Και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ακόμη πανηγυρίζουμε την επέτειο της τελευταίας εθνικής μας ξεφτίλας. Επίσης δεν χωράει στο μυαλό μου γιατί δεν χάνουμε κάθε ευκαιρία να αυτομαστιγoνώμαστε και να δίνουμε άλλοθι στην εγκληματική Τουρκική εισβολή με την επιπόλαια ‘διαπίστωση’ ότι «με το εγκληματικό πραξικόπημα της χούντας εναντίον του Μακαρίου δόθηκε η ευκαιρία στην Τουρκία να επέμβει».
Αυτό όμως που με καίει και θα ήθελα να δώσω συνέχεια είναι σχετικά με το ιστορικό του 573ΤΠ. Είχα πάρει μετάθεση από την Νιγρίτα προς το 573ΤΠ (στο Χαϊδάρι) μια εβδομάδα πριν από το Κυπριακό. Η πρώτη διαταγή που πήραμε το μεσημέρι της 20 Ιουλίου ήταν να ετοιμασθούμε για αποστολή στην Κύπρο με “ντακότες”. Τις πρώτες πρωινές ώρες βγήκε το “ΑΚΥΡΟΝ” και με πεζοπορία μετακινηθήκαμε στον χώρο διασποράς του τάγματος στο Δαφνί. Αν και διμοιρίτης όλμων 4.2 εκτέθηκα επικεφαλής της διμοιρίας των πολυβόλων με την διαταγή να εγκαταστήσω τα πολυβόλα στον παρακείμενο λοφίσκο για αντιαεροπορική βολή.
Ακολούθησε η επάνοδος στο τάγμα και η επιβίβαση μας εν πλήρη οπλισμό στο ferry boat μαζί με τους (500) Κύπριους φοιτητές. Χωρίς να κουράσω με λεπτομέρειες, συνέχισα να είμαι επικεφαλής της διμοιρίας πολυβόλων και ήταν δική μου ευθύνη η εγκατάσταση των πολυβόλων (0.50”) στο επάνω κατάστρωμα του καραβιού για “αντιαεροπορική προστασία”!…Την δεύτερη βραδιά τα μεσάνυχτα (και μάλλον αργότερα) κατάκοπος από το πάνω κάτω στα πατώματα του καραβιού αποφάσισα να κοιμηθώ για λίγο μιάς και σε λίγες ώρες ίσως θα φθάναμε στην Κύπρο και έπρεπε να ανακτήσω τις δυνάμεις μου. Στα χαράματα όταν σηκώθηκα ανακάλυψα ότι πλέαμε δυτικά και όχι ανατολικά (ήταν πλέον εμφανές από πού επρόκειτο να ανατείλει ο ήλιος!). Η εξήγηση που μου εδόθη από άλλον έφεδρο αξιωματικό ήταν ότι μας είχαν μπλοκάρει τον δρόμο Αμερικάνικα και Εγγλέζικα πολεμικά πλοία, ανταλλάχθηκαν σήματα με τον καπετάνιο μας και κάναμε στροφή 180 μοιρών. Επίσης, πάντα σύμφωνα με τις μαρτυρίες του συναδέλφου, την νύχτα οι ανώτεροι αξιωματικοί μας είχαν αποπειραθεί να δραπετεύσουν για Αίγυπτο (συνεχώς έβλεπαν τα νέα από την τηλεόραση Καΐρου, γνώριζαν για την επερχόμενη επάνοδο Καραμανλή και ήταν έξαλλοι) και τους γύρισαν οι έφεδροι πίσω με τα σαρανταπεντάρια στο χέρι. Το πόσο κοντά ήμασταν στην Αίγυπτο και το γιατί δεν θέλω να αναφερθώ γιατί ίσως αυτό απαιτεί η επιχειρησιακή μυστικότητα. Η τελική μας αποβίβαση σε Ελληνικό νησί και οι περιπέτειες με τους Κύπριους φοιτητές οι οποίοι σωστά ήταν έξω φρενών μαζί μας είναι μακρινή ιστορία και έτσι η αλλιώς δεν συμφέρει να εξιστορείται δημοσίως (άλλωστε τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!).
Dr. A. P. Papadopoulos
Senior Research Scientist, and Adjunct Professor (Guelph, Laval)
Windsor, Ontario, Canada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.