έκανες στις μέρες της κραιπάλης», παραθέτει την ομιλία του στη Βουλή ως γενικού εισηγητή της ΝΔ για τον προϋπολογισμού του 2000 όπου ανάλυσε την αύξηση του δημοσίου χρέους επί ΠΑΣΟΚ, τότε που το χρέος αυξήθηκε από 675 το 1980 δις δραχμές στα 7,6 τρις το 1989.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.