Ποιός φοβάται τo Google; Β΄ μέρος τού άρθρου

Υπάρχει μια σημαντική σύγκρουση πολιτισμών, επειδή η Google θέλει να «ρευστοποιήσει» για παράδειγμα Γάλλους συγγραφείς, για τούς οποίους δεν υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα. Βλέπουμε ένα βιβλίο τού Μοπασάν απ΄ το πανεπιστήμιο τού Στάνφορντ. Δεν έχει πνευματικά δικαιώματα. Το Google το σκάναρε και το έθεσε στη διάθεση όλου τού κόσμου. Οι Ευρωπαίοι αντιδρούν, γιατί είναι Γάλλος συγγραφέας. Είναι κομμάτι τής ευρωπαϊκής κουλτούρας και ενοχλεί, που το Google μπορεί να έχει έσοδα από αυτό.

     

Ένας Άγγλος συγγραφέας έλεγε, πως έκανε αναζήτηση για τις «Μεγάλες Προσδοκίες» τού Ντίκενς, ένα από τα αριστουργήματα τής βρετανικής λογοτεχνίας. Είδε έκπληκτος στα δεξιά μια διαφήμιση για μια εταιρεία, που οργάνωνε γάμους για μοναχικές ψυχές. Επίσης, ένα άλλο τρανταχτό παράδειγμα, την «Έρημη Χώρα» τού Τ.Σ.Έλιοτ. Στα δεξιά είχε μια διαφήμιση για κάδους απορριμάτων. Αυτό σε βάζει σε σκέψεις.

     Το google έγινε, μάλλον, το πιο συχνό ρήμα στο Διαδίκτυο. Όταν «γκουγκλάρεις» κάποιον, γράφεις το όνομα στη μηχανή αναζήτησης και βλέπεις τα αποτελέσματα. Ο κόσμος δεν βγαίνει ραντεβού, άν δεν «γκουγκλάρει» πρώτα τον/την σύντροφό του. Δεν κλείνεις συμφωνία, αν δεν «γκουγκλάρεις» το συνέταιρό σου.

     I google you,
     late at night, when I don't know what to do.
     I find photos,
     you've forgotten.

     I google you,
     whenever I'm alone and feeling blue...

     Το παραπάνω βίντεο είναι ένα ερωτικό τραγούδι των Neil Gaiman και Amanda Palmer. Το “I love you” δεν υπάρχει πια· η κοπέλα το έχει αντικαταστήσει με το “I google you”.

     Το Google αποθηκεύει κάθε αναζήτηση. Υποτίθεται, για να βελτιώσει την ποιότητα τής αναζήτησης. Όσο πιο πολλά γνωρίζει για τις συνήθειές σου στην αναζήτηση, τόσο πιο συγκεκριμένα αποτελέσματα θα σού παρέχει στις μελλοντικές αναζητήσεις σου. Yπάρχει όμως και η σκοτεινή πλευρά: Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, όταν αποθηκεύονται δεδομένα. Ένα παράδειγμα: Ας υποθέσουμε, ότι ο γιατρός σάς γράφει ένα φάρμακο. Μπαίνετε στη μηχανή αναζήτησης, για να βρείτε πληροφορίες. Έτσι, καταγράφεται το ιατρικό σας ιστορικό. Πολλοί θέλουν να το κρατήσουν μυστικό. Αλλά, δυστυχώς, όχι μόνον αποθηκεύεται στις μηχανές, αλλά και στις ιατρικές σελίδες, που μπαίνετε. Οι μηχανές αναζήτησης αποτελούν το κέντρο τού προβλήματος.

     Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να θυμάται, ότι αν έχει ένα μυστικό και δεν θελει να το μάθει όλος ο κόσμος, να μην το πληκτρολογήσει, γιατί θα αποκαλυφθεί.

Ζούμε σε ένα κόσμο, όπου μπορείς να βρεις στο Google όλες τις πληροφορίες τού Διαδικτύου. Μπορείς να βρεις τηλέφωνα, διευθύνσεις, την εμφάνιση κάποιου. Υπάρχει παραβίαση τής ιδιωτικής σου ζωής, καθώς τα προσωπικά δεδομένα γίνονται διαθέσιμα σε όλους.    Πες μου τι αναζητάς και θα σού πω τι σκέφτεσαι...

     Ανηχυχούμε για την κυβέρνηση και την αστυνομία. Πρέπει να ανησυχούμε και για κάθε δικηγόρο σε όποια μήνυση από διαζύγια μέχρι αντιδικίες με γείτονες ή επιχειρήσεις. Η δικογραφία μπορεί να βγει στο φως και να στοιχειώσει κόσμο. ΤοGoogle έχει την τεχνολογία τού «Μεγάλου Αδελφού», όμως ο στόχος είναι εμπορικός, όχι πολιτικός.

     Το Google επιμένει, ότι κανείς δεν βλέπει τα e-mail σου. Απλώς το λογισμικό τους εξάγει τις καλύτερες διαφημιστικές ιδέες. Αλλά πιέζονται τρομακτικά, για να προστατεύσουν τις πληροφορίες, γιατί ξέρουμε καλά όλοι, ότι οι χάκερς εξάγουν πληροφορίες από τούς πιό προστατευόμενους υπολογιστές.

     Στην εποχή τού Διαδικτύου τα πάντα είναι πληροφορία. Η μετεωρολογία, τοblog, το e-mail, μια φωτογραφία, ένα βίντεο. Το Google θέλει να αναλύσει τί κάνουν οι χρήστες. Έχει μια αρκετά μακιαβελική στάση.

Στο Google  καταχωρείται  κάθε πληροφορία  και αποθηκεύεται  για πάντα. Όταν δεν είσαι στο Google, δεν υπάρχεις...

     Η Yahoo εισχώρησε στην Κίνα, όπως κι η Microsoft. Ένας Κινέζος δημοσιογράφος καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα ετών και κάποιοι άλλοι σε φυλάκιση οκτώ ή τεσσάρων ετών, όταν η Υahοο, όπως λέγεται, αποκάλυψε στοιχεία από τα e-mail των χρηστών της.

     Όλοι θέλουν να πάνε στην Κίνα, επειδή έχει αναπτυσσόμενη οικονομία. Αν δεν είσαι μέρος τής δεύτερης μεγαλύτερης διαδικτυακής αγοράς είναι παράλογο εφ΄ όσον είσαι κερδοσκοπική επιχείρηση. Η Yahoo κι η Microsoft αυτολογοκρίθηκαν, στο πλαίσιο ελευθερίας, που η κινέζικη κυβέρνηση επιτρέπει.

 

 

     Άν ψάξεις για την πλατεία Τιενανμέν έξω από την Κίνα θα δεις σελίδες με διαμαρτυρίες, σφαγές, τανκς, φοιτητές, σφαγιασμένους πολίτες. Αλλά αν πας στην Κίνα και γράψεις «Πλατεία Τιενανμέν» σε μηχανή αναζήτησης ή στο gοogle.cn, την κινεζική εκδοχή τούGoogle, θα δεις χαμογελαστούς τουρίστες, κινέζικες σημαίες και φωτογραφίες τής πλατείας. Το Google έχει τη δική του αρχή σχετικά με την παροχή πληροφόρησης σε όλους, αλλά, αυτή η βασική αρχή τής εταιρείας καταπατήθηκε, όταν πήγε στην Κίνα.

     Ποιοί τρόποι θα ήταν απαραίτητο να επινοηθούν, για να περιορισθούν και να βελτιωθούν οι επεκτατικές διαστάσεις των εταιρειών, όπως τού Google; Πρόκειται για μια από τις βασικές προκλήσεις τής Ευρώπης.

     Οι ιδρυτές τού Google βλέπουν μακροπρόθεσμα. Δεν πιστεύουν, ότι μπορεί να τούς σταματήσει κάτι. Η φιλοδοξία τού Πέιτζ είναι να ρίξει τούς τοίχους των βιβλιοθηκών. Η φιλοδοξία τού Μπριν είναι να μπορούμε να αναζητούμε το γενετικό κώδικα. Θα μπορούμε όλοι να γκουγκλάρουμε τα γονίδιά μας. Η μηχανή αναζήτησης είναι τέλεια, για να βρει το ανθρώπινο γένωμα. Κάποιος θα κάνει πρόταση γάμου και το άλλο πρόσωπο πριν απαντήσει θα πει: «Μ΄ αρέσεις, σ΄ αγαπώ, αλλά πριν αποφασίσω, θα γκουγκλάρω τα γονίδιά σου».

     Οι ιδρυτές τού Google έχουν μεγάλο εύρος έξυπνων και τυχερών ιδεών. ΗKeyhole, η εταιρεία, που εξελίχθηκε σε Google Earth είχε συνεργασθεί με τη ΝΑSA.

 

Πάντα το Google γνωρίζει το καλύτερο...

     Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι ένα νέο μοντέλο επιχείρησης εμφανίστηκε, που θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στο μέλλον. Το ερώτημα είναι: «Μπορούμε να εμπιστευτούμε το Google;» Είναι τελείως αδύνατο να προβλέψουμε το μέλλον.

     Μιλάμε για το Google, σαν ένα μεγάλο τέρας, που επιθυμεί να τα κυριεύσει όλα. Τίποτε δεν μας εμποδίζει να σκεφτούμε, ότι θα υπάρξει στο μέλλον κάποια άλλη εφαρμογή και θα εμφανιστεί κάποιο άλλο τέρας.

     Η μεγαλύτερη απειλή για το Google είναι ο ίδιος ο εαυτός του...

Επιμέλεια: Ευγενία Φυλακτού (*)

(*) To παραπάνω κείμενο αποτελείται από αποσπάσματα από την ταινία τού StephaneOsmont, «Google». Σκηνοθεσία: Sylvain Bergere,παραγωγή: No One, ARTE France, L΄ Envol.

-------------------------------------------- πηγή