Χρειάζονται πολιτικές αποφάσεις και απόσυρση της Τρόικα.

Η ορμή με την οποία «μπούκαραν», για να θυμηθούμε το πάλαι ποτέ Κίμωνα, οι Τροϊκανοί στα Υπουργεία για έλεγχο του νέου πετσοκόμματος των Ελλήνων, χωρίς ίχνος ευγένειας και συμπάθειας προς τον ελληνικό λαό που υποφέρει, με αλαζονεία και χαιρεκακία ακόμη, ως άλλοι γκεσταπίτες, μας υποχρεώνει να ανατάξουμε τις θέσεις και προτάσεις μας.

του Νίκου Αναγνωστάτου

Αλήθεια μέχρι που θα φτάσει αυτή η ιστορία των συνεχών περικοπών, εξαθλίωση των πολιτών, με χίλιους άνεργους να προστίθενται κάθε μέρα, κλείσιμο των επιχειρήσεων και ό,τι αυτά συνεπάγονται; Έχει αποδειχθεί πλέον ότι αυτή η τακτική των περικοπών, όχι μόνο δεν φέρουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, αλλά η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται και τα έσοδα μειώνονται, αφού μειώνεται η χρηματική δυνατότητα των πολιτών, πάντα με το φόβο κοινωνικής εξέγερσης.

Έχουμε αναλύσει και όλοι συμφωνούν, πως χωρίς επενδύσεις, απλά τρώμε τις σάρκες μας. Μόνο που και οι σάρκες τελειώνουν και τα κόκκαλα δεν τρώγονται. Φοβάμαι πως τα νέα μέτρα θα φθάσουν στο κόκκαλο, οπότε πέραν της εξαθλίωσης των πολιτών, δεν θα φέρουν τα προσδοκώμενα έσοδα. Τα κόκκαλα δεν φέρνουν έσοδα παρά μόνο θύματα.

Είναι ανάγκη επομένως, οι Τροϊκανοί να αποσυρθούν, διότι δεν έχει σημασία ούτε αξία να αμφισβητούν τα 2,5 δις από τα 11,5 δις και να πιέζουν για περισσότερες περικοπές με μάταια αποτελέσματα. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πολιτικά και να ληφθούν καθαρά πολιτικές αποφάσεις, στα πλαίσια της αλληλεγγύης και θετικών λύσεων.

Επομένως η κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει σύσκεψη κορυφής για να δεχθούν ότι με αυστηρά μέτρα περικοπών δεν επέρχεται καμία βελτίωση, αλλά όλο και επιδεινώνεται η κατάσταση, άρα να συζητήσουν πολιτικά για αντιμετώπιση των προβλημάτων μας, ως θα έκαναν αν είχε πρόβλημα μια επαρχία των κρατών τους. Η επίκληση του γεγονότος ότι τα υποσχεθήκαμε και τα ψηφίσαμε στη βουλή, δεν θα πρέπει να έχει πλέον αξία δεσμευτική, διότι πρώτον οι συνθήκες έχουν αλλάξει και δεύτερο έχει αποδειχθεί ότι δεν επιφέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και απλά ταλαιπωρούμαστε.

Προς το παρόν μας συμπεριφέρονται ως έναν κοινό δανειολήπτη, και προκειμένου να εξασφαλίσουν τα δανεικά τους, δεν πτοούνται με την εξαθλίωσή μας, ενώ θα έπρεπε να μας βλέπουν ωσάν έναν εταίρο στην Ευρωζώνη της Ενωμένης Ευρώπης, και θα πρέπει να βρούν και να προτείνουν λύσεις ωσάν να επρόκειτο για τα ίδια τους τα κράτη. Ιδιαίτερα τώρα που όλοι οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ομιλούν για ολοκλήρωση της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης. Για την ολοκλήρωση της ενοποίησης θα χρειαστεί κάποιος χρόνος, αλλά τούτο δεν εμποδίζει τους ηγέτες να αποφασίζουν και να ενεργούν από τώρα στα πλαίσια αυτού του σκεπτικού.

Παράλληλα θα πρέπει να επιλυθεί το θέμα του Ευρώ, για να εκλείψει η νομισματική αμφιβολία για να προσελκύσουμε επενδύσεις. Το θέμα του Ευρώ δεν είναι μόνο ελληνικό θέμα αλλά ευρωπαϊκό. Έχω τονίσει και αναλύσει επίμονα ότι ο στόχος των λεγόμενων κερδοσκόπων είναι το Ευρώ και η κατάρρευση της Ευρωζώνης. Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η κατάρρευση της Ευρωζώνης, είναι να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό η οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρωζώνης, σε μια ομοσπονδοποίηση, κάτι που όπως προείπαμε, οι ηγέτες της Ευρωζώνης έχουν ήδη αποφασίσει και αυτό είναι το ελπιδοφόρο και σε αυτό προσβλέπουμε και με βάση αυτή τη σκέψη να ληφθούν οι σοβαρές πολιτικές αποφάσεις, που αναφέραμε πιο πάνω.

Μερικές από τις αποφάσεις αυτές είναι:

1.- Να παραταθεί ο χρόνος ισοσκελισμού του προϋπολογισμού μας, ώστε να αποφευχθεί η επιδείνωση των πολιτών πέραν κάθε ανθρωπίνως ανεκτού ορίου, με ταυτόχρονη επανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών απ’ ευθείας από EFSF/EMS, όπως έγινε στην Ισπανία, ώστε να μη χρειαστούμε νέα χρηματοδότηση .

2.- Μα προωθηθούν επενδύσεις μέσα από το ΕΣΠΑ, με ελάχιστη ή μηδενική συμμετοχή της Ελλάδας, μέχρι να αρχίσει η ανάκαμψη. Να συμμετέχουμε με δανεικά δεν έχει νόημα ουσιαστικό.

3.- Να ανασταλούν προσωρινά η πληρωμή τόκων και χρεολυσίων και ίσως να προχωρήσουμε σε μια ακόμη περικοπή, απομείωση του χρέους , ένα OSI, μια και το PSI το επωμίστηκε κατά 80% η Ελλάδα, αφού πολλοί το επικαλούνται, εν όψει του ότι το χρέος μας, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι διαχειρίσιμο.

4.- Η ΕΚΤ να αγοράσει στην δευτερεύουσα αγορά όλα τα ομόλογα της Ελλάδας, μετά το OSI, και να χρεώνει την Ελλάδα με 1% επιτόκιο, όπως χρεώνει τις Τράπεζες.

Μόνο έτσι υπάρχει διέξοδος από την κρίση και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να προσανατολίζεται η κυβέρνηση.

http://freepen.gr

pikri-sokolata.blogspot.gr