Αυτή η Κυριακή (2-12-12), στέλνει σε μας τους, εθελοτυφλούντες Έλληνες του 21ου αιώνα, ένα μεγάλο μήνυμα!
Το μήνυμα του Βαρτίμαιου, του ανοιχτομάτη τυφλού της Ιεριχώς:
Που κραύγαζε, γιατί δεν άντεχε άλλο τη φυλακή του σκοταδιού, μέσα στην οποία ζούσε…
Και κραύγαζε τόσο περισσότερο, όσο οι «τυφλοί» ανοιχτομάτηδες τον πρόσταζαν να σωπάσει…
Και κραύγαζε τόσο περισσότερο, όσο οι «τυφλοί» ανοιχτομάτηδες τον πρόσταζαν να σωπάσει…
Όπου οι φυλακισμένοι στη Βαστίλη της αδικίας και πεινασμένοι για ψωμί, δικαιοσύνη και ελευθερία φωνάζουν και διαμαρτύρονται.
Ενώ οι έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο και την εξουσία συνιστούν ψυχραιμία και ησυχία:
Ενώ οι έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο και την εξουσία συνιστούν ψυχραιμία και ησυχία:
Πράγμα που συμβαίνει, κυρίως και προπάντων, και στη δική μας περίπτωση:
Για να μπορούν να κλέβουν και να ληστεύουν…«με την ησυχία τους»! Και ο λαός να δυστυχεί και να πεθαίνει μέσα στην παθητικότητα και την αδράνεια. Κι αυτός πάντα… «με την ησυχία του»!
Και, για να πετυχαίνουν αυτοί τη βάρβαρη ησυχία τους, έχουν-σαν πρώτη γραμμή επίθεσης και άμυνας απέναντι στο λαό-τα, λεγόμενα, συντάγματα και τους νόμους.
Με τα οποία περιφρουρούν το καθεστώς της κλοπής και της απάτης και παντός, σε βάρος του λαού, εγκλήματος.
Και τα δηλητηριώδη αυτά και δολοφονικά, για το λαό, συνονθυλεύματα και παρασκευάσματα το σερβίρουν περιτυλιγμένα, με το απατηλό χρυσόχαρτο της-τάχα-«Δικαιοσύνης».
Και τα δηλητηριώδη αυτά και δολοφονικά, για το λαό, συνονθυλεύματα και παρασκευάσματα το σερβίρουν περιτυλιγμένα, με το απατηλό χρυσόχαρτο της-τάχα-«Δικαιοσύνης».
Την οποία, με πομπώδη και φανφαρόνικο τρόπο, χαρακτηρίζουν αδέσμευτη και ανεξάρτητη.
Τη στιγμή, που, την έχουν αλυσοδεμένη χειροπόδαρα… Κι όχι μόνο δεν θέλουν ν’ ακούν γι’ αυτήν, αλλά έχουν κηρύξει εναντίον της απροκάλυπτο και αμείλικτο διωγμό.
Ως δεύτερη γραμμή άμυνας και επίθεσης-μετά τα συντάγματα και τους νόμους και την έτσι κι αλλιώς δεινοπαθούσα «δικαιοσύνη» τους-έχουν τα σώματα ανασφάλειας και αταξίας:
Ανασφάλειας, αφού, όχι μόνο ο λαός, αλλά και οι ίδιοι αισθάνονται ανασφαλείς, εξαιτίας της απροκάλυπτα εχθρικής και επιθετικής εναντίον του λαού συμπεριφοράς τους. Έτσι ώστε, όσο εχθρικότερα και ληστρικότερα απέναντι στο λαό πολιτεύονται, τόσο περισσότερους ασφαλίτες να χρειάζονται, για να τους περιφρουρούν….
Και αταξίας, γιατί, όπως προαναφέραμε, αντί να προστατεύουν τους πολίτες, όπως υποτίθεται, είναι, κατά το μάλλον, στην υπηρεσία και την προστασία του καθενός μεγαλόσχημου απατεώνα και αλήτη…
Κι όμως, ύστερα από τόση κακοήθεια και κακεντρέχεια σε βάρος μας, εμείς έχουμε λουφάξει μες στο καβούκι μας.
Και ούτε καν σαν τις χελώνες τολμάμε να ξεμυτίσουμε τα κεφάλια μας…
Σε αντίθεση με το Βαρτίμαιο, που, όπως προαναφέραμε, όσο οι βολεμένοι «ανοιχτομάτηδες» τον πρόσταζαν να σωπάσει, τόσο περισσότερο εκείνος κραύγαζε, μέχρι, που πέτυχε τη θεραπεία του…
Και έρχεται τώρα και φωνάζει και σε μας τους σημερινούς Έλληνες. Και μας λέει:
«Πώς μπορείτε να ζείτε μέσα στο σκοτάδι της αδικίας! Τόσο πολύ σας έχουν αδρανοποιήσει οι αεροψεκασμοί της Νέας Τάξης καθαρμάτων και οι τηλεψεκασμοί της σιωνιστικής και ναζιστικής προπαγάνδας!
Φωνάξτε, για τους εαυτούς σας και τους άλλους! Για όλους όσοι ζουν στη θανατηφόρα Βαστίλη και το κρεματόριο του ντόπιου και διεθνούς κανιβαλισμού.
Φωνάξτε! Γιατί, αν δεν φωνάξετε εσείς, θα φωνάξουν οι πέτρες.
Κι όχι μόνο θα φωνάξουν, αλλά και θα σηκωθούν απ’ τη γη και θα σας χτυπήσουν κατακέφαλα. Κι αφού εσείς δεν θέλετε ν’ ανοίξετε τα μάτια σας, εκείνες θα σας ανοίξουν στα κεφάλια…
Φωνάξτε και συνασπισθείτε!
Δε νομίζετε ότι κάποτε θα πρέπει ν’ αφήσετε ο καθένας τον πύργο του ναρκισσισμού του. Με τις δονκιχωτικές του επάλξεις και την ατελέσφορη ομφαλοσκοπική ιδιωτεία. Και να συνασπισθείτε σε έναν κοινό αγώνα:
Με τη «Σπίθα» του Θεοδωράκη, το «πατριωτικό Μέτωπο, τη «Σεισάχθεια», τη «Χριστιανική», το «Ρεσάλτο», το «Λαϊκό Κίνημα», την «Κοινωνία»…
Και πάνω απ’ όλους και όλα με το Ευαγγέλιο!
Χωρίς ιδεοληψίες και προκαταλήψεις, χωρίς «ναι μεν, αλλά», χωρίς «το εμόν και το σον, το ψυχρόν τούτο ρήμα», όπως θα έλεγε και ο Χρυσόστομος.
Με κοινό παρονομαστή και όραμα τον Ήλιο της Δικαιοσύνης…
Ως πότε οι «γιοί του σκότους» θα είναι σοφότεροι απ’ τους «γιούς του φωτός»!
Ως πότε “θα τα βρίσκουν μεταξύ τους” και θα σας σύρουν διαιρεμένους, ως δορυάλωτους αιχμάλωτους και δούλους, πίσω απ’ το θριαμβευτικό άρμα των εφιαλτών του ντόπιου δικομματισμού και των κανιβάλων της διεθνούς τοκογλυφίας!…
Ως πότε θα σας τυφλώνουν με τη νομική, αστυνομική και οικονομική τρομοκρατία! Και την παραπληροφόρηση των εξωνημένων ΜΜ Εξαχρειώσεως…»!
Ο τυφλός της Ιεριχώς σαλπίζει εκκωφαντικό εγερτήριο…
Δεν βλέπουμε, άραγε, το σκοτάδι; Ή είμαστε τόσο ανίατα τυφλωμένοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.