Κάτι... ψήνεται στη Θράκη

Γιατί αφέθηκε να «παρελάσει» ελευθέρως ο αρχηγός της τουρκικής αντιπολιτεύσεως;

Συμφώνως με δημοσιεύματα του τουρκοφώνου Θρακικού αλλά και του Τουρκικού τύπου, πληροφορούμεθα πως, καθορίστηκε το πρόγραμμα της επισκέψεως του προέδρου του τουρκικού κόμματος «CHP», Kemal Kilicdaroglu, στην Δυτική Θράκη.

Ο Kemal Kilicdaroglu, θα επισκεφθεί, μεταξύ άλλων, στις 2 Ιουλίου το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή, τον μουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ, τον παράνομο κατά την ελληνική δικαιοσύνη και ελληνικό κράτος σύλλογο Τούρκων (!) Δασκάλων Δυτικής Θράκης, και θα συναντηθεί με κόσμο στην επίσης παράνομη κατά την ελληνική δικαιοσύνη και ελληνικό κράτος οργάνωση «Τουρκική Νεολαία» Κομοτηνής!

«Εξυπηρετώντας» πρωτίστως και αποδοτικώς, την «μητέρα πατρίδα», την Τουρκία, ο Τούρκος πολιτικός, με απόφαση της ελληνικής κυβερνήσεως, θα «παρελάσει» ελευθέρως στην ελληνική Θράκη, προπαγανδίζοντας με κάθε τρόπο, τις γνωστές και υπερφίαλες επεκτατικές τους βλέψεις!

Παραλλήλως αποδεικνύεται για άλλη  μία φορά, η απόλυτη και διαχρονική περιφρόνηση της Τουρκίας και των Τούρκων πολιτικών, απέναντι στο ελληνικό κράτος, για το οποίο όπως φαίνεται, δεν έχουν κανένα σεβασμό, αφού ο ηγέτης της τουρκικής αντιπολιτεύσεως, θα επισκεφθεί τους ψευδομουφτήδες και τις παράνομες κατά την ελληνική δικαιοσύνη και το ελληνικό κράτος οργανώσεις!

Ο Κυριάκος Βελόπουλος έφερε το θέμα στη Βουλή και με ερώτησή του προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης ζητά να πληροφορηθεί:

1. Ποιος έχει την ευθύνη για την «έγκριση» και αποδοχή, του όποιου προγράμματος, που επιτρέπει με την άδεια μάλιστα της χώρας μας, στον Τούρκο πολιτικό, να έλθει σε επαφή, με παρανόμους μειονοτικούς φορείς, συμφώνως με αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης; Ποιος θα ασχοληθεί, όπως επιβάλλεται, με αυτή την πρωτοφανή έως απίστευτη, εντός του ιδίου του κρατικού μηχανισμού, νομική αντίφαση; Μήπως κάποιοι τελικώς, δεν είναι σε θέση και δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων;

2. Αρκετά προγενέστερα (και πρόσφατα) και παρεμφερή αρνητικά πάντα περιστατικά, «περιηγήσεων» Τούρκων πολιτικών και «άλλων», απεσταλμένων της Αγκύρας, δεν ήσαν ικανά, να «δείξουν» ποια είναι η σωστή κατεύθυνση, δηλαδή η μη αποδοχή, σε αιτήματα αυτού του τύπου; Θα ήταν ποτέ δυνατόν, μια τουρκική κυβέρνηση να επιτρέψει στον όποιο αρχηγό ελληνικού πολιτικού κόμματος, να έλθει σε επαφή κατά την επίσκεψή του, με μέλη παρανόμων από την τουρκική δικαιοσύνη, οργανώσεων και φορέων; Ποιος θα απαντήσει;

πηγή